Przyjemna przygodówka. Jest klimacik.

Przyjemna przygodówka. Jest klimacik.

Słaba pozycja, wszystkie przygody Hana Solo do wyrzucenia, masakra, słabiuuuutkie. Nie czytać, nie patrzeć i tak dalej.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Słaba pozycja, wszystkie przygody Hana Solo do wyrzucenia, masakra, słabiuuuutkie. Nie czytać, nie patrzeć i tak dalej.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

W porównaniu do pierwszego tomu wypada blado, jednak dalej jest to bardzo poprawnie napisana i przyjemnie czytająca się książka, jakością porównywalna do drugiego tomu tej trylogii. Takie miłe czytadło przygodowe z ogromnie wdzięczną postacią Hana Solo w roli głównej. Jeżeli szuka się lekkiej lektury (np. do zabrania w podróż),nadaje się idealnie.
6/10

W porównaniu do pierwszego tomu wypada blado, jednak dalej jest to bardzo poprawnie napisana i przyjemnie czytająca się książka, jakością porównywalna do drugiego tomu tej trylogii. Takie miłe czytadło przygodowe z ogromnie wdzięczną postacią Hana Solo w roli głównej. Jeżeli szuka się lekkiej lektury (np. do zabrania w podróż),nadaje się idealnie.
6/10

Trzecia odsłona trylogii jest bardziej w duchu drugiej części. Na początku Han spadł do poziomu mechanika cyrkowca w jakimś najbardziej podłym zakątku galaktyki. Kolejne losy związane są z poszukiwaniem legendarnego skarbu. Otrzymujemy więc przewidywalną pełną Deus ex machina przygodę w której jasną stroną jest Han. Zabawa na jeden krótki raz.

Trzecia odsłona trylogii jest bardziej w duchu drugiej części. Na początku Han spadł do poziomu mechanika cyrkowca w jakimś najbardziej podłym zakątku galaktyki. Kolejne losy związane są z poszukiwaniem legendarnego skarbu. Otrzymujemy więc przewidywalną pełną Deus ex machina przygodę w której jasną stroną jest Han. Zabawa na jeden krótki raz.

Co my tu mamy w trzeciej części bajeczki westernowej?
Atak Apaczów przy pomocy wrednych robotów, psychopatycznego rewolwerowca zadufanego w swoje umiejętności, a jak wiadomo – psychopatia - jako że pozbawiona empatii, ogranicza antycypację w pewnych szczególnych warunkach, co nie wychodzi psychopacie na zdrowie.
Mamy ukryty skarb Apaczów, który jest skarbem w mniemaniu tychże Apaczów, choć jego rzeczywista wartość nie osiąga oczekiwanych rozmiarów. Mamy wioskę górniczą i górników wydobywających nie wiadomo co pod kierownictwem dość wrednej przedstawicielki płci pięknej, mamy wrestling kobiet, wielkie pragnienia zemsty i mścicieli dyszących z nienawiści. Mamy ludzi, którzy połączyli się przyjaźnią w trudnych warunkach charakterystycznych dla wyprawy poszukiwaczy złota, mamy podstępy i brak rozwagi. Mnóstwo nierealnych pomysłów na wydarzenia, wobec których pomysł na wilka połykającego babcię, a potem zwracającego ją z trzewi pod groźbą strzelby gajowego wydaje się czymś o wiele bardziej prawdopodobnym, niż to, co przed nami roztacza autor. Mamy snucie marzeń i ich zetknięcie z rzeczywistością twardą, jak szafy kant. Mamy archeologów i naukowców wykazujących się od czasu do czasu sprytem godnym samego pilota Solo.
Mamy ukryty romans, przynajmniej jednostronnie odczuwany i zawiedzione uczucia.
Mnóstwo akcji i strzelania, a trup pada gęsto, a nasi najważniejsi bohaterowie mają szczęście we wszystkim. Mamy nawet elementy slalomu na śniegu bez nart, przy pomocy przedziwnego urządzenia. Western z dużą ilością akcji, kowbojów, Indian, skarbów, przygód i wszystkiego, co pozwala nam odmóżdżyć się całkowicie.
Polecam, na odmóżdżenie, potwierdzam, że jest ono skuteczne, bo moje szare komórki poszły spać na jakiś czas.

Co my tu mamy w trzeciej części bajeczki westernowej?
Atak Apaczów przy pomocy wrednych robotów, psychopatycznego rewolwerowca zadufanego w swoje umiejętności, a jak wiadomo – psychopatia - jako że pozbawiona empatii, ogranicza antycypację w pewnych szczególnych warunkach, co nie wychodzi psychopacie na zdrowie.
Mamy ukryty skarb Apaczów, który jest skarbem w mniemaniu...

Tym razem zapowiadało się naprawdę fajnie. Coś jakby historyjka iście wyjęta z "Poszukiwaczy zaginionej Arki". Han i Chewee zażywają należytego wypoczynku po dobrze opłaconej misji w jakimś uniwersyteckim centrum, gdzie dostępny jest szereg SPA dla przeróżnych gatunków. Chewbacca po czesaniu i nabłyszczaniu sierści zapragnął także awansu w ich małej hierarchii, więc napotkanym studentkom chcącym z nim przeprowadzić wywiad powiedział, że jest kapitanem. Han przyjął warunki gry i jako pierwszy oficer udał się wraz z nimi wynajętą limuzyną podróż po uniwersyteckim campusie. W pewnym momencie spotkali starego znajomego - Badurę - który chciałby ich zaangażować do pewnego projektu. Han, mimo długu życia jaki moją wobec niego odmawia jednak kiedy nieznani napastnicy zaczynają do nich strzelać na środku ulicy wszyscy razem rzucają się do ucieczki. Kiedy już udaje im się uciec Han a głównie bardziej honorowy Chewbacca zgadzają się przyjąć zlecenie. A jest ono niebagatelne, przyjaciele mają ruszyć na poszukiwania zaginionego przed wiekami okrętu przewożącego przechodzącą najśmielsze wyobrażenie fortunę. Jak oczywiście wszyscy się zapewne domyślają nic nie pójdzie zgodnie z planem i w trakcie poszukiwań nasi bohaterowie będą mieli masę przygód jak kolejne starcie z tajemniczymi napastnikami, pojmanie przez wyznawców tajemniczej religii a wreszcie walka z prastarą armią droidów bojowych. Po raz kolejny też dużą role odegra poznany wcześniej gwiezdny rewolwerowiec. Historia wydaje się ciekawa, ale uwierzcie mi, wcale taka nie jest. Niestety jest nudno i naprawdę miejscami beznadziejnie. Niektóre wydarzenia kreowane na siłę i więcej w tym komplikacji i nieprawdopodobnych zwrotów wydarzeń niż wciągającej przygody i inteligentnej rozrywki. Autor nie znał chyba powiedzenia, że "nie ważne jak zaczynasz, ale jak kończysz" i zaczął czałkiem nieźle, ale skończył zdecydowanie poniżej oczekiwań.

Tym razem zapowiadało się naprawdę fajnie. Coś jakby historyjka iście wyjęta z "Poszukiwaczy zaginionej Arki". Han i Chewee zażywają należytego wypoczynku po dobrze opłaconej misji w jakimś uniwersyteckim centrum, gdzie dostępny jest szereg SPA dla przeróżnych gatunków. Chewbacca po czesaniu i nabłyszczaniu sierści zapragnął także awansu w ich małej hierarchii, więc...

Zaliczone, kolejna część sagi w stylu przeczytać i zapomnieć. Przygody Hana Solo, tak przecież ciekawej postaci, przygody które można by fajnie rozpisać i stworzyć dużo bardziej rozbudowany wątek.

Książka liczy 176 stron, nie zabiera dużo miejsca na półce i to jeden z niewielu jej plusów.

Zaliczone, kolejna część sagi w stylu przeczytać i zapomnieć. Przygody Hana Solo, tak przecież ciekawej postaci, przygody które można by fajnie rozpisać i stworzyć dużo bardziej rozbudowany wątek.

Książka liczy 176 stron, nie zabiera dużo miejsca na półce i to jeden z niewielu jej plusów.