Książka już wiekowa - napisana w 2004 roku, a więc przed pierwszym wydaniem Czarnego Łabędzia (N. N. Taleb),omawia kwestie zagrożeń do przewidzenia i stanowi swoiste dopełnienie problematyki poruszanej w książce N. N. Taleba. Jej autorami są profesor Max H. Bazerman (Jesse Isidor Straus Professor of Business Administration w Harvard Business School oraz Co-Director of the Center for Public Leadership w Harvard Kennedy School) i profesor Michael D. Watkins (Professor of Leadership and Organizational Change at IMD),założyciel firmy konsultingowej Genesis Advisers.

Pod pojęciem zagrożenia do przewidzenia autorzy rozumieją wydarzenia lub zbieg wydarzeń, które zaskakują jednostkę lub grupę pomimo wcześniejszego posiadania wszystkich informacji potrzebnych do ich przewidzenia i konsekwencji z nich płynących. Po przeczytaniu książki Taleba można się spierać z Bazermanem i Watkinsem, czy upadek Enronu i atak terrorystyczny z 11 września 2001 roku to wydarzenia z kategorii “czarnych łabędzi” czy “zagrożenia do przewidzenia”. Niezależnie od tego, do jakich wniosków dojdziemy, jeśli chcemy zarządzać zmianą w organizacji warto zapoznać się z jednym i drugim punktem widzenia.

Bazerman i Watkins oprócz opisu samych zagrożeń podają procedurę zapobiegania zagrożeniom do przewidzenia, w której niezwykle ważne miejsce zajmuje wczesna identyfikacja pojawiających się zagrożeń.

Książka już wiekowa - napisana w 2004 roku, a więc przed pierwszym wydaniem Czarnego Łabędzia (N. N. Taleb),omawia kwestie zagrożeń do przewidzenia i stanowi swoiste dopełnienie problematyki poruszanej w książce N. N. Taleba. Jej autorami są profesor Max H. Bazerman (Jesse Isidor Straus Professor of Business Administration w Harvard Business School oraz Co-Director of the...