Uwielbiam tą oszczędność, a jednocześnie jest wszystko co miało być powiedziane i wszystko wybrzmiało bogactwem treści znacznie przekraczającym skromny tomik.

Uwielbiam tą oszczędność, a jednocześnie jest wszystko co miało być powiedziane i wszystko wybrzmiało bogactwem treści znacznie przekraczającym skromny tomik.

`POMYŁKA`
`POD JEDNĄ GWIAZDKĄ`
`LISTY UMARŁYCH`:
piękne, wartościowe, prawdziwe

`POMYŁKA`
`POD JEDNĄ GWIAZDKĄ`
`LISTY UMARŁYCH`:
piękne, wartościowe, prawdziwe

Nieszczególnych spotkań z polską klasyką część kolejna. Byłem ciekaw czy wierszem się pożywię, niestety z pewnością nie takim. Ani forma ani treść nie chwyciły mnie za serce, poły, ani nic innego. I chyba tyle mam do napisania po tej lekturze. Po prostu nie moja bajka.

Nieszczególnych spotkań z polską klasyką część kolejna. Byłem ciekaw czy wierszem się pożywię, niestety z pewnością nie takim. Ani forma ani treść nie chwyciły mnie za serce, poły, ani nic innego. I chyba tyle mam do napisania po tej lekturze. Po prostu nie moja bajka.

#WyzwanieLC2021
Piękne wiersze Wisławy Szymborskiej. Pełne głębi i skłaniające do przemyśleń. Z pewnością będę do nich wracać i sięgnę również po resztę jej twórczości.
Poezja nie jest gatunkiem po który sięgam na co dzień. Styczność z nią miałam w szkole i kojarzy mi się z interpretacją wierszy na lekcjach języka polskiego i wstrzelaniem się w schemat odpowiedzi. Jednak po skończonej edukacji oraz sięgnięciu po twórczość naszej noblistki dla samej przyjemności możliwe, że jednak będę robiła to częściej.

#WyzwanieLC2021
Piękne wiersze Wisławy Szymborskiej. Pełne głębi i skłaniające do przemyśleń. Z pewnością będę do nich wracać i sięgnę również po resztę jej twórczości.
Poezja nie jest gatunkiem po który sięgam na co dzień. Styczność z nią miałam w szkole i kojarzy mi się z interpretacją wierszy na lekcjach języka polskiego i wstrzelaniem się w schemat odpowiedzi. Jednak po...

Zdarzyć się mogło, zdarzyć się musiało... absolutne arcydzieło...

Zdarzyć się mogło, zdarzyć się musiało... absolutne arcydzieło...

Estetyka codzienności przesączającej się w wielkie uogólnienie, we Wszechświat. Proste a treściwe. Napisać więcej, to niepotrzebnie za wiele powiedzieć.
Obok wierszy drukiem na stronach również te ich wersje prosto spod maszyny do pisania z odręcznymi poprawkami Poetki, czy wręcz całe pisane – o zgrozo – bazgrolskim odręcznym pismem. Spory plus za możliwość poznania ścieżek, jakimi Autorka podążała, dodając i ujmując do już niemal stworzonych wersów… Taki making of na naszych – czytelników – oczach.

Estetyka codzienności przesączającej się w wielkie uogólnienie, we Wszechświat. Proste a treściwe. Napisać więcej, to niepotrzebnie za wiele powiedzieć.
Obok wierszy drukiem na stronach również te ich wersje prosto spod maszyny do pisania z odręcznymi poprawkami Poetki, czy wręcz całe pisane – o zgrozo – bazgrolskim odręcznym pismem. Spory plus za możliwość poznania...

Jakie to było piękne! Tak króciutkie a jakże treściwe! Niesamowite jak przy tak niewielkiej ilości słów, można zbudować wciągającą historię, poruszyć emocje i dotrzeć do sedna.

Jakie to było piękne! Tak króciutkie a jakże treściwe! Niesamowite jak przy tak niewielkiej ilości słów, można zbudować wciągającą historię, poruszyć emocje i dotrzeć do sedna.

Jestem zakochana w tych wierszach.

Jestem zakochana w tych wierszach.

Najlepszy zbiór lub jeden z najlepszych. Odnalazłam tutaj prawdziwe piękno, większość wierszy to w zasadzie moje ulubione. Wydaje mi się, że od "Wszelkiego wypadku" zaczyna się ta era Szymborskiej, którą lubię. Jest pełna miłości do zwierząt i przyrody, ale nie ubiera jej już w dziecinne słowa. To smutne, ale od zawsze uważam, że do prawdziwej sztuki potrzeba prawdziwej inspiracji, często wena przychodzi wtedy, który ktoś lub coś rozdziera naszą duszę, serce, umysł na strzępy - coś o tym wiem; poetka zdaje się mieć naprawdę coś mocnego do przeżycia i opracowania, bo jej wiersze trafiają prosto tam, gdzie powinny. Wielokrotnie pisałam już tutaj, że dobra poezja to taka, którzy burzy cały nasz świat, rozsypuje go w kawałki, składa od nowa i nic już nie jest takie samo. To jest prawdziwa sztuka i piękno - nie wszystkim będzie kiedykolwiek dane to dostrzec.

Z reguły nie lubię porównywania życia do teatru, to takie oklepane, ale Szymborska zrobiła z tego majstersztyk, w wierszu o tym, że najbardziej kocha akt szósty, kiedy to aktorzy przestają już być aktorami. Przepiękny wiersz o pastylce uspokajającej, który dzisiaj moglibyśmy zinterpretować na wiele sposobów, moglibyśmy w jej miejsce wsadzić dowolną używkę (zastanawiam się, czy można także literaturę i muzykę? pasowałoby do mnie). Cały tom jest życiowy, ale pozbawiony abstrakcji, poetka przyjmuje życie w sposób naukowy. "Przemówienie w biurze rzeczy znalezionych" wciąż wzrusza, tak jak i "Zdumienie" i "Urodziny" - jest to tak inteligentna i artystyczna zabawa słowem, że próżno szukać mistrza słowa gdzie indziej. Nawet jeśli do kogoś nie trafia poezja Szymborskiej, nie można jej odmówić talentu i niesamowitej sztuki władania słowem.
W tym tomie wyjątkowo pięknie została potraktowana przyroda i zwierzęta, a to zawsze trafia do mojego serca.

Najlepszy zbiór lub jeden z najlepszych. Odnalazłam tutaj prawdziwe piękno, większość wierszy to w zasadzie moje ulubione. Wydaje mi się, że od "Wszelkiego wypadku" zaczyna się ta era Szymborskiej, którą lubię. Jest pełna miłości do zwierząt i przyrody, ale nie ubiera jej już w dziecinne słowa. To smutne, ale od zawsze uważam, że do prawdziwej sztuki potrzeba prawdziwej...

I CÓŻ PO POECIE W CZASIE MARNYM?

I CÓŻ PO POECIE W CZASIE MARNYM?