Prus bez wątpienia pozostaje najwybitniejszym epikiem literatury polskiej. I tym razem udowodnił swą wielkość. Trzy interesujące nowele, napisane z rozmachem i ogromną inteligencją Autora.
"Na wakacjach" to krótka historia o odwadze i tym, co można nazwać instynktem ludzi prostych. Prus krytykuje tu mieszczan, nobilitując - jakże słusznie! - chłopstwo.
"Nawrócony" to genialna historia, coś jak "Opowieść wigilijna". Pan Łukasz, skąpiec, chytrus i egoista trafia do piekła, ale nawet tam go nie chcą. Jakie wnioski wyciągnie? Nie zdradzę zakończenia, natomiast świetna jest pointa noweli, nie spodziewałem się takiego końca!
"Sen" to wizja przyszłości według Prusa. Biedny student medycyny nie ma pieniędzy na życie. Za zaległości w komornym właściciel kamienicy wyrzuca go z domu. Student spacerując Ogrodem Saskim przeziębia się. Idzie do szpitala, w którym on i jego koledzy pomagają przy chorych. Kładzie się na łóżku, zapada w sen, podczas którego majaczy. Ma wizję zupełnie innej przyszłości.
Bardzo lubię Prusa za jego talent, także do krótkiej formy, jaką jest nowela. W tym powściągliwym co do objętości gatunku Prus jest niewątpliwym mistrzem.

Prus bez wątpienia pozostaje najwybitniejszym epikiem literatury polskiej. I tym razem udowodnił swą wielkość. Trzy interesujące nowele, napisane z rozmachem i ogromną inteligencją Autora.
"Na wakacjach" to krótka historia o odwadze i tym, co można nazwać instynktem ludzi prostych. Prus krytykuje tu mieszczan, nobilitując - jakże słusznie! - chłopstwo.
"Nawrócony" to...

Przeczytawszy pierwszą z nowel byłem pewien, że wystawię tej książce jedną z najwyższych możliwych ocen. Niestety, czym dalej w las, tym więcej drzew. Tutaj zaś drzewa są niedociągnięciami i potknięciami autora.

Jak już wspomniałem, „Na wakacjach” urzekło mnie swoją prostotą i pięknem. Krótka, ale bardzo treściwa nowelka o odwadze, która nieco przybliża nam epokę Prusa. Zdecydowanie moja ulubiona w zestawieniu. Kolejna zaś, „Nawrócony”, traktuje o chciwości. Autor ukazuje nam bardzo zabawną wizję piekła i sądu ostatecznego. Główny bohater także wywołuje w nas pozytywne reakcje – jego przerysowanie i komizm. Problemy zaczynają się dopiero z trzecią nowelką, „Snem”, która rzutuje na dwie poprzednie.

Otóż, zostajemy w niej wciągnięci do innego świata, gdzie cierpienie ludzkie jest nagrodą samą w sobie, a ludzie go pozbawieni jawią się jako potwory bez wyrazu. Długie, moralizatorskie opisy i przemyślenia bohatera są nie tylko tandetne i oklepane, ale także nużące oraz uwłaczające pewnej wrażliwości odbiorcy. Widać to w mniejszym stopniu w dwóch poprzednich utworach.

Ogółem, same nowelki nie były takie złe. Rzekłbym nawet więcej – czytało mi się je bardzo dobrze. Niektóre przypisy były niepotrzebne. Po cóż tłumaczyć, czym jest „wartość archeologiczna”? Sądzę, że to właśnie takie krótkie utwory powinny być czytane w szkołach, zamiast męczyć uczniów grubymi, nieczytanymi już lekturami. Całą książeczkę oceniam ośmioma gwiazdkami na dziesięć.

Przeczytawszy pierwszą z nowel byłem pewien, że wystawię tej książce jedną z najwyższych możliwych ocen. Niestety, czym dalej w las, tym więcej drzew. Tutaj zaś drzewa są niedociągnięciami i potknięciami autora.

Jak już wspomniałem, „Na wakacjach” urzekło mnie swoją prostotą i pięknem. Krótka, ale bardzo treściwa nowelka o odwadze, która nieco przybliża nam epokę Prusa....