Dobra klasyka S-F udowadnia, że na niewielu stronach, przy ograniczonej ilości bohaterów można zbudować interesującą, trzymającą w napięciu historię, która jest uniwersalna. Skolonizowanym Księżycem rządzi kilka rodzin, które dzielą między sobą wpływy i jedna sekta udająca rodzinę i mająca powiązania z Ziemią. Jedna z rodzin sprowadza z Ziemi zamrożone za ich zgodą, wiele lat wcześniej, głowy ludzi aby próbować odczytać ich myśli i wspomnienia . Wśród sprowadzonych głów są trzy niezidentyfikowane. Wkracza sekta i wywołuje zamęt polityczny, który może zakończyć się katastrofą. Czyją jest jedna z tych niezidentyfikowanych głów i jaki ona może mieć wpływ na działalność sekty? Jak zakończy się ta rozgrywka. Równolegle toczą się prace badawcze na nową materią, które mogą przynieść duże profity dla odkrywców. Co na to inne rodziny?
Autor wprost nawiązuje do działalności sekty scjentologów i jakie ona niesie zagrożenia w swojej bezwzględnej polityce. Bardzo dobrze podsumowuje jej działalność : „Czym innym jest przypuszczać, a nawet głęboko wierzyć, że w ludziach istnieje dwulicowość, zła wola i chciwość - że istnieje w nich zło – czym innym zaś wiedzieć to z całą pewnością.. Jest to rodzaj wiedzy, z którym żadna ludzka istota nie chciała mieć do czynienia.”
Uniwersalną stroną tej książki są rozgrywki polityczne między poszczególnymi rodzinami i sektą, bo od polityki nie da się uciec. Mamy dwóch bohaterów o odmiennych poglądach na politykę. Jeden z nich twierdzi że : „) Polityka (…) to sztuka zarządzania i kierowania, to wzajemny związek rządzonych i rządzących. (…) Polityka to zarządzanie wielkimi grupami ludzi w dobrych i złych czasach. Gra ale prowadzonej w granicach etyki, a także obowiązującego prawa.” Drugiego podejście było odmienne: „Na tym polega polityka – na kłamstwach i zniewoleniu. (William) Polityka to brudna gra.”Jak potoczą się rozgrywki polityczne na Księżycu? Kto będzie zwycięzcą, a kto przegranym. Czym dla nas jest polityka i który pogląd jest nam bliższy ? Który pogląd jest bliższy rzeczywistości w której żyjemy.
Intrygująca i zajmująca lektura. Polecam.

Dobra klasyka S-F udowadnia, że na niewielu stronach, przy ograniczonej ilości bohaterów można zbudować interesującą, trzymającą w napięciu historię, która jest uniwersalna. Skolonizowanym Księżycem rządzi kilka rodzin, które dzielą między sobą wpływy i jedna sekta udająca rodzinę i mająca powiązania z Ziemią. Jedna z rodzin sprowadza z Ziemi zamrożone za ich zgodą,...

Powieść chuda ale trudna, dosyć ciężko się czyta o rzeczach, ktorych się absolutnie nie rozumie jak logika, fizyka kwantowa, zero absolutne ( do tej pory nie wiem co chciał osiągnąć William po tym eksperymencie). Widzę tutaj też w postaci przywódcy Logologów wyraźne odniesienie do L.Rona Hubbarda i Josepha Smitha. Glowny bohater Mike to jak dla mnie maminsykowata pierdoła. Cała fabuła jak dla mnie mało wciągająca, może dlatego, że temat mnie nie interesował. Z resztą fabuła też mało ważna, a z tyłu opis mnie przekonywał, że to taki ważny temat dla księżycowej społeczności, no sorry ale bez przesady! Koniec nawet w miarę, jednak ogólnie to taka książka o wszystkim i o niczym. Na pewno drugi raz jej nie przeczytam.

Powieść chuda ale trudna, dosyć ciężko się czyta o rzeczach, ktorych się absolutnie nie rozumie jak logika, fizyka kwantowa, zero absolutne ( do tej pory nie wiem co chciał osiągnąć William po tym eksperymencie). Widzę tutaj też w postaci przywódcy Logologów wyraźne odniesienie do L.Rona Hubbarda i Josepha Smitha. Glowny bohater Mike to jak dla mnie maminsykowata...

"Głowy" Grega Beara na każdej półce wyglądają niepozornie. Jednak za tą - delikatnie rzecz ujmując - oldschoolową szatą, kryje się więcej mocy niż można przypuszczać.

Przede wszystkim "Głowy" są napisane jak na starą, dobrą science fiction przystało - prosto, poprawnie i przejrzyście.

Nie ma tu rozbudowanej i skomplikowanej historii, na tak niewielu stronach autor mimo wszystko upchnął sporo. Pomimo przewidywalności, zakończenie jest spektakularne, tchnące duchem klasycznej sf. Jednak Bear mógł oszczędzić bohaterowi i czytelnikom oczywistych odpowiedzi na niektóre pytania.

Bohaterów jest niewielu, autor poskąpił opisów, ale przynajmniej główny protagonista jest przekonujący. Do jego krewnych można zapałać sympatią. Drażni za to jednowymiarowy sposób, w jaki Bear przedstawia ich przeciwników.

Są takie książki, których nie da się ocenić jednoznacznie, bo mają tyle samo wad, co zalet. "Głowy" to pozycja może nie zapadająca w pamięć, ale czasu poświęconego na jej czytanie nie uważam za zmarnowany.

------------------------

Próżna jak Smaug
http://mdunkel.blogspot.com/2015/04/w-krotkiej-ksiazce-wielki-duch.html

"Głowy" Grega Beara na każdej półce wyglądają niepozornie. Jednak za tą - delikatnie rzecz ujmując - oldschoolową szatą, kryje się więcej mocy niż można przypuszczać.

Przede wszystkim "Głowy" są napisane jak na starą, dobrą science fiction przystało - prosto, poprawnie i przejrzyście.

Nie ma tu rozbudowanej i skomplikowanej historii, na tak niewielu stronach autor mimo...

Wydaje mi się, że ta niewielka powieść chyba nie została u nas zrozumiana z powodu praktycznego braku w Polsce odpowiedniej informacji na temat sekty scjentologów, czyli Kościoła Naukowego (inaczej: Church of Scientology),założonej w 1952 przez osławionego pisarza L. Rona Hubbarda (1911-1986; miał na swoim koncie oszustwa i malwersacje, i wyroki sądowe w wielu krajach),twórcy antynaukowej dianetyki – niektóre praktyki są niebezpieczne dla zdrowia – dlatego m.in. działalność sekty była zakazana, np. w Niemczech i w Australii.

Głowy pokazują wizję przyszłości sekty w XXI wieku (i zagrożenie, jakie wynikło dla jej przywódców z powodu odkrycia w magazynie na Księżycu zamrożonej głowy tegoż Hubbarda). Jest to jedna z najbogatszych i najniebezpieczniejszych sekt na świecie (z tych, co wciągają ludzi, piorą im mózgi i odbierają majątki; uwaga: działają po cichu w Polsce). Bear nie mógł pisać bardziej otwarcie, gdyż w takich przypadkach scjentolodzy natychmiast podają autora do sądu, a sprawy ciągną się latami (zaś sądy wstrzymują sprzedaż książki). Krótko mówiąc: o Hubbardzie i sekcie można pisać i mówić dobrze albo wcale. Wystarczy przeczytać wstęp do wznowienia okropnej powieści Pole bitewne Ziemia (film wg niej też jest straszny, ten z Travoltą),bałwochwalczy, a pewne sprawy stają się jasne. Toż wydawnictwo wydało podręcznik dianetyki. Niestety, "publikuje się" kolejne jego książki - dla małych dzieci i podręczniki dla rodziców i co tam jeszcze. Ale ponieważ w Polsce trudno je wydawać, drukuje się je i wydaje w Szwecji, a następnie "szmugluje" do Polski i sprzedaje via Allegro... U nas walczą z sektami dopiero rodziny ofiar.

Notabene przykład Ameryki pokazuje, jak łatwowierni bywają czytelnicy science fiction i redaktorzy magazynów - dianetyką fascynował się w latach 50. John W. Campbell (rasista, zwolennik prawicowego establishmentu i zasady, że obce cywilizacje w sf nie mogą przewyższać w rozwoju ludzkiej - a był osobą baardzo wpływową w branży, i był w stanie łamać kariery zdolnym a krnąbrnym pisarzom - tak stało się z Randallem Garrettem),redaktor czołowego wówczas (obok "The Magazine of Fantasy and Science Fiction") pisma poświęconego sf, "Astounding SF". Van Vogt nabrał się na semantykę ogólną Korzybskiego, a wcześniej zaczął mącić utalentowany redaktor Raymond A. Palmer (uratował w 1938 roku pierwszy amerykański magazyn sf, założony w kwietniu 1926 przez Hugo Gernsbacka),stwarzając potworne zamieszanie tzw. aferą Shavera - w ogóle miał obsesję na punkcie pseudonauk, okultyzmu i ufologii... Na takich związkach sf wychodziła jak najgorzej - do dzisiaj zresztą pokutuje jakże popularne i poniżające przekonanie (także u nas),że miłośnicy sf to ci, co interesują się UFO.

Wydaje mi się, że ta niewielka powieść chyba nie została u nas zrozumiana z powodu praktycznego braku w Polsce odpowiedniej informacji na temat sekty scjentologów, czyli Kościoła Naukowego (inaczej: Church of Scientology),założonej w 1952 przez osławionego pisarza L. Rona Hubbarda (1911-1986; miał na swoim koncie oszustwa i malwersacje, i wyroki sądowe w wielu krajach),...

Sf, a oprócz tego polityka i religia, zawoalowane nawiązania do sekty (nie potrafię nazwać ich kościołem) scjentologów. Plus fajne podsumowanie rzeczywistych powodów założenia sekty, nie tylko tej. Dobre.
https://www.facebook.com/ksiazkikawaija/

Sf, a oprócz tego polityka i religia, zawoalowane nawiązania do sekty (nie potrafię nazwać ich kościołem) scjentologów. Plus fajne podsumowanie rzeczywistych powodów założenia sekty, nie tylko tej. Dobre.
https://www.facebook.com/ksiazkikawaija/

Greg Bear napisał w uniwersum Star Wars bardzo słabą Planetę Życia; w autorskim wydaniu jest nieco lepiej, jest pomysł, ale wykonanie, a przede wszystkim wykorzystanie jego własnych idei, pozostawia sporo do życzenia.

Greg Bear napisał w uniwersum Star Wars bardzo słabą Planetę Życia; w autorskim wydaniu jest nieco lepiej, jest pomysł, ale wykonanie, a przede wszystkim wykorzystanie jego własnych idei, pozostawia sporo do życzenia.