Szepty w świetle księżyca

to nie jest Judith którą kocham, dwie pierwsze części serii fajne, ale tutaj? czyta się szybko, ale fabuła spłycona, objętościowo bardziej harleqin niz powieść do jakich przyzwyczaiła nas autorka. Pojawia się ponownie postać agenta FBI Paula, zero wyjaśnienia jego emocji z poprzedniej książki( był przecież zakochany). Czytając miałam wrażenie, że ktoś w " montażu" wyciął połowę książki, po 94 roku książki Judith zaczęły tracić na objętości, moim zdaniem to nie była decyzja autorki.

to nie jest Judith którą kocham, dwie pierwsze części serii fajne, ale tutaj? czyta się szybko, ale fabuła spłycona, objętościowo bardziej harleqin niz powieść do jakich przyzwyczaiła nas autorka. Pojawia się ponownie postać agenta FBI Paula, zero wyjaśnienia jego emocji z poprzedniej książki( był przecież zakochany). Czytając miałam wrażenie, że ktoś w " montażu"...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I mi się podobało,bo czemuż że nie.
Mamy tu romans,zabójstwo.I fajnie się kończy.I babka,może naprawdę pochodzi od Temudżina :-D

I mi się podobało,bo czemuż że nie.
Mamy tu romans,zabójstwo.I fajnie się kończy.I babka,może naprawdę pochodzi od Temudżina :-D

Pokaż mimo to

Mimo wielu krytycznych opinii, na jakie się natknęłam przed lekturą książki, mnie się podobało. Nie zawsze w romansie chodzi o skupienie całej uwagi na tym, co się dzieje pomiędzy parą. Bowiem wątek może dryfować sobie przez cały czas swobodnie wysuwając się na przód lub chowając lekko w cieniu innego, w tym przypadku kryminalnego.

Owszem Sloan i Noah mogliby nieźle zawojować, gdyby autorka dała upust swojemu talentowi. Może miała słabszy okres? Bowiem bez dwóch zdań on i ona to konkretne, ciekawie nakreślone charaktery. No i jeszcze się nie zdarzało, żeby policjantka grała pierwsze skrzypce.

Ogromną sympatią obdarzyłam siostrę Noaha - Courtney i jego ojca. Wątek kryminalny co prawda lekki, ale to w końcu nie kryminał. Całość sympatyczna.

Mimo wielu krytycznych opinii, na jakie się natknęłam przed lekturą książki, mnie się podobało. Nie zawsze w romansie chodzi o skupienie całej uwagi na tym, co się dzieje pomiędzy parą. Bowiem wątek może dryfować sobie przez cały czas swobodnie wysuwając się na przód lub chowając lekko w cieniu innego, w tym przypadku kryminalnego.

Owszem Sloan i Noah mogliby nieźle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Super!

Super!

Pokaż mimo to

To moja pierwsza książka tej autorki i określę ją jako sympatyczny "kryminalik" z wątkiem miłosnym. Podobno to najsłabsza książka Judith McNaught, rzeczywiście szału nie ma ale tragedii wielkiej też nie, więc myślę, że spokojnie można sięgnąć po pozostałe.

To moja pierwsza książka tej autorki i określę ją jako sympatyczny "kryminalik" z wątkiem miłosnym. Podobno to najsłabsza książka Judith McNaught, rzeczywiście szału nie ma ale tragedii wielkiej też nie, więc myślę, że spokojnie można sięgnąć po pozostałe.

Pokaż mimo to

Najsłabsza książka McNaught z tych, które czytałam, a czytałam prawie wszystkie...;) W swoim gatunku i tak jest bardzo dobra, ale moim zdaniem nie trzyma poziomu pozostałych pozycji autorki. Problem tkwi zarówno w fabule, która mnie nie porwała, jak również w nieciekawie skonstruowanych profilach bohaterów (z wyjątkiem Edith Reynolds i Curtney Maitland, bo obie były genialne). Książkę polecam, ale nie należy spodziewać się fajerwerków;)

Najsłabsza książka McNaught z tych, które czytałam, a czytałam prawie wszystkie...;) W swoim gatunku i tak jest bardzo dobra, ale moim zdaniem nie trzyma poziomu pozostałych pozycji autorki. Problem tkwi zarówno w fabule, która mnie nie porwała, jak również w nieciekawie skonstruowanych profilach bohaterów (z wyjątkiem Edith Reynolds i Curtney Maitland, bo obie były...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lubię książki J. McNaught, aczkolwiek dla mnie są już za bardzo przewidywalne, są pisane jednym schematem, co jest trochę irytujące, bo jeśli ktoś czytał jej inne książki to już zna zakończenie. Historie są owszem inne, interesujące, ale zawsze wszystko kończy się happy endem. Czytając przeżywam wydarzenia, ale za chwilę sobie przypominam "przecież się pogodzą, musi być happy end" i cała frajda mija. ,,Szepty w świetle księżyca" zasługują na szczególną pochwałę w związku z wątkiem morderstwa. Do samego końca nie mogłam dojść do tego, kto mógł być sprawcą, a ostatecznie bardzo się zdziwiłam, bo podejrzewałam kogoś innego. Najbardziej przewidywalna była główna para bohaterów, jak w każdej książce tej autorki bohaterzy poznają się, mężczyzna zaczyna interesować się kobietą, ona go odrzuca, ale po pewnym czasie uświadamia sobie, że go jednak kocha, następnie bohaterka robi coś, co w oczach bogatego mężczyzny (bo w każdej książce jest on prędzej czy później bogaty, sławny i szanowany)jest zdradą i się rozstają, ale w ostateczności mężczyzna dostaje olśnienia (najczęściej pomagają mu w tym najbliżsi) i wybacza wszystko kobiecie, którą kocha ponad życie. Biorą ślub i mają dzieci. Och, so sweet.

Bardzo lubię książki J. McNaught, aczkolwiek dla mnie są już za bardzo przewidywalne, są pisane jednym schematem, co jest trochę irytujące, bo jeśli ktoś czytał jej inne książki to już zna zakończenie. Historie są owszem inne, interesujące, ale zawsze wszystko kończy się happy endem. Czytając przeżywam wydarzenia, ale za chwilę sobie przypominam "przecież się pogodzą, musi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna pani policjantka, przystojny miliarder, których zaczyna łączyć gorące uczucie. Po drodze napotykają jednak trudności. Jest afera kryminalna, morderstwo. Książka bardzo mnie wciągnęła. Akcja rozwija się bardzo szybko i zaskakuje. Postacie są przedstawione bardzo wyraziście. Polecam:)

Piękna pani policjantka, przystojny miliarder, których zaczyna łączyć gorące uczucie. Po drodze napotykają jednak trudności. Jest afera kryminalna, morderstwo. Książka bardzo mnie wciągnęła. Akcja rozwija się bardzo szybko i zaskakuje. Postacie są przedstawione bardzo wyraziście. Polecam:)

Pokaż mimo to

Czy książka jest dobra? Myślę nawet że bardzo dobra. Jednak powoli zaczynam mieć wrażenie że Pani McNaught zaczyna troszeczkę "na siłę" ciągnąc serie zw "współczesności". Przyznam jednak szczerze że jak dla mnie autorka jest mistrzynią w nakreślaniu głównych bohaterów. po prostu nie da się ich nie lubić. Książka powinna się spodobać osobie która dopiero rozpoczyna przygodę z powieściami danej autorki, jednak jeśli czytelnik zapoznał się już troszkę z jej innymi dziełami, wie że ma lepsze książki. pozdrawiam i polecam :)

Czy książka jest dobra? Myślę nawet że bardzo dobra. Jednak powoli zaczynam mieć wrażenie że Pani McNaught zaczyna troszeczkę "na siłę" ciągnąc serie zw "współczesności". Przyznam jednak szczerze że jak dla mnie autorka jest mistrzynią w nakreślaniu głównych bohaterów. po prostu nie da się ich nie lubić. Książka powinna się spodobać osobie która dopiero rozpoczyna przygodę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo wciągająca książka, jak wszystkie książki tej autorki. Kocham ją i polecam wszystkim.

Bardzo wciągająca książka, jak wszystkie książki tej autorki. Kocham ją i polecam wszystkim.

Pokaż mimo to