Niezwykle ciepło , napisana z miłości książka o Piotrze Skrzyneckim. W związku z tym , ze jej bohater sam osnuwał się aurą tajemniczości nie znajdziemy tu pełnego portretu jego osoby, ale dzięki głębokiej analizie szczególnie dzieciństwa i młodości Piotra Skrzynecka możemy choć trochę zrozumieć kim był i jakimi wartościami kierował się w życiu .Wnikliwy czytelnik między wierszami może doczytać to co nie zostało napisane. a może wręcz specjalnie nie do powiedziane przez autorkę. Po przeczytaniu biografii przychodzi odwieczne pytanie mieć czy być ? Co nas kształtuje? Czy życie jakie wybrał Pan Piotr to wolność czy jednak tylko samotność z wyboru i ślad dziecięcych ran zapisanych na zawsze w sercu.

Niezwykle ciepło , napisana z miłości książka o Piotrze Skrzyneckim. W związku z tym , ze jej bohater sam osnuwał się aurą tajemniczości nie znajdziemy tu pełnego portretu jego osoby, ale dzięki głębokiej analizie szczególnie dzieciństwa i młodości Piotra Skrzynecka możemy choć trochę zrozumieć kim był i jakimi wartościami kierował się w życiu .Wnikliwy czytelnik między...

Żal, że się nie było, nie uczestniczyło, nie poznało... Ale niby jak skoro byłam wtedy dzieckiem? Cóż... Teraz została już tylko historia, filmiki na YouTube, książki i spacery po Krakowie śladami Piotra S.
Uwielbiam pióro Pani Joanny Olczak-Ronikier, bo pozwala wejść w ten tajemniczy świat Piwnicy Pod Baranami, rozgościć się w nim i poczuć jak u siebie. Pozwala poznać zaczarowany klimat mieszkania ostrupiałej kamienicy przy Placu na Groblach,w którym bawiła się bez końca krakowska bohema i gdzie nikt o zdrowych zmysłach nie chciałby przebywać...
To niby tylko cudze wspomnienia... Ale za to jakie...

Żal, że się nie było, nie uczestniczyło, nie poznało... Ale niby jak skoro byłam wtedy dzieckiem? Cóż... Teraz została już tylko historia, filmiki na YouTube, książki i spacery po Krakowie śladami Piotra S.
Uwielbiam pióro Pani Joanny Olczak-Ronikier, bo pozwala wejść w ten tajemniczy świat Piwnicy Pod Baranami, rozgościć się w nim i poczuć jak u siebie. Pozwala poznać...

Moja druga biografia Skrzyneckiego. Książka mnie zaskoczyła, bo skończyła się wtedy kiedy według mnie powinna się zacząć :). Autorka wycisnęła ze źródeł - listów, zdjęć, dokumentów, wywiadów - dosłownie wszystko co było można. W biografii dochodzi do roku 1956, tylko w niektórych wątkach zahaczając o późniejsze lata. Myślę, że tytuł jest nieadekwatny do zawartości - bo o Skrzyneckim może jest połowa tekstu. Niesamowite są natomiast opisane perypetie jego rodziny - brata, mamy, taty cioć, wujków. Warto przeczytać. Polecam.

Moja druga biografia Skrzyneckiego. Książka mnie zaskoczyła, bo skończyła się wtedy kiedy według mnie powinna się zacząć :). Autorka wycisnęła ze źródeł - listów, zdjęć, dokumentów, wywiadów - dosłownie wszystko co było można. W biografii dochodzi do roku 1956, tylko w niektórych wątkach zahaczając o późniejsze lata. Myślę, że tytuł jest nieadekwatny do zawartości - bo o...

Z jednej strony pozycja wartościowa (to jedyna biografia P. Skrzyneckiego),z drugiej jednak zostawia spory niedosyt. Dużo dowiadujemy się o dzieciństwie Piotra, o losach jego brata, rodziców i dalszych członków rodziny (sam Piotr pojawia się w książce dopiero po jakichś 90 stronach). Joanna Olczak-Ronikier wykonała dużą pracę zestawiając masę listów, które jako dziecko słał Piotr oraz tych, które słano do niego. Mimo tego książka nie opowiada prawie nic o latach, kiedy główny bohater miał już własny dorobek. Bardzo interesowały mnie końcowe lata jego życia, ale o tym w książce nie ma ani słowa. Autorka tłumaczy nawet ten fakt pisząc, że od lat 60. Piotr stracił prywatność i w pewnym sensie był Piwnicą pod Baranami, a przecież jest już książka o Piwnicy.
Publikacja opisuje czasy rodziców, dziadków Piotra, dociera do przełomu lat 50. i 60. i... kończy się. Stąd duży niedosyt. Bardzo zabrakło mi wypowiedzi artystów Piwnicy (jest ich jak na lekarstwo),nie za wiele jest też anegdot, a więc tego co dodaje smaku każdej biografii. Prosi się o nie tym bardziej, że w końcu jest to opowieść o jednej z najbarwniejszych postaci Krakowa.
Dużo faktów, dużo wiedzy, książka warta przeczytania, ale jednak żal, że nie została skonstruowana nieco inaczej.

Z jednej strony pozycja wartościowa (to jedyna biografia P. Skrzyneckiego),z drugiej jednak zostawia spory niedosyt. Dużo dowiadujemy się o dzieciństwie Piotra, o losach jego brata, rodziców i dalszych członków rodziny (sam Piotr pojawia się w książce dopiero po jakichś 90 stronach). Joanna Olczak-Ronikier wykonała dużą pracę zestawiając masę listów, które jako dziecko...

No cóż... Piotr to już legenda.

No cóż... Piotr to już legenda.