... już chyba bardziej "przysiadalnie" o fizyce się nie da...

... już chyba bardziej "przysiadalnie" o fizyce się nie da...

- przeczytane drugi raz (2003)

- przeczytane drugi raz (2003)

Feynman po raz kolejny zdobywa moje serce i umysł. W czterech zwięzłych wykładach opisuje kwantową elektrodynamikę oraz chromodynamikę w sposób tylko sobie właściwy. Po zaledwie kilku pierwszych stronach pojęcia te ze strasznych stają się fascynujące, z niezrozumiałych - intuicyjne. Czytelnik, za Feynmanem, zaczyna doceniać elegancję i uniwersalność tej teorii, nie przestając być zadziwionym, jak niekonwencjonalne rozumowanie będące fundamentem kwantowej elektrodynamiki (na przykład o cząstkach poruszających się wstecz w czasie) prowadzi do spójnych z doświadczeniem wyników.

Feynman po raz kolejny zdobywa moje serce i umysł. W czterech zwięzłych wykładach opisuje kwantową elektrodynamikę oraz chromodynamikę w sposób tylko sobie właściwy. Po zaledwie kilku pierwszych stronach pojęcia te ze strasznych stają się fascynujące, z niezrozumiałych - intuicyjne. Czytelnik, za Feynmanem, zaczyna doceniać elegancję i uniwersalność tej teorii, nie...

Jedna z najtrudniejszych dziedzin przedstawiona jako dodawanie strzałek (genialne swoją drogą),ale ja po prostu liczyłem na nieco więcej teorii, a nie przedstawienia na czym polega rozwiązywanie poszczególnych kwestii. Może chybiłem ze swoimi wymagania, ale nawet nie patrząc na nie - to mimo wszystko książka nie porywa.

Jedna z najtrudniejszych dziedzin przedstawiona jako dodawanie strzałek (genialne swoją drogą),ale ja po prostu liczyłem na nieco więcej teorii, a nie przedstawienia na czym polega rozwiązywanie poszczególnych kwestii. Może chybiłem ze swoimi wymagania, ale nawet nie patrząc na nie - to mimo wszystko książka nie porywa.

Wszystko jest tłumaczone jasno. Ale jakże nudne. Rysowanie tych strzałek i tych strzałek i potem z tego wynika tyle, że nie wiemy dlaczego się tak dzieje, choć potrafimy to wyliczyć. He he. Wstęp dobry. Ale w praktyce nudno.

Wszystko jest tłumaczone jasno. Ale jakże nudne. Rysowanie tych strzałek i tych strzałek i potem z tego wynika tyle, że nie wiemy dlaczego się tak dzieje, choć potrafimy to wyliczyć. He he. Wstęp dobry. Ale w praktyce nudno.

Zdecydowanie warta polecenia jako wstęp do pogłębiania wiedzy z mechaniki kwantowej. Feynman oczarował mnie nie tylko podejściem do nauki, ale wyłożeniem wiedzy pozornie trudnej do przyswojenia w sposób, jakby znajomość tego była na porządku dziennym.
Feynman ma literacki sposób pisania, czy opowiadania. W wielu opisach jego osoby zwraca się uwagę na jego humorystyczne podejście i przeplatanie powagi nauki z pozwalającym wyluzować żartem, czy parodią aktorską. To od przekazu zależy, czy wiedza dotrze do człowieka, czy nie.
Czytając QED,byłam zaciekawiona, poruszona i zadowolona, że coś rozumiem.

Zdecydowanie warta polecenia jako wstęp do pogłębiania wiedzy z mechaniki kwantowej. Feynman oczarował mnie nie tylko podejściem do nauki, ale wyłożeniem wiedzy pozornie trudnej do przyswojenia w sposób, jakby znajomość tego była na porządku dziennym.
Feynman ma literacki sposób pisania, czy opowiadania. W wielu opisach jego osoby zwraca się uwagę na jego humorystyczne...

Niesamowicie prosto wytłumaczone zjawiska fizyczne (najzwyklejsze w świecie... dodawanie strzałek),świetny wstęp do elektrodynamiki kwantowej, nie wymagający od czytelnika praktycznie żadnej wiedzy z tej dziedziny. Bardzo dobra, Feynman jak zwykle najtrudniejsze zagadnienia potrafi sprowadzić do kilku linijek nieskomplikowanego komentarza. :)

Niesamowicie prosto wytłumaczone zjawiska fizyczne (najzwyklejsze w świecie... dodawanie strzałek),świetny wstęp do elektrodynamiki kwantowej, nie wymagający od czytelnika praktycznie żadnej wiedzy z tej dziedziny. Bardzo dobra, Feynman jak zwykle najtrudniejsze zagadnienia potrafi sprowadzić do kilku linijek nieskomplikowanego komentarza. :)