Z kazdym kolejnym tomem jest coraz lepiej. W tym dowadujemy sie dlaczego glowny bohater zostal balsamista. Ta historia jest wzruszajaca, przejmujaca i madra.
Bardzo polecam.

Z kazdym kolejnym tomem jest coraz lepiej. W tym dowadujemy sie dlaczego glowny bohater zostal balsamista. Ta historia jest wzruszajaca, przejmujaca i madra.
Bardzo polecam.

Coraz ciekawiej

Coraz ciekawiej

Całkiem niedawno zacząłem czytać, a raczej oglądać mangi. Bo przyznajmy to, w tego rodzaju publikacjach najważniejsze są, kolokwialnie rzecz ujmując"obrazki". Na tym rodzaju sztuki w ogóle się nie znam, także wszystkie błędy, które można wyłapać ewentualnie w moich opiniach są wyłącznie moją zasługą... A jeżeli o same historie zawarte w tych komiksach, większość jest niezwykle ciekawa i przyznam, że żałuje czasem, że nie jest to powieść.

"Balsamista" tom trzeci, wyjaśnia nam pewne fakty z życia Mamiyi. Co skłoniło go do zostania zawodowym balsamistą. Wyjaśnia nam także kim bym jego ojciec, jak relacje z nim wpłynęły na jego przyszłość. Poznajemy również matkę chłopaka. Dowiadujemy się także dużo o jego szkole i relacjach z resztą społeczeństwa. I tak przez całą publikację.

Trzeci tom trochę mnie rozczarował, bowiem skupia się tylko na przeszłości chłopaka. Jeśli byłaby to retrospekcja, historia byłaby znacznie lepsza. A tak mamy niezwykle nudne fakty ze szkolnej ławy, które nic nie wnoszą do historii. Dodane, jakby tylko po to, aby dobić do określonej ilości stron i tyle. Cóż poradzić, być może nie pojąłem zamysłu autora.

Całkiem niedawno zacząłem czytać, a raczej oglądać mangi. Bo przyznajmy to, w tego rodzaju publikacjach najważniejsze są, kolokwialnie rzecz ujmując"obrazki". Na tym rodzaju sztuki w ogóle się nie znam, także wszystkie błędy, które można wyłapać ewentualnie w moich opiniach są wyłącznie moją zasługą... A jeżeli o same historie zawarte w tych komiksach, większość jest...

"Ja zawsze zdawałem sobie sprawę z tego, jak coś jest ważne, dopiero w momencie, gdy to traciłem."

Ten tom był dla mnie najgorszym ze wszystkich. Gdy okazało się, że będzie tu opisana przeszłość Schinjuro- spasowałam, a w moich czytaniu "Balsamisty" nastąpił przestój. Chciałam poznać przeszłość balsamisty, ale cały tom poświęcony temu, co było w jego życiu, łącznie z nudnymi wstawkami o szkole, okazał się dla mnie momentami nudny.

Poznajemy słodko- gorzką historię Shina. Nie zawsze miał źle, czasem w jego życiu pojawiały się dobre chwile np. przyjęcia na studia, spotkanie przyjaciół. Widać, jak bardzo brakowało mu matki, co w dalszych tomach również ma miejsce.

Nie mogę powiedzieć, że całość mnie nudziła, bo niektóre momenty były nawet czasem śmieszne i czytałam z zainteresowaniem. Przeszłość głównego bohatera też daje wiele do myślenia. Zadziwiające jest to, jak dawne wydarzenia potrafią wpłynąć na przyszłość, nawet wtedy, gdy chcemy o nich zapomnieć i kroczyć naprzód :)

"Ja zawsze zdawałem sobie sprawę z tego, jak coś jest ważne, dopiero w momencie, gdy to traciłem."

Ten tom był dla mnie najgorszym ze wszystkich. Gdy okazało się, że będzie tu opisana przeszłość Schinjuro- spasowałam, a w moich czytaniu "Balsamisty" nastąpił przestój. Chciałam poznać przeszłość balsamisty, ale cały tom poświęcony temu, co było w jego życiu, łącznie z...

"Myślisz, że mógłbyś poddać balsamowaniu kogoś, kogo kochasz?"

Trzeci tom, w przeciwieństwie do poprzednich, prawie całkowicie skupia się na postaci Shinjuro i jego przeszłości. Dostajemy odpowiedź, czemu podjął się takiej pracy, i czemu jest właśnie taki...

Jestem coraz bardziej pochłonięta przez tę melancholijną, smutną historię... A Shinjuro wydaje mi się coraz bardziej fascynujący i coraz bardziej ludzki. Zdecydowanie daje się lubić.

Chciałam przeczytać wszystkie tomy jeden po drugim, ale muszę jednak robić sobie przerwy - za duża dawka śmierci, smutku i żałoby nie działa dobrze na mój nastrój... Ale ponieważ mam skłonności do samoudręczania się, to zrobienie sobie przerwy może być trudne;)

"Myślisz, że mógłbyś poddać balsamowaniu kogoś, kogo kochasz?"

Trzeci tom, w przeciwieństwie do poprzednich, prawie całkowicie skupia się na postaci Shinjuro i jego przeszłości. Dostajemy odpowiedź, czemu podjął się takiej pracy, i czemu jest właśnie taki...

Jestem coraz bardziej pochłonięta przez tę melancholijną, smutną historię... A Shinjuro wydaje mi się coraz...

Miałam dać sobie na wstrzymanie z Balsamistą, głównie aby trochę ochłonąć po poprzedniej części, ale miętoliłam w rękach tom trzeci i jakoś sam mi się przeczytał ;) No co ja tu będę ukrywać, wciągnęłam się bez reszty w tą serię i musiałam wiedzieć, co będzie dalej!

W tej części cofamy się w czasie, poznajemy Shinjuro zanim jeszcze został balsamistą, jego relację z rodzicami oraz długą drogę, jaką musiał przejść, zanim stał się tym, kim jest teraz. Wyjaśnia się, dlaczego zdecydował się iść w ślady ojca oraz o co chodzi z tą jego dziwną chorobą. Na całej drodze jako balsamisty Shinjuro szuka odpowiedzi na pytanie „czy mógłbyś poddać balsamowaniu kogoś kogo kochasz?”, spotyka różnych ludzi i stara się jakoś ukształtować.

Bardzo ciekawa część, wiele rzeczy się wyjaśniło i całość sprawiła, że bohater stał mi się bliższy i lubię go coraz bardziej. Zabrakło mi tutaj jedynie odrobiny teraźniejszości, żeby wspomnienia bohatera były formą retrospekcji, tak jak to miało miejsce już wcześniej, a nie żeby cały tomik był prologiem. No i zabrakło mi Azuki, uwielbiam jej relację z Shinjuro. Mam nadzieję, że w kolejnej części sposób prezentacji wydarzeń wróci do poprzedniej formy.

Miałam dać sobie na wstrzymanie z Balsamistą, głównie aby trochę ochłonąć po poprzedniej części, ale miętoliłam w rękach tom trzeci i jakoś sam mi się przeczytał ;) No co ja tu będę ukrywać, wciągnęłam się bez reszty w tą serię i musiałam wiedzieć, co będzie dalej!

W tej części cofamy się w czasie, poznajemy Shinjuro zanim jeszcze został balsamistą, jego relację z...

Wreszcie!!!!
Zrozumiałam jego strach przed zimnem rąk.
Zrozumiała dlaczego potrzebuje ciepło kobiet.
A najważniejsze jest to że wreszcie go poznałam, nie był tylko postacią o której nic nie wiem lecz znam jego trud życia już wiem co tak na prawdę skłoniło go aby był balsamistą.

Wreszcie!!!!
Zrozumiałam jego strach przed zimnem rąk.
Zrozumiała dlaczego potrzebuje ciepło kobiet.
A najważniejsze jest to że wreszcie go poznałam, nie był tylko postacią o której nic nie wiem lecz znam jego trud życia już wiem co tak na prawdę skłoniło go aby był balsamistą.

Bardzo spodobało mi się to, że w końcu dowiedziałam się czegoś o przeszłości głównego bohatera. ;]

Bardzo spodobało mi się to, że w końcu dowiedziałam się czegoś o przeszłości głównego bohatera. ;]