Pierwsza częsć drugiej trylogii. Wszyscy są już dorosli , dzieciaci, ustawieni i zaczynają się przejścia. Trochę kiepsko się czyta , bo nie przeczytałam pierwszej trylogii. Biorąc jeszcze pod uwagę , że ilość występujących osób jest nie do zapamiętania, można się skupić tylko na niektórych wątkach. A ponieważ jak zwykle u tej autorki jest ruch w interesie, no to ćwiczę spostrzegawczość.

Pierwsza częsć drugiej trylogii. Wszyscy są już dorosli , dzieciaci, ustawieni i zaczynają się przejścia. Trochę kiepsko się czyta , bo nie przeczytałam pierwszej trylogii. Biorąc jeszcze pod uwagę , że ilość występujących osób jest nie do zapamiętania, można się skupić tylko na niektórych wątkach. A ponieważ jak zwykle u tej autorki jest ruch w interesie, no to ćwiczę...

Kupiłam do biegania, żeby coś mieć w uchu. Akurat do tego nadaje się ten tom idealnie, bo właściwie nic się nie dzieje. :-) Jest parę śmiesznych momentów, m.in. jak Krzysia (to chyba był Krzyś) wykorzystuje seksualnie lesbijka, żeby się zapłodnić. Czasem miałam wrażenie, że Pani Cygler ma jakieś zapędy nimfomańskie, a może to tylko taka erotyczna grafomania dla kobiet. Jak przesłucham trzeci raz, to ... nic się nie zmieni. :-)

Kupiłam do biegania, żeby coś mieć w uchu. Akurat do tego nadaje się ten tom idealnie, bo właściwie nic się nie dzieje. :-) Jest parę śmiesznych momentów, m.in. jak Krzysia (to chyba był Krzyś) wykorzystuje seksualnie lesbijka, żeby się zapłodnić. Czasem miałam wrażenie, że Pani Cygler ma jakieś zapędy nimfomańskie, a może to tylko taka erotyczna grafomania dla kobiet. Jak...

Ostatnia część.
Zaprzyjaźniłam się z Zosią, polubiłam ją.
Książka dobra, ale nie do końca porwała mnie tak jak poprzednie części. Akcja głównie kręci się wokół Krzysia - syna Witka. Próbuje on znaleźć swoje miejsce w życiu... Pojawia się mafia, zło z przeszłości...
Sporo się dzieje, dużo emocji, ale za mało o samej Zosi...

Ostatnia część.
Zaprzyjaźniłam się z Zosią, polubiłam ją.
Książka dobra, ale nie do końca porwała mnie tak jak poprzednie części. Akcja głównie kręci się wokół Krzysia - syna Witka. Próbuje on znaleźć swoje miejsce w życiu... Pojawia się mafia, zło z przeszłości...
Sporo się dzieje, dużo emocji, ale za mało o samej Zosi...

Przez pierwsze 100 stron nie mogłam się wciągnąć, ale potem poszło... Tak jak poprzednie części jednym tchem doczytałam do końca:) Polecam!

Przez pierwsze 100 stron nie mogłam się wciągnąć, ale potem poszło... Tak jak poprzednie części jednym tchem doczytałam do końca:) Polecam!

Dobrnęłam do 128 strony ii dalej nie dałam rady...nuda.

Dobrnęłam do 128 strony ii dalej nie dałam rady...nuda.

Jedenasta powieść w dorobku Hanny Cygler jest swoistym postscriptum książek napisanych wcześniej. Zosia Knyszewska, bohaterka „gramatycznej” trylogii, jest też jedną z głównych postaci i pierwszoosobową narratorką fragmentów Odmiany... Przeżywając, jak sama je nazywa, replay małżeństwa z Witkiem Halmanem, trochę się miota między rodziną, bliższą i dalszą, pracą i zmaganiem ze swoim wiekiem dojrzałym. Witek po tym, jak załamuje się jego kariera dziennikarska, jak można oczekiwać nie jest łatwym partnerem. Tymczasem nowe pokolenia Halmanów, Knyszewskich, ich powinowatych i znajomych, wkraczają również w wiek, w którym trudno uniknąć poważnych problemów, szczególnie damsko-męskich. Tutaj na plan pierwszy wysuwa się Krzyś, syn Witka z pierwszego małżeństwa, i jego skomplikowane związki uczuciowe. Na dodatek, trochę za sprawą złych ludzi, do głosu dochodzi też przeszłość, którą chciałoby się wyjaśnić i uporządkować, choćby przy pomocy seniorki rodu Halmanów, niezwykle sympatycznej matki Witka, Wandy, obecnie żony londyńczyka, Johna Mayersa, oraz przede wszystkim dzięki odkrytej krewnej w dalekiej Australii. Powieść zaludnia zresztą znacznie więcej postaci, znanych z seriali o głowach anioła, czasie zamkniętym i z co najmniej dwóch innych książek, a akcja przenosi się w różne miejsca w Polsce i na świecie.

Taka szeroka panorama jest dość ambitnym zamysłem autorki. Moim zdaniem ten plan średnio się udał. Za dużo grzybów w barszczu. Może dlatego, że od romantycznej powieści obyczajowej oczekiwałabym skupienia na losach wybranych bohaterów, niechby nawet najbardziej pokręconych, ale przedstawionych w sposób, który zmuszałby czytelnika do autentycznego zaangażowania poprzez śledzenie sytuacji obfitujących w napięcia. Innymi słowy, takie wątki jak, na przykład, stosunek biologicznego ojca do dziecka wychowywanego przez lesbijki, prowokacje polityczno-medialne, rodzimy biznes wobec międzynarodowych korporacji, czy wreszcie odkrywanie przeszłości rodziców, bez względu na to, czy chodzi o ich tożsamość biologiczną czy historycznie zakłamane losy, stanowić mógłby każdy temat osobnej powieści. Natomiast w Odmianie… zmuszona byłam do skakania z kwiatka na kwiatek, co szans na przejęcie się daną historią pozostawiało niewiele.

Jedenasta powieść w dorobku Hanny Cygler jest swoistym postscriptum książek napisanych wcześniej. Zosia Knyszewska, bohaterka „gramatycznej” trylogii, jest też jedną z głównych postaci i pierwszoosobową narratorką fragmentów Odmiany... Przeżywając, jak sama je nazywa, replay małżeństwa z Witkiem Halmanem, trochę się miota między rodziną, bliższą i dalszą, pracą i zmaganiem...

Książkę tę przeczytałam w 2015, a w 2017 niechcący ponownie :)

Występuje w niej wielu bohaterów z poprzednich powieści Hanny Cygler, której pisarstwo sobie bardzo cenię. Bohaterowie są wymienieni i krótko scharakteryzowani na początku książki dla przypomnienia dla podobnych mi, niezbyt pamiętliwych czytelników. Być może dlatego dopiero w połowie książki zorientowałam się, że chyba już to czytałam. Nie przepadam za tak wielobohaterowymi historiami, ale tę czyta się całkiem przyjemnie. Na główny plan wysuwają się tu perypetie Zosi i Witka (którzy byli kiedyś małżeństwem i po latach wracają do siebie) oraz jego syna z poprzedniego małżeństwa Krzyśka (który chcąc nie chcąc angażuje się w różne związki, zanim przekona się na kim mu tak naprawdę zależy).

Książkę tę przeczytałam w 2015, a w 2017 niechcący ponownie :)

Występuje w niej wielu bohaterów z poprzednich powieści Hanny Cygler, której pisarstwo sobie bardzo cenię. Bohaterowie są wymienieni i krótko scharakteryzowani na początku książki dla przypomnienia dla podobnych mi, niezbyt pamiętliwych czytelników. Być może dlatego dopiero w połowie książki zorientowałam się,...

Po tragicznej śmierci Franka życie Zosi znowu wiąże się z Witkiem. Razem starają się prowadzić dalej biznes. Uważam, że ten tom jest najsłabszy z całej serii. Zbyt wiele jest rozbudowanych pobocznych wątków, zbyt wielu bohaterów, człowiek się gubi.

Po tragicznej śmierci Franka życie Zosi znowu wiąże się z Witkiem. Razem starają się prowadzić dalej biznes. Uważam, że ten tom jest najsłabszy z całej serii. Zbyt wiele jest rozbudowanych pobocznych wątków, zbyt wielu bohaterów, człowiek się gubi.

Kompletnie nie dla mnie. Doczytałam chyba do 80 strony (raz po raz ziewając z nudòw) i stwierdziłam, że szkoda czasu na tę marną literaturę na poziomie licealistki. Może popełniłam błąd rozpoczynając moją przygodę z książkami Hanny Cygler właśnie od tej pozycji, w końcu jest to już któraś z kolei część, ale jeśli pozostałe są podobne, to ja tę moją przygodę na tym zakończę. Zraził mnie przede wszystkim zbyt prosty styl, zbyt dużo postaci, które z resztą nie są w ogóle nakreślone pod względem psychologicznym. Miałam wrażenie że czytam pamiętnik nastolatki a nie literaturę dla kobiet. Może zbyt wcześnie dałam za wygraną i gdybym jednak czytała dalej, zmieniłabym zdanie na temat tej książki, jednak gdy pomyślę sobie, że w tym czasie mogłabym czytać coś sto razy lepszego, to nie mam żadnych skrupułów żeby odłożyć "Odmianę przez przypadki" na półkę i sięgnąć po coś bardziej ambitnego.

Kompletnie nie dla mnie. Doczytałam chyba do 80 strony (raz po raz ziewając z nudòw) i stwierdziłam, że szkoda czasu na tę marną literaturę na poziomie licealistki. Może popełniłam błąd rozpoczynając moją przygodę z książkami Hanny Cygler właśnie od tej pozycji, w końcu jest to już któraś z kolei część, ale jeśli pozostałe są podobne, to ja tę moją przygodę na tym zakończę....

Dalsze losy Zosi Knyszewskiej i jej rodziny. Ten tom jest, moim zdaniem, nieco slabszy od poprzednich, ale i tak warto przeczytac.

Dalsze losy Zosi Knyszewskiej i jej rodziny. Ten tom jest, moim zdaniem, nieco slabszy od poprzednich, ale i tak warto przeczytac.