Wodospad

Wodolejstwo
Macieja Kuczyńskiego pamiętam z dawnych lat jako autora świetnych powieści przygodowych dla młodzieży. "Zwycięzca", "Wynalazek", "Katastrofa", "Atlantyda wyspa ognia" - książki te z wielką przyjemnością czytałem wielokrotnie. "Wodospad" przypomina je pod pewnym względem, mianowicie bohater jest wciąż ten sam: outsider, mężczyzna lub chłopiec, indywidualista, z tych czy innych przyczyn stojący poza nawiasem. Poza tym jednak nie ma większości zalet tamtych tytułów - nie ma tu składnej akcji, tajemnicy, ciekawych bohaterów. Jest za to mieszanka fantastyki (nienaukowej), przygody i taniej filozofii z akcentem kiczowatego romantyzmu. Akcja rwie naprzód niczym kamień Syzyfa staczający się z pagórka, bez zwracania uwagi na niuanse logiki, dialogi są banalne, postacie płaskie i jednowymiarowe. Na domiar złego wszystko podlane jest niuejdżowym sosem nienawiści do cywilizacji technologicznej, wielce zabawnym u osoby, zawdzięczającej tej cywilizacji zdrowie i dobrobyt, a może i życie. Być może byłoby to świetnym scenariuszem gry komputerowej, ale na książkę nie wystarcza. Cztery gwiazdki tylko dlatego, że powieść nie odrzuca aż tak, by nie dało się jej skończyć. Po prostu dlatego, że do żadnego wysiłku intelektualnego nie zmusza.

Wodolejstwo
Macieja Kuczyńskiego pamiętam z dawnych lat jako autora świetnych powieści przygodowych dla młodzieży. "Zwycięzca", "Wynalazek", "Katastrofa", "Atlantyda wyspa ognia" - książki te z wielką przyjemnością czytałem wielokrotnie. "Wodospad" przypomina je pod pewnym względem, mianowicie bohater jest wciąż ten sam: outsider, mężczyzna lub chłopiec, indywidualista, z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

UWAGA SPOILERY
Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwszą część czyta się bardzo dobrze. W momencie kiedy główny bohater Robert przenosi się do innego wymiaru robi się intrygująco. Niestety mam wrażenie, że autorowi zabrakło pomysłu na rozwinięcie fabuły. Początkowo opisy i przygody Roberta w podświecie są niezłe, ale szybko przychodzi znużenie, ponieważ na dłuższą metę wszystko jest na jedno kopyto. Do tego fabuła staje się mocno liniowa i do bólu przewidywalna. Gwoździem do trumny jak dla mnie było wstawienie elementów UFO, pasujące jak pięść do nosa. PO CO??!!

Podsumowując, pierwszą połowę książki oceniam na 7/10, ale drugą maksymalnie na 4/10. Średnia wychodzi 5,5, jednak zaniżam na 5/10, z powodu wspomnianego koszmarnego elementu UFO.

UWAGA SPOILERY
Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwszą część czyta się bardzo dobrze. W momencie kiedy główny bohater Robert przenosi się do innego wymiaru robi się intrygująco. Niestety mam wrażenie, że autorowi zabrakło pomysłu na rozwinięcie fabuły. Początkowo opisy i przygody Roberta w podświecie są niezłe, ale szybko przychodzi znużenie, ponieważ na dłuższą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Do zakupienia tej książki zainspirowała mnie pewna para która wybierała dla siebie książkę, dziewczyna upierała się żeby wziął "Wodospad", lecz on wybrał inną książkę. Pomyślałem że skoro ona tak bardzo upierała się przy tej książce to może być dobra. Wziąłem książkę, przeczytałem opis z tyłu - biorę. Naprawdę nie żałuję każdej złotówki wydanej na tę książkę, bardzo polecam.
Autor świetnie opisuje emocje jakie targają głównym bohaterem, wspaniały barwny świat, dobra akcja choć troszkę mało rozwinięta w etapach "bitwy".

Do zakupienia tej książki zainspirowała mnie pewna para która wybierała dla siebie książkę, dziewczyna upierała się żeby wziął "Wodospad", lecz on wybrał inną książkę. Pomyślałem że skoro ona tak bardzo upierała się przy tej książce to może być dobra. Wziąłem książkę, przeczytałem opis z tyłu - biorę. Naprawdę nie żałuję każdej złotówki wydanej na tę książkę, bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę zakupiłam na nadmorskim kiermaszu i okazała się ona dla mnie wspaniałą lekturą. O ile początek delikatnie mnie nużył, to dalszy opis podróży głównego bohatera całkowicie mnie pochłonął. Niektóre rozdziały czytałam na głos i muszę przyznać, że barwne opisy tajemniczego świata przyciągały uwagę słuchaczy. Przez całą lekturę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że jest to znakomity materiał na film. Cóż, książka polskiego autora, ale kto wie, może doczeka się ekranizacji na dużym ekranie... Chętnie bym obejrzała. Polecam, szczególnie osobom z dużą wyobraźnią i lubującym się w światach tajemniczych, ezoterycznych...

Książkę zakupiłam na nadmorskim kiermaszu i okazała się ona dla mnie wspaniałą lekturą. O ile początek delikatnie mnie nużył, to dalszy opis podróży głównego bohatera całkowicie mnie pochłonął. Niektóre rozdziały czytałam na głos i muszę przyznać, że barwne opisy tajemniczego świata przyciągały uwagę słuchaczy. Przez całą lekturę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Do sięgnięcia po tę lekturę zachęcił mnie intrygujący fragment opisu na okładce: "...szamańska podróż do świata duchowego..." - te kilka słów niesamowicie mnie zelektryzowało, z dwóch powodów. Po pierwsze - jako niedoszłego etnologa szczególnie interesują mnie praktyki szamańskie w różnych rejonach świata; poczułam, że ta książka stwarza mi niepowtarzalną okazję, by skonfrontować naukową literaturę z wyobraźnią i refleksjami autora. Po drugie - nieczęsto zdarza się, by współczesna proza poruszała tak egzotyczne zagadnienia; taki powiew świeżości uznałam za niezwykle pożądany i niebywale ciekawy; musiałam przeczytać tę książkę.
Jak się okazało, byłam zupełnie nieprzygotowana na doznania, wrażenia i emocje, jakie zaoferowała ta powieść. To, co zaserwował autor przerosło moje najśmielsze oczekiwania.
Książka niniejsza stanowi wyjątkową, niepowtarzalną mieszankę onirycznych szamańskich wizji, które - jak podkreśla autor - opierają się na relacjach antropologów oraz osobistych z nimi kontaktach pisarza, interesującego wątku kryminalnego, a także ezoteryczno - fantastycznego w najlepszym znaczeniu tego słowa i psychologiczno - filozoficznego, które w niezwykle harmonijny sposób łączą się ze sobą tworząc spójną, jednolitą całość dosłownie porażającą swoją odkrywczą głębią.

Robert dowiaduje się, że umiera na raka i zostało mu zaledwie parę dni, może tygodni życia. Wobec tego faktu blednie wszystko, co do tej pory miało dla niego jakiekolwiek znaczenie, z wyjątkiem jednego: uczucia do ukochanej żony. Przed śmiercią pragnie ją po raz ostatni zobaczyć i powiedzieć jej, jak wiele dla niego znaczy.
Justyna jest etnografem i aktualnie przebywa w amazońskiej dżungli badając obyczaje indiańskich plemion. Robert decyduje się wyruszyć na jej spotkanie i w tym momencie zaczyna się jego wielka przygoda, jego podróż nie tylko w sensie dosłownym, ale również metafizycznym; podróż w głąb siebie, własnej duszy, transcendentna wędrówka do samopoznania i odkrycia praw rządzących światem.
Robert spotyka na swej drodze wielkiego szamana Akaczu, od którego dowiaduje się, że jego żona, która posiadła szamańskie zdolności, podjęła duchową podróż do podświata w celu uleczenia go ze śmiertelnej choroby. Udało jej się co prawda uzdrowić męża, jednak została uwięziona w tamtym świecie przez indiańskiego czarownika. Tylko Robert, wspomagany przez szamana może ocalić Justynę.
Po wypiciu oszałamiającego napoju yage przenoszą się do podświata zaludnionego przez najbardziej dziwaczne i fantastyczne stworzenia, jakie może wykreować ludzki umysł. Wizje, których doświadcza początkowo bardzo sceptyczny Robert pełne są wielowymiarowych, niezwykle plastycznych obrazów o najrozmaitszych kształtach i barwach, które zmieniają jego sposób postrzegania rzeczywistości.
W czasie tej wędrówki Robert przekonuje się, że świat, w którym się znalazł osiągalny jest nie dzięki rozumowi, logice i doświadczeniu, ale dzięki intuicji, woli oraz pragnieniu; że jest częścią ludzkiego świata, niejako jego podszewką, pod którą dane mu było wniknąć i ujrzeć to, co dla innych jest niedostrzegalne i niewyobrażalne.
Początkowo pełen niedowierzania stopniowo uwalnia swój umysł nasiąkając wiedzą, zrozumieniem istoty świata, a także samego siebie.
Robertowi w jego misji oprócz szamana - przewodnika towarzyszy cały tłum niezwykłych istot - duchów roślin, totemicznych zwierząt, nigdy niewcielonych dusz zamieszkujących wszechświat; dzięki ich pomocy ma on szansę uratować żonę, jednak najpierw musi pokonać siły zła reprezentowane przez indiańskiego czarownika i jego sługi.
Czy miłość i poświęcenie Roberta wystarczą, by ocalić Justynę? Czy uda im się powrócić do swojego wymiaru?

Ta książka nie jest zwyczajną powieścią fantastyczno - przygodową; kiedy spojrzeć głębiej okazuje się, że historia dwojga ludzi zdolnych wobec siebie do największych poświęceń posłużyła jako pretekst do rozmyślań nad ludzkimi sposobami postrzegania rzeczywistości, której prawdziwego kształtu nie znamy, nie przeczuwamy, nie chcemy przyjąć do wiadomości.
Przebywając w dostępnej rozumowi i podlegającej zasadom logiki rzeczywistości nie zdajemy sobie sprawy, że zaledwie poruszamy się po obrzeżach prawdziwego świata niebaczni na całą wiedzę, jaka kryje się pod jego powierzchnią. Jest ona ukryta w głębokich pokładach naszej podświadomości, najodleglejszych zakamarkach pamięci, wspólnych archetypicznych wyobrażeniach leżących u podstaw wszystkich religii, kultur i tradycji. Szamańskie doświadczenia duchowych podróży to tylko jeden ze sposobów, by tę odmienną rzeczywistość przywołać i poczuć.

Ta książka, na wskroś przesiąknięta indiańską magią i charakterystycznym dla szamańskich społeczności sposobem postrzegania świata urzekła mnie i zachwyciła. Obrazy transcendentalnych wizji, które wywołuje autor są opisane nie tylko z wielkim znawstwem tematu, lecz także z ogromną dawką niczym nieskrępowanej wyobraźni; są tak plastyczne, że czytelnik ma wrażenie, jakby sam doświadczał tych wizji, jakby rozgrywały się w jego głowie, przed jego oczami. Niesamowite przeżycie!
Autor zdołał zachować mistrzowską równowagę między własnymi wyobrażeniami a rzeczywistymi relacjami etnografów, co daje piorunujący, nieprawdopodobny efekt.
Kolejnym atutem tej książki jest wartka, trzymająca w napięciu akcja nie pozwalająca oderwać się od śledzenia intrygującej fabuły.
Spodobało mi się przesłanie autora podane w tak niekonwencjonalny sposób: aby poznać prawdziwe oblicze świata trzeba wsłuchać się w siebie, odrzucić wszelkie kulturowe naleciałości i odwołać się do tego, co jest wspólne ludzkiej naturze. Wędrówka w głąb własnej duszy jest dostępna dla każdego z nas - jeśli tylko zdecydujemy się zerwać z utartymi schematami myślenia i otworzymy się na doznania płynące z naszego wnętrza, z głębi wszechświata.

Gorąco polecam tę powieść czytelnikom, którym nieobce są takie klimaty oraz głębokie refleksje nad życiem, istotą dobra i zła oraz miejscem człowieka we wszechświecie.

Do sięgnięcia po tę lekturę zachęcił mnie intrygujący fragment opisu na okładce: "...szamańska podróż do świata duchowego..." - te kilka słów niesamowicie mnie zelektryzowało, z dwóch powodów. Po pierwsze - jako niedoszłego etnologa szczególnie interesują mnie praktyki szamańskie w różnych rejonach świata; poczułam, że ta książka stwarza mi niepowtarzalną okazję, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawsze dokładnie oglądam okładkę, ot tak jakiś nawyk. Okładka "Wodospadu" przyciąga oko. Następnie dokładnie czytam opisy z okładki. Mój wzrok powędrował na imponującą biografię pana Macieja Kuczyńskiego. Nigdy nie czytałam nic tego autora choć wydał mnóstwo różnych książek. Gdy przeczytałam o jego fantastycznych podróżach do egzotycznych krajów, pomyślałam, będzie super książka przygodowa...zabrałam się do lektury.

W powieści poznajemy Roberta. Dowiaduje się on, że zostało mu kilka tygodni życia. Nie ma dla niego ratunku. Postanawia ostatnie dni spędzić z żoną, która jest w Amazonii. Nie myśląc długo Robert postanawia dołączyć do Justyny. Na miejscu okazuje się, że jego żona wyruszyła do dżungli z szamanem. Postanowił, że wyruszy za nią. Gdy po wielu przeżyciach i przygodach wreszcie dociera w miejsce gdzie powinna być jego żona, okazuje się, że Justyna została uwięziona przez złe moce i tylko on jest ją w stanie uratować. Czy podejmie walkę ze złym szamanem ??? koniecznie musicie sami się tego dowiedzieć i sięgając po "Wodospad"

Jestem rozczarowana, zaskoczona... ale bardzo pozytywnie!!!!
Nie spodziewałam się, że książka tak mnie zainteresuje... Czytając o wyprawie Roberta miało się wrażenie, że jest się gdzieś blisko pośród egzotycznej roślinności, egzotycznych, niebezpiecznych zwierząt i owadów, do tego wśród Indian. Coś niesamowitego!!! Z przyjemnością dołączyłam się do tej wędrówki, nie była ona męcząca, bo autor zachował umiar w opisywaniu przyrody i wszelkich szczegółów dżungli. Wędrowało się przyjemnie poznając urodę, czar, ale także niebezpieczeństwa jakie się czają wśród dzikiej Amazonii. Autor przenosząc mnie do drugiej części, przechodząc przez wodospad zaskoczył mnie niesamowicie... Przeniesienie do świata fantastyki, choć nie tak czystej, a raczej fantastycznych wizji szamańskich jest niesamowitym zaskoczeniem, oczywiście pozytywnym. Choć nie przepadam za fantastyką pan Maciej zachował umiar w wielu przypadkach i tym samym przekonał mnie do swojej twórczości, do której chętnie jeszcze zajrzę.

Powieść polecam osobom kochającym przygody i odkrycia. Także tym, którzy zaglądają do książek fantasy. Polecam bardzo, osobiście do książki powrócę :0)

Zawsze dokładnie oglądam okładkę, ot tak jakiś nawyk. Okładka "Wodospadu" przyciąga oko. Następnie dokładnie czytam opisy z okładki. Mój wzrok powędrował na imponującą biografię pana Macieja Kuczyńskiego. Nigdy nie czytałam nic tego autora choć wydał mnóstwo różnych książek. Gdy przeczytałam o jego fantastycznych podróżach do egzotycznych krajów, pomyślałam, będzie super...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest to powieść czysto fantastyczna. Książka zabiera czytelnika zupełnie w odmienny świat, ten nadprzyrodzony, mający wiele wspólnego z wizjami szamanów, nawiązujący do innego kręgu kulturowego niż na co dzień obcujemy. Otóż główny bohater pisarz Robert, gdy dowiaduje się od lekarzy, że ma przed sobą parę tygodni życia, postanawia ostatnie dni spędzić ze swoją żoną Justyną. Tu jednak pojawia się problem, bowiem Justyna przebywa właśnie w amazońskiej dżungli i z niewiadomej przyczyny postanowiła opóźnić swój powrót. Justyna jako etnolog zajmuje się badaniem indiańskich kultur. Szczególnie zafascynowana jest szamanami. Robert nie powiadamiając żony, postanawia wyruszyć jej śladem i wyruszyć w ostatnią podróż swego życia. Jego organizm z dnia na dzień jest coraz słabszy. Po za tym okazuje się, że Justyna nie przebywa w stacji badawczej, ale postanowiła powrócić do dżungli. Robert wynajmuje łódź i wyrusza jej śladem w stronę wodospadu. Styka się z obcą kulturą, poznaje tajemniczy i egzotyczny świat. Ma możliwość dotarcia do świata wizji i duchów, świata Indian Ameryki Południowej. Justyna decyduje się, bowiem zejść w zaświaty i prosić duchy, aby uzdrowiły jej męża. W wyniku intrygi kolegów badaczy zły czarownik więzi jej duszę, nie pozwalając na powrót do świata żywych. Robert postanawia wyruszyć jej na ratunek. Mężczyzna ma wsparcie nie tylko szamana Akaczu.


Autor w znakomity sposób opisał dżunglę amazońską, obyczaje Indian i mieszkańców okolic. Czytelnik ma niemal wrażenie, że sam jest gryziony przez bezlitosne komary, a pot w wyniku panującej wokół aury spływa po jego ciele. To świat pełen niebezpieczeństw.


Maciej Kuczyński podkreśla, że wątki i praktyki szamańskie opierają się na relacjach antropologów i osobistych kontaktów i doświadczeń autora. Po za tym warto podkreślić, że pisarz znakomicie wkomponował zarówno w świat rzeczywisty, jak i ten z wizji, wątek kryminalny. Warto również pamiętać o miłość Justyny i Roberta, którą autor opisuje w skromny, a zarazem uroczy sposób. Poznajemy, bowiem historię dwojga naukowców, pełnych pasji, a jednocześnie głębokiego uczucia względem siebie i zdolnych do wszelkich poświęceń na rzecz drugiej osoby. To również książka pełna myśli, literackich odniesień i refleksji nad życiem.

http://slowemmalowane.blogspot.com/2010/06/maciej-kuczynski-wodospad.html

Nie jest to powieść czysto fantastyczna. Książka zabiera czytelnika zupełnie w odmienny świat, ten nadprzyrodzony, mający wiele wspólnego z wizjami szamanów, nawiązujący do innego kręgu kulturowego niż na co dzień obcujemy. Otóż główny bohater pisarz Robert, gdy dowiaduje się od lekarzy, że ma przed sobą parę tygodni życia, postanawia ostatnie dni spędzić ze swoją żoną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to