Malleus jest jednym z lepszych przykładów powieści "Sequeli". Mam na myśli to, że powieść nie powtarza tych samych starych scenariuszy z oryginału, ale zamiast tego tworzy coś nowego.

„Malleus” zabiera bohaterów i świat, który został ustanowiony w oryginalnej powieści „Xenos”, a następnie na tym opiera się. Stawka jest wyższa, zagrożenia są potężniejsze i nie ma żadnej gwarancji bezpieczeństwa.

Nic nie podkreśla tej kwestii lepiej niż Święta Nowenna na Trakcie Primaris. Parada zwycięstwa tak duża, że ​​podobno rozciągała się na 20 mil, obejmowała dwa kapituły Adeptus Astartes, 500 000 Gwardii Imperialnej, ponad 300 Inkwizytorów, przedstawicieli Imperialnego Ekleziarchatu, Departamentu Munitorum i Imperialnej Marynarki Wojennej, a także szereg Machin wojennych z Legio Titanicus. Wszystko to oglądane przez miliony obywateli Imperium na całej planecie. Było to święto o tak epickich proporcjach, aby w pełni pokazać siłę, dumę i bojową siłę rasy ludzkiej ... Dopóki wszystko nie pójdzie strasznie źle.

To, co dzieje się później, jest jednym z najbardziej niszczycielskich aktów terroryzmu, jakie można sobie wyobrazić. Podczas krwawych następstw nasz bohater, Gregor Eisenhorn, odkrywa akt zdrady tak odrażający, że wystawi na próbę jego lojalność wobec Inkwizycji do granic możliwości.

Dzieje się tak, ponieważ „Malleus” to książka o wyborach. Eisenhorn staje przed zagrożeniem dla Imperium, które będzie wymagało od niego porzucenia purytańskich przekonań na rzecz pragmatycznego radykalizmu. Musi zdecydować, jak długo będzie chciał pokonać swojego starego wroga, demonicznego gospodarza Cherubaela i jego mrocznego pana, Quixosa. Nawet jeśli oznacza to poznanie zakazanej i zakazanej wiedzy, która zagrozi jego pozycji w Inkwizycji. Eisenhorn musi cierpieć z powodu nazwania go „heretykiem” przez swoich najbliższych sojuszników, aby osiągnąć zwycięstwo.

Moja ulubiona scena z tej książki pochodzi z tego, że Eisenhorn musi poprosić starego wroga o pomoc, a powiedziano mu, że aby otrzymać wiedzę o przywoływaniu i wygnaniu demona, musi przekroczyć pewną granicę. Linii, która kiedyś została przekroczona, nie można przejść z powrotem. Eisenhorn będzie musiał dokonać wyboru właśnie tam, a następnie zwrócić się o pomoc do znanego heretyka, aby móc walczyć z Chaosem za pomocą Chaosu. I trzeba przyznać Eisenhornowi, że jest to decyzja, której się nie waha.

Eisenhorn jest człowiekiem zasad, ale jest też człowiekiem, który nie boi się dokonywać trudnych wyborów.

Malleus jest jednym z lepszych przykładów powieści "Sequeli". Mam na myśli to, że powieść nie powtarza tych samych starych scenariuszy z oryginału, ale zamiast tego tworzy coś nowego.

„Malleus” zabiera bohaterów i świat, który został ustanowiony w oryginalnej powieści „Xenos”, a następnie na tym opiera się. Stawka jest wyższa, zagrożenia są potężniejsze i nie ma żadnej...

Od ostatnich wydarzeń minęło 100 lat a inkwizytor Eisenhorn nadal w służbie i nadal poszukuje przywołańca który uciekł mu w pierwszej części. Kończy się też w końcu wojna w której rozpętaniu wziął udział Eisenhorn. Jednak podczas defilady zwycięstwa Chaos uderza ponownie, z nie do końca zrozumiałych przyczyn (no dobra potem się to wyjaśni) nasz główny bohater zostaje uznany za HERETYKA i aresztowany, ucieka dzięki przyjaciołom i rusza w drogę aby odnaleźć prawdziwych wrogów. Dobra kontynuacja a końcówka aż zachęca do przeczytania zakończenia tej opowieści.

Od ostatnich wydarzeń minęło 100 lat a inkwizytor Eisenhorn nadal w służbie i nadal poszukuje przywołańca który uciekł mu w pierwszej części. Kończy się też w końcu wojna w której rozpętaniu wziął udział Eisenhorn. Jednak podczas defilady zwycięstwa Chaos uderza ponownie, z nie do końca zrozumiałych przyczyn (no dobra potem się to wyjaśni) nasz główny bohater zostaje uznany...

Bardzo dobra kontynuacja. Po raz kolejny dostajemy świetną książkę akcji z elementami kryminału. Bardzo się ucieszyłem ponieważ w tej część dużo więcej jest akcji, walk i momentów które nie pozwalają odejść od książki. Także bardzo polecam, jeśli komuś spodobała się pierwsza część to na pewno druga jeszcze bardziej przypadnie mu do gustu

Bardzo dobra kontynuacja. Po raz kolejny dostajemy świetną książkę akcji z elementami kryminału. Bardzo się ucieszyłem ponieważ w tej część dużo więcej jest akcji, walk i momentów które nie pozwalają odejść od książki. Także bardzo polecam, jeśli komuś spodobała się pierwsza część to na pewno druga jeszcze bardziej przypadnie mu do gustu

Ot, takie sobie czytadełko, do przeczytania raz, może za jakiś czas kolejny. To S-F jest tak soft, jak plastelina w rękach mojej dwuletniej córki ;)

Ot, takie sobie czytadełko, do przeczytania raz, może za jakiś czas kolejny. To S-F jest tak soft, jak plastelina w rękach mojej dwuletniej córki ;)

Lubię W40k i Abnetta, "Malleus" jest dobry. Nie rewelacyjny, dobry. Trochę przegadany. Ale za to tło polityczne bardzo ciekawe :)

Lubię W40k i Abnetta, "Malleus" jest dobry. Nie rewelacyjny, dobry. Trochę przegadany. Ale za to tło polityczne bardzo ciekawe :)

Lepsza niż Xenos ale ocena serii zostanie przy 3 gwiazdkach, intryga dość ciekawie przeprowadzona, zakończenie napawa ochotą by dowiedzieć się, co będzie dalej. Postacie nabrały charakterku i powiem szczerze, część drugoplanowych przypadła mi bardziej do gustu niż nasz inkwizytor, szczególnie Medea ;)

Lepsza niż Xenos ale ocena serii zostanie przy 3 gwiazdkach, intryga dość ciekawie przeprowadzona, zakończenie napawa ochotą by dowiedzieć się, co będzie dalej. Postacie nabrały charakterku i powiem szczerze, część drugoplanowych przypadła mi bardziej do gustu niż nasz inkwizytor, szczególnie Medea ;)