Po ten tytuł sięgnęłam naprawdę przypadkiem, bo będąc w bibliotece chciałam wziąć coś jeszcze, a opis z tyłu kojarzył mi się z książką "Wrony".
Manga jest starsza, bo z 2008 roku więc kreska jest prosta, bez zbędnego cieniowania i błysków.
Historia jest bardzo zawiła, bo tak jak mówi nam tytuł, jest to anagram, więc rozdziały nie są ułożone chronologicznie. Naprawdę, nie sądziłam że okaże się to takim dużym problemem w czytaniu. Czemu? Ponieważ manga nie posiada czarnego tła na kartkach oznaczającego przeszłość, przez co bardzo łatwo było się pogubić. Nie byłam w stanie powiedzieć, czy to jest teraźniejszość czy przeszłość, a działania bohaterki wydawały mi się momentami nie logiczne.. chociaż najgorszym było jak po przeczytaniu całości, dalej nie mogłam sobie tego ułożyć w głowie
(dla osób, które sięgną po ten tytuł, wydaje mi się że kolejność rozdziałów to; 3,2,4,1,5,6 epilog)
Wydaje mi się też, że niektóre wątki nie zostały wykorzystane albo były dla mnie nie zrozumiałe. Książka z założenia miała pokazywać jak skomplikowane życie mają osoby z traumami z dzieciństwa, jakie są ich późniejsze konsekwencje ale z niektórymi rzeczami (np. rozdział I) nie wiem o co chodziło..
Dla mnie manga jest warta przeczytania dla samych rozdziałów 5 i 6, są naprawdę piękne, a epilog jest mega poruszający. Nie powiedziałabym że to must have, ale jak nadarzy się okazja to warto, choćby dla końcówki

5/10

Po ten tytuł sięgnęłam naprawdę przypadkiem, bo będąc w bibliotece chciałam wziąć coś jeszcze, a opis z tyłu kojarzył mi się z książką "Wrony".
Manga jest starsza, bo z 2008 roku więc kreska jest prosta, bez zbędnego cieniowania i błysków.
Historia jest bardzo zawiła, bo tak jak mówi nam tytuł, jest to anagram, więc rozdziały nie są ułożone chronologicznie. Naprawdę, nie...

Komiks o tym, jak trudne dzieciństwo wpływa na dorosłe życie. Co znaczy trudne? Kłótnie rodziców, nieprzespane noce, przemoc w rodzinie. A na koniec matka, która odchodzi z bratem głównej bohaterki zostawiając ją z ojcem. Smutne wspomnienia, kiepskie relacje z rówieśnikami sprawiają, że w życiu dorosłym Satsuki miota się podejmując dziwaczne decyzje. Przynajmniej z punktu widzenia czytelnika. Książka wyjątkowo lakoniczna. Więcej w niej wyrazów dźwiękonaśladowczych niż normalnej komunikacji. Odbiorca musi wysilać swoją empatię, żeby w pełni zrozumieć intencje postaci. Komiks ciekawy. Należy się przygotować na czytanie „od końca” co przez chwilę sprawia niejaką trudność. Zwłaszcza w połączeniu z pozoru oderwanymi od treści uwagami rzucanymi przez bohaterów. Polecam. 

Komiks o tym, jak trudne dzieciństwo wpływa na dorosłe życie. Co znaczy trudne? Kłótnie rodziców, nieprzespane noce, przemoc w rodzinie. A na koniec matka, która odchodzi z bratem głównej bohaterki zostawiając ją z ojcem. Smutne wspomnienia, kiepskie relacje z rówieśnikami sprawiają, że w życiu dorosłym Satsuki miota się podejmując dziwaczne decyzje. Przynajmniej z punktu...

Zazwyczaj nie zamieszczam opinii o komiksach, szczególnie mangach, bo szybko się czyta i łatwo zapomina. Ta jednak miała w sobie pewien potencjał, który został zrujnowany. Początek był nawet niezły, ale dalej zabrakło mi czegoś konkretnego, może więcej emocji głównej bohaterki, same dialogi ograniczają się do jednego zdania więc ciężko wczuć się w ten nieco przygnębiający klimat. Niekiedy nagłe zmiany w czasie i nieoczekiwane powroty do przeszłości myliły mnie na tyle, ze gubiłam wątek. Natomiast to co z pewnością wpłynęło na moją ocenę, która z tego powodu zaniżylam to zakończenie.. Autorka przyznała w posłowiu, że rozważała dwie opcje tego jak mogłaby skończyć się ta historia. Pierwsza z nich była już pewnikiem, ale ostatecznie postanowiła wybrać drugie rozwiązanie i moim zdaniem popełniła wielki błąd, bo pierwszy pomysł o wiele lepiej wpasowałby się w całość i nadałby trochę życiowej realności.. a tak to mamy zupełnie niewyróżniającą się historyjkę jakich są setki tyle, ze w różnej postaci. Plus za kreskę.

Zazwyczaj nie zamieszczam opinii o komiksach, szczególnie mangach, bo szybko się czyta i łatwo zapomina. Ta jednak miała w sobie pewien potencjał, który został zrujnowany. Początek był nawet niezły, ale dalej zabrakło mi czegoś konkretnego, może więcej emocji głównej bohaterki, same dialogi ograniczają się do jednego zdania więc ciężko wczuć się w ten nieco przygnębiający...

Trudne dzieciństwo naznaczyło życie Satsuki. Jak kobieta może wiedzieć, czym jest miłość, skoro nie zaznała jej od rodziców? Jak ma komuś zaufać, skoro zdradziła ją osoba, której powinna najbardziej ufać? Jak może myśleć o założeniu rodziny, skoro nie ma pojęcia, jak wygląda dobre życie rodzinne?

Satsuki jest skrzywdzona, przez co krzywdzi swoich partnerów i sama pozwala się dalej krzywdzić. Jej portret psychologiczny został znakomicie przedstawiony. Nie aprobuję jej zachowania w żadnym wypadku, ale całkowicie rozumiem jej postępowanie. Bohaterka wygląda na autentyczną, żywą, choć w niej samej czasem nie ma wiele życia. Jest zagubiona, nie wie, jak stworzyć dobry związek. Jest tak bardzo ludzka, że aż to boli.

"Nie da się prowadzić poprawnego życia z ludźmi, którzy nie są poprawni".

Minusem mangi jest lekki bałagan. Przeskoki w czasie i wątkach potrafią nieco namieszać i wprowadzić chaos. Kreska też nie jest powalająca, ale większych zastrzeżeń do niej nie mam.

"Anagram" jest nieco przygnębiający. Ale w dobrym znaczeniu. Tu nie ma mowy o płytkich uczuciach, tylko o bolesnych emocjach, które są tak prawdziwe, że to przeraża. Zapoznanie się z tą mangą było z całą pewnością dobrym przeżyciem.

Trudne dzieciństwo naznaczyło życie Satsuki. Jak kobieta może wiedzieć, czym jest miłość, skoro nie zaznała jej od rodziców? Jak ma komuś zaufać, skoro zdradziła ją osoba, której powinna najbardziej ufać? Jak może myśleć o założeniu rodziny, skoro nie ma pojęcia, jak wygląda dobre życie rodzinne?

Satsuki jest skrzywdzona, przez co krzywdzi swoich partnerów i sama pozwala...

Kreska ma swoje lepsze i gorsze momenty, poziom średni. Sama historia z pozoru nieciekawa i chaotyczna, ale właśnie w ten chaotyczny sposób ukazuje jak zagmatwane są ludzie uczucia i życie. Osoby starsze z życiowym bagażem zauważą tam psychologiczną stronę przedstawionych problemów, dla innych tytuł może być mało ciekawy i zrozumiały.

Kreska ma swoje lepsze i gorsze momenty, poziom średni. Sama historia z pozoru nieciekawa i chaotyczna, ale właśnie w ten chaotyczny sposób ukazuje jak zagmatwane są ludzie uczucia i życie. Osoby starsze z życiowym bagażem zauważą tam psychologiczną stronę przedstawionych problemów, dla innych tytuł może być mało ciekawy i zrozumiały.

ODLEGŁOŚĆ PIĘCIU KROKÓW

Taka właśnie odległość dzieli główną bohaterkę tej mang od jednego z chłopaków, którzy przewijają się przez jej życie. I ta właśnie symboliczna odległość staje się wyznacznikiem wszystkich związków, w jakie wikła się dziewczyna, która uczuć pragnie tak samo mocno, jak się ich boi…

Satsuki nie ma łatwego życia i nigdy takiego nie miała. Kiedy była dzieckiem, jej ojciec znęcał się nad mamą. Mimo trudnej sytuacji ona i jej młodszy brat starali się żyć najlepiej, jak to było możliwe. Całą nadzieję pokładali w mamie, która zapewniała swoje dzieci, że oboje kocha równie mocno. Czas zweryfikował te zapewnienia, kiedy zostawiła męża, odchodząc tylko z synkiem. Stasuki pozostawiona sama sobie nie miała innego wyjścia, jak przetrwać koszmar swojego życia. Teraz jest już młodą kobietą, ale trauma z dzieciństwa nie powala jej żyć normalnie. W kwestiach uczuć nieustannie się miota, waha, boi… Każdy jej związek szybko się rozpada, a ona nie tylko nie potrafi o niego walczyć, ale wręcz sama doprowadza do zerwań. Cały świat wydaje się być przeciw niej, a Satsuki nie ma już nadziei, że cokolwiek jeszcze może być dobrze. Problemy w pracy, problemy w życiu, problemy z miłością i problemy z samą sobą. Czy ta dziewczyna ma jeszcze szansę na chociaż odrobinę ciepła i szczęścia?

Bardzo sympatyczna to manga. Depresyjna, smutna, ale w całej tej palecie szarych uczuć kryje się właśnie bardzo sympatyczna nuta i cień optymizmu wiszący nieśmiało nad bohaterami. Czy ma jednak szansę zagoszczenia w ich życiu? Na to pytanie odpowie Wam już sama autorka, ale zaręczam – odpowiedź okazuje się nie taka oczywista i naprawdę warto jest ją poznać. Tak samo jak wszystko to, co dzieje się przez cały tomik.

Sama manga bywa czasami nieco chaotyczna, ale jako całość bezsprzecznie urzeka, a kilka absolutnie wspaniałych scen ociera się o geniusz. Na czym opiera się ich siła? Na czym opiera się siła całego komiks? Przede wszystkim na wzruszeniach, na całej rozległej palecie emocji, w które wplecione zostały trudne pytania i kwestie natury moralnej. Fabuła jest prosta, owszem, ale to właśnie prostota jest także jej zaletą. Satsuki stara się pozować na silną kobietę, czasami jest gotowa na podejmowanie konkretnych decyzji, ale wszystko co robi, zdaje się robić wbrew sobie. A my, czytelnicy, z jednej strony litujemy się nad nią, z drugiej zaś jesteśmy źli na jej głupotę, nigdy jednak nie pozostajemy obojętni wobec jej losu. A to liczy się najbardziej w każdym medium.

Graficznie „Anagram” jest prostą mangą, pozbawioną zbytniej czerni i cieniowania. Kreska - lekka, zwiewna, delikatna - dobrze współgra z prezentowaną treścią. Za jej sprawą wszystko wydaje się kruche, jak życie i związku Satsuki, z jednoczesnym ulotnym pięknem surowego świata.

Nie dystansujcie się więc, jak to robi główna bohaterka i sięgnijcie po „Anagram” jeśli tylko macie ochotę na porcję wzruszeń, które przy okazji skłaniają do myślenia. Naprawdę warto.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/08/16/anagram-kirin-tendo/

ODLEGŁOŚĆ PIĘCIU KROKÓW

Taka właśnie odległość dzieli główną bohaterkę tej mang od jednego z chłopaków, którzy przewijają się przez jej życie. I ta właśnie symboliczna odległość staje się wyznacznikiem wszystkich związków, w jakie wikła się dziewczyna, która uczuć pragnie tak samo mocno, jak się ich boi…

Satsuki nie ma łatwego życia i nigdy takiego nie miała. Kiedy była...

Jedna z 'delikatniejszych' mang. Urocza, momentami wzruszająca. Historia o kobiecie, szukającej wciąż miejsca w świecie - i oczywiście miłości.

Jedna z 'delikatniejszych' mang. Urocza, momentami wzruszająca. Historia o kobiecie, szukającej wciąż miejsca w świecie - i oczywiście miłości.

Ciekawa, interesująca manga. Dobrze przedstawione postacie, mogę jak najbardziej polecić.

Ciekawa, interesująca manga. Dobrze przedstawione postacie, mogę jak najbardziej polecić.

5,5

5,5

Smutne, ale głębokie. Nudne, ale z większym sensem.

Smutne, ale głębokie. Nudne, ale z większym sensem.