Świetne opowiadania, chociaż z reguły to nie jest moja ulubiona forma literacka. Tym razem jednak nie mogłam się oderwać. Szkoda tylko, że są takie pesymistyczne. Tytuł może zmylić. Nie polecam osobom ze spadkami nastrojów.

Świetne opowiadania, chociaż z reguły to nie jest moja ulubiona forma literacka. Tym razem jednak nie mogłam się oderwać. Szkoda tylko, że są takie pesymistyczne. Tytuł może zmylić. Nie polecam osobom ze spadkami nastrojów.

Dobrze jest, jak jest!
Czy można coś zrobić, żeby było lepiej?
Czy to lepiej w rzeczywistości na dobre wszystkim wyszło, czy obróciło rzeczywistość do góry nogami, żeby w końcu uwiadomić, że trzeba było cieszyć się z tego co się miało.
Z drugiej strony patrzeć jak dzień za dniem mija w biedzie i nic z tym nie zrobić, nie podjąć prób zmiany swego życia, nie dążyć ku samorozwojowi.

Annie Proulx w kilku opowiadaniach przedstawia historie życia zwykłych ludzi. Farmerzy, górnicy, ranczerzy, myśliwi.
Różni ludzie zamieszkujący stan Wyoming.
Młodsi, starsi, pary, małżeństwa, dzieci. Mnóstwo różnorodnych postaci i jeden wspólny mianownik- BIEDA.

Akcja opowiadań toczy się w Trudnych czasach Wielkiego Kryzysu, latach 30 tych XX wieku, bądź jeszcze w dalszym okresie, bo roku 1885.
Autorka przedstawia amerykańska prowincję obdartą ze skóry. Nagą, surową, nie mającą litości dla zwykłego człowieka. Człowieka, który pragnie za wszelką cenę polepszyć swój byt, wyrwać się ze szponów biedy, żeby złapać choć odrobinę słodyczy i dobrego życia.
Dodatkowo do tego pięknie opisuje przyrodę tamtejszego stanu, gdzie Wielkie Równiny łączą się z Górami Skalistymi. Piękna, dzika jeszcze obfitująca w niezaludnione zakątki ziemia, po której beztrosko biegają mustangi.

Niestety książka jest mocno przytłaczająca, spowita mgłą śmierci. Śmierci, która wygląda z każdego opowiadania.
Nie polecam osobom wrażliwym, przechodzącym bardziej smutny czas w swoim życiu, osobom ze skłonnościami do depresji.

Dobrze jest, jak jest!
Czy można coś zrobić, żeby było lepiej?
Czy to lepiej w rzeczywistości na dobre wszystkim wyszło, czy obróciło rzeczywistość do góry nogami, żeby w końcu uwiadomić, że trzeba było cieszyć się z tego co się miało.
Z drugiej strony patrzeć jak dzień za dniem mija w biedzie i nic z tym nie zrobić, nie podjąć prób zmiany swego życia, nie dążyć ku...

Ten zbiór opowiadań nie przynosi happy endu. W zamian jest kurz, chłód, góry i odcienie brązów i szarości. Śmierć to codzienny towarzysz, którego się już akceptuje i z nim nie walczy.

Ten zbiór opowiadań nie przynosi happy endu. W zamian jest kurz, chłód, góry i odcienie brązów i szarości. Śmierć to codzienny towarzysz, którego się już akceptuje i z nim nie walczy.

Dobra, jednak nie tak dobra, jak inne pozycje Annie Proulx.
Troszkę nużące opisy.

Dobra, jednak nie tak dobra, jak inne pozycje Annie Proulx.
Troszkę nużące opisy.

Dość ciekawy zbiór opowiadań. Jak to bywa z takimi utworami, część trafiła w mój gust a część niestety nie. Zaletą z pewnością jest fakt, że w takim zbiorze każdy znajdzie coś dla siebie. Ja osobiście wolę wymiar rzeczywisty. Akcję usadowioną w czasie przynajmniej zbliżonym do teraźniejszości. Dlatego skupiłam się bardziej na przesłaniu, które bez względu na oprawę, można zawsze odnieść do współczesności.

Dość ciekawy zbiór opowiadań. Jak to bywa z takimi utworami, część trafiła w mój gust a część niestety nie. Zaletą z pewnością jest fakt, że w takim zbiorze każdy znajdzie coś dla siebie. Ja osobiście wolę wymiar rzeczywisty. Akcję usadowioną w czasie przynajmniej zbliżonym do teraźniejszości. Dlatego skupiłam się bardziej na przesłaniu, które bez względu na oprawę, można...

Nie byłam przygotowana na zbiór opowiadań, ale mimo to świetnie mi się czytało te historie. Po pierwsze styl pisania jest niezwykły: porównania i metafory Proulx są niesamowicie proste, a jednocześnie błyskotliwe, przez co zapadają w pamięć. Warto rozkoszować się samym językiem.

Jeśli spodobały się Wam "Kroniki portowe", nie będziecie zawiedzeni. Pustynno-stepowy Wyoming ma w sobie surową naturę Nowej Fundlandii. A kolejne postacie, które poznajemy mają rysy Quoyla czy jego ciotki. Nie mam tu na myśli, że historie są kalką "Kronik..". Raczej czuć tu ten klimat.

Annie Proulx opowiada o życiu ludzi w Wyoming od końca XIX wieku aż po współczesność. I nieważne w którym momencie się znajdziemy zawsze los bohaterów jest trudny, ale i prosty. Opowiadania kończą się w najlepszym razie neutralnie. Po ich przeczytaniu chce się westchnąć "C'est la vie". I że dobrze jest jak jest, bo niczego się nie zmieni, więc bierzmy życie jakim jest.

Nie byłam przygotowana na zbiór opowiadań, ale mimo to świetnie mi się czytało te historie. Po pierwsze styl pisania jest niezwykły: porównania i metafory Proulx są niesamowicie proste, a jednocześnie błyskotliwe, przez co zapadają w pamięć. Warto rozkoszować się samym językiem.

Jeśli spodobały się Wam "Kroniki portowe", nie będziecie zawiedzeni. Pustynno-stepowy Wyoming...

Krótkie opowiadania przedstawiają historie ludzi:ranczerów, robotników,pracowników kopalni,hodowców bydła i ich walki o przetrwanie w surowych warunkach stanu Wyoming gdzie wielkie Równiny łączą się z Górami Skalistymi.Historia osadników Archie i Rose sięga roku 1885, ale jest też historia współczesna Marca i Catlin, którzy wspólnie przemierzają nieznane szlaki w górach Idaho.
Ta piękna ale zarazem bezlitosna kraina, nękana upałami i suszą,zdaje się zawsze wygrywać z człowiekiem i jego hartem ducha...

Krótkie opowiadania przedstawiają historie ludzi:ranczerów, robotników,pracowników kopalni,hodowców bydła i ich walki o przetrwanie w surowych warunkach stanu Wyoming gdzie wielkie Równiny łączą się z Górami Skalistymi.Historia osadników Archie i Rose sięga roku 1885, ale jest też historia współczesna Marca i Catlin, którzy wspólnie przemierzają nieznane szlaki w górach...

http://czytankianki.blogspot.com/2010/09/dobrze-jest-jak-jest-anne-proulx.html

http://czytankianki.blogspot.com/2010/09/dobrze-jest-jak-jest-anne-proulx.html

Podchodziłam do książki dość sceptycznie, ponieważ klimaty, w których lubuje się Annie Proulx nieszczególnie mi odpowiadają. Jednak zbiór opowiadań "Dobrze jest jak jest" bardzo mile mnie zaskoczył. Bardzo żywy portret ludzi i historie, które chociaż opowiedziane w bardzo prosty sposób, wzruszają i poruszają.

Podchodziłam do książki dość sceptycznie, ponieważ klimaty, w których lubuje się Annie Proulx nieszczególnie mi odpowiadają. Jednak zbiór opowiadań "Dobrze jest jak jest" bardzo mile mnie zaskoczył. Bardzo żywy portret ludzi i historie, które chociaż opowiedziane w bardzo prosty sposób, wzruszają i poruszają.