Nicolas Vainer -francuski pisarz, podróżnik oraz reżyser. Urodził się 5 maja 1962 roku w Senegalu. Obecnie mieszka na farmie w Sologne.

Gigantyczna Syberia to kraina marzeń francuskiego podróżnika. Autor zawsze chciał wyjechać w tamtejsze rejony, aby świadczyć o wspaniałości gór, zakątków syberyjskich, przez które idąc tygodniami można nie spotkać wytyczonej drogi.
Chciał wziąć pod ochronę dzikie zwierzęta i ludzi, którzy żyją w harmonii z ziemią, do której zagrożenie puka ze wszystkich stron.

Setki pozwoleń, setki wykonanych połączeń telefonicznych, ciągłe trudności szczególnie ze strony jeszcze radzieckiego rządu nie zniechęciły podróżnika. W końcu stanął nogą na wymarzonej, dzikiej Syberii.

Konno, łodzią, ciągnięci przez psie zaprzęgi, kucyki, renifery, czółnami. Półtora roku w podróży wraz z ekipą pomocników.

Czy ta podróż była fascynująca ?
Dla samego autora nie wątpię, dla czytelnika troszkę gorzej.

Oczekiwałam fascynujących opisów przyrody, mijanych miejsc, ludności zamieszkujących przemierzane tereny, a otrzymałam ciągłe zmagania ekipy z poszukiwaniem żywności i naprawą sprzętu. Ewentualnie autor dorzucał swoje wewnętrzne przemyślenia głównie związane z niszczeniem planety.

Sięgając po książkę chciałam odpocząć i zagłębić się w tajniki odległej krainy a wymęczyłam się niemiłosiernie.

Nicolas Vainer -francuski pisarz, podróżnik oraz reżyser. Urodził się 5 maja 1962 roku w Senegalu. Obecnie mieszka na farmie w Sologne.

Gigantyczna Syberia to kraina marzeń francuskiego podróżnika. Autor zawsze chciał wyjechać w tamtejsze rejony, aby świadczyć o wspaniałości gór, zakątków syberyjskich, przez które idąc tygodniami można nie spotkać wytyczonej...

Trochę męczyłem tę książkę. Za dużo w niej opisów rozterek autora, jego odczuć, które przynajmniej mnie, męczyły niż porywały. Jedynie ta przytłaczająca świadomość odchodzącego świata, tego co tracimy trącało najgłębsze struny i duszy i umysłu.

Trochę męczyłem tę książkę. Za dużo w niej opisów rozterek autora, jego odczuć, które przynajmniej mnie, męczyły niż porywały. Jedynie ta przytłaczająca świadomość odchodzącego świata, tego co tracimy trącało najgłębsze struny i duszy i umysłu.

Cudowna książka podróżnicza - to recenzja w skrócie.Takiej podróży tylko pozazdrościć i nie zabierze nas w nią żadne biuro podróży - tym bardziej relacja autora jest niezwykła i cenna.Ta wyprawa wymagała nie tylko mistrzostwa w logistyce ,pokonania trudności formalnych ,ale i niesamowitej kondycji fizycznej i psychicznej.Skład grupy się zmieniał tylko Vanier przebył całą trasę .Podróż rozpoczyna się przy granicy ZSRR (tak , tak jeszcze wtedy istniał ) i wiedzie aż do Oceanu - co zajmuje śmiałkom aż 16 miesięcy.Ten czas to okres kiedy karty rozdaje pogoda a zegarki są mało użyteczne.Traperów spotyka i 45 stopniowy upał i 55 stopniowe mrozy.Ekspedycja podróżuje i końmi ,potem psim zaprzęgiem - posługując się husky,samojedami,syberianami i psami grenlandzkimi- i kucykami ,zaprzęgami reniferów aż w końcu płynie łodzią.Przed oczami podróżników przesuwają się przeróżne krajobrazy - pięknej tajgi ,gór ,jeziora Bajkał ,tundry .Relacja jest niesamowita - bo piekna i niezniszczona jeszcze przez człowieka Syberia wprost powala swoim pięknem ,ciszą ,dzikością .Zwykłymi sąsiadami na szlaku są renifery,niedźwiedzie,jelenie ,głuszce,zające ,wilki.Często trasę trzeba samodzielnie przedzierać za pomocą wyrębu.Niedostepność szlaku wymaga kluczenia ,a po drodze trzeba jeszcze samodzielnie rozbijać namioty,rębać drwa i polować -bo sklepów tam nie ma .Trudy nie tylko fizyczne ale i psychiczne wymagają żelaznej dyscypliny ,dokuczają odmrożenia a najlepiej sprawdza się odzież z naturalnych skór.Po drodze podróżnicy spotykają Buriatów i Ewenków - poznając ich zwyczaje ,styl życia i poglądy.To bardzo ciekawi ludzie ,którzy żyją po części tak jakby czas stanął w miejscu.Niezwykłe poświęcenie przyczynia się do sukcesu - ekspedycja dociera szczęśliwie do celu .Dzięki Vanierowi przeżyłam niezwykłą podróż,gdy czytałam w ciepłym łóżku o 50stopniowym mrozie aż mnie trzęsło z zimna .Piękna ta Syberia ,dzika i tajemnicza i oby taka pozostała .

Cudowna książka podróżnicza - to recenzja w skrócie.Takiej podróży tylko pozazdrościć i nie zabierze nas w nią żadne biuro podróży - tym bardziej relacja autora jest niezwykła i cenna.Ta wyprawa wymagała nie tylko mistrzostwa w logistyce ,pokonania trudności formalnych ,ale i niesamowitej kondycji fizycznej i psychicznej.Skład grupy się zmieniał tylko Vanier przebył całą...