Suka. Z pamiętnika masochistki

Powieść, która dobrze wpisuje się w element badawczy pt. „studium przypadku”.

Aktualnie jest moda na reportaże z różnych obszarów. W przypadku wydanej ponad 10 lat temu książki mamy do czynienia z reportażem właśnie ubranym w szaty beletrystyczne. Strumień własnych doświadczeń bez korekty osoby prowadzącej. Dobrze pokazuje mechanizmy BDSM. Przy czym warto pamiętać, że nawet gdy mówimy o jakichś statystycznych elementach, to żaden konkretny przypadek nie będzie „statystyczny” tylko osobisty i wyjątkowy bardziej lub mniej pasujący do ogólnych prawidłowości.

Stanem na dzisiaj? Może te 15 lat temu czytałbym z wypiekami na twarzy. Dzisiaj nie robił na mnie wrażenia „emocjonalnego”, wzbudza jednak nadal wrażenie „poznawcze”. Myślę, że jeżeli ktoś interesuje się różnymi zagadnieniami z obszaru seksuologii to książka może być ciekawym doświadczeniem.

Powieść, która dobrze wpisuje się w element badawczy pt. „studium przypadku”.

Aktualnie jest moda na reportaże z różnych obszarów. W przypadku wydanej ponad 10 lat temu książki mamy do czynienia z reportażem właśnie ubranym w szaty beletrystyczne. Strumień własnych doświadczeń bez korekty osoby prowadzącej. Dobrze pokazuje mechanizmy BDSM. Przy czym warto pamiętać, że...

Przeczytałam ją w ciągu jednej nocy i dała mi sporo do myślenia.

Przeczytałam ją w ciągu jednej nocy i dała mi sporo do myślenia.

Mdłe. Dużo "ciekawostek"- suchych informacji, które gdzieś już, kiedyś czytałam.

Mdłe. Dużo "ciekawostek"- suchych informacji, które gdzieś już, kiedyś czytałam.

Polecam, pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce być lepszy.

Polecam, pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce być lepszy.

Z technicznego punktu książka zawiera bazujące bardziej na emocjach fragmenty z pamiętnika i całą resztę, którą spokojnie można odczytaj jako wykład na temat BDSM oraz postrzeganiu kobiety widzianej w rożnych kulturach i religiach. Autorka przyjęła za cel objaśnienie świata, z którym jest dobrze zaznajomiona, kreuje się na przewodniczkę, objaśnia pewne sytuacje, które mogą być źle widziane w polskiej rzeczywistości. Odnosi się do obłudy świata, w którym na tego typu praktyki w sytuacjach kontrolowanych, odbywających się za obopólna zgodą ludzie reagują negatywnie, a dają bierne przyzwolenie na przemoc.
Opisywanie warunków, które najczęściej ustala sobie dwoje kochanków nie jest czymś, co może nas tu szokować i nie sądzę by ta publikacja miała to na celu, wiec jeśli ktoś sięga po nią tylko po to, to prawdopodobnie rozczaruje się.
Całość nie wnosi nic nowego do mojej świadomości, widać, że wyedukowana jestem, jeśli nie w praktyce to przynajmniej w teorii. Na pewno nie jest to kolejna powieść rodzaju Greya, bo to w ogóle nie jest powieść. Sama nie wiem dla kogo bardziej przydatna. Może dla tych, którzy chcą, a jeszcze powstrzymują się przed zbadaniem owych rewirów? Dla pragnących eksperymentować i potrzebują kierunkowskazu?

Czytając ma się świadomość, że konstrukcja książki stworzona jest przez młoda osobę, jeszcze nie w pełni ukształtowaną przez doświadczenia życiowe, ale taka świeżość spojrzenia niektórym przypadnie do gustu. Natomiast dla mnie samo przywoływanie slajdów z namiętnika to mało emocjonujący zabieg. Rozumiem, że miały za zadanie przedstawienie praktyk, jakim poddawała się autorka, jej wizji, doświadczeń i emocji. Miały być obrazowaniem prezentowanej teorii na temat bezpruderyjnego środowiska, w którym się zanurzyła. Jednak odbieram te fragmenty, jako nieszczególnie przemawiające do mojej wyobraźni, jakby to wszystko było niewiarygodne, spreparowane tylko na potrzeby publikacji. Najpewniej spowodował to niedojrzały jeszcze styl autorki i małe doświadczenie życiowe.

Pamiętnika masochistki nie można traktować dosłownie jako autobiografii. Trudno tu o znalezienie chronologii wydarzeń. Czytelnik musi się zmierzyć z poszatkowaną treścią, przypominająca konstrukcje blogów, które zaczynają się w pewnym punkcie, przedstawiają autora w jego obecnym momencie życia, a potem przechodzi się do luźnych dygresji na temat wspomnień. A wszystko ubrane w a'la filozoficzno-naukowy dyskurs. Kolokwialnie mówiąc: za stara jestem, żeby zachwycać się tą treścią na jakimkolwiek poziome. Z tego powodu nie umiem docenić wartości, jakie może wnieść w życie młodego, początkującego człowieka, w tym czy innym zakresie. Dla mnie słabiutko. Ale myślę, że wypadnie dużo lepiej, gdy ta sama autorka podejmie się ponownej próby opisania znanej jej rzeczywistości z punktu widzenia już dojrzalszej kobiety. Jeśli podejdzie się do tematu przy wsparciu większego doświadczenia życiowego, być może nie poczuje się takiego schematu czy płytkości pewnych wypowiedzi, a dostrzeże głębsze przesłanie, pozna lepiej malowany oczami Autorki (wtedy myślę, że już ekspertki) świat, choćby tylko w teorii.

Z technicznego punktu książka zawiera bazujące bardziej na emocjach fragmenty z pamiętnika i całą resztę, którą spokojnie można odczytaj jako wykład na temat BDSM oraz postrzeganiu kobiety widzianej w rożnych kulturach i religiach. Autorka przyjęła za cel objaśnienie świata, z którym jest dobrze zaznajomiona, kreuje się na przewodniczkę, objaśnia pewne sytuacje, które mogą...

Książka nie dla każdego, jednak trudno o lepszą lekturę poruszającą tematykę BDSM.

Książka nie dla każdego, jednak trudno o lepszą lekturę poruszającą tematykę BDSM.

Takie sobie pitu pitu - nic odkrywczego, nic zaskakującego a tym bardziej "nakręcającego". Bardziej filozoficzna niż "pieprzna":D. Nie wywołała we mnie większych emocji. Przyzwoicie napisana więc całkiem sympatycznie się czytało.

Takie sobie pitu pitu - nic odkrywczego, nic zaskakującego a tym bardziej "nakręcającego". Bardziej filozoficzna niż "pieprzna":D. Nie wywołała we mnie większych emocji. Przyzwoicie napisana więc całkiem sympatycznie się czytało.

Na pewno lepsze niż "50 twarzy Grey'a". Dobrze pokazuje psychikę osoby uległej. Godna uwagi dla osób będących w temacie i tych, którzy dopiero potknęli się o BDSM. Jako osoba lubiąca psychologię, polecam, ale niekoniecznie zalecam.

Na pewno lepsze niż "50 twarzy Grey'a". Dobrze pokazuje psychikę osoby uległej. Godna uwagi dla osób będących w temacie i tych, którzy dopiero potknęli się o BDSM. Jako osoba lubiąca psychologię, polecam, ale niekoniecznie zalecam.

Osobiście książka średnio przypadła mi do gustu. Jest to coś w rodzaju rozprawy na temat perwersji łóżkowej popartej przykładami z życia ponygirl. Momentami książka wciąga, momentami powoduje opadanie powiek.

Osobiście książka średnio przypadła mi do gustu. Jest to coś w rodzaju rozprawy na temat perwersji łóżkowej popartej przykładami z życia ponygirl. Momentami książka wciąga, momentami powoduje opadanie powiek.

Książka zdecydowanie wyróżniająca się na tle innych dzieł. Można by powiedzieć ,że jest to forma pamiętnika, poradnika. Polecam przeczytać tak dla odmiany :)

Książka zdecydowanie wyróżniająca się na tle innych dzieł. Można by powiedzieć ,że jest to forma pamiętnika, poradnika. Polecam przeczytać tak dla odmiany :)