Może to wina wielkiego odstępu czasowego albo dziwnego stylu pisarskiego, ale czytanie tej książki nie było moją największą przyjemnością. Było w niej cos tak okropnie odpychającego, że nie mogłam w nią wejść. Nie umiałam czytać tego bez notorycznego gubienia się kto jest kim, pomiędzy ilością faktów, które mało co wnosiły do samego świata.
Nieco się zawiodłam, ale może czytana blisko z pierwszym tomem miała nieco więcej sensu.
Szkoda tylko, że kolejne tomy nie wyszły w Polsce i będę musiała czytać po angielsku.

Może to wina wielkiego odstępu czasowego albo dziwnego stylu pisarskiego, ale czytanie tej książki nie było moją największą przyjemnością. Było w niej cos tak okropnie odpychającego, że nie mogłam w nią wejść. Nie umiałam czytać tego bez notorycznego gubienia się kto jest kim, pomiędzy ilością faktów, które mało co wnosiły do samego świata.
Nieco się zawiodłam, ale może...

Dość mroczna i przygnębiająca opowieść o młodym bohaterze na którego barkach spoczywa ciężar rodzinnej tragedii. Książka może być zbyt dołująca dla młodszych czytelników. Spodobał mi się świat swtorzony przez autorkę, w którym dobro i zło się przeplatają.

Dość mroczna i przygnębiająca opowieść o młodym bohaterze na którego barkach spoczywa ciężar rodzinnej tragedii. Książka może być zbyt dołująca dla młodszych czytelników. Spodobał mi się świat swtorzony przez autorkę, w którym dobro i zło się przeplatają.

Życie Pina nie jest usłane różami. Matka chłopca zmarła, gdy ten był młodszy, a teraz jeszcze jego ojciec nagle znika (w dodatku podejrzany o morderstwo) a Pin traci dach nad głową! Biedak musi trudnić się pracą w kostnicy polegającą na sprawdzaniu, czy zmarli rzeczywiście przeszli już na tamten świat, napawając się okrutną wonią Smrodnicy. Gdy jednak staje się świadkiem sytuacji, która nie powinna w ogóle mieć miejsca, jego życie nareszcie ma szansę na pozytywny obrót!

Atmosfera powieści spodobała mi się już od pierwszych stron! Ponure, zaniedbane i nijakie miasteczko, leżące nad rzeką, której już sama nazwa zapowiada, iż jej zapach nie jest najprzyjemniejszy oraz masa dziwacznych postaci... Brzmi naprawdę świetnie i takie właśnie jest! To ogromna zaleta tej książki i w chwilach, gdy fabuła specjalnie mnie nie wciągała, to właśnie klimat powieści nie pozwalał mi porzucić tej książki!
Muszę przyznać, że pomysł na fabułę, bohaterów i miejsce akcji pozytywnie mnie zaskoczyły - wyzwoliłam się z typowych schematów powieści fantasy, co również jest ogromnym plusem! Inna sprawa, że wszystko jest dostosowane do dzieci, więc musicie spodziewać się nazw takich jak Żarłoczna Bestia czy Srebrnojabłki Zabójca. Brzmi groźnie, nieprawdaż?
Samo przedstawienie akcji tak średnio mnie porwało. Częściowo jest to kwestia stylu autorki, który do mnie nie do końca dotarł, ale jest to również wina faktu, że powieść jest kierowana do nieco młodszych czytelników i ja, jako stary wyjadacz, byłam w stanie przewidzieć dramatyczne zwroty akcji i rozwiązanie głównej intrygi.
Dopiero po jakimś czasie zorientowałam się, że jest to drugi tom jakiejś serii, ale nie martwcie się - nie znając pierwszej części niewiele stracicie. Jedyne, co mi umknęło, to może jakieś drobne smaczki i zakończenie, które powinno było mnie wgnieść w fotel (zorientowałam się dopiero po notce od autorki),nie zrobiło na mnie aż takiego dużego wrażenia.
Jest to powieść, którą na spokojnie można by było czytać młodym Adamsom do snu, ale Waszym młodszym członkom rodziny (a może i Wam) również się spodoba!

Życie Pina nie jest usłane różami. Matka chłopca zmarła, gdy ten był młodszy, a teraz jeszcze jego ojciec nagle znika (w dodatku podejrzany o morderstwo) a Pin traci dach nad głową! Biedak musi trudnić się pracą w kostnicy polegającą na sprawdzaniu, czy zmarli rzeczywiście przeszli już na tamten świat, napawając się okrutną wonią Smrodnicy. Gdy jednak staje się świadkiem...

Nie przebrnęłam do końca .. to nie moja bajka.

Nie przebrnęłam do końca .. to nie moja bajka.

"Magia Kości" to dobra książka na chwilę wypoczynku przy ulubionej herbacie. Akcja powieści przyciąga i żwawo nabiera tempa z każdym rozdziałem. Podobała mi się ta przygoda z Pinem i Kościanym Magiem. Nie pozostały mi żadne pytania po jej skończeniu, może jedno. Na pewno czytanie tej książki sprawia przyjemność.

"Magia Kości" to dobra książka na chwilę wypoczynku przy ulubionej herbacie. Akcja powieści przyciąga i żwawo nabiera tempa z każdym rozdziałem. Podobała mi się ta przygoda z Pinem i Kościanym Magiem. Nie pozostały mi żadne pytania po jej skończeniu, może jedno. Na pewno czytanie tej książki sprawia przyjemność.

Nie mogłam oderwać się od tej książki, na drugi dzień musiałam kupić Pierwszą część. Dawno nic nie porwało tak mojej wyobraźni..

Nie mogłam oderwać się od tej książki, na drugi dzień musiałam kupić Pierwszą część. Dawno nic nie porwało tak mojej wyobraźni..

Młodzieżowa, nafaszerowana bzdetami książka, którą szybko się przetrawia. Przyjemna powieść nie z tego świata utrzymana w nieco karawaniarskim klimacie. Dodatkowym plusem jest atmosfera jaką stworzyła pani Higgins – upiorna, zapluta, zatęchła i cuchnąca.
Utwór pisany prostym językiem. Może stanowić miłą odskocznię od rzeczywistości, jednak bez przywiązywania do niego większej uwagi. Szybko wyparowuje z pamięci.

Młodzieżowa, nafaszerowana bzdetami książka, którą szybko się przetrawia. Przyjemna powieść nie z tego świata utrzymana w nieco karawaniarskim klimacie. Dodatkowym plusem jest atmosfera jaką stworzyła pani Higgins – upiorna, zapluta, zatęchła i cuchnąca.
Utwór pisany prostym językiem. Może stanowić miłą odskocznię od rzeczywistości, jednak bez przywiązywania do niego...

Bardzo fajna czekam na dalszą część.

Bardzo fajna czekam na dalszą część.

Przyjemna książka, którą czyta się lekko i szybko. Jej główna zaleta to utrzymująca się posępna atmosfera smutnej bajki, sama fabuła bowiem nie jest wybitnie wciągająca. Trochę za mało akcji, trochę zbyt przewidywalne wątki. Mimo wszystko uważam, że można ją polecić fanom "Księgi cmentarnej" i opowiadań Niela Gaimana.

Przyjemna książka, którą czyta się lekko i szybko. Jej główna zaleta to utrzymująca się posępna atmosfera smutnej bajki, sama fabuła bowiem nie jest wybitnie wciągająca. Trochę za mało akcji, trochę zbyt przewidywalne wątki. Mimo wszystko uważam, że można ją polecić fanom "Księgi cmentarnej" i opowiadań Niela Gaimana.

Początek dość chaotyczny i w dość dziwnym stylu napisany, lecz z każdą strona wygląda jakby autorka uspokajała się i książka staje sie przyjemna w czytaniu i wciągająca.

Początek dość chaotyczny i w dość dziwnym stylu napisany, lecz z każdą strona wygląda jakby autorka uspokajała się i książka staje sie przyjemna w czytaniu i wciągająca.