Każdy, kto ma dobre pióro musi pisać dobre dialogi. Dotyczy to absolutnie każdej branży artystycznej. Taką mam teorię w pisarstwie. Dlatego ,,Kot Rabina'', to udana polemika filozoficzna z sarkastycznym dowcipem. Bo wierzy w inteligencję czytelnika, obsypuje go kąśliwymi pytaniami o naturę religii, tutaj dodatkowo żydowskiej, czyli wyjątkowo paskudnej. Nasz rabin ma córkę, a ta ma kota, który zaczyna rozmawiać, gdy pożera papugę. Koci indywidualizm wparowuje do sztywnego Talmudu, wyśmiewając jego reguły, jak niechęć do psów, podejścia do koncepcji Boga, który nawiasem mówiąc - nie ma nic wspólnego z Instytucją czy fundamentalizmem. Dosyć jawna koncepcja, by obśmiewać zbytnie przywiązanie do ciasnych ram rozumu. I choć kot rabina nie wydaje się prowokatorem, dosyć czytelnie komentuje nieścisłości czy judaistyczny traktat poprzez liczne obserwacje. Ciekawe rozprawki, w jakże specyficznym Algierze z brodatymi mężami stanu, delikatną córką, a kocim zmysłem do obalania religijnych przesądów. Dialogi równie celne, jak w innych dobrze napisanych produkcjach, choćby w ,,Brothers in Arms'', ,,Kongres futurologiczny'', ,,Sprzedawcy'' czy ,,Sadboi''. Pozycja godna uwagi - zwłaszcza dla sceptyków muzułmaństwa, Kościoła czy wszelkiej fanatyzacji kultury.

Każdy, kto ma dobre pióro musi pisać dobre dialogi. Dotyczy to absolutnie każdej branży artystycznej. Taką mam teorię w pisarstwie. Dlatego ,,Kot Rabina'', to udana polemika filozoficzna z sarkastycznym dowcipem. Bo wierzy w inteligencję czytelnika, obsypuje go kąśliwymi pytaniami o naturę religii, tutaj dodatkowo żydowskiej, czyli wyjątkowo paskudnej. Nasz rabin ma córkę,...

#Wyzwanie LC sierpień 2022

Muszę przyznać, że już dawno nie czytałam tak dowcipnego i zarazem można nawet powiedzieć, bardzo inteligentnego komiksu.
W sumie to nawet nie muszę się dziwić, skoro narratorem jest niezwykły kot.
"Kot Rabina" to nie jest opowieść dla dzieci, to taka bajka dla dorosłych. To bardzo przystępne przedstawienie judaizmu i elementów kultury żydowskiej, nieco z przymrużeniem oka i z punktu widzenia kota. Francuski rysownik Joann Sfar opowiada nam historię mądrego kota, który był towarzyszem córki Rabina, jest świetnym obserwatorem, lecz czasami bardzo się nudzi. Kot mieszka w Algierii z Rabinem i jego córką Zlabią. I tak właściwie z nudów zjadł uciążliwą, ciągle gadającą papugę. Po jej konsumpcji okazuje się, że teraz kot też ma takie zdolności, potrafi mówić ludzkim głosem. Niestety, spowodowało to, że już nie może być towarzyszem Zlabii. Jej ojciec obawia się, że może zdarzyć się jeszcze coś gorszego niż to, że kot mówi. Zdaje sobie sprawę z tego, że ten kot mógłby sprowadzić ja z dobrej drogi i za bardzo uświadomić w niektórych sprawach. Tym bardziej, że kot rozmawia bardzo mądrze, zadaje wiele rozsądnych pytań, a na dodatek chce zostać prawdziwym Żydem i żąda Bar Micwy. Co więcej, to jego postrzeganie świata jest tak szerokie i ma taki zasób wiedzy, że nawet religijnego mistrza zapędził w kozi róg swymi pytaniami i po prostu go ośmieszył.
Kot w sposób bezlitosny pozbawia religię z wszelkich tajemnic i powagi. Rozmowy kota i Rabina są bardzo zabawne, pełne humoru, ale także dystansu, tak jakby z przymrużeniem oka właśnie.
Jednak kot stwierdza, że bardzo się przywiązał do córki Rabina i smutno jest mu bez niej. Postanawia temu jakoś zaradzić, aby ponownie mógł być jej towarzyszem. Lecz co wymyślił, to już sami musicie doczytać, jeśli was to ciekawi.
Jak wspomniałam, nie jest to komiks dla dzieci, mowa tu jest o popędzie seksualnym, masturbacji i wielu ważnych kwestiach życiowych.
Ja muszę postarać się poszukać innych tomów z tym kotem w roli głównej.
Bardzo polubiłam tego łobuzerskiego kota i sposobu, w który autor pokazuje wierzenia Żydów w przewrotny i zabawny sposób.
To prawdziwy relaks, a gdy się widzi kota, który studiuje Torę siedząc na kolanach Rabina, to nie można się nie uśmiechnąć.
Mam nadzieję, że uda mi się zdobyć i przeczytać jeszcze resztę tej serii.

#Wyzwanie LC sierpień 2022

Muszę przyznać, że już dawno nie czytałam tak dowcipnego i zarazem można nawet powiedzieć, bardzo inteligentnego komiksu.
W sumie to nawet nie muszę się dziwić, skoro narratorem jest niezwykły kot.
"Kot Rabina" to nie jest opowieść dla dzieci, to taka bajka dla dorosłych. To bardzo przystępne przedstawienie judaizmu i elementów kultury...

Jakie to czasami dziwne rzeczy się dzieją, gdy się kot nudzi. Może zjeść papugę. A ponieważ papugi potrafią mówić, to on po konsumpcji też nabędzie takich zdolności. Lecz ponieważ mówi, nie może już dłużej być towarzyszem córki rabina. A ponieważ jest do niej bardzo przywiązany postanawia jakoś zaradzić temu problemowi. Co zrobi? Poczytajcie. Będziecie zaskoczeni. I zapewne polubicie tego małego łobuza. Zatem zaopatrzcie się w kolejne tomy. Polecam.

Jakie to czasami dziwne rzeczy się dzieją, gdy się kot nudzi. Może zjeść papugę. A ponieważ papugi potrafią mówić, to on po konsumpcji też nabędzie takich zdolności. Lecz ponieważ mówi, nie może już dłużej być towarzyszem córki rabina. A ponieważ jest do niej bardzo przywiązany postanawia jakoś zaradzić temu problemowi. Co zrobi? Poczytajcie. Będziecie zaskoczeni. I zapewne...

Tytułowy kot to przechera, spryciarz i bezczelny rozmówca, który nie daje się zbyć byle cytatem, ale drąży, jątrzy, prowokuje i żąda wyjaśnień.
Bardzo go polubiłem.
Ciekawy, narysowany niechlujnie ale stylowo komiks opowiadający o kocie, który zgłębia wierzenia Żydów, ale w przewrotny, zabawny i zaskakujący sposób.
Na pewno warto przeczytać i na pewno będę kontynuował. Polecam.

Tytułowy kot to przechera, spryciarz i bezczelny rozmówca, który nie daje się zbyć byle cytatem, ale drąży, jątrzy, prowokuje i żąda wyjaśnień.
Bardzo go polubiłem.
Ciekawy, narysowany niechlujnie ale stylowo komiks opowiadający o kocie, który zgłębia wierzenia Żydów, ale w przewrotny, zabawny i zaskakujący sposób.
Na pewno warto przeczytać i na pewno będę kontynuował....

Genialne.

Genialne.

To historia kota, ktory po zjedzeniu papugi zaczyna mowic ludzkim glosem. Komiks ten z przymrozeniem oka przedstawia sytuacjez zycia zydowskiej spolecznosci, widziane z perspektywy zwierzecia. Jego bezposrednie pytania, komentarze i przemyslenia to ... zloto :)
Zachecam do przecytania.

To historia kota, ktory po zjedzeniu papugi zaczyna mowic ludzkim glosem. Komiks ten z przymrozeniem oka przedstawia sytuacjez zycia zydowskiej spolecznosci, widziane z perspektywy zwierzecia. Jego bezposrednie pytania, komentarze i przemyslenia to ... zloto :)
Zachecam do przecytania.

Mamy oto historię kota, który po zjedzeniu uciążliwej, gadającej papugi, nagle zaczyna mówić ludzkim głosem. Co ciekawe- zaczyna mówić z sensem!
Kot mieszka ze swoją ukochaną panią, Zlabią, a także jej ojcem, rabinem w Algierii. Gdy zyskuje dar mowy ojciec Zlabii zabiera go córce, w obawie przed tym co może się jeszcze zdarzyć, gdy dzień zaczyna się od mówiącego kota, strach pomyśleć jak się skończy...
Kot jest bardzo analityczny, logiczny i inteligentny. Uznaje, że skoro ma już świadomość siebie chce być prawdziwym Żydem, domaga się bar micwy! I tak trafia rabin wraz z kotem do swego religijnego mistrza, który podczas rozmowy z kotem posługując się biblijnymi przykładami, ośmiesza się i traci autorytet.
Przenikliwy i bezlitosny kot odziera religię z tajemnicy i powagi. Zadając proste i rozsądne pytania spotyka się z odpowiedziami zaśniedziałymi i skostniałymi.
Rozmowy kota i rabina są przezabawne, pełne ikry, dystansu, ciągłego puszczania oka do czytelnika. Poważne tematy prześwietlone przez kota poddane zostają nie lada próbie, tylko indywidualna ocena czytelnika może je ocalić lub obalić. Wspaniała rozrywka!
Kolejnym atutem komiksu jest oczywiście kreska: trochę przerysowana, czasem prześmiewcza i karykaturalna, bardzo ekspresyjna i wyjątkowa. Tak charakterystyczna, że od razu można poznać po niej rękę Sfara.
Nie pozostaje mi nic innego, jak sięgnąć po kolejne tomy Kota Rabina, jestem przekonana, że przypadną mi do gustu.

buchbuchbicher.blogspot.com

Mamy oto historię kota, który po zjedzeniu uciążliwej, gadającej papugi, nagle zaczyna mówić ludzkim głosem. Co ciekawe- zaczyna mówić z sensem!
Kot mieszka ze swoją ukochaną panią, Zlabią, a także jej ojcem, rabinem w Algierii. Gdy zyskuje dar mowy ojciec Zlabii zabiera go córce, w obawie przed tym co może się jeszcze zdarzyć, gdy dzień zaczyna się od mówiącego kota,...

Komiks:
- Inteligentny;
- Mądry;
- Zabawny;
- Ciepły.
Jak sam kot rabina. Z przyjemnością czytałem go wieczorami i z czystym sercem polecam.

Komiks:
- Inteligentny;
- Mądry;
- Zabawny;
- Ciepły.
Jak sam kot rabina. Z przyjemnością czytałem go wieczorami i z czystym sercem polecam.

Ciekawe, wciągające i zachęcające do refleksji, a przy tym okraszone bardzo specyficzną kreską, mam nadzieję ze uda mi się położyć łapę na kolejnych tomach.

Ciekawe, wciągające i zachęcające do refleksji, a przy tym okraszone bardzo specyficzną kreską, mam nadzieję ze uda mi się położyć łapę na kolejnych tomach.

Należący do córki rabina mówiący kot wystawia jej ojca na ciężkie próby. Jest on ucieleśnieniem wszelkich teologicznych wątpliwości. Historia zabawna, niegłupia, rysowana dość niedbale, ale z wdziękiem.

Należący do córki rabina mówiący kot wystawia jej ojca na ciężkie próby. Jest on ucieleśnieniem wszelkich teologicznych wątpliwości. Historia zabawna, niegłupia, rysowana dość niedbale, ale z wdziękiem.