Zarówno motto poprzedzające powieść ("Bo piekło nie ma granic, nie jest także Ograniczone do jakiegoś miejsca: Bo tam gdzie my jesteśmy, tam jest piekło. A gdzie jest piekło, tam my być musimy...") jak i tytuł zasugerował mi trochę metaforyczne spojrzenie na książkę. Jest piekło i są diabły, fałszywy Bóg i naiwna nadzieja. W tym wszystkim człowiek.

A do tego bardzo dobrze się czyta, dużo kolorów, zapachów i brutalnego naturalizmu. Dzięki specyficznej formie można 'wejść' w głąb niektórych postaci.

Zarówno motto poprzedzające powieść ("Bo piekło nie ma granic, nie jest także Ograniczone do jakiegoś miejsca: Bo tam gdzie my jesteśmy, tam jest piekło. A gdzie jest piekło, tam my być musimy...") jak i tytuł zasugerował mi trochę metaforyczne spojrzenie na książkę. Jest piekło i są diabły, fałszywy Bóg i naiwna nadzieja. W tym wszystkim człowiek.

A do tego bardzo dobrze...

Domy publiczne zajmują szczególne miejsce w społeczeństwach Ameryki Południowej. Wiadome usługi są tylko dodatkiem do innych funkcji burdeli- towarzyskich i rozrywkowych. To często tam toczy się życie towarzyskie małych miasteczek, takich jak El Olivo, w którym dzieje się akcja "Miejsca bez granic".
El Olivo powoli umiera, wydaje się skazane na zapomnienie. Autostradę, która miała pomoc jego rozwojowi, ostatecznie zbudowano gdzieś indziej, szansa na zelektryzowanie miasta zamiast rosnąć maleją. Nawet dom publiczny, który prowadzi Manuela wraz córką Japoneczką podupada. Dziewczyny pijąc wino czekają na klientów, których w opustoszałym miasteczku jest coraz mniej. Dwóch mężczyzn budzi jednak ogromne emocje u Manueli i Japoneczki. To Pancho Vega, miejscowy watażka i Don Alejo, bogacz, założyciel miasta, który jednocześnie może być jego katem. Gdy pewnego dnia drogi tych dwóch mężczyzn ponownie się przecinają, a jeden z nich puka do domu uciech, do Manueli wracają wspomnienia sprzed lat...

"Miejsce bez granic" to krótka powieść nieco przywodząca klimatem filmy Pedra Almadovara. Mamy tu prostytutki, transwestytę, pożądanie, które miesza się z nienawiścią i ból ukryty pod makijażem. Dla mnie - istna perełka! Niektóre fragmenty czytałam w niemym zachwycie, bo dawno w żadnej książce język tak mnie nie oczarował. Donoso miesza narracje, czasami zdanie zaczyna w narracji trzeciosobowej, a kończy w pierwszo-, pisze brawurowo, ale w każdej chwili panuje nad nad tym, co chce napisać. Scena łóżkowa będąca wynikiem pewnego zakładu to dla mnie mistrzostwo świata, chyba nie znam lepszej!
To książka zaskakująca, piękna i świetnie napisana, cudo! ❤
‎

Domy publiczne zajmują szczególne miejsce w społeczeństwach Ameryki Południowej. Wiadome usługi są tylko dodatkiem do innych funkcji burdeli- towarzyskich i rozrywkowych. To często tam toczy się życie towarzyskie małych miasteczek, takich jak El Olivo, w którym dzieje się akcja "Miejsca bez granic".
El Olivo powoli umiera, wydaje się skazane na zapomnienie. Autostradę,...

Literatura zdecydowanie dla LGBT, szkoda, że dowiadujemy się o tym w dalszej części książki - to jest wada. Zaletą jest to, iż każdy może sobie sam dopisać, zakończenie historii opisanej w książce.

Literatura zdecydowanie dla LGBT, szkoda, że dowiadujemy się o tym w dalszej części książki - to jest wada. Zaletą jest to, iż każdy może sobie sam dopisać, zakończenie historii opisanej w książce.

Po niemal dwuletnim odpoczynku od literatury iberoamerykańskiej, sięgam na chybił trafił po "Miejsce bez granic". Książka jest cieniutka, ale zaspokaja mój głód klimatu Ameryki Południowej. Jednym z niewątpliwych bohaterów książki jest podupadłe miasteczko, którego losy od dawna są już przesądzone. Centralny punkt powieści stanowi natomiast dom publiczny, a główna postać to szalona, podstarzała pracownica tegoż przybytku. Książka silnie przywodziła mi na myśl filmy Almodóvara.

Po niemal dwuletnim odpoczynku od literatury iberoamerykańskiej, sięgam na chybił trafił po "Miejsce bez granic". Książka jest cieniutka, ale zaspokaja mój głód klimatu Ameryki Południowej. Jednym z niewątpliwych bohaterów książki jest podupadłe miasteczko, którego losy od dawna są już przesądzone. Centralny punkt powieści stanowi natomiast dom publiczny, a główna postać to...