Fabuła książki na początku wydaje się bardzo ciekawa, i przyjemnie się czyta, ale później coraz bardziej wygląda to jakby autorowi się skończyły pomysły. Człowiek ma wrażenie że czyta w kółko to samo, akcja zaczyna się robić coraz nudniejsza. Jeden z ciekawszych moim zdaniem wątków, który na początku wydaje się być istotny dla fabuły nagle zostaje zignorowany przez Nessera, dopiero na końcu książki ten wątek się pojawia z nikąd, i jego zakończenie było dla mnie totalnym rozczarowaniem, oczekiwałam lepszego rozwinięcia tej historii, aczkolwiek pomimo tego, uważam że książka nie była jakaś tragiczna, chociaż dobra też nie była

Fabuła książki na początku wydaje się bardzo ciekawa, i przyjemnie się czyta, ale później coraz bardziej wygląda to jakby autorowi się skończyły pomysły. Człowiek ma wrażenie że czyta w kółko to samo, akcja zaczyna się robić coraz nudniejsza. Jeden z ciekawszych moim zdaniem wątków, który na początku wydaje się być istotny dla fabuły nagle zostaje zignorowany przez...

Daję 7, może trochę na wyrost, bo intryga kryminalna nie najlepsza (w sumie od początku wiadomo, kto i dlaczego zabił),ale uwielbiam styl tego autora - cięty język, ironiczny humor, ten zmysł obserwacji ludzkich zachowań. Znakomity np. był opis wykopywania przez te dwa dzieciaki dołu na plaży, te ich dialogi...
Trochę dziwnie dla mnie dobrane były imiona (tu Mikael, tu Mikaela) i nazwiska różnych postaci, które strasznie mi się myliły, zwłaszcza tych wszystkich na "V".
Zdziwiło mnie też, że wiele nazw i nazwisk zupełnie nie brzmiała po szwedzku. Raczej po holendersku lub po polsku. Sorbinowo?
Na koniec: nie zostało wyjaśnione dlaczego żona Arnolda pozwoliła na to, by ten przez tyle lat myślał, że to ją osłania. Rozumiem, że chciała się go pozbyć ze swojego życia, ale to był chyba zbyt drastyczny sposób?

Daję 7, może trochę na wyrost, bo intryga kryminalna nie najlepsza (w sumie od początku wiadomo, kto i dlaczego zabił),ale uwielbiam styl tego autora - cięty język, ironiczny humor, ten zmysł obserwacji ludzkich zachowań. Znakomity np. był opis wykopywania przez te dwa dzieciaki dołu na plaży, te ich dialogi...
Trochę dziwnie dla mnie dobrane były imiona (tu Mikael, tu...

W przypadku takich książek brakuje mi tu cząstkowych ocen. Bo jest to bardzo dobra lektura, ale jednak w moim odczuciu sporo gorsza niż pierwszy tom, który właśnie mam za sobą.
Po pierwsze "Sprawa Ewy Moreno" niby stanowi część cykl o Van Veeterenie- piszę niby, gdyż komisarz jest tu obecny jedynie w myślach i wspomnieniach, a "ciałem" pojawia się dopiero na zakończenie. Po drugie- nieco rozwlekła, przegadana, akcja toczy się niemrawo. A zakończenie? Poczułam niedosyt, że po tak długim rozwleczeniu śledztwa takie nagłe ucięcie.

W przypadku takich książek brakuje mi tu cząstkowych ocen. Bo jest to bardzo dobra lektura, ale jednak w moim odczuciu sporo gorsza niż pierwszy tom, który właśnie mam za sobą.
Po pierwsze "Sprawa Ewy Moreno" niby stanowi część cykl o Van Veeterenie- piszę niby, gdyż komisarz jest tu obecny jedynie w myślach i wspomnieniach, a "ciałem" pojawia się dopiero na zakończenie....

Nie da się jednoznacznie uciec od konsekwencji swoich czynów, które się robi za życia. nie ucieknie się do innego miasta, czy też stanu. to wszystko wraca po latach.

W moim świetle to wygląda bardzo dobrze. to moje pierwsze spotkanie z Hakanem Nesserem i jestem pozytywnie nastawiona do jego reszty książek, które mam w zanadrzu przeczytać i skusić się do ich kupna.

Fabuła powoli się toczyła, ale z biegiem czasu tak się wkręciłam, że ja jako osoba pisząca wiersze i opowiadania nie wiem, czy bym tego nie ujęła lepiej niż Hakan!

Co prawda akcja toczy się z motywem kryminalnym, ale także rodzinnym, pedofilii i zabójstw.

Nie da się jednoznacznie uciec od konsekwencji swoich czynów, które się robi za życia. nie ucieknie się do innego miasta, czy też stanu. to wszystko wraca po latach.

W moim świetle to wygląda bardzo dobrze. to moje pierwsze spotkanie z Hakanem Nesserem i jestem pozytywnie nastawiona do jego reszty książek, które mam w zanadrzu przeczytać i skusić się do ich kupna.

Fabuła...

Standardowy kryminał bez - jakże modnych u niektórych - udziwnień. Logicznie, rzetelnie, do celu, czytelnik razem z autorem i bohaterem. Naprawdę dobrze się czyta.

Standardowy kryminał bez - jakże modnych u niektórych - udziwnień. Logicznie, rzetelnie, do celu, czytelnik razem z autorem i bohaterem. Naprawdę dobrze się czyta.

Chyba najlepsza z cyklu o komisarzu VV

Chyba najlepsza z cyklu o komisarzu VV

Ewa Moreno wyjeżdża na urlop ze swoim chłopakiem. Przy okazji musi załatwić ważną sprawę: spotkać się z osadzonym w areszcie człowiekiem, który chce przekazać ważne dla śledztwa informacje tylko kobiecie. Ewa zgadza się na to, jednak już w czasie podróży pociągiem wmanewrowana zostanie w sprawę morderstwa sprzed lat rzucającego się cieniem na czasy obecne...

Sprawa Ewy Moreno pozwala nam poznać bliżej śledczą, o której do tej pory wiedzieliśmy sporo, jednak były to informacje pojedyncze, pozwalające nam snuć przypuszczenia na jej temat. Teraz mamy komplet informacji na temat tego, co wydarzyło się w jej życiu w ostatnim czasie i jak odbiło się to na jej emocjach. I choć pewne decyzje w tej części cyklu przedstawione mogą wydawać się nam dziwne, z całą pewnością postać policjantki Moreno jest interesująca i dobrze opracowana pod względem psychologicznym.

Bardzo wciągająca jest również sama zagadka - sprawa sprzed lat, na temat której powstało mnóstwo niedomówień. Prawdę trzeba będzie odkopać siłą, nawet ku niezadowoleniu osób w nią zaangażowanych. Śledztwo nie jest jednak bardzo zawikłane - trudność stanowi raczej niechęć ludzi do mówienia niż sama tajemnica.

Pretekstem do wielu refleksji staną się również zeznania wspomnianego na początku mojej recenzji osadzonego. Ewa będzie musiała dokonać trudnych wyborów na podstawi tego, co usłyszy od mężczyzny. W grę wchodzić będzie lojalność i odpowiedzialność, to, co powinno się zrobić i to, co warto zrobić...

Jest to zdecydowanie jedna z lepszych książek w cyklu o Van Veeterenie.

Ewa Moreno wyjeżdża na urlop ze swoim chłopakiem. Przy okazji musi załatwić ważną sprawę: spotkać się z osadzonym w areszcie człowiekiem, który chce przekazać ważne dla śledztwa informacje tylko kobiecie. Ewa zgadza się na to, jednak już w czasie podróży pociągiem wmanewrowana zostanie w sprawę morderstwa sprzed lat rzucającego się cieniem na czasy obecne...

Sprawa Ewy...

Kryminał przyzwoitej jakości i solidny, jak wiele innych książek tego autora. Fabuła ciekawa: zapodziewa się nastolatka. W tle mamy jakąś zagadkową historię sprzed kilkunastu lat, człowieka zamkniętego w psychiatryku, pytania o rzetelność prowadzonego śledztwa. I panią inspektor, która mimo tych wszystkich dystrakcji usiłuje dobrze się bawić na urlopie. Jej się to udaje połowicznie, ale czytelnik narzekać nie może.

Kryminał przyzwoitej jakości i solidny, jak wiele innych książek tego autora. Fabuła ciekawa: zapodziewa się nastolatka. W tle mamy jakąś zagadkową historię sprzed kilkunastu lat, człowieka zamkniętego w psychiatryku, pytania o rzetelność prowadzonego śledztwa. I panią inspektor, która mimo tych wszystkich dystrakcji usiłuje dobrze się bawić na urlopie. Jej się to udaje...

To była moja pierwsza książka tego autora. Czytało się szybko i łatwo, wciągająca, ale bez rewelacji. Zakończenie mnie zaskoczyło, bo miałam wrażenie, że autorowi zabrakło koncepcji? Można poczytać, ale z pewnością nie jest to lektura obowiązkowa.

To była moja pierwsza książka tego autora. Czytało się szybko i łatwo, wciągająca, ale bez rewelacji. Zakończenie mnie zaskoczyło, bo miałam wrażenie, że autorowi zabrakło koncepcji? Można poczytać, ale z pewnością nie jest to lektura obowiązkowa.

Podobno policjantem jest się cały czas, nawet na urlopie. I tak jest w przypadku inspektor Ewy Moreno. Książka utrzymana w typowej dla Skandynawii formie i klimacie. Charakterystyczne dla Nessera zbrodnie rodzinne i sprawy zakorzenione w przeszłości, które mają oddźwięk na teraźniejszość. Pozycja obowiązkowa dla fanów, ale i nie tylko :)

Podobno policjantem jest się cały czas, nawet na urlopie. I tak jest w przypadku inspektor Ewy Moreno. Książka utrzymana w typowej dla Skandynawii formie i klimacie. Charakterystyczne dla Nessera zbrodnie rodzinne i sprawy zakorzenione w przeszłości, które mają oddźwięk na teraźniejszość. Pozycja obowiązkowa dla fanów, ale i nie tylko :)