Odkąd pamiętam zawsze intrygowała mnie postać Mikołaja Kopernika. Książka Stanisława Szostakowskiego jeszcze bardziej przybliżyła mi losy tego uczonego. Kopernik był prawdziwym człowiekiem renesansu. Jego zainteresowania były ogromne. Najciekawszą kwestią związaną z Kopernikiem, były czasy, w których przyszło mu żyć oraz całe zamieszanie, które wywołał swoim odkryciem. Kopernik żył w czasach, kiedy jego rewolucyjna koncepcja wstrzymania Słońca i ruszenia Ziemią była równoznaczna z herezją. Kościół usilnie wyśmiewał i dyskredytował odkrycia Kopernika, zakazał czytania jego działa, które trafiło na indeks ksiąg zakazanych. Sama popularyzacja odkryć Kopernika po jego śmierci kończyła się prześladowaniami, torturami i śmiercią. Przykładem takiego 'miłosiernego' traktowania był Giordano Bruno, spalony na stosie. Ich losy tym bardziej heroizują ich poczynania w dążeniu do prawdy, którą głosić mogą jedynie naukowe dowody. Chrześcijanie szczycą się męczennikami, którzy oddali życie za wiarę. Okazuje się, że godniejszą uwagi i uznania jest śmierć uczonych, którzy w konfrontacji z zabobonem, w dążeniu do prawd naukowych, zrozumienia świata, zapłacili najdroższą cenę, cenę życia, Mimo kłamstw i manipulacji Kościoła, prawda nie dała się zagłuszyć i to wierzący musieli dostosować się do nowych odkryć, a nie nauka do poglądów Kościoła.
Również i Marcin Luter krytycznie odniósł się do nowych odkryć: "Ten głupiec chce wywrócić całą sztukę astronomii! Ale, ja wskazuje Pismo Święte, Jozue kazał Słońcu zatrzymać się, a nie Ziemi!"

"Pamiętajmy o tym, że dzisiejsze szlaki człowieka w kosmos torował Mikołaj Kopernik"

"Teologowie nauczali, że Ziemia jest zamknięta w kryształowej skrzyni, którą stanowi Niebo, a ciała niebieskie poruszane są przez aniołów. Wyśmiewano uczonych, którzy chcieli odkryć prawa ruchu planet. Wszystkie zjawiska wszechświata tłumaczono przyczynami nadprzyrodzonymi, wobec których rozum ludzki jest bezsilny."

"[dzieło] było wymierzone przeciwko dwu podstawowym autorytetom ówczesnej ludzkości: Biblii i poglądom najwybitniejszego uczonego starożytności, Arystotelesa. [...] Ostrożność Kopernika była w pełni zrozumiała. teoria heliocentryczna uznawana jako 'bezbożna' budziła coraz większe podejrzenia nawet wśród tych, którzy nie interesowali się astronomią, a jej twórcy groziło postawienie przed sądem inkwizycji kościelnej. Z drugiej strony sam Kopernik pisał w "De revolutioniubs", że bał się ośmieszenia ze strony ignorantów (nieuków)."

"Zdecydowanie negatywne stanowisko wobec nauki Kopernika zajął Kościół katolicki. Już w 1541 r. ulubieniec papieża Pawła III, kardynał Sforza, napisał: 'Sarmata (Słowianin),kanonik warmiński Mikołaj Kopernik, nadmiernie oczom swoim i głowie wierząc, śmie dowodzić - wbrew świętym pismom i naukom - że Ziemia dokoła Słońca się kręci. [...] natchnienie mi mówi, iż szatan iskierkę rozniecił, a my dmuchając zamienić ją możemy w pożar."

"Za propagowanie nauki Kopernika Giordano Bruno był kolejno wypędzany z największych europejskich uniwersytetów zarówno katolickich, jak i protestanckich, wreszcie, schwytany podstępnie przez inkwizycję, został poddany torturom i w 1600 roku spalony w Rzymie na stosie"

"Uczeni teologowie wydali następującą opinię o nauce Kopernika: '[...] wymienione twierdzenie jest głupie i niedorzeczne ze stanowiska filozofii i formalnie heretyckie, jako że wyraźnie przeczy zdaniom Pisma Świętego w wielu miejscach, zgodnie ze znaczeniem słów, zgodnie z ich wykładnią i przekonaniem świętych ojców [...]'. Na podstawie takich sądów papież Paweł V umieścił na indeksie książek zakazanych przez Kościół dzieło De revolutionibus... oraz wszystkie inne działa rozwijające lub propagujące naukę Kopernika."

"Wobec postępów astronomii, niezbicie potwierdzających słuszność nauki Kopernika, a także pod naporem opinii publicznej Kościół zdecydował się zmienić swe dotychczasowe stanowisko. Dnia 25 września 1822 r. papież Pius VII zatwierdził dekret głoszący, że 'działa traktujące o obrocie Ziemi, a o nieporuszalności Słońca, według ogólnego zdania tegoczesnych astronomów, wolno drukować'. Papiestwo zatem - po trzystu latach - zgodziło się na rozpowszechnienie dzieła Kopernika."

Giordano Bruno
Umysłu twego nie tknęła nikczemność wieków ciemnoty,
A głosu nie zagłuszył wrzask hałaśliwy głupców,
Szlachetny Koperniku, którego dzieła-pomniki
W latach wczesnej młodości myślą naszą wstrząsnęły.

Odkąd pamiętam zawsze intrygowała mnie postać Mikołaja Kopernika. Książka Stanisława Szostakowskiego jeszcze bardziej przybliżyła mi losy tego uczonego. Kopernik był prawdziwym człowiekiem renesansu. Jego zainteresowania były ogromne. Najciekawszą kwestią związaną z Kopernikiem, były czasy, w których przyszło mu żyć oraz całe zamieszanie, które wywołał swoim odkryciem....