Niniejsza monografia jest pierwszą w polskiej naukowej literaturze historycznej traktującej o legionie XX Valeria Victrix. Książka ma również na celu przybliżenie zagadnień związanych z miejscem legionu XX Valeria Victrix w życiu prowincji Brytanii, a także religijnych aspektów życia żołnierzy: kultów oficjalnych, znanych z kalendarza rzymskich świąt państwowych (Feriale Duranum),jak i nieoficjalnych, wynikających z indywidualnych, osobistych odczuć żołnierzy. Niestety praca rozczarowuje jeżeli chodzi o kwestie sensu stricte militarne. M. Idziak nie wykorzystała całej literatury naukowej. Należy ją pochwalić za wykorzystanie monografii Malone'a, lecz o dziwo nie powołała się na artykuł E. Ritterlinga. Autorka nie omówiła uzbrojenia i taktyki wspomnianego wcześniej legionu. Zabrakło też przedstawienia jego szlaku bojowego i dowódców.

Plusy:

+ omówienie religijnego aspektu życia żołnierzy legionu XX Valeria Victrix

Minusy:

- nie wykorzystała całej literatury naukowej do tematu
- nie przedstawiła szlaku bojowego i dowódców wspomnianego legionu
- nie omówiła uzbrojenia i taktyki XX Valeria Victrix
- skromna bibliografia
- mało analiz źródłowych
- cytowanie przekładów źródeł pisanych

Moja ocena: 4/10.

Niniejsza monografia jest pierwszą w polskiej naukowej literaturze historycznej traktującej o legionie XX Valeria Victrix. Książka ma również na celu przybliżenie zagadnień związanych z miejscem legionu XX Valeria Victrix w życiu prowincji Brytanii, a także religijnych aspektów życia żołnierzy: kultów oficjalnych, znanych z kalendarza rzymskich świąt państwowych (Feriale...

BARDZO, BARDZO słaba praca, co wynika po części z braku doświadczenia badawczego autorki, a po części z nieposiadania przez nią wiedzy źródłowej i pozaźródłowej na dostatecznym poziomie. Sądząc po nadmiernie używanych przekładach rzymskich tekstów literackich na język polski nie zna ona nawet zbyt dobrze łaciny klasycznej. Praca jest skromna pod względem objętości. Zupełnie niepotrzebnie jej około 1/4 stanowią aneksy, gł. są to tłumaczenia inskrypcji (powątpiewam również w to aby ona sama je przełożyła). M. Idziak niepotrzebnie nabija sobie w ten sposób strony. Ponadto na większość z tych inskrypcji nie powołuje się ona w swojej pracy. Liczba przypisów również nie powala na kolana. Innym mankamentem książki jest jej sumaryczny charakter. O dziejach legionu XX Valeria Victrix w Brytanii dowiadujemy się w sumie bardzo nie wiele. M. Idziak uraczyła nas zaledwie kilkoma stronami na ten temat na dodatek zawierającymi błędy merytoryczne. Opisy bitew i kampanii, w których legion ten brał udział nie są zbyt obszerne. Przeważnie autorka niepotrzebnie cytuje bardzo duże fragmenty przekładów źródeł literackich. W zasadzie prawie ich nie komentuje. Zadowala się jednym, dwoma czy kilkoma zdaniami podsumowującymi bez żadnej wartości naukowej. Tego typu "praktyki" służą przede wszystkim nabijaniu stron. Kompletnie nic nie wnoszą od strony merytorycznej. Pokazują za to brak profesjonalizmu p. Idziak. Wygląda mi to na nieudolne robienie studium analitycznego. Zamiast tego autorka powinna cytować mniejsze fragmenty w oryginalnym języku (po łacinie) i uraczyć czytelnika szczegółową analizą, powołując się przy tym na zdania innych badaczy.

Sporo miejsca w książce zajmuje religia legionu, czyli jak dla mnie najmniej interesująca kwestia z nim związana. Zdecydowanie stanowi więcej niż połowę książki. Stanowczo za dużo. Sam tytuł jest nieadekwatny do treści. "Monografia" M. Idziak powinna raczej nosić tytuł: "Pozamilitarne aspekty legionu XX Valeria Victrix".

Po przeczytaniu książki "Legion XX Valeria Victrix" przeżyłem spore rozczarowanie. Została napisana w sposób chaotyczny i nieprzemyślany. Widać, że autorce nie chciało się nawet przejrzeć innych monografii poświęconych wojskowości, aby zobaczyć w jaki sposób powinien wyglądać sam układ pracy. Bibliografia jest skromna. Liczy zaledwie kilka stron. Zawiera również bardzo nie wiele źródeł. Literatura natomiast jest przeciętna i nie wiele liczniejsza niż źródła. Zastanawia to tym bardziej, że legion XX Valeria Victrix jest stosunkowo dobrze oświetlony przez źródła rzymskie. Autorka wykorzystała wartościowe pozycje jak Malone'a, ale oprócz dobrych prac użyła również literaturę nie zbyt wysokich lotów, co znacznie obniża wartość ogólną jej książki. Aż chce się "powiedzieć": Miłe złego początki, lecz koniec tragiczny!

Miłośnik wojskowości rzymskiej w pracy M. Idziak nie wiele uświadczy konkretnych informacji. Treści sensu stricte militarnych dotyczących szlaku bojowego XX Valeria Victrix jest nie wiele. Praca to czyste "lanie wody". Zasadniczo każdy pisać może lepiej lub trochę gorzej... Jak widać w przypadku autorki recenzowanej przeze mnie książki niestety to drugie ;/. W żadnym wypadku żaden szanujący się badacz zajmujący się wojskowością rzymską nie powinien się na nią powoływać. Również pasjonaci wojskowości antycznej powinni się jej wystrzegać niczym "diabeł święconej wody". Stanowczo odradzam jej zakup. Szkoda czasu i pieniędzy! Autorka powinna się raczej zająć pisaniem "bajeczek", co jej z resztą lepiej wychodzi ("Dawno, dawno temu"). ;)

BARDZO, BARDZO słaba praca, co wynika po części z braku doświadczenia badawczego autorki, a po części z nieposiadania przez nią wiedzy źródłowej i pozaźródłowej na dostatecznym poziomie. Sądząc po nadmiernie używanych przekładach rzymskich tekstów literackich na język polski nie zna ona nawet zbyt dobrze łaciny klasycznej. Praca jest skromna pod względem objętości. Zupełnie...