Lektura trzeciego tomu serii Ch. Rowleya, opartej na pomyśle przedstawienia smoków jako żołnierzy regularnej, ciężkiej piechoty, sprawiła miłą niespodziankę. Autor rozwija cykl pod względem jakościowym, co nieczęsto się zdarza. W obecnym tomie zachowuje widoczne już wcześniej zalety (pomysł, konsekwentna wizja świata, wzbudzający sympatię, bardzo ludzcy bohaterowie, dynamiczna akcja, jędrne, żywe dialogi, plastycznie opisane sceny walki),podciąga natomiast to, co uprzednio stanowiło minus – nieprawdopodobną, niekonsekwentnie prowadzoną, szarpaną fabułę, pełną rozwiązań idących „na skróty”. W „Smokach wojny” wypada to zdecydowanie lepiej, wydarzenia są bardziej konsekwentne i nabierają waloru prawdopodobieństwa. Nie obywa się bez potknięć (zbędne meandry bez znaczenia dla zasadniczej akcji, wielokrotnie przepowiadany głównemu bohaterowi, a ostatecznie mało spektakularny finał),mielizny fabuły nie stanowią już jednak obciążenia, odczuwalnego w poprzednich tomach

Lektura trzeciego tomu serii Ch. Rowleya, opartej na pomyśle przedstawienia smoków jako żołnierzy regularnej, ciężkiej piechoty, sprawiła miłą niespodziankę. Autor rozwija cykl pod względem jakościowym, co nieczęsto się zdarza. W obecnym tomie zachowuje widoczne już wcześniej zalety (pomysł, konsekwentna wizja świata, wzbudzający sympatię, bardzo ludzcy bohaterowie,...