Od bardzo dawna nie czytałem tak dobrej pracy naukowej. Jest to praca ze wszech miar obiektywna, z gruntownym warsztatem naukowym i bardzo dobrze się ją czyta. Szkoda tylko że wydarzenia, o których pisze Zbigniew Wójcik są dla nas tak bardzo przygnębiające.

Od bardzo dawna nie czytałem tak dobrej pracy naukowej. Jest to praca ze wszech miar obiektywna, z gruntownym warsztatem naukowym i bardzo dobrze się ją czyta. Szkoda tylko że wydarzenia, o których pisze Zbigniew Wójcik są dla nas tak bardzo przygnębiające.

„Jesteśmy głęboko przekonani, że wielkości Sobieskiego nic nie ujmie, gdy będziemy mówili szczerze o jego porażkach, błędach i słabościach. Przeciwnie, obraz człowieka bez wady i skazy, a takim usiłują przedstawić go niektórzy historycy, zawsze wygląda sztucznie i nieprawdziwie. Podobny sposób przedstawienia może więc portretowaną osobę i jej zasługi pomniejszyć, a nie powiększyć” - i zgodnie z taką zapowiedzią Zbigniew Wójcik ukazuje nam osobowość i losy króla Sobieskiego na tle historii jego czasów. Będąc w zgodzie z postulatem bycia sine ira et studio nie waha się nazywać rzeczy po imieniu. I tak, tam gdzie Sobieski dopuścił się jawnej zdrady państwa na rzecz Szwedów (Potop),tam też Wójcik mówi o tym wprost. Tam, gdzie występował często na granicy prawa, a nieraz ją przekraczając (będąc głównym przedstawicielem stronnictwa „malkontentów” za panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego),tam też autor niczego nie zataja. A gdy już Sobieski sam zasiądzie na tronie Rzeczpospolitej, ludzie mu niechętni będą uprawiać tę samą politykę co on sprzed swych rządów. W ogóle odnosi się wrażenie, że „zdrada”, odmieniana przez Wójcika wszystkie przypadki, jest w tamtym okresie niejako jednym, albo nawet najważniejszym z efektów postępowania rozpolitykowanej szlachty. Wszystkie stronnictwa, frakcje, fakcje, obozy, koła, związki, konfederacje zwalczały się bez pardonu i z użyciem wszelkich możliwych środków. Magnaci, stojący na czele najważniejszych z grup, nie tylko atakowali się nawzajem, ale byli też przedmiotem najbardziej niewybrednych czynów. Bohater książki nie był tutaj żadnym wyjątkiem. Można nawet zauważyć, że Jan III był odwrotnie proporcjonalnie znienawidzony przez współczesnych, w stosunku do tego, jak był i jest gloryfikowany przez potomnych. Przykładów na to w książce bez liku.
Biografia Sobieskiego należy z pewnością do jednych z najlepszych pozycji z serii BSL. Gruntownie i wszechstronnie przedstawia całokształt wydarzeń drugiej połowy XVII wieku. Autor, będąc jednym z najlepszych specjalistów tego okresu wśród historyków polskich, posługuje się lekkim piórem i w żaden sposób nie nudzi. Wręcz przeciwnie, tę monumentalną książkę czyta się bardzo dobrze, prawie jak nasze wielkie powieści historyczne dotyczące tych czasów. Każdy, dla kogo postać zwycięzcy spod Wiednia jawi się jako pomnik trwalszy niż ze spiżu, powinien sięgnąć po bardzo pouczające dzieło Zbigniewa Wójcika. Jak to niejednokrotnie bywa, zderzenie się „prawdy” z prawdą historyczną, może być cokolwiek zaskakujące.

„Jesteśmy głęboko przekonani, że wielkości Sobieskiego nic nie ujmie, gdy będziemy mówili szczerze o jego porażkach, błędach i słabościach. Przeciwnie, obraz człowieka bez wady i skazy, a takim usiłują przedstawić go niektórzy historycy, zawsze wygląda sztucznie i nieprawdziwie. Podobny sposób przedstawienia może więc portretowaną osobę i jej zasługi pomniejszyć, a nie...

Historia życia Sobieskiego rozpoczyna się w chwili świetności Rzeczypospolitej, gdy magnaci gubili złote podkowy na ulicach Rzymu. Kończy po 67 latach, gdy państwo jest zdewastowane wojnami, egzulanci zrywają sejmy na potegę, magnaci tworzą państwa w państwie, tolerancja religijna odchodzi w niepamięć, a opozycja robi wszystko by na złość królowi odmrozić sobie uszy.

W tej smutnej epoce przyszło żyć Sobieskiemu. Człowiekowi mimo przywar wielkiemu. Wrogowie nie byli w stanie pokonać go na polu bitwy, zmogło go nasze polskie warcholstwo, egocentryzm i niechęć do wszelkich zmian obracające największe zwycięstwa wniwecz.

Obraz epoki, która zrodziła Sobieskiego został odmalowany przez autora zgrabnie i treściwie. Owszem momentami biografia trąci po tych bez mała 40 latach pisarską myszką. Nie zmienia to jednak faktu, że to solidna, naukowa lektura stroniąca od zerojedynkowych sądów, uproszczeń i innych tego typu grzeszków.

Historia życia Sobieskiego rozpoczyna się w chwili świetności Rzeczypospolitej, gdy magnaci gubili złote podkowy na ulicach Rzymu. Kończy po 67 latach, gdy państwo jest zdewastowane wojnami, egzulanci zrywają sejmy na potegę, magnaci tworzą państwa w państwie, tolerancja religijna odchodzi w niepamięć, a opozycja robi wszystko by na złość królowi odmrozić sobie uszy.

W tej...

Autorem publikacji jest ceniony historyk Zbigniew Wójcik, określany mianem wybitnego znawcy epoki Rzeczypospolitej i Europy XVII wieku. Swoje dzieło (pierwotnie napisane początkiem lat 80.) oparł on na dziesiątkach lat badań, tak aby móc dostarczyć czytelnikowi pokaźnej dawki wiedzy historycznej.

Profesor szczegółowo skupia się tutaj na życiu Sobieskiego, tym samym pokazując bardzo złożony obraz władcy. Króla, który określany jest jednocześnie mianem wielkiego bohatera, jak i zdrajcy. Zakres tematyczny monografii jest dość obszerny, począwszy od lat młodości, przez karierę wojskową, działalność polityczną, wielkie plany reform, walkę z opozycyjną szlachtą, relacje z bliskimi mu osobami, kończąc na rozprawieniu się z wieloma mitami, które urosły wokół władcy. Solidna dawka wiedzy, urozmaicona jest również bardziej osobistymi wywodami i analizami (są one jednak bardzo obiektywne). Twórca nie boi się tutaj krytykować króla za głupie i nieprzemyślane decyzje. Potrafi on jednak również dostrzec jego zalety i docenić podejmowane przez niego próby rozwoju kraju i zmiany polityki.

Obok rozbudowanej treści dotyczącej życia Jana III Sobieskiego, bardzo dużą zaletą publikacji, jest również szersze spojrzenie autora na zarówno nasz kraj, jak i całą Europę. W kolejnych rozdziałach czytelnik będzie miał okazję zapoznać się dyplomacją, politycznymi decyzjami czy mocno skomplikowaną sytuacją wewnętrzną Rzeczypospolitej, która jak nauczyła nas historia, nie przyniosła niczego dobrego.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-ksiazki-jan-iii-sobieski/

Autorem publikacji jest ceniony historyk Zbigniew Wójcik, określany mianem wybitnego znawcy epoki Rzeczypospolitej i Europy XVII wieku. Swoje dzieło (pierwotnie napisane początkiem lat 80.) oparł on na dziesiątkach lat badań, tak aby móc dostarczyć czytelnikowi pokaźnej dawki wiedzy historycznej.

Profesor szczegółowo skupia się tutaj na życiu Sobieskiego, tym samym...

Kolejna pozycja z serii "Biografie Sławnych Ludzi", tym razem mamy do czynienia ze wznowieniem klasycznej pracy Zbigniewa Wójcika poświęconej jednemu z największych wodzów w historii Polski, czyli Janowi III Sobieskiemu. Jest to dosyć obszerna książka, autor skupia się na działalności politycznej i wojskowej Sobieskiego na szerokim tle dziejów Europy w tamtym okresie. Nie brak więc zagadnień dotyczących stosunków dyplomatycznych Rzeczypospolitej z innymi państwami, działalności militarnej Sobieskiego i oczywiście skupienia się na burzliwej sytuacji wewnętrznej naszego kraju, co jednak jest raczej dość smutną i przykrą lekturą. Wójcik stara się być wyważony w swoich wywodach. Jest raczej obiektywny, nie pisze w sposób hagiograficzny, potrafi skrytykować króla, nazwać go otwarcie zdrajcą w części dotyczącej Potopu, ale też widać u autora duży podziw do opisywanej postaci, dlatego z niektórymi tezami czasami trudno się zgodzić. Trzeba też pamiętać, że jest to wznowienie, autor nie żyje, praca była pisana przed kilkunastoma laty, więc siłą rzeczy w niektórych momentach praca jest już zdezaktualizowana, żeby wspomnieć chociażby o rozdziale dotyczącym odsieczy wiedeńskiej opartym w dużej mierze na ustaleniach Jana Wimmera, dziś już częściowo przestarzałych. W każdym razie z biografią króla warto się zapoznać, jak zwykle przy publikacjach PIW-u należy docenić ładne wydanie, zawierające 64 ilustracje.

Kolejna pozycja z serii "Biografie Sławnych Ludzi", tym razem mamy do czynienia ze wznowieniem klasycznej pracy Zbigniewa Wójcika poświęconej jednemu z największych wodzów w historii Polski, czyli Janowi III Sobieskiemu. Jest to dosyć obszerna książka, autor skupia się na działalności politycznej i wojskowej Sobieskiego na szerokim tle dziejów Europy w tamtym okresie. Nie...

Rewelacyjna biografia króla Jana III Sobieskiego. Bez brązowienia historii, czego nie znoszę, przedstawienie jego dojścia do władzy, rządów i historii Rzeczypospolitej. Tak powinno się pisać książki. Polecam!

Rewelacyjna biografia króla Jana III Sobieskiego. Bez brązowienia historii, czego nie znoszę, przedstawienie jego dojścia do władzy, rządów i historii Rzeczypospolitej. Tak powinno się pisać książki. Polecam!

Czytało się długo, ale warto było, nawet mimo sporej ilości informacji, które już się zdezaktualizowały. Pozycja obowiązkowa dla każdego kto nie tylko chce zdobyć informacje na temat czasów panowania Jana Sobieskiego, lecz także chce uporządkować sobie wiedzę z dziejów Rzeczpospolitej w drugiej połowie XVII wieku.

Czytało się długo, ale warto było, nawet mimo sporej ilości informacji, które już się zdezaktualizowały. Pozycja obowiązkowa dla każdego kto nie tylko chce zdobyć informacje na temat czasów panowania Jana Sobieskiego, lecz także chce uporządkować sobie wiedzę z dziejów Rzeczpospolitej w drugiej połowie XVII wieku.

Każdy z nas zna Jana III Sobieskiego ale czy na pewno ? Wielki władca, utalentowany wódź i strateg, pogromca Turcji w bitwach pod Podhajcami, Chocimiem i Wiedniem, oddany i kochający mąż, mecenas sztuki i budowniczy pałacyku w Wilanowie. To wszystko wiemy. Mimo wszystko postać Jana III jawi się jako postać tragiczna. Mimo sukcesów militarnych król miał wielu wrogów, wrogów gotowych na wszystko by nie dopuścić do reform i wzmocnienia władzy monarchy a co za tym idzie osłabić Polskę. Co niestety rodom magnackim udało się znakomicie. Książka jest świetna, obiektywna. Autor pokazuje zalety oraz wady od których król nie był wolny. Czyta się jak powieść historyczną, styl dobry, dostępny dla każdego. Książka nie wieje nudą ani nie zniechęca skostniałym językiem akademickim.

Każdy z nas zna Jana III Sobieskiego ale czy na pewno ? Wielki władca, utalentowany wódź i strateg, pogromca Turcji w bitwach pod Podhajcami, Chocimiem i Wiedniem, oddany i kochający mąż, mecenas sztuki i budowniczy pałacyku w Wilanowie. To wszystko wiemy. Mimo wszystko postać Jana III jawi się jako postać tragiczna. Mimo sukcesów militarnych król miał wielu wrogów, wrogów...

Zacznę od dygresji. Kocham historię. Niemniej jednak, mając już z nią tyle do czynienia, można mieć lekki przesyt. Zwłaszcza jeśli chodzi o dzieje Polski. Staram się więc raczej szukać jakichś niszowych tematów. Gdy przypadkowo znalazłem ,,Jana Sobieskiego", na nieco zakurzonej półce u dziadków, pomyślałem sobie, że cóż może być bardziej oklepanego od wiktorii chocimskiej, wiedeńskiej, listów do Marysieńki itd. Z ciekawości przekartkowałem biografię. Ponad 500 stron, napisanych drobnym makiem, dużo nieznanych mi wątków. Stwierdziłem - ,,hmmm wygląda nawet ciekawie, przeczytam".

Książka ,,Jan Sobieski" Zbigniewa Wójcika to naprawdę solidna, dobra biografia. Autor korzysta z bardzio wielu źródeł. Mam tu na myśli zarówno innych historyków, jak i listy, pamiętniki, protokoły sejmowe. Szczegółowo pokazane są zarówno wątki niechlubne: zdrada za Potopu, niejasne finansowanie działań Sobieskiego z Paryża za czasów Michała Korybuta Wiśniowieckiego, jak i te bardzo korzystne: zwycięstwa wojskowe, wydawanie prywatnych pieniędzy na polską armię, miłość do żony.
Biografia ukazuje wielkie, dalekosiężne plany króla (polityka bałtycka, mołdawska, profrancuska),które niestety ugrzęzły w bagnie sejmowych sporów.
Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, to do potraktowania trochę ,,po łebkach" kampanii przeciw Turcji już po Wiedniu. Trochę tego było, a w niektórych król sam uczestniczył. Autor po 1683 r. skupia się już w 95 % na sejmowych sporach i spiskach.

Polecam.

Zacznę od dygresji. Kocham historię. Niemniej jednak, mając już z nią tyle do czynienia, można mieć lekki przesyt. Zwłaszcza jeśli chodzi o dzieje Polski. Staram się więc raczej szukać jakichś niszowych tematów. Gdy przypadkowo znalazłem ,,Jana Sobieskiego", na nieco zakurzonej półce u dziadków, pomyślałem sobie, że cóż może być bardziej oklepanego od wiktorii chocimskiej,...

Ciekawa biografia Jana Sobieskiego. Na plus można zaliczyć obiektywizm autora. Nie boi się pisać rzeczy, które nasz król robił źle. I nie jest ich mało. Polecam każdemu zainteresowanemu tematem. Bardzo dobrze opisana kampania podhajecka i bitwy: pod Chocimiem i Wiedniem.

Ciekawa biografia Jana Sobieskiego. Na plus można zaliczyć obiektywizm autora. Nie boi się pisać rzeczy, które nasz król robił źle. I nie jest ich mało. Polecam każdemu zainteresowanemu tematem. Bardzo dobrze opisana kampania podhajecka i bitwy: pod Chocimiem i Wiedniem.