Jak sięgam pamięcią, to w kategorii popularyzatorów wiedzy historycznej najwyżej oceniam książki autorstwa Pana Jerzego Besali. Jako wprowadzenie do historii, jako forma poznania z perspektywy ciekawostek, drobnych wydarzeń - pomimo upływu lat literatura ta nadal spełnia swoją rolę. Można oczywiście dyskutować, czy lepiej czyta się książki innych autorów, np. Romualda Romańskiego czy Iwony Kienzler. Moim zdaniem to jednak Pan Jerzy dysponuje lepszym piórem.
Ta publikacja to subiektywny, lecz trafny wybór znaczących dla Polski par królewskich. Czyta się dobrze, zaletę stanowi intrygujące ujęcie tematu, choć mam jedno zastrzeżenie. W dorobku pisarskim autora są już odrębne pozycje dotyczące małżeństw królewskich zawieranych w czasach Piastów, Jagiellonów i władców elekcyjnych. Czytelnik, który ma już za sobą lekturę poprzednich książek, może czuć się nieco zawiedziony.

Jak sięgam pamięcią, to w kategorii popularyzatorów wiedzy historycznej najwyżej oceniam książki autorstwa Pana Jerzego Besali. Jako wprowadzenie do historii, jako forma poznania z perspektywy ciekawostek, drobnych wydarzeń - pomimo upływu lat literatura ta nadal spełnia swoją rolę. Można oczywiście dyskutować, czy lepiej czyta się książki innych autorów, np. Romualda...

Pomysł na książkę bardzo fajny. Niektóre rozdziały czytało się przyjemnie, inne mniej. Ogólnie oceniam dobrze. Temat fajny, ciekawy, chronologicznie ułożone postacie i ich miłości. Trochę bym dopracowała niektóre rozdziały, żeby nie były zbyt chaotyczne.

Pomysł na książkę bardzo fajny. Niektóre rozdziały czytało się przyjemnie, inne mniej. Ogólnie oceniam dobrze. Temat fajny, ciekawy, chronologicznie ułożone postacie i ich miłości. Trochę bym dopracowała niektóre rozdziały, żeby nie były zbyt chaotyczne.

Jerzy Besala ukończył liceum Mikołaja Reja w Warszawie, a w 1976 studia historyczne na UW. Początkowo interesował się dziejami najnowszymi, ale później zajął się Rzecząpospolitą szlachecką. Jest autorem kilkunastu książek, m.in. biografii Stefana Batorego, Tajemnic historii Polski, biografii Stanisława Żółkiewskiego, pięciotomowej publikacji Miłość i strach. Dzieje uczuć kobiet i mężczyzn oraz obszernych monografii Alkoholowe dzieje Polski. Czasy Piastów i Rzeczypospolitej szlacheckiej (t.1) i Czasy rozbiorów (t. 2).

Publikował lub publikuje artykuły w poczytnych czasopismach: „Polityce”, „Dzienniku Polskim”, „Wiedzy i Życiu”, „Focusie” i „Focusie Historia”.

W 2013 roku odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, brązowym Medalem "Za zasługi dla obronności kraju" oraz odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” w popularyzowaniu wydawnictw książkowych o tematyce historycznej i patriotycznej.

Autor w swojej książce, opisuje najpopularniejsze związki miłosne władców Polski. Pochyla się nad: Jadwigą i Wilhelmem, Władysławem Jagiełłą i Jadwigą, Kazimierzem Jagiellończykiem i Elżbietą Habsburżanką, Zygmuntem I Jagiellonem i Barbarą Zapolyą, Zygmuntem Augustem i Barbarą Radziwiłłówną, Janem III Sobieskim i Maria Kazimierą, Napoleonem i Marią Walewską.

    Ciekawy jest fakt, zainteresowania się Napoleonem i Marią Walewską przez autora. Jak wiemy cesarz Francji, nie był królem Polski, ale w czasie okresu Księstwa Warszawskiego, to właśnie on sprawował władzę. Zaś Maria Walewska była metresą cesarza i chciała być jego żoną. Miała bardzo duży wpływ na Napoleona. Poświęciła siebie dla państwa. Była prawdziwą patriotką.

    Jerzy Besala stworzył tę książkę na bazie trylogii Małżeństwa Królewskie.
Książka należy do gatunku popularnego. Autor pokazuje nam, jak miłość potrafiła zmienić bieg historii. Pomimo związków aranżowanych, które miały na celu sprawy dynastii, czasem rodziła się prawdziwa miłość, pomiędzy kandydatami. Para dynastyczna darzyła się miłością i wzajemnym szacunkiem. Wspólnie decydowali o losach państwa. Ciekawe historie i smaczki dodają pikanterii do historii miłosnych królów i królowych. Lekturę czyta się szybko i niekiedy z zapartym tchem. Napisana jest w bardzo ciekawy sposób. Każdy miłośnik historii par królewskich, musi tę pozycję przeczytać.

Opinia również pojawiła się na blogu: www.literaturadawnablog.wordpress.com

Jerzy Besala ukończył liceum Mikołaja Reja w Warszawie, a w 1976 studia historyczne na UW. Początkowo interesował się dziejami najnowszymi, ale później zajął się Rzecząpospolitą szlachecką. Jest autorem kilkunastu książek, m.in. biografii Stefana Batorego, Tajemnic historii Polski, biografii Stanisława Żółkiewskiego, pięciotomowej publikacji Miłość i strach. Dzieje uczuć...

Ktoś, kto interesuje się historią, zwłaszcza dziejami dynastii królewskich, a należę do takich osób, naprawdę polubi tę książkę. Mnie ona bardzo zainteresowała i przyjemnie się ją czytało.
Polecam ją głównie dlatego, że można w niej znaleźć mnóstwo informacji i ciekawostek, które zapadają w pamięć, a których człowiek na lekcjach historii w szkole najczęściej się nie dowie i wreszcie których znajomość może zmienić dotychczasowe postrzeganie wizerunku danego króla, faktów czy zdarzeń. Wspomnę o tym, co mnie zaskoczyło w kontekście wcześniejszej wiedzy na dany temat. Przede wszystkim zwróciłam uwagę na historię Augusta III Sasa. Ze szkoły zwykle wynosi się negatywny obraz rządów tego władcy i jego ojca poprzednika, jednak tak naprawdę nie wiemy, dlaczego, co było przyczyną tego, że ich panowanie określa się jako jedne z najgorszych w dziejach naszego kraju. A książka poniekąd daje nam swego rodzaju zarys przyczyn: August II Mocny był alkoholikiem, utracjuszem, miał kochanek i dzieci co niemiara, żonę doprowadzał do obłędu, sprawy państwa często w ogóle go nie interesowały; okazuje się, że jego postępowanie rzutowało na osobowość syna, późniejszego Augusta III, który co prawda nie "odziedziczył" nałogów i przywar ojca, ale był osobą słabą i zamkniętą w sobie, nie za bardzo nadawał się do rządzenia państwem, pojawia się również teoria o obecności u niego syndromu DDA (Dorosłe Dziecko Alkoholika),z którym dopiero podczas czytania zetknęłam się osobiście po raz pierwszy.
Kolejną rzeczą godną zainteresowania jest historia miłości Jana III Sobieskiego i Marysieńki. Uczniowie znają te osobistości głównie ze słynnych listów, o których zwykle mowa na lekcjach historii i przez które można sobie wyrobić, jak to było choćby w moim przypadku, zbyt wyidealizowany pogląd ich uczucia. Książka trochę go rozwiewa i ukazuje nieco ciemnych stron tego związku, co na pewno warto wiedzieć.
Książka oczywiście nie jest pozbawiona wad. Zdarzają się w niej przydługie i chyba niepotrzebne fragmenty, poza tym zauważyłam kilka pomyłek i nieścisłości, lecz mimo wszystko naprawdę dobrze się czyta, potrafi zainteresować czytelnika, nawet wciągnąć, dlatego serdecznie polecam!

Ktoś, kto interesuje się historią, zwłaszcza dziejami dynastii królewskich, a należę do takich osób, naprawdę polubi tę książkę. Mnie ona bardzo zainteresowała i przyjemnie się ją czytało.
Polecam ją głównie dlatego, że można w niej znaleźć mnóstwo informacji i ciekawostek, które zapadają w pamięć, a których człowiek na lekcjach historii w szkole najczęściej się nie dowie i...

Całkiem udana książka, zdecydowanie lepsza niż to, co pisze Kienzlerowa. Męczyło mnie jedynie nachalne psychologizowanie autora na temat postaci historycznych. To, co w założeniu miało uatrakcyjniać, na dłuższą metę po prostu irytowało, np. nieaktualną terminologią.
Czyżby autor miał niespełnione marzenie zostania psychologiem?

Całkiem udana książka, zdecydowanie lepsza niż to, co pisze Kienzlerowa. Męczyło mnie jedynie nachalne psychologizowanie autora na temat postaci historycznych. To, co w założeniu miało uatrakcyjniać, na dłuższą metę po prostu irytowało, np. nieaktualną terminologią.
Czyżby autor miał niespełnione marzenie zostania psychologiem?

Tematyka bardzo ciekawa, natomiast umiejętności pisarskie autora bardzo przeciętne.

Tematyka bardzo ciekawa, natomiast umiejętności pisarskie autora bardzo przeciętne.

Kto powiedział, że historia musi być nudna?
Jerzy Besala z rozmachem i polotem udowadnia, że jest ona czymś więcej, niż niekończącym się szeregiem dat, niezrozumiałych wykresów i statystyk, kalejdoskopem map czy garścią suchych faktów. Pokazuje jej drugie, ludzkie oblicze - ukształtowane przez miłosne i obyczajowe perypetie możnych tego świata, których namiętności i pragnienia determinowały czyny wpływające na kształt polityki oraz bieg historii.
Autor bierze pod lupę związki najbardziej znanych polskich par królewskich: od mariażu Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły początkującego złotą epokę Jagiellonów po głośny związek Napoleona Bonaparte z Marią Walewską z czasów Księstwa Warszawskiego.
Besala prezentuje je w zadziwiająco szerokim kontekście historyczno - polityczno - obyczajowym uzupełnionym o dogłębną i wnikliwą analizę psychologiczną postaci. Dzięki temu zyskujemy niepowtarzalną okazję, by przyjrzeć się polskim królom jako zwyczajnym ludziom z krwi i kości, ujrzeć ich odmitologizowane oblicze, dowiedzieć się, co i w jaki sposób ukształtowało ich charakter i osobowość, zrozumieć motywy ich zachowań i decyzji, emocje i pragnienia.
Książka w intrygujący sposób ukazuje dzieje tych związków, ich wzloty i upadki - a wszystko to w ścisłej zależności od sytuacji wewnętrznej kraju i aktualnej polityki racji stanu zawsze obecnej w kontaktach dyplomatycznych pomiędzy dworami europejskimi. Fascynującym tłem okazała się również obyczajowość i mentalność konkretnej epoki rzutująca na relacje międzyludzkie i formy zachowań - także w sferze uczuciowej.

Jerzy Besala operując przystępnym, lekkim, gawędziarskim stylem, wyjątkowo sugestywnie przedstawia nam dzieje królewskich miłości w różnych odsłonach, które przez stulecia rozpalały masową wyobraźnię i fałszowały jej prawdziwy obraz. Poznamy historię namiętnej, tyleż kontrowersyjnej, co tragicznej miłości króla Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny oraz koleje losu najprzykładniejszego małżeństwa w królewskich dziejach, jakim był związek Kazimierza Jagiellończyka z brzydką, zdeformowaną Elżbietą Rakuszanką - wzruszający przykład prawdziwego, szczerego, dozgonnego uczucia, o jakie zwykle trudno w małżeństwach dynastycznych.
Poznamy różne oblicza królewskiej miłości: wynikającej z poczucia dziejowej misji i duchowej więzi (Jadwiga Andegaweńska i Jagiełło),gwałtownej i pikantnej (Jan II Sobieski i Maria Kazimiera),łagodnej i szczerej ( Zygmunt I i Barbara Zapolya),statecznej i trwałej (August III Wettin i Maria Józefina Habsburżanka),głębokiej i czułej ( Zygmunt III Waza i Anna Habsburżanka) czy toksycznej (Napoleon i Maria Walewska). Wiele dowiemy się o królewskich słabościach, rozterkach i dylematach, o nadziejach i obawach związanych z przyszłym współmałżonkiem; ujrzymy ich prawdziwe twarze pozbawione maski wyniosłego majestatu, jakie ujawniali w zaciszu swej alkowy.

Autor raz po raz zdumiewa swoją erudycją i znawstwem tematu, urzeka talentem do snucia fascynujących opowieści. Jego barwną, soczystą narrację wzbogacają liczne cytaty z dobrze udokumentowanych źródeł historycznych, przytaczane z umiarem, który nie dominują nad narracją, lecz ją dopełniają. Książka siłą rzeczy obfituje w daty i fakty historyczne, lecz są one tak umiejętnie wplecione w narrację, że pochłania się je niemal bezwiednie, jednym tchem.
Miłosne zawirowania polskich władców, które przez lata obrosły legendą, autor weryfikuje i reinterpretuje swobodnie i rzetelnie zarazem. Jego wywodom trudno odmówić logiki i słuszności, choć czasem można wyczuć, które postaci obdarza większą sympatią; generalnie jednak cechuje je przenikliwość i obiektywizm.

"Najsłynniejsze miłości królów polskich" to wyjątkowa lektura, która proponuje nam spojrzenie na sylwetki rodzimych władców przez pryzmat ich uczuć, emocji, relacji z współmałżonkiem - uwikłanych w wielką politykę, a przecież marzących o osobistym szczęściu na równi ze swoimi poddanymi.
Jest niezwykle udaną i błyskotliwą próbą wyjaśnienia znaczenia, roli i fenomenu uczuć jako jednego z wyznaczników biegu historii.
Gorąco polecam tę książkę - to nie tylko prawdziwa gratka dla każdego miłośnika historii, ale także dla wszystkich zainteresowanych psychologicznymi mechanizmami kształtowania osobowości lub po prostu czytelników, którzy lubią czasem sięgnąć do wzruszających, namiętnych czy tragicznych losów kochanków, które przez lata obrosły legendą.

Kto powiedział, że historia musi być nudna?
Jerzy Besala z rozmachem i polotem udowadnia, że jest ona czymś więcej, niż niekończącym się szeregiem dat, niezrozumiałych wykresów i statystyk, kalejdoskopem map czy garścią suchych faktów. Pokazuje jej drugie, ludzkie oblicze - ukształtowane przez miłosne i obyczajowe perypetie możnych tego świata, których namiętności i...