Festung Breslau

Ciekawa powieść kryminalna, autor pokazuje brutalny świat gdzie słabość jest karana a wiedza niszczona. Fabuła jest prosta, ma ciekawe twisty, jednak autor przede wszystkim dobrymi dialogami mnie prowadzi. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Ciekawa powieść kryminalna, autor pokazuje brutalny świat gdzie słabość jest karana a wiedza niszczona. Fabuła jest prosta, ma ciekawe twisty, jednak autor przede wszystkim dobrymi dialogami mnie prowadzi. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Moja pierwsza ksiazka tego autora. Niespecjalnie przepadam za proza MacLeana lub seria z Tygrysem, a tutaj nie moglem sie oderwac od lektury.
Po polowie akcja nieco zwalnia, ale jest wrazenie dobrego kryminalu noir. Czym z reszta jest.
Siegne po inne ksiazki z tej serii.

Moja pierwsza ksiazka tego autora. Niespecjalnie przepadam za proza MacLeana lub seria z Tygrysem, a tutaj nie moglem sie oderwac od lektury.
Po polowie akcja nieco zwalnia, ale jest wrazenie dobrego kryminalu noir. Czym z reszta jest.
Siegne po inne ksiazki z tej serii.

Brud, smród i nędza, bardzo ponury Wrocław, nie do końca do mnie trafia. Śledztwo w chaosie końcówki wojny, nie polecam ale też nie zniechęcam.

Brud, smród i nędza, bardzo ponury Wrocław, nie do końca do mnie trafia. Śledztwo w chaosie końcówki wojny, nie polecam ale też nie zniechęcam.

Zrobiłem sobie chronologiczny przelot po cyklu o Mocku, kończąc właśnie na Festung Breslau. Chciałbym zadać kiedyś pytanie panu Krajewskiemu, czemu właśnie ten tom cyklu, jeden z pierwszych napisanych, jest aż tak inny od reszty, czy później, czy wcześniej napisanych. Książka raz że jest w innym klimacie bo zmienia się teatr działań, dzieje się w oblężonym mieście, ale też jest bardziej intymna. Mock jest już innym człowiekiem, ma już swoje lata, więcej nie może niż może. Samo miasto, gnijące, krwawiące, jest niemym bohaterem, i wymusza też inny sposób działania. Zaskakujące jest że autor na etapie 4 tomu miał już rozpisane postaci które pojawiają się w tomach które pojawiają się w dużo później napisanych książkach. Ze wszystkich książek o Mocku, ta jest moją ulubioną, właśnie przez tą inność.

Zrobiłem sobie chronologiczny przelot po cyklu o Mocku, kończąc właśnie na Festung Breslau. Chciałbym zadać kiedyś pytanie panu Krajewskiemu, czemu właśnie ten tom cyklu, jeden z pierwszych napisanych, jest aż tak inny od reszty, czy później, czy wcześniej napisanych. Książka raz że jest w innym klimacie bo zmienia się teatr działań, dzieje się w oblężonym mieście, ale też...

Dawno miałam rozpocząć przygodę z Mockiem i srogo się zawiodłam. Fajny pomysł, zaskakujące zakończenie i to wszystkie plusy. Pogmatwana historia, której nie sposób śledzić. Wracałam po kilka stron w momencie, gdy nie rozumiałam skąd bohater wyciągnął taki czy inny wniosek i nic. Gdzie zabrakło pomysłów na poprowadzenie akcji tam autor po prostu przemilczał, a potem nowe informacje wprowadzał w usta Mocka jako zdobyte i sprawdzone. Nie lubię tego. Dawno mnie żadna książka tak nie zmęczyła, realne opisy zniszczonego Wrocławia w 1945 i zupełnie nierealna akcja i bohaterowie.

Dawno miałam rozpocząć przygodę z Mockiem i srogo się zawiodłam. Fajny pomysł, zaskakujące zakończenie i to wszystkie plusy. Pogmatwana historia, której nie sposób śledzić. Wracałam po kilka stron w momencie, gdy nie rozumiałam skąd bohater wyciągnął taki czy inny wniosek i nic. Gdzie zabrakło pomysłów na poprowadzenie akcji tam autor po prostu przemilczał, a potem nowe...

Pomimo tego, że klimat rzeczywistości przedwojennej i wojennej do mnie nie trafia to autorowi trzeba przyznać, że w świetny sposób buduje napięcie, tworzy fascynującą intrygę, która sprawia, że ciężko odłożyć książkę na bok i przestać czytać. No i po raz kolejny bardzo zaskakujące zakończenie, którego czytelnik by się nie spodziewał.

Pomimo tego, że klimat rzeczywistości przedwojennej i wojennej do mnie nie trafia to autorowi trzeba przyznać, że w świetny sposób buduje napięcie, tworzy fascynującą intrygę, która sprawia, że ciężko odłożyć książkę na bok i przestać czytać. No i po raz kolejny bardzo zaskakujące zakończenie, którego czytelnik by się nie spodziewał.

Do trzech razy sztuka. Ten był trzeci. Panu Krajewskiemu i Mockowi podziękuję już.

Wydumana historia, braki logiczne, bardzo słaba historia kryminalna, nudne monologi przekazane (zbyt) pięknym językiem jak na ten rodzaj literatury i Wrocław. Tyle na krótko zostanie mi w głowie po lekturze, która wymęczyła mnie i zakończyła przygodę z cyklem o Mocku.

Do trzech razy sztuka. Ten był trzeci. Panu Krajewskiemu i Mockowi podziękuję już.

Wydumana historia, braki logiczne, bardzo słaba historia kryminalna, nudne monologi przekazane (zbyt) pięknym językiem jak na ten rodzaj literatury i Wrocław. Tyle na krótko zostanie mi w głowie po lekturze, która wymęczyła mnie i zakończyła przygodę z cyklem o Mocku.

Uwielbiam książki o Mocku i ten klimat. Ale ta już jest jakby naciągana i bez pomysłu. Przepraszam. Niech Pan pisze dalej!

Uwielbiam książki o Mocku i ten klimat. Ale ta już jest jakby naciągana i bez pomysłu. Przepraszam. Niech Pan pisze dalej!

Nie sposób krytykować stylu i formy powieści książek Marka Krajewskiego.
Czytając kolejne części oceniam je różnie. Zależnie od fabuły. Bo to ona stanowi wykładnik oceny.
Ta część miała bardzo słabą fabułę. Wtórne rozwiązania i brak logiki jak i za dużo filozofii w prostej formie książki.

Nie sposób krytykować stylu i formy powieści książek Marka Krajewskiego.
Czytając kolejne części oceniam je różnie. Zależnie od fabuły. Bo to ona stanowi wykładnik oceny.
Ta część miała bardzo słabą fabułę. Wtórne rozwiązania i brak logiki jak i za dużo filozofii w prostej formie książki.

Chyba najtrudniej czytało mi się tę część. Historia kryminalna jak zwykle ciekawa i coś co wydawało się oczywiste na początku autor sprytnie gmatwa po jakimś czasie niemniej jednak......zmęczyłam się trochę tą książką, mimo uwielbienia dla Eberharda Mocka. Może sprawił to fakt, że i on jest już w tej części sędziwym mężczyzną po wielu przejściach osobistych i zawodowych, przejechany "rydwanem czasu" i dotknięty hulaszczym trybem życia? Nie wiem. Trochę moim zdaniem autor tu popłynął ...... Mnie ta historia nie ujęła tak jak poprzednie, choć jak zwykle wiele było momentów ciekawych, język piękny i barwny - ale do tego autor już przyzwyczaił.

Chyba najtrudniej czytało mi się tę część. Historia kryminalna jak zwykle ciekawa i coś co wydawało się oczywiste na początku autor sprytnie gmatwa po jakimś czasie niemniej jednak......zmęczyłam się trochę tą książką, mimo uwielbienia dla Eberharda Mocka. Może sprawił to fakt, że i on jest już w tej części sędziwym mężczyzną po wielu przejściach osobistych i zawodowych,...