Dla wrocławian lektura obowiązkowa, ale i osoby z innych regionów Polski powinny po nią sięgnąć. Książka pisana z perspektywy osoby z dobrego przedwojennego domu, starannie wykształconej i traktującej z powagą swoje powinności. Rzadko zdarzał się taki głos w czasach komuny, kiedy takie pochodzenie było obciążeniem, ale również w naszych czasach umniejsza się znaczenie klasy społecznej, z której się człowiek wywodzi. A właśnie ta klasa, obycie, znajomość świata wpływa na to jak odbieramy rzeczywistość i jak na nią wpływamy.
Patrzenie na zniszczony, powojenny Wrocław oczyma narratorki jest doznaniem bardzo dojmującym, miasto podnosi się z gruzów, ale jest też zapleczem dla Warszawy. Zabytki, budynki, które można by było uratować, są traktowane jako rezerwuar cegieł dla stolicy. Komunistyczne myślenie nie dawało przestrzeni na piękno i zamysł architektoniczny, świat w komunie miał być siermiężny i praktyczny. Niestety we Wrocławiu, ale i w innych miastach, widać to bardzo wyraźnie. I choć turyści zachwycają się Wrocławiem, niewielu z nich zdaje sobie sprawę z tego, że gdyby nie jego skomplikowana historia, mógłby być jeszcze piękniejszy.

Dla wrocławian lektura obowiązkowa, ale i osoby z innych regionów Polski powinny po nią sięgnąć. Książka pisana z perspektywy osoby z dobrego przedwojennego domu, starannie wykształconej i traktującej z powagą swoje powinności. Rzadko zdarzał się taki głos w czasach komuny, kiedy takie pochodzenie było obciążeniem, ale również w naszych czasach umniejsza się znaczenie klasy...

I to jest książka, którą powinno się czytać w szkole przy omawianiu II wojny światowej. Czy tak naprawdę jakiejkolwiek wojny. A nie jakieś "Kamienie na szaniec" czy inne martyrologiczne wynurzenia. Szczególnie w szkołach wrocławskich. "Tamten wrocławski rok" to opowieść świadka, bezpośredniej uczestniczki wydarzeń zaraz po wojnie. Dziennik pokazuje życie codzienne w zrujnowanym Wrocławiu i Poznaniu, uświadamia, że największą cenę za wojnę płacą zawsze cywile - i to nie tylko w jej trakcie, ale także długo po jej zakończeniu. Dreszcze wywołują fragmenty przekopiowane z zapisków rodziców autorki, dotyczące wystawy w Poznaniu w 1929 roku. Trudno nie myśleć, co by było gdyby. Gdyby nie wojna? Gdyby nie komunizm? Czy Polska byłaby dziś lepszym krajem?

I to jest książka, którą powinno się czytać w szkole przy omawianiu II wojny światowej. Czy tak naprawdę jakiejkolwiek wojny. A nie jakieś "Kamienie na szaniec" czy inne martyrologiczne wynurzenia. Szczególnie w szkołach wrocławskich. "Tamten wrocławski rok" to opowieść świadka, bezpośredniej uczestniczki wydarzeń zaraz po wojnie. Dziennik pokazuje życie codzienne w...

Wspaniała podróż w czasie do powojennego Wrocławia. Książka- pamiętnik o rzeczywistości widzianej oczami młodej dziewczyny , uświadamia nam jakie trudności mieli pionierzy przybywający na ziemie odzyskane i jak trudnym procesem jest odbudowa miasta po zniszczeniach wojennych

Wspaniała podróż w czasie do powojennego Wrocławia. Książka- pamiętnik o rzeczywistości widzianej oczami młodej dziewczyny , uświadamia nam jakie trudności mieli pionierzy przybywający na ziemie odzyskane i jak trudnym procesem jest odbudowa miasta po zniszczeniach wojennych

Wciągający dziennik studentki historii na UWr ukazujący odradzający się i podnoszący ze zgliszczy wojennych Wrocław. Warto przeczytać.

Wciągający dziennik studentki historii na UWr ukazujący odradzający się i podnoszący ze zgliszczy wojennych Wrocław. Warto przeczytać.