W sierpniu 2008 roku rozpoczął się konflikt zbrojny pomiędzy Gruzją a Rosją oraz wspieranymi przez nią republikami (Osetii południowej i Abchazji). Pomimo tego, że trwał tylko pięć dni, walki były bardzo zacięte. Kaukaskie Epicentrum przenosi nas w tamte czasy, przedstawiając troszeczkę inną wersję wydarzeń, w której NATO reaguje w sposób bardziej zdecydowany, wysyłając do Gruzji żołnierzy z misją stabilizacyjną.

Jeśli chodzi o przyczyny i sam konflikt, autor dość mocno trzyma się faktów zmieniając i dodając jedynie niektóre elementy i wątki. Wplecione są w taki sposób, że całość sprawia bardzo realistyczne i prawdopodobne wrażenie.

Muszę przyznać, że początek książki szedł jakoś opornie. Dużo informacji, wiele postaci, pojawiało się sporo wątków. Jednak po kilkudziesięciu stronach wszystko zaczęło się układać w całość. Zarysowały się postacie pierwszoplanowe i główny wątek. Powoli czuć było atmosferę zbliżającej się wojny. Akcja rozpędzała się z każdą kolejną kartką, pod koniec praktycznie gnając.

Opisy starć i przebieg działań wojennych przedstawiony jest bardzo profesjonalnie. Duży plus za pokazanie sytuacji z kilku perspektyw, daje to czytelnikowi pełniejszy obraz. Przez całą książkę przewija się również ogromna ilość sprzętu wojskowego, która fajnie uzupełnia całość. Jednak może przyprawić o zawrót głowy. Autor ciekawie przedstawił również dysproporcje panujące pomiędzy armiami.

Polityka jest obecna, ale występuje bardziej w tle. Dawkowana w sposób wyważony. W samym centrum wydarzeń znajdzie się GROM i polscy żołnierze, którzy odegrają istotną rolę w całej historii. Muszę przyznać, że postacie po każdej stronie frontu wzbudzały mniejszą lub większą sympatię.

Brakowało mi trochę bardziej rozbudowanego epilogu, jakiegoś wyjaśnienia jak rozwinęła się sytuacja. Jeden interesujący wątek też został ucięty.

Autor bardzo rzetelnie podszedł do tematu. Szczerze polecam miłośnikom historii, polityki i militariów. Na pewno nie będzie to moje ostatnie spotkanie z Marcinem Gawędą. Z chęcią sięgnę po kolejne książki z serii Warbook. Po lekturze pozostało jedynie pytanie czy historia rzeczywiście mogła się tak potoczyć i jakie byłyby konsekwencje?

W sierpniu 2008 roku rozpoczął się konflikt zbrojny pomiędzy Gruzją a Rosją oraz wspieranymi przez nią republikami (Osetii południowej i Abchazji). Pomimo tego, że trwał tylko pięć dni, walki były bardzo zacięte. Kaukaskie Epicentrum przenosi nas w tamte czasy, przedstawiając troszeczkę inną wersję wydarzeń, w której NATO reaguje w sposób bardziej zdecydowany, wysyłając do...

Coś dla ludzi stawiających akcję na pierwszym planie. Fabuła, postacie i praktycznie cała reszta podporządkowana akcji. Jeśli chodzi o warsztat, książka napisana poprawnie chociaż momentami odnosi się wrażenie zagmatwania.

Coś dla ludzi stawiających akcję na pierwszym planie. Fabuła, postacie i praktycznie cała reszta podporządkowana akcji. Jeśli chodzi o warsztat, książka napisana poprawnie chociaż momentami odnosi się wrażenie zagmatwania.

Nie byłem przekonany do tej książki, ale sceptycznie nie zakładając wielkiego "fanu" ruszyłem ją z półki tydzień po tym gdy została mi dostarczona. Co mnie do tego skłoniło by stać się jej posiadaczem. Alternatywna rzeczywistość - ciekawa tematyka, a także sentyment do książek sygnowanych orzełkiem Warbook'a.
Książka jest połączeniem kulisów polityki, akcji oraz mini-leksykon współczesnego uzbrojenia pola walki. Co najważniejsze wszystkie te elementy do siebie pasują i sprawiają, że czyta się ją przyjemnie. Niestety tak jak historia (alternatywnego) konfliktu w niej opowiedziana kończy się niespodziewanie szybko, czekałem na rozwinięcie pewnego wątku i się nie doczekałem, ale taka już była ta wojna szybko się rozpoczęła i szybko skończyła.
Jest tu miłość, ropa i rosomak. Po przeczytaniu znajdzie się też chwila refleksji jak by teraz wyglądał świat gdyby zareagowano taj jak opisał autor.

Nie byłem przekonany do tej książki, ale sceptycznie nie zakładając wielkiego "fanu" ruszyłem ją z półki tydzień po tym gdy została mi dostarczona. Co mnie do tego skłoniło by stać się jej posiadaczem. Alternatywna rzeczywistość - ciekawa tematyka, a także sentyment do książek sygnowanych orzełkiem Warbook'a.
Książka jest połączeniem kulisów polityki, akcji oraz...

Klasyka w wydaniu Marcina Gawędy. Nie będę się rozpisywał nad stylem autora, gdyż w każdej książce znajdziemy równoległe prowadzenie akcji z kilku perspektyw i trzymanie czytelnika w napięciu, co stanowi pisarski kunszt pana Gawędy. Ukazanie alternatywnej wizji rozwoju działań wojennych na Kaukazie z 2008 roku skłoniło mnie do przypomnienia sobie przebiegu wojny gruzińsko-rosyjskiej. Przyznam, że autor wcale nie fantazjował, a jedynie delikatnie podkręcił historię, dodając do tego wojennego kotła więcej krajów, które w tej alternatywnej wersji wysłały swoje wojska do Gruzji. Szczerze mówiąc, lektura tej książki daje człowiekowi do myślenia poprzez gdybanie "co by było, gdyby...".
Opisy potyczek żołnierzy z polityką w tle to arcydzieło literatury sensacyjnej, które wymagało od autora ogromnej wiedzy geopolitycznej i znajomości specyfiki działań wojennych. Przenosząc akcję na Kaukaz, pan Gawęda bardzo dobrze odzwierciedla klimat panujący we wschodnich armiach, porównując rosyjską prowizorkę do w pełnej pragmatycznych procedur armii USA.
Książka godna polecenia.

Klasyka w wydaniu Marcina Gawędy. Nie będę się rozpisywał nad stylem autora, gdyż w każdej książce znajdziemy równoległe prowadzenie akcji z kilku perspektyw i trzymanie czytelnika w napięciu, co stanowi pisarski kunszt pana Gawędy. Ukazanie alternatywnej wizji rozwoju działań wojennych na Kaukazie z 2008 roku skłoniło mnie do przypomnienia sobie przebiegu wojny...

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_kaukaskie_epicentrum.htm

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_kaukaskie_epicentrum.htm

Polecam tym, którzy lubią tematykę wojenną

Polecam tym, którzy lubią tematykę wojenną

Opisy walk bardzo dobre. Reszta, tylko dostatecznie ( można pominąć ). Dla fanatyków.

Opisy walk bardzo dobre. Reszta, tylko dostatecznie ( można pominąć ). Dla fanatyków.

Urocza kontynuacja serii "Żółty Tygrys" z czasów gdy telewizja była czarno biała a na dobranoc był Colargol. A może odwrotnie.
Ku pokrzepieniu serc, z niesłychanie imponującymi nazwami różnych bandoletów, muszkietów, proc i katapult balistycznych. Można doznać fantomowych bólów mózgu.
Gorąco życzę autorowi ekranizacji. Może jako serial w Polsacie?

Urocza kontynuacja serii "Żółty Tygrys" z czasów gdy telewizja była czarno biała a na dobranoc był Colargol. A może odwrotnie.
Ku pokrzepieniu serc, z niesłychanie imponującymi nazwami różnych bandoletów, muszkietów, proc i katapult balistycznych. Można doznać fantomowych bólów mózgu.
Gorąco życzę autorowi ekranizacji. Może jako serial w Polsacie?

Świetna książka dla fanów rozgrywek wojennych. Dużo akcji świetne opisy starć. I co najważniejsze żołnierze z biało-czerwonymi naszywkami na mundurach dają popalić wojskom rosyjskim. Naprawdę bardzo dobra pozycja warta przeczytania. Jedno tylko denerwuje opisy uzbrojenia, nazwy i opisy oddane w 200% tylko dla laika trochę niezrozumiałe.
Mimo wszystko pozycja warta polecenia.

Świetna książka dla fanów rozgrywek wojennych. Dużo akcji świetne opisy starć. I co najważniejsze żołnierze z biało-czerwonymi naszywkami na mundurach dają popalić wojskom rosyjskim. Naprawdę bardzo dobra pozycja warta przeczytania. Jedno tylko denerwuje opisy uzbrojenia, nazwy i opisy oddane w 200% tylko dla laika trochę niezrozumiałe.
Mimo wszystko pozycja warta polecenia.

Książkę czyta się w miarę przyjemnie, ale miałem wrażenie, że autor trochę przesadził z ilością wątków i postaci, bo były momenty, że na prawdę ciężko było się połapać o co chodzi. Trochę zniesmaczyła mnie końcówka, bo według mnie czegoś tam brakowało.. od tak nagle książka się kończy. Jeśli, ktoś dobrze czuje się w klimatach wojennych to polecam tą książkę.

Książkę czyta się w miarę przyjemnie, ale miałem wrażenie, że autor trochę przesadził z ilością wątków i postaci, bo były momenty, że na prawdę ciężko było się połapać o co chodzi. Trochę zniesmaczyła mnie końcówka, bo według mnie czegoś tam brakowało.. od tak nagle książka się kończy. Jeśli, ktoś dobrze czuje się w klimatach wojennych to polecam tą książkę.