Choć fabuła w zasadzie niczym nie zaskakuje, a koniec jest za mało dopracowany, autor stworzył świetny klimat amerykańskiego miasteczka, a poza tym czuć dobry warsztat pisarski.

Choć fabuła w zasadzie niczym nie zaskakuje, a koniec jest za mało dopracowany, autor stworzył świetny klimat amerykańskiego miasteczka, a poza tym czuć dobry warsztat pisarski.

Książka jako całość bardzo dobra. Jak zresztą wszystkie autorstwa Davida Morrella jakie do tej pory czytałem. Często szukamy nowości wydawniczych a książki które można dostać za grosze okazują się strzałem w dziesiątkę.

Książka jako całość bardzo dobra. Jak zresztą wszystkie autorstwa Davida Morrella jakie do tej pory czytałem. Często szukamy nowości wydawniczych a książki które można dostać za grosze okazują się strzałem w dziesiątkę.

Morrel mnie zaskakuje . Co książka to inny gatunek . Tym razem horror i to dość dobry . Jedyny mankament to koniec jak dla mnie niezrozumiały , nic nie wyjaśniający . Ogólne wrażenie dobre .

Morrel mnie zaskakuje . Co książka to inny gatunek . Tym razem horror i to dość dobry . Jedyny mankament to koniec jak dla mnie niezrozumiały , nic nie wyjaśniający . Ogólne wrażenie dobre .

Druga po "Północy" powieść, która pomagała mi pisać "Dzień wagarowicza". Morrell czyli ojciec Johna Rambo w odsłonie horrorowej - male miasteczko i coś złego. Szybka narracja, proste, ale nie prostackie budowanie postaci i przede wszystkim kapitalne budowanie grozy. Może nie jest to rzecz najlepsza na świecie, ale od technicznej strony: świetnie zrobiona. No i wciaga!

Druga po "Północy" powieść, która pomagała mi pisać "Dzień wagarowicza". Morrell czyli ojciec Johna Rambo w odsłonie horrorowej - male miasteczko i coś złego. Szybka narracja, proste, ale nie prostackie budowanie postaci i przede wszystkim kapitalne budowanie grozy. Może nie jest to rzecz najlepsza na świecie, ale od technicznej strony: świetnie zrobiona. No i...

Jest coś w tej powieści intrygującego, ale nie potrafię powiedzieć co. Poza tym Morrell to zawsze sprawny warsztat i umiejętność opowiadania. Rzecz u niego nietypowa bo niemal powieść grozy.

Jest coś w tej powieści intrygującego, ale nie potrafię powiedzieć co. Poza tym Morrell to zawsze sprawny warsztat i umiejętność opowiadania. Rzecz u niego nietypowa bo niemal powieść grozy.

Powieść czyta się bardzo szybko, nie tylko ze względu na lekki styl, prosty język i małą objętość, ale również dzięki dynamicznej akcji, odpowiednio utrzymanym napięciu, a także fajnym klimacie. Lektura spodobała mi się od samego początku. Polubiłam głównego bohatera – Nathana. Przede wszystkim za to, że jest postacią nienachalną i prostą. Ponadto pojawia się burmistrz, który za wszelką cenę chce utrzymać władzę w mieście i wszystkich sobie podporządkować – typowe, oraz dziennikarz żądny sensacji i tematu, który przyniósłby mu rozgłos. Tego ostatniego też polubiłam, bo o dziwo nie szedł po trupach do celu i współpracował z policją.

Pomimo że nie jest to książka, która przeraża do tego stopnia, że włosy dęba stają, to jednak delikatne uczucie niepokoju i podekscytowania tajemniczymi wydarzeniami jest odczuwalne. Trudno się oderwać od powieści, bo dzieje się tu i dużo i szybko. Autor świetnie zbudował obraz małego miasteczka i mieszkańców – opisy nie są długie, ale za to konkretne i mocno działające na wyobraźnię. Fabuła jest bardzo intrygująca i wciągająca.

Trochę jestem zawiedziona zakończeniem. Było dość przewidywalne, mało zaskakujące i zdecydowanie za szybko wyjaśnione. Lektura nie jest obszerna, ale muszę przyznać, że byłoby super gdyby zarówno finał jak i treść były bardziej rozbudowane, bo całość czyta się naprawdę przyjemnie.

Nie jest to książka z najwyższej półki i podejrzewam, że fani literatury grozy mogą być nie do końca usatysfakcjonowani. Ja jestem zadowolona, bo to fajna lektura na dwa wieczory należąca do jednego z moich ulubionych gatunków.

Powieść czyta się bardzo szybko, nie tylko ze względu na lekki styl, prosty język i małą objętość, ale również dzięki dynamicznej akcji, odpowiednio utrzymanym napięciu, a także fajnym klimacie. Lektura spodobała mi się od samego początku. Polubiłam głównego bohatera – Nathana. Przede wszystkim za to, że jest postacią nienachalną i prostą. Ponadto pojawia się burmistrz,...

Zdecydowanie najgorsza książka przeczytaną w tym roku. Okropnie się ciągnie, a co najlepsze - nawet nie poczułam się zawiedziona bezsensownym zakończeniem, bo od pierwszych stron nie liczyłam na nic fascynującego. Nudna, nie wzbudzała we mnie ani strachu, ani ciekawości. Opisy przydługie, nijakie. Rekomendacja autorstwa S.Kinga na stronie tytułowej głosi: "W tej książce jest obezwładniający strach" - na co ja pytam "Gdzie?"

Zdecydowanie najgorsza książka przeczytaną w tym roku. Okropnie się ciągnie, a co najlepsze - nawet nie poczułam się zawiedziona bezsensownym zakończeniem, bo od pierwszych stron nie liczyłam na nic fascynującego. Nudna, nie wzbudzała we mnie ani strachu, ani ciekawości. Opisy przydługie, nijakie. Rekomendacja autorstwa S.Kinga na stronie tytułowej głosi: "W tej książce...

Od początku czyta się wspaniale,oderwać się trudno ale końcówka rozczarowuje.Dałem siedem a gdyby nie koniec,mogło by być nawet dziesięć.

Od początku czyta się wspaniale,oderwać się trudno ale końcówka rozczarowuje.Dałem siedem a gdyby nie koniec,mogło by być nawet dziesięć.

Klimatem przypomina "Miasteczko Salem" Kinga.

Klimatem przypomina "Miasteczko Salem" Kinga.

Morrell mistrzu! Wróciłeś! Przynajmniej dla mnie. Po przeczytaniu wybitnych Infiltratorów, kolejne dwie książki Morrella, za które się zabrałem(Fałszywa Tożsamość, Strach w Garści Pyłu) były przeciętne. Przejrzałem dorobek autora (bo chciałem dać mu jeszcze jedną szansę) i odkryłem, że ma w swoim zestawie jeden horror (oprócz opowiadań),a jako, że jest to mój ulubiony gatunek nawet chwilę się nie zastanawiałem. Tutaj od razu postawie pytanie do Davida Morrella (bo wiem, żę to czyta): Chłopie, dlaczego ty nie piszesz więcej horrorów?! :) Co tu dużo pisać, książka jest świetna. Po samym tytule można by się spodziewać, że będziemy mieli do czynienia ze świątyniami majów czy coś w tym stylu (przynajmniej mi się kojarzyło, tym bardziej, że Morrell lubi takie klimaty) ale nie. Nic z tych rzeczy. Mamy tutaj za to tajemniczego wirusa wywołujące efekty podobne do wścieklizy. Co najlepsze mogą się nim zarażać i zwierzęta i ludzie (wieeelki plus). Dzięki temu nie można być pewnym skąd nadejdzie zagrożenie. Podobnie jak w przypadku Infiltratorów, mamy tu genialny klimat (małe miasteczko otoczone górami i dolinami),postacie, które naprawdę dają się lubić i świetne, klimatyczne motywy straszące. Książka czytała się błyskawicznie i zdecydowanie mogę ją polecić wszystkim fanom/fankom horrorów. Morrell jak dla mnie, mimo tylko jednej pełnoprawnej powieści w tym gatunku, całkowicie deklasuje Eversona, Lee, Mastertona (oprócz jego opowiadań),Koontza i wielu innych, których nie chce mi się wymieniać. 9/10

Morrell mistrzu! Wróciłeś! Przynajmniej dla mnie. Po przeczytaniu wybitnych Infiltratorów, kolejne dwie książki Morrella, za które się zabrałem(Fałszywa Tożsamość, Strach w Garści Pyłu) były przeciętne. Przejrzałem dorobek autora (bo chciałem dać mu jeszcze jedną szansę) i odkryłem, że ma w swoim zestawie jeden horror (oprócz opowiadań),a jako, że jest to mój ulubiony...