Heroiczna postawa dziecka wobec choroby. Dzięki tej książce mogłem przygotowywać się na towarzyszeniem bliskiej osobie w chorobie.

Heroiczna postawa dziecka wobec choroby. Dzięki tej książce mogłem przygotowywać się na towarzyszeniem bliskiej osobie w chorobie.

Niesamowita historia mądrej, wesołej, zabawnej, ślicznej dziewczynki, która niestety umarła zbyt wcześnie... Opowiada o walce jaką stoczyła z okropną chorobą, która niszczyła jej ciało, a ona mimo to ciągle walczyła, aż do samego końca.
Czy ta książka opowiada o cudzie? Myślę, że każdy powinien ją interpretować na swój sposób, według własnych poglądów i doświadczeń życiowych. Mnie ta opowieść bardzo poruszyła i myślę, że mała "wielka" Gloria długo będzie siedziała w mojej głowie... I na pewno nie tylko mojej, ale każdego, kto pozna jej historię.

Niesamowita historia mądrej, wesołej, zabawnej, ślicznej dziewczynki, która niestety umarła zbyt wcześnie... Opowiada o walce jaką stoczyła z okropną chorobą, która niszczyła jej ciało, a ona mimo to ciągle walczyła, aż do samego końca.
Czy ta książka opowiada o cudzie? Myślę, że każdy powinien ją interpretować na swój sposób, według własnych poglądów i doświadczeń...

„Cud glorii” którego nie było. Bo Gloria, kilkuletnia dziewczynka umiera pokonana przez nowotwór. Cudem tutaj nie jest jej wyzdrowienie tylko najwyraźniej jej niesłabnąca wiara w Boga, w jego sens w takim postępowaniu i umacnianie wiary w innych. Cudem zapewne jest tez jednoczenie się wyznawców wiary oraz nawoływanie się nowych członków do modlitw w sprawie uzdrowienia tej niezwykłej dziewczynki. Niezwykłej bo otwartej i ciepłej, pozornie nienaznaczonej cierpieniem. Dziewczynki nad wyraz dojrzałej i świadomej.
I gdybym nie była ciekawa dalszego życia Glorii (bo wierzyłam ze dziewczynka wyzdrowiała). I gdybym nie poszperała na internecie i nie dowiedziałabym się o jej przegranej walce, to dokończyłabym opowieść. Ale żal i złość przez tytuł książki który wprowadza w błąd, bo sugeruje całkowite uzdrowienie, zniechęcił mnie do ukończenia lektury. Nie chcę czytać smutnych historii.

„Cud glorii” którego nie było. Bo Gloria, kilkuletnia dziewczynka umiera pokonana przez nowotwór. Cudem tutaj nie jest jej wyzdrowienie tylko najwyraźniej jej niesłabnąca wiara w Boga, w jego sens w takim postępowaniu i umacnianie wiary w innych. Cudem zapewne jest tez jednoczenie się wyznawców wiary oraz nawoływanie się nowych członków do modlitw w sprawie uzdrowienia tej...

Ostatnio większość swojego czasu spędziłam w kręgu lekarzy, pielęgniarek. Miejscu, gdzie widzę chore dzieci, gdzie kogoś coś boli, kiedy ktoś cierpi.
Szukając książki, która jest warta przeczytania natknęłam się na "Cud Glorii". Autorem jest Jerry Brewer. Zważając na sytuację, tam panującą, książką od razu przypadła mi do gustu.

Utwór opowiada historię siedmioletniej dziewczynki, która jest chora na nowotwór. W zasadzie, nie porusza tutaj jedynie sfery medycznej, a i duchową. W książce jest poruszona tematyka Boga, mowa o tym jak rodzina dziewczynki staje się katolicką rodziną. Opowiada o rodzicielskiej miłości.

Książka generalnie jest jednym wielkim zaskoczeniem, zupełnie nie można się przewidzieć, co będzie miało miejsce. Również zdrowie małej bohaterki będzie pełne niespodzianek - raz pogorszenia stanu zdrowia, a raz polepszenia.

Czy tak młodej bohaterce uda się pokonać walkę z nieuleczalnym rakiem? Dlaczego rodzina nagle zaczęła czcić Boga? Jeśli nurtują Was te pytania, szczerze polecam sięgnięcie po tę książkę. Na pewno nie będziecie żałować, a tak jak i ja, w pewnym momencie uronicie łzy.
~K.B., lat 18
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Ostatnio większość swojego czasu spędziłam w kręgu lekarzy, pielęgniarek. Miejscu, gdzie widzę chore dzieci, gdzie kogoś coś boli, kiedy ktoś cierpi.
Szukając książki, która jest warta przeczytania natknęłam się na "Cud Glorii". Autorem jest Jerry Brewer. Zważając na sytuację, tam panującą, książką od razu przypadła mi do gustu.

Utwór opowiada historię siedmioletniej...

Prawdziwa <3

Prawdziwa <3

Wspaniała książka o zmaganiu się z chorobą własnego dziecka, o przejściu przez niewidzialną granice śmierci.Polecam, ale nie wszystkim.

Wspaniała książka o zmaganiu się z chorobą własnego dziecka, o przejściu przez niewidzialną granice śmierci.Polecam, ale nie wszystkim.

Książka pełna wiary i miłości. Aż trudno w to uwierzyć, że rodzice potrafią w taki sposób się zachowywać kiedy ich dziecko umiera. Jestem osobą wierzącą, ale to jak wielka ich jest wiara aż mnie przytłacza, jak wielką wiarę miała tak młoda dziewczynkA !!!!
Nie czyta się jej jednym tchem, gdyż każda strona namawia do refleksji.
Godna polecenia

Książka pełna wiary i miłości. Aż trudno w to uwierzyć, że rodzice potrafią w taki sposób się zachowywać kiedy ich dziecko umiera. Jestem osobą wierzącą, ale to jak wielka ich jest wiara aż mnie przytłacza, jak wielką wiarę miała tak młoda dziewczynkA !!!!
Nie czyta się jej jednym tchem, gdyż każda strona namawia do refleksji.
Godna polecenia

jak wszytskie tego typu historie

jak wszytskie tego typu historie

piękna wzruszajaca ksiazka

piękna wzruszajaca ksiazka

Opowieść mimo, że piękna nie dostaje ode mnie 10 gwiazdek, ale to tylko dlatego, że z szeroko pojętą "wiarą" bywa u mnie różnie... Książkę, czytało się szybko, mimo przygniatającej niemal świadomości, że historia Glorii zdarzyła się naprawdę, a piękna dziewczynka uśmiechająca się do czytelnika z okładki już odeszła...

Opowieść mimo, że piękna nie dostaje ode mnie 10 gwiazdek, ale to tylko dlatego, że z szeroko pojętą "wiarą" bywa u mnie różnie... Książkę, czytało się szybko, mimo przygniatającej niemal świadomości, że historia Glorii zdarzyła się naprawdę, a piękna dziewczynka uśmiechająca się do czytelnika z okładki już odeszła...