Nie jestem fanką Krantz. W tej powieści przynajmniej postaci są barwne a historia ciekawa. Książka przeczytana w 2004 r.

Nie jestem fanką Krantz. W tej powieści przynajmniej postaci są barwne a historia ciekawa. Książka przeczytana w 2004 r.

Nie przepadam za Krantz. Kilka razy próbowałam zmierzyć się z jej książkami z własnej woli. Widziałam filmy. Dla mnie są trochę zbyt „Dynastyczne” w rozumieniu długiego ciągnącego się filmu, gdzie wszyscy ze wszystkimi i w jednym sosie. A dodatkowo, to co mi przeszkadza i czego nie lubię w książkach, to łamanie nadziei i złudzeń. Moich czytelniczych.
Blichtr i patyna to opowieść o Jazz Kilkullen, ale nie tylko. Jak zwykle u Krantz książka to przegląd osobowości, charakterów, postaci, które w mniejszy lub większy sposób mają wpływ na bohaterkę, determinują jej działania, wpływają na życie.
Są więc dwie nieszczęśliwe przyrodnie siostry (jedna nimfomanka, druga nieszczęśliwa z założenia),żyjąca zemstą ich matka, przyjaciele i wspólnicy artyści, pierwszy kochanek, który porzucił swoją oblubienicę w noc przed ślubem, drugi tylko do łóżka, trzeci który może być kimś więcej, cudny, kochający ojciec. W tle ci co odeszli czyli głównie matka, która żyła w dwóch światach: swoim filmowym z coraz to nowym kochankiem przy boku i wiejskim, gdzie wpadała od czasu do czasu do zakochanego męża i dorastającej córki.
A wszystko reporterskim okiem, tak charakterystycznym dla autorki. Masa miejsc, szczegółów, detali. Opisów, które mi przynajmniej w pewnym momencie zaczęły się mieszać i już nie wiedziałam co było w jakim miejscu, z jakim bohaterem przy boku. Historia współczesna poprzeplatana retrospekcjami, przenoszeniem czasu. I jak nie przepadam za takimi zabiegami, to akurat Krantz wychodzi to całkiem dobrze. Dobrze się czyta. Wciągająco, nawet jeśli można się niekiedy pogubić.
Dużo seksu pewnie uplastycznia opowieść, czyni ją bardziej atrakcyjną. Choć w sumie akcja się na nim nie koncentruje, jest on niejednokrotnie przyczyną jej nagłych zwrotów. Sam sex mi specjalnie nie przeszkadza, tym bardziej, że monotonności mu nie można zarzucić, ale już podejście do niego bohaterów owszem. Zawsze mam opory przed takim światem. Czytelniczo jest on dla mnie zupełnie nie atrakcyjny. Przekłada się to na moje niewielkie zainteresowanie losami bohaterów. W pewnym momencie, doszłam w tej książce do wniosku, że w sumie mi wszystko jedno z kim będzie główna bohaterka. W zasadzie istnieje duża szansa, że wcale nie uwije gniazdka przy boku tego ostatniego, tylko za jakiś czas wyfrunie z niego.
Nie przekonał mnie związek Jazz z jakimkolwiek mężczyzną. Nie przekonał na tyle, abym mu kibicowała. Powiedziałabym nawet, że w pewnym momencie miałam wrażenie, że kolejni faceci służą tylko czytelnikom i podniesieniu atrakcyjności książki, a nie samej bohaterce.

Tak sobie myślę po tej lekturze, że jednak Krantz nie jest dla mnie. Nie podejrzewam, aby jej inne książki znacznie odbiegały od pewnego schematu, który akurat mi nie przypadł do gustu. Chyba nie tego szukam w książkach. Ciężko mi zarzucić tym opowieściom coś bardzo złego, tym bardziej, że napisane są całkiem nieźle, ale mnie nie pociągają. Nie umiem wczuć się w role bohaterów. W dużym uproszczeniu - i oni, i ich losy są mi w zasadzie obojętne.

Nie przepadam za Krantz. Kilka razy próbowałam zmierzyć się z jej książkami z własnej woli. Widziałam filmy. Dla mnie są trochę zbyt „Dynastyczne” w rozumieniu długiego ciągnącego się filmu, gdzie wszyscy ze wszystkimi i w jednym sosie. A dodatkowo, to co mi przeszkadza i czego nie lubię w książkach, to łamanie nadziei i złudzeń. Moich czytelniczych.
Blichtr i patyna to...

Główna bohaterka jest tak idealna, że aż mdli. W sumie,trochę to kiczowate, trochę ciekawe, taki niby nieco lepszy niż przeciętny Harlequin.

Główna bohaterka jest tak idealna, że aż mdli. W sumie,trochę to kiczowate, trochę ciekawe, taki niby nieco lepszy niż przeciętny Harlequin.

Słabsza książka tej autorki. Na pewno zaletą są barwne opisy cech charakterów postaci, i w każdej książce są kobiety zdeterminowane i wierzące w siebie. Pokazane są też niszczące skutki zawiści i mściwości jeśli przez całe życie się w to brnie. Zaletą też są wartości niepoliczalne tak jak majątek i historia przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Słabsza książka tej autorki. Na pewno zaletą są barwne opisy cech charakterów postaci, i w każdej książce są kobiety zdeterminowane i wierzące w siebie. Pokazane są też niszczące skutki zawiści i mściwości jeśli przez całe życie się w to brnie. Zaletą też są wartości niepoliczalne tak jak majątek i historia przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Jednak jedna książka tej autorki to wystarczająca ilość. Jakoś tym razem, mimo ciekawej kreacji bohaterów, przydługawe opisy (mimo, że barwne) mnie przytłoczyły a zakończenie znokautowało. Jakoś to za słodko wszystko wyszło. Tak słodko, że aż nieprawdopodobnie. Podsumowując: sama historia i natężenie zdarzeń czy też zwroty akcji a także kreacja bohaterów - w porządku, natomiast cały efekt psuje zupełnie nieprawdopodobna metamorfoza sióstr na końcu i obrót zdarzeń a la "i żyli długo i szczęśliwie".

Jednak jedna książka tej autorki to wystarczająca ilość. Jakoś tym razem, mimo ciekawej kreacji bohaterów, przydługawe opisy (mimo, że barwne) mnie przytłoczyły a zakończenie znokautowało. Jakoś to za słodko wszystko wyszło. Tak słodko, że aż nieprawdopodobnie. Podsumowując: sama historia i natężenie zdarzeń czy też zwroty akcji a także kreacja bohaterów - w porządku,...

Jazz jest corka wlascieciela rancza i tragicznie zmarlej holywoodzkiej gwiazdy. Zajmuje sie fotografowaniem znanych ludzi do czasopism i reklam. Jej zycie osobiste niestety sie nie uklada. Po tragicznej smierci ojca razem z dwiema siostrami z jego pierwszego malzenstwa dziedzicza ranczo. Maja na nie niezly pomysl i dzieki temu dobrze sie dogaduja jako siostry choc wczesniej tak nie bylo. Jazz odnajdzie tez prawdziwa milosc.

Jazz jest corka wlascieciela rancza i tragicznie zmarlej holywoodzkiej gwiazdy. Zajmuje sie fotografowaniem znanych ludzi do czasopism i reklam. Jej zycie osobiste niestety sie nie uklada. Po tragicznej smierci ojca razem z dwiema siostrami z jego pierwszego malzenstwa dziedzicza ranczo. Maja na nie niezly pomysl i dzieki temu dobrze sie dogaduja jako siostry choc wczesniej...

Dużo seksu. Mimo że ją tak nisko oceniłam, to jednak bardzo często używam zwrotu: Blichtr i Patyna. Warto więc czytać taką literaturę.

Dużo seksu. Mimo że ją tak nisko oceniłam, to jednak bardzo często używam zwrotu: Blichtr i Patyna. Warto więc czytać taką literaturę.