Trzecia część "Planety śmierci", mimo iż niesie w sobie, niepozwalający oderwać się od lektury, czynnik rozrywkowy i w warstwie odniesień do historii z czasów mongolskich podbojów wypada całkiem oryginalnie - a raczej musiała wypadać oryginalnie w okresie, kiedy książka ukazała się po raz pierwszy - opiera się jednak na szkielecie fabularnym, który jest wtórny w stosunku do poprzednich części.

Wiem, pisałem, że lubię repetycyjność elementów składowych w sequelach, ale nie rozciągam tej sympatii, kiedy w grę wchodzą kolejne tomy. Kreatywność Harrisona kończy się na wymyślaniu nowych światów - a w zasadzie, złożeniu ich z istniejących w popkulturze, czy jak w tym wypadku, w historii, puzzli. Potem zaś ciągnie linię fabularną, która w kluczowych punktach nie odbiega w najmniejszym stopniu od tej z poprzednich części. Jason przybywa na "planetę śmierci", by po początkowych niepowodzeniach móc prędko stać się panem sytuacji - choć pojawiają się niewielkie wyboje - i ostatecznie osiągnąć sukces, dzięki wszechstronnej wiedzy, pomysłowości i sprytowi.

To wciąż bardzo dobra dawka lekko strawnej fantastyki - z przebłyskami ciekawych refleksji odnośnie natury ludzkiej - a dodatkowo część, która stawia protagonistę w strefie cienia, gdy podejmować musi dyskusyjne moralnie wybory, w celu bezapelacyjnie wyższego dobra. Czytało się znakomicie, bez znużenia, ale też bez większego oczekiwania na niespodzianki, w czym Harrison do końca nie zawiódł.

Trzecia część "Planety śmierci", mimo iż niesie w sobie, niepozwalający oderwać się od lektury, czynnik rozrywkowy i w warstwie odniesień do historii z czasów mongolskich podbojów wypada całkiem oryginalnie - a raczej musiała wypadać oryginalnie w okresie, kiedy książka ukazała się po raz pierwszy - opiera się jednak na szkielecie fabularnym, który jest wtórny w stosunku do...

Niezła ale IMHO słabsza niż poprzednie cześć. A przynajmniej mi się mniej podobała. To wciąż ten sam Harrison ten sam dinAlt i Pyrrusanie. Nowa Planeta Śmierci... jednak nie ten sam polot. Fabuła napakowana akcją, ociekająca soczystymi zwrotami akcji... a jednak brakowało mi tego co u Harrisona błyszczy pod powierzchnią. Tej zmuszającej do refleksji podkładki. Mamy wątek przeobrażenia kultury rodem ze starożytnej Grecji czy Chin ale jakiś taki wątły jest.

Książkę czyta się dobrze, strona za stroną, nie nudzi ale też zbytnio nie obciąża naszego kalkulatora. Bardziej bawi niż uczy... ale chyba o to chodzi? Więc daj się porwać przygodzie w ostatniej części oryginalnej trylogii o Planecie Śmierci.

Niezła ale IMHO słabsza niż poprzednie cześć. A przynajmniej mi się mniej podobała. To wciąż ten sam Harrison ten sam dinAlt i Pyrrusanie. Nowa Planeta Śmierci... jednak nie ten sam polot. Fabuła napakowana akcją, ociekająca soczystymi zwrotami akcji... a jednak brakowało mi tego co u Harrisona błyszczy pod powierzchnią. Tej zmuszającej do refleksji podkładki. Mamy wątek...

Bardzo dobra ale zdecydowanie za krótka. Losy bohatera zmieniały się jak w kalejdoskopie a przydałoby się parę przystanków na jakąś dłuższą przygodę. A tak czujemy sie jak krótkim filmie akcji gdzie główny bohater zawsze wygrywa i na wszystko jest przygotowany. Miejsce akcji też mialo potencjał ale autor nie wykorzystał tego - od zwykla planeta z walecznymi plemionami...Tak czy inaczej, wciągająca kontynuacja i chciałoby się więcej...

Bardzo dobra ale zdecydowanie za krótka. Losy bohatera zmieniały się jak w kalejdoskopie a przydałoby się parę przystanków na jakąś dłuższą przygodę. A tak czujemy sie jak krótkim filmie akcji gdzie główny bohater zawsze wygrywa i na wszystko jest przygotowany. Miejsce akcji też mialo potencjał ale autor nie wykorzystał tego - od zwykla planeta z walecznymi plemionami...Tak...

Trzeci tom bardzo interesującego cyklu.
Polecam przeczytać najpierw pierwszy który przedstawia tło bohaterów, inaczej historia będzie płytsza.
Tom drugi stanowi mniej powiązaną przygodę.

Fabuła trochę słabsza niż we wcześniejszych tomach.
Czyta się też troszkę ciężej.
Tak czy inaczej ciekawa pozycja.
Czytając cały cykl od początku to jest właśnie ten moment w którym czytelnik może się zrazić "niezniszczalnością" głównego bohatera. Wyszedł on obronną ręką z bardzo wielu, zdawało by się beznadziejnych sytuacji i miał nieprawdopodobną dozę szczęścia.
Jest to częściowo wyjaśnione w pewnym momencie cyklu.

Trzeci tom bardzo interesującego cyklu.
Polecam przeczytać najpierw pierwszy który przedstawia tło bohaterów, inaczej historia będzie płytsza.
Tom drugi stanowi mniej powiązaną przygodę.

Fabuła trochę słabsza niż we wcześniejszych tomach.
Czyta się też troszkę ciężej.
Tak czy inaczej ciekawa pozycja.
Czytając cały cykl od początku to jest właśnie ten moment w którym...

Część poświęcona próbie opuszczenia Pyrrusa i podbicia innej planety.

Można zobaczyć jak chęć odniesienia sukcesu gubi człowieka.

Część poświęcona próbie opuszczenia Pyrrusa i podbicia innej planety.

Można zobaczyć jak chęć odniesienia sukcesu gubi człowieka.

phantom press

phantom press

Wspaniała przygodowa opowieść. Wciąga i nie chce się przestać czytać. Polecam gorąco wszystkim miłośnikom Harrisona.

Wspaniała przygodowa opowieść. Wciąga i nie chce się przestać czytać. Polecam gorąco wszystkim miłośnikom Harrisona.

Niby od początku wiemy co będzie i jak będą się rzeczy miały, a jednak bez chwili wytchnienia zanurzamy się w wir przygód pyrrusańczków na kolejnej planecie i wcale nie jesteśmy na końcu zawiedzeni :)

Niby od początku wiemy co będzie i jak będą się rzeczy miały, a jednak bez chwili wytchnienia zanurzamy się w wir przygód pyrrusańczków na kolejnej planecie i wcale nie jesteśmy na końcu zawiedzeni :)

Kosmiczny Indiana Jones tym razem w roli agenta pod przykrywką. Strateg, spryciarz, ryzykant i geniusz improwizacji w jednym - czego chcieć więcej?

Kosmiczny Indiana Jones tym razem w roli agenta pod przykrywką. Strateg, spryciarz, ryzykant i geniusz improwizacji w jednym - czego chcieć więcej?

Ostatnia część cyklu. 8 za to że ostatnia część cyklu dała radę. Troszkę przewidywalna ale czyta się nie w celu "poznania natury człowieka" bo ta jest znana tylko w celach rozrywkowych a te są w 100 % spełnione. To Harrison a nie Encyklika.

Ostatnia część cyklu. 8 za to że ostatnia część cyklu dała radę. Troszkę przewidywalna ale czyta się nie w celu "poznania natury człowieka" bo ta jest znana tylko w celach rozrywkowych a te są w 100 % spełnione. To Harrison a nie Encyklika.