Miałam problem z oceną tej publikacji, bo chociaż nie jestem stuprocentowym historycznym laikiem i niejedną książkę historyczną przeczytałam, to nie jestem historykiem i nie chciałabym tutaj w jakimkolwiek stopniu wytykać wiedzy merytorycznej, dlatego skupię się na swoich pierwszoligowych spostrzeżeniach. Po pierwsze wybór tekstów. W pierwszej części mamy wprowadzenie teoretyczne, kilka artykułów ma nam streścić sytuację ówczesnego świata, seksualności, edukacji, sztuki czy technologii/nowych środków przekazu. Niektóre były fascynujące (szczególnie ten o nowych technologiach),inne toporne i usypiające (i nie chodzi nawet o to, że są to artykuły naukowe, mam z takimi styczność na co dzień). Później są przykłady konkretnych państw, jednym, tak jak USA poświęcono więcej miejsca, innym - mniej. Każdy kraj ma artykuł wprowadzający do wydarzeń, wywiad przeprowadzony z ekspertem (czyli przeważnie uczestnikiem wydarzeń czy nawet samym organizatorem demonstracji) i teksty źródłowe (jak np: postulaty czarnych kobiet z lat 60.). I tutaj również niektóre teksty czytałam z zapartym tchem, niektóre wywiady ciągnęły się przez kilka stron, ale pozostawały bardzo dobre i chciałam wiedzieć więcej i więcej, inne natomiast mnie usypiały. Ogólnie dobrze oceniam tę książkę, jednak jest ona trochę nierówna, pewne kraje potraktowano bardzo pobieżnie.

Miałam problem z oceną tej publikacji, bo chociaż nie jestem stuprocentowym historycznym laikiem i niejedną książkę historyczną przeczytałam, to nie jestem historykiem i nie chciałabym tutaj w jakimkolwiek stopniu wytykać wiedzy merytorycznej, dlatego skupię się na swoich pierwszoligowych spostrzeżeniach. Po pierwsze wybór tekstów. W pierwszej części mamy wprowadzenie...

Książka ze stajni Szechtera czyli człowieka zwanego A. Michnikiem. Od razu napiszę, że do tego całego "wybiórczego" środowiska jestem mocno uprzedzony, ale jak najbardziej są ku temu podstawy, fakty. Nie jest to coś irracjonalnego na zasadzie, że na przykład Adam się jąka to go nie lubię haha. Nie, nic z tych rzeczy.
No dobrze, ale wracam już do treści, a nie do moich "demonów". Adam by napisał, że "demony faszyzmu" haha.
Interesuję się taką tematyką czyli właśnie rewolucje obyczajowe w czasach najnowszych i takim czymś możemy nazwać legendarny już "Rok 1968".
Po pierwsze książka ta nie ma jednego autora. Opisywane są kraje (m. in. Polska, Jugosławia, Francja) w których wystąpiły mocno charakterystyczne wydarzenia w owym tytułowym roku. Podoba mi się struktura tej lektury. Wpierw dany autor opisuje ogólnie wydarzenia w danym kraju. Następnie jest wywiad z osobą, która brała czynny udział w wydarzeniach roku 1968 lub ma dużą wiedzę na ten temat. I część ostatnia (moim zdaniem najbardziej nudna i męcząca) - teksty źródłowe z danego kraju. Na przykład rok 1968 w Polsce to tekst J. Kuronia i Modzelewskiego (przerażenie mnie ogarnia kiedy sobie uświadomię, że Kuroń J. przez pewne środowiska to autorytet moralny, a to był pospolity marksista!). I tak z każdym krajem co do tych tekstów źródłowych. Zdaję sobie jednak sprawę, że dla wprawnego badacza może to być interesujące. Dla mnie nie było.
Wiadomo, to książka pod auspicjami "Wybiórczej" więc oczywistym jest fakt, że wszystko od "A do Z" jest lewicowe. Wywiady przeprowadzane z ludźmi, którzy z dumą podkreślają jaki to dla nich autorytet K. Marks oraz jakie to środowisko mieszczańskie jest zakłamane i takie tam popierdółki. I wszytko w wieku XXI! Coś nieprawdopodobnego, a określają się te typy jako postępowcy haha.
Początkowo tak się zastanawiałem czy to dobre rozwiązanie, że tylko jedna strona ma tu coś do powiedzenia na temat tamtego roku. Jednak jak dla mnie dobrze wyszło. Jakoś tak często nie mam okazji czytać wypocin ludzi z przeciwnej strony barykady (lewica),a tak sobie poczytałem co im w głowie siedzi. Niektóre sprawy oczywiście całkiem sensownie przedstawione były, ale to zupełne wyjątki od reguły głupoty czy zwykłego cynizmu.
W książce kilka razy zostaje podkreślone przez poszczególnych autorów jak wielką cezurą był "rok 1968. W wielu aspektach (głównie kulturowo czy społecznie) i to jest prawda. Do dziś są tego konsekwencje.
Książka mi też potwierdziła, że całe to bagienko zaczęło się od rewolty francuskiej, wydarzenia światowe w roku 1968 to kontynuacja. Czy to jest egipoństwo? Warto przeczytać i samemu sobie odpowiedzieć.
Polecam tą pozycję, choćby dlatego, że nie ma tu nikogo ze strony konserwatywnej więc o epoce czytelnik ma okazję poczytać od samych twórców.

Książka ze stajni Szechtera czyli człowieka zwanego A. Michnikiem. Od razu napiszę, że do tego całego "wybiórczego" środowiska jestem mocno uprzedzony, ale jak najbardziej są ku temu podstawy, fakty. Nie jest to coś irracjonalnego na zasadzie, że na przykład Adam się jąka to go nie lubię haha. Nie, nic z tych rzeczy.
No dobrze, ale wracam już do treści, a nie do moich...