Czy jest to bardzo dobra pozycja? Zawiera sporo informacji - wiedzy, a ponadto ciekawe i uargumentowane przemyśleń autora. Pobudza do myślenia. Daje szerszą perspektywę. Myślę, że nie jest to pozycja do czytania na jedne raz. Polecam czytanie po rozdziale, aby dać sobie chwile na refleksję. Nawet jeśli wnioski autora nie zawsze mnie przekonywały, to sam fakt, że popychały czytelnika-mnie do zastanowienia nad pewnymi kwestiami traktuję jako wartość dodaną. Tak jest t opozycja b. dobra.

Czy jest to bardzo dobra pozycja? Zawiera sporo informacji - wiedzy, a ponadto ciekawe i uargumentowane przemyśleń autora. Pobudza do myślenia. Daje szerszą perspektywę. Myślę, że nie jest to pozycja do czytania na jedne raz. Polecam czytanie po rozdziale, aby dać sobie chwile na refleksję. Nawet jeśli wnioski autora nie zawsze mnie przekonywały, to sam fakt, że popychały...

Wspaniałe eseje (wykłady?) pisane pięknym językiem. To nie jest przeintelektualizowa książka, te myśli są tak napisane, że same wślizgują się do mózgu i łechtają go, żeby umysł czytelnika je przetrawił. Lektura łatwa, nielekka, a przez to przyjemna. Rany, jak ja bym chciała tak wspaniale i mądrze myśleć i tak idealnie ubierać moje myśli w słowa. Moim ulubionym esejem stał się ten o domu a esej o śmierci zostawił ogromny niedosyt. Polecam!

Wspaniałe eseje (wykłady?) pisane pięknym językiem. To nie jest przeintelektualizowa książka, te myśli są tak napisane, że same wślizgują się do mózgu i łechtają go, żeby umysł czytelnika je przetrawił. Lektura łatwa, nielekka, a przez to przyjemna. Rany, jak ja bym chciała tak wspaniale i mądrze myśleć i tak idealnie ubierać moje myśli w słowa. Moim ulubionym esejem stał...

Książka, w której Autor zawarł wiele ciekawych przemyśleń, dotyczących tego kim był człowiek pierwotny, co jadł, w co wierzył, jak traktował otoczenie oraz tego jak się zmienił, co utracił. Tak naprawdę fizycznie i umysłowo nie różnimy się od ludzi pierwotnych. To wtedy w dzieciństwie ludzkości ukształtowane zostały pewne wzorce zachowania, nasza psychika oraz nasza budowa ciała. Jesteśmy bardziej tamtymi ludźmi, niż tą dzisiejszą "mutacją", dokonaną przez postęp cywilizacyjny.
Z książki tej wyziera smutna prawda, że w wielu przypadkach utraciliśmy coś bezpowrotnie.
Niestety w pewnym momencie, kiedy pojawiają się kwestie religii i duchowości, książka ta zmienia się w bełkot szaleńca. Mam wrażenie, że Autor chciałby powrócić do dawnych kultów, do tego okresu zabobonów i magii, która czyniła z ludzi niewolników własnych strachów. Zresztą mówi to wprost, postulując powrót do wierzeń dawnych Słowian. Jednocześnie podkreśla wartość nauki, a z drugiej uważa, że starożytni bogowie istnieli naprawdę (wliczając w to wiarę chrześcijańską). Bardzo przepraszam, ale wbrew wszelkim nieudanym próbom godzenia tych dwóch światów (zob. np. Nagroda Templetona),nauka jest antytezą religii, która wymaga od nas zaniechania dociekań. Odrzucam tym samym bełkot Autora (inaczej tego nazwać nie można). Duchowość jest potrzebna, dziś chyba bardziej niż kiedyś, ale rozumiana jako stan psychiki, zdolność przeżywania piękna natury, sztuki, literatury. Jako zdolność zatrzymania się, zrozumienia własnej marności i ulotności. Jako poszukiwanie wiedzy, pokonywanie własnych ograniczeń. Nie potrzeba nam do tego wcale wyimaginowanych bogów.

Książka, w której Autor zawarł wiele ciekawych przemyśleń, dotyczących tego kim był człowiek pierwotny, co jadł, w co wierzył, jak traktował otoczenie oraz tego jak się zmienił, co utracił. Tak naprawdę fizycznie i umysłowo nie różnimy się od ludzi pierwotnych. To wtedy w dzieciństwie ludzkości ukształtowane zostały pewne wzorce zachowania, nasza psychika oraz nasza budowa...