„Paskudna dziewczyna” autorstwa Margrit Schriber, to swoistego rodzaju przedstawienie dla dorosłych. Opowieść o brutalnym świecie taniej rozrywki. O tym, jak z chorej-wynaturzonej kobiety można zrobić atrakcję i jeszcze na tym zarobić.

Bohaterka książki – Julia Pastrana, reklamowana przez właścicieli cyrków jako „kobieta- niedźwiedź”, „kobieta-małpa”, „najszkaradniejsze stworzenie wszechczasów” w rzeczywistości cierpiała na hipertrykozę, czyli nadmiar włosów na ciele. Żądny sławy i pieniędzy impresario wystawiał ją w swoim show i oddawał w ręce naukowców, oczywiście wszystko za odpowiednią zapłatę… Przypadkiem Pastrany zaciekawił się nawet Charles Darwin, klasyfikując ją jako brakujące ogniwo między małpą a człowiekiem.

Ogromne zainteresowanie, jakim cieszyły się występy „kobiety-goryla”, było znamienne dla opisywanych w książce czasów. Mowa o Latach panowania cara Piotra I –wielkiego fanatyka zdeformowanych ludzi. Chorobliwe, tudzież makabryczne upodobania elit, oraz szerokiej publiczności, dla ludzkich monstrów, tylko przysparzały ich menadżerom zysków i sławy. Nie dziwi więc fakt, że chętnie odkupywano od rodzin, zdeformowane dzieci –rodem z koszmarów sennych. Następnie przedstawiano je na odpustach, jarmarkach i w cyrkach.

Takie też były losy Pastrany. Julia urodziła się w Meksyku. Została odkupiona od rodziców przez menadżera, Teodora Lenta. Według jego zmyślnego planu zarobkowego - była wystawiana w Europie i w Ameryce, a dla pogłębienia wrażenie, całkowicie izolowana od świata między przedstawieniami. To tylko wzmagało jej samotność i poczucie odrzucenia, ogromnej brzydoty. Kiedy Julia podupada na zdrowiu i jej kariera również, impresario bierze z nią ślub –co odbija się echem w prasie i środowisku. Pastrana znowu jest na fali. Wkrótce zachodzi w ciąże –Lent już liczy zyski z „dziecka-małpy”…

Impresario Lent ma jeszcze jedną kartę przetargową – tancerkę Rosie la Belle. Piękną, młodą, zupełnie inną od Julii. Na przedstawieniach to Rosie podnosi zasłonę z klatki potwora. Krzyczy, udaje przerażenie i ucieka za kulisy. Brawa zawsze zbiera „kobieta-małpa”. W końcu Rosie zostaje tancerką erotyczną i swoim występem wzbogaca show Lenta. Urodą ciała i tańca uwydatnia brzydotę towarzyszki –Julii Pastrany. Mimo rywalizacji, zazdrości i wielu różnic, pomiędzy kobietami rodzi się ciepła więź. Piękna i bestia zostają swoimi powierniczkami i przyjaciółkami w niedoli.

Jednak żadne show nie trwa wiecznie i to już od bohaterów zależy, czy zejdą ze sceny w blasku fleszy, czy przegrani… jak było w przypadku ‘kobiety-małpy’, tancerki i ich opiekuna, niech każdy przekona się sam.

Podsumowując -książka jest napisana w dość nietypowy sposób. Jest wyrazista i przyciągająca. Inna- w dobrym tego słowa znaczeniu.

„Paskudna dziewczyna” autorstwa Margrit Schriber, to swoistego rodzaju przedstawienie dla dorosłych. Opowieść o brutalnym świecie taniej rozrywki. O tym, jak z chorej-wynaturzonej kobiety można zrobić atrakcję i jeszcze na tym zarobić.

Bohaterka książki – Julia Pastrana, reklamowana przez właścicieli cyrków jako „kobieta- niedźwiedź”, „kobieta-małpa”, „najszkaradniejsze...

Panie i Panowie!

Oto chwila, na którą czekaliście z niecierpliwością!
Największa atrakcja XIX wieku!
Co wrażliwsi i kobiety w ciąży proszeni są o opuszczenie widowni. Przed Państwem bowiem najbrzydsze stworzenie na całym świecie – dziecko kobiety i szympansa, niebezpieczne, dzikie i nieposkromione.

Kobieta-małpa, Julia Pastrana!

Książka Margrit Schriber zabiera nas w podróż po budach jarmarcznych, muzeach, gabinetach osobliwości, cyrkach... Wszędzie tam, gdzie spragnieni makabry mogą jej doświadczyć. Podążamy śladem żądnego sukcesu impresario, Theodora Fairchilda Lenta, i jego najbardziej dochodowego nabytku, najwięcej wartej „akcji” - mowa tu o drobnej, niskiej kobiecie o czarującym głosie, której ulubionym zajęciem jest gotowanie i wyszywanie ulotnych motyli. Brzmi uroczo, prawda? Tak, Julia Pastrana stanowiłaby z pewnością idealną kandydatkę na żonę. Gdyby nie fakt, że jej gładką skórę pokrywa czarne, grube włosie, a zniekształcona twarz przywodzi na myśl kudłatych miłośników bananów.

„Paskudna dziewczyna” nie jest jednak spektaklem, gdzie główna rola przypada tylko jednej kobiecie. O nie, w kuluarach przebywa jeszcze jedna przedstawicielka płci niewieściej, która będąc nie-tak-do-końca-bezstronnym obserwatorem, staje się wierną towarzyszką „włochatego motyla”, a z czasem częścią samego freakshow. Niegdyś zachwycająca tancerka burleski, Rosie la Belle, dziś zwiędnięta i targana wyrzutami sumienia uboga kobieta, która wraca do rodzinnego miasteczka wśród potężnych Alp i snuje opowieść swojego niezwykłego życia. O brzydkiej z perspektywy pięknej. Żeby oddać cześć.

Cała powieść jest skonstruowana na zasadzie przeciwieństw: przyjaźń zniewalającej Rosie i odrażającej Julii. Surowość i niewinne piękno szwajcarskiego Morschach, a moralna szpetota świata zewnętrznego, w którym rządzi pieniądz. Zimny, władczy i wyrachowany Lent kontra jego przepełniona miłością i ciepłem podopieczna.

Największym dylematem jest jednak rozstrzygnięcie kluczowej kwestii – kto tak naprawdę jest człowiekiem, a kto zwierzęciem? Bo czy to kobieta-małpa ze swoimi ostrymi zębami jest tu istotą niższego rzędu? A może spragniona wrażeń, bezduszna i szydercza publiczność, wraz ze swoim impresario?

„Paskudna dziewczyna” pleciona jest w sposób delikatny i subtelny – zanurzamy się w alpejskich dolinach, żeby po chwili spokojnie wypłynąć na brzegi Europy. Po drodze zostają nam wyszeptane pytania, głosem miękkim i falującym. Co robimy, żeby umieścić naszą gwiazdę na niebie? Czy zbieramy perły wyjątkowych chwil i nanizamy je na łańcuszek wspomnień?

Julia Pastrana. Freak, obiekt medycznych badań, eksponat, stworzenie drugiej, trzeciej – ba! – ostatniej kategorii. Dlaczego?

„Natomiast sensowne jest występowanie jako kobieta-małpa. Dla wielu ludzi dzień jest niedolą. Widząc kogoś, kto jest w jeszcze większej niedoli, odnajdują pocieszenie.
Dlatego to jest sensowne.*”

*Margrit Schriber, „Paskudna dziewczyna”

Panie i Panowie!

Oto chwila, na którą czekaliście z niecierpliwością!
Największa atrakcja XIX wieku!
Co wrażliwsi i kobiety w ciąży proszeni są o opuszczenie widowni. Przed Państwem bowiem najbrzydsze stworzenie na całym świecie – dziecko kobiety i szympansa, niebezpieczne, dzikie i nieposkromione.

Kobieta-małpa, Julia Pastrana!

Książka Margrit Schriber zabiera nas...