Festung Breslau

Nie sposób krytykować stylu i formy powieści książek Marka Krajewskiego.
Czytając kolejne części oceniam je różnie. Zależnie od fabuły. Bo to ona stanowi wykładnik oceny.
Ta część miała bardzo słabą fabułę. Wtórne rozwiązania i brak logiki jak i za dużo filozofii w prostej formie książki.

Nie sposób krytykować stylu i formy powieści książek Marka Krajewskiego.
Czytając kolejne części oceniam je różnie. Zależnie od fabuły. Bo to ona stanowi wykładnik oceny.
Ta część miała bardzo słabą fabułę. Wtórne rozwiązania i brak logiki jak i za dużo filozofii w prostej formie książki.

Chyba najtrudniej czytało mi się tę część. Historia kryminalna jak zwykle ciekawa i coś co wydawało się oczywiste na początku autor sprytnie gmatwa po jakimś czasie niemniej jednak......zmęczyłam się trochę tą książką, mimo uwielbienia dla Eberharda Mocka. Może sprawił to fakt, że i on jest już w tej części sędziwym mężczyzną po wielu przejściach osobistych i zawodowych, przejechany "rydwanem czasu" i dotknięty hulaszczym trybem życia? Nie wiem. Trochę moim zdaniem autor tu popłynął ...... Mnie ta historia nie ujęła tak jak poprzednie, choć jak zwykle wiele było momentów ciekawych, język piękny i barwny - ale do tego autor już przyzwyczaił.

Chyba najtrudniej czytało mi się tę część. Historia kryminalna jak zwykle ciekawa i coś co wydawało się oczywiste na początku autor sprytnie gmatwa po jakimś czasie niemniej jednak......zmęczyłam się trochę tą książką, mimo uwielbienia dla Eberharda Mocka. Może sprawił to fakt, że i on jest już w tej części sędziwym mężczyzną po wielu przejściach osobistych i zawodowych,...

Moj ulubiony tom cyklu o Mocku. Jest w rozpadającym się Wrocławiu coś perwersyjnie pociagajacego.

Moj ulubiony tom cyklu o Mocku. Jest w rozpadającym się Wrocławiu coś perwersyjnie pociagajacego.

Albo nie mogę dodać oceny, albo nie mogę dodać do ulubionych. "Doskonale".
Czułam potrzebę przeczytania czegoś naprawdę dobrego. "Festung Breslau" pojawiło się samo, abym dokończyła przerwaną w połowie lekturę.
To chyba najmocniejsza pod względem intensywności nagromadzenia scen przemoc i jej intensyfikacja skupiona na jednej postaci w danym momencie, w klaustrofobicznej przestrzeni.
Byłam psychicznie przygotowana na tę niełatwą lekturę, a jednak Krajewski jak zwykle zdołał uwieść mnie jakością prozy i jednocześnie zaskoczyć rozwojem akcji. Chociaż domyśliłam się rozwiązania zagadki, która okazała się najmroczniejszą tajemnicą do poznania dla Mocka, nie spodziewałam się takiego szukania odkupienia przez samego Eberharda. Nie da się ukryć, że i Autor czuwał nad bohaterem i opatrznie służył mu pomocą.
Hrabina okazała się kolejną erynią, największą, z jaką miał do czynienia kapitan. Być może to starcie i świadomość kary za grzechy uratowała bohatera w ostatecznym rachunku, choć trudno mówić w przypadku tego życiorysu (hm) o jakimkolwiek większym szczęściu zaznanym na tym łez padole.
Pod względem literackim - uczta.

Albo nie mogę dodać oceny, albo nie mogę dodać do ulubionych. "Doskonale".
Czułam potrzebę przeczytania czegoś naprawdę dobrego. "Festung Breslau" pojawiło się samo, abym dokończyła przerwaną w połowie lekturę.
To chyba najmocniejsza pod względem intensywności nagromadzenia scen przemoc i jej intensyfikacja skupiona na jednej postaci w danym momencie, w klaustrofobicznej...

srogo się zawiodłem. wszystkie ochy i achy w opiniach są wg. mnie nieuzasadnione. w połowie książki miałem już tak serdecznie dość tego biblijno - proroczego bełkotu, że chciałem ją zostawić. Dwie rzeczy które mnie raziły. Pierwsza- mamy do czynienia z Mockiem po 60 tym roku życia, który został tyle razy skopany i raniony, że człowiek o wiele młodszy dokonałby żywota. Rzecz druga ( uwaga spoiler może być)- brak wyjaśnienia kwestii martwej bratanicy hrabiny Mognitz. Niby wszystko cacy, ale po wizycie Mocka u dawnej służącej Von Mognitzów, zarówna służąca jak i jej córka emanowały nienawiścią do ofiary- zostało to niewyjaśnione i strasznie mnie to drażni, albo jestem za głupi i za szybko przeczytałem. Kończąc stwierdzam, że być może autor tego cyklu ma jakiś problem z kobietami, bo w każdej następnej części stawiane są w coraz gorszym świetle. Męczarnia dla mnie i tyle.
zapraszam na mój blog - bookmind.pl

srogo się zawiodłem. wszystkie ochy i achy w opiniach są wg. mnie nieuzasadnione. w połowie książki miałem już tak serdecznie dość tego biblijno - proroczego bełkotu, że chciałem ją zostawić. Dwie rzeczy które mnie raziły. Pierwsza- mamy do czynienia z Mockiem po 60 tym roku życia, który został tyle razy skopany i raniony, że człowiek o wiele młodszy dokonałby żywota. Rzecz...

Bardzo ciekawa książka, można powiedzieć iż z każdym tomem przygody Komisarza Mocka wciągają coraz mocniej :)

Bardzo ciekawa książka, można powiedzieć iż z każdym tomem przygody Komisarza Mocka wciągają coraz mocniej :)

Całość wydaje się przeciętna, czytało się z trudem, to, co w innych książkach Krajewskiego uwodziło w tej stało się przeszkodą, ale twist na dwóch ostatnich stronicach uratował w pewnym sensie całość, więc nie należy jej skreślać. Ale to najsłabszy Mock, jakiego pamiętam. Zmęczył mnie i nie byłam w stanie przeczytać jak lubię, "za jednym posiedzeniem".

Całość wydaje się przeciętna, czytało się z trudem, to, co w innych książkach Krajewskiego uwodziło w tej stało się przeszkodą, ale twist na dwóch ostatnich stronicach uratował w pewnym sensie całość, więc nie należy jej skreślać. Ale to najsłabszy Mock, jakiego pamiętam. Zmęczył mnie i nie byłam w stanie przeczytać jak lubię, "za jednym posiedzeniem".

To nie jest zła książka, ale spodziewałam się więcej historii, więcej Festung Breslau. W zamian dużo okrucieństwa, odczłowieczenia, szaleństwa, obłędu i fanatyzmu, które trochę mnie przytłoczyły.

To nie jest zła książka, ale spodziewałam się więcej historii, więcej Festung Breslau. W zamian dużo okrucieństwa, odczłowieczenia, szaleństwa, obłędu i fanatyzmu, które trochę mnie przytłoczyły.

6.5 Mock jak zwykle świetny, atmosfera przytłacza, tylko historii trochę za mało....

6.5 Mock jak zwykle świetny, atmosfera przytłacza, tylko historii trochę za mało....

Opisy bombardowań, okrutnych tortur, miasta ogarniętego wojną, ale też opisy ludzi wiodących w tym wszystkim swoje całkiem normalne, codzienne życie. We wcześniejszych tomach nie spotkałam się ze śmiercią, okrucieństwem, bólem, cierpieniem wewnętrznym i zewnętrznym ani ze strachem w takiej ilości. Wszystko to towarzyszy nam na każdym kroku, co według mnie jest super, bo przecież taka właśnie była rzeczywistość ówczesnych ludzi. Jak zwykle postać komisarza Mocka jest świetnie opisana, w sposób umożliwiający nam współodczuwanie z głównym bohaterem. Jednak nie wszystko w tej książce mi się podobało...pierwszy raz czytając powieść Krajewskiego odniosłam wrażenie, że akcja jest lekko naciągana, momentami gubiłam się i zastanawiałam o co tak właściwie chodzi i co jest tematem przewodnim; niektóre fragmenty książki wydawały mi się po prostu mętne i mieszające czytelnikowi w głowie. Mimo to, książkę czytało się szybko i nie mogę się doczekać kiedy sięgnę po kolejną część. Zarówno ta seria jak i cała twórczość M. Krajewskiego jest dla mnie wielkim odkryciem i zakochałam się w sposobie przedstawiania świata przez autora.

Opisy bombardowań, okrutnych tortur, miasta ogarniętego wojną, ale też opisy ludzi wiodących w tym wszystkim swoje całkiem normalne, codzienne życie. We wcześniejszych tomach nie spotkałam się ze śmiercią, okrucieństwem, bólem, cierpieniem wewnętrznym i zewnętrznym ani ze strachem w takiej ilości. Wszystko to towarzyszy nam na każdym kroku, co według mnie jest super, bo...