Literatura dziecięca jest gatunkiem, który budowany jest sercem i GOFROWE SERCE właśnie takie jest (nie tylko za sprawą tytułu). Maria Parr pokazała się jako wspaniała, czuła, trochę szalona, jak to tylko potrafią być szalone dziecięce pomysły i dzikością, jaka charakteryzuje wyobraźnię.
W tej książce z serii Lena i Kręciołek jest tak wiele wszystkiego, co kocham. Są DZIECI Z BULLERBYN, MY NA WYSPIE SALTKRAKAN, czy SIEDMIORO AUSTRALIJCZYKÓW. Jest w niej słońce i radość i wolność, na którą dorosłego już nie stać. Jest też przyjaźń, czyta, ufna, pełna fantazji, wspaniała. GOFROWE SERCA, to piękne serce.
Teraz słowo o głównych bohaterach. LENA i KRĘCIOŁEK, to sąsiedzi - dla niego ona jest bezkonkurencyjnie najlepszą przyjaciółką i marzy o tym, by ona to odwzajemniła. Razem przeżywają wspaniałe przygody a Zatoka Pękatej Matyldy, to miejsce, w którym magia jest częścią codzienności.
Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, a narratorem jest nasz KRĘCIOŁEK. Język jest prosty, szczery i w konsekwencji prawdziwy, wzruszająco rozczulający. Nie da się nie kochać tej książki i ja już zabieram się za tom 2 BRAMKARKA I MORZE.
Wydawnictwo Dwie Siostry wspaniale wznowiło te tytuły. Oprawa jest minimalistyczna i przez to elegancka, z klasą. Ilustracje Heleen Brulot nie mogły być lepsze. Są energiczne, śmiało pociągnięte, radosne, pełne życia - są esencją dzieciństwa. Bardzo polecam tę książkę i już wiem, że będę polecać tom 2. Ta książka to nie tylko jakaś tam opowieść o dzieciach, ale także opowieść o odnajdywaniu bratniej duszy, o miłości i rodzinie, która potrafi rozjaśnić najciemniejszą noc.

bo razem jesteśmy najlepsi
Lena i Kręciołek
tom 1
Wydawnictwo Dwie Siostry
egzemplarz recenzencki

Literatura dziecięca jest gatunkiem, który budowany jest sercem i GOFROWE SERCE właśnie takie jest (nie tylko za sprawą tytułu). Maria Parr pokazała się jako wspaniała, czuła, trochę szalona, jak to tylko potrafią być szalone dziecięce pomysły i dzikością, jaka charakteryzuje wyobraźnię.
W tej książce z serii Lena i Kręciołek jest tak wiele wszystkiego, co kocham. Są DZIECI...

Piękna, ciepła, chwilami wariacka historia Kręciołka i jego przyjaciółki Leny. Zaśmiewałam się razem z 6-latkiem. Są rozdziały o dzikich przygodach ale też takie traktujące o odchodzeniu bliskich, ale opowiedziane z czułością i troską o młodego czytelnika. Jedna z najlepszych książek dziecięcych, jakie czytaliśmy!

Piękna, ciepła, chwilami wariacka historia Kręciołka i jego przyjaciółki Leny. Zaśmiewałam się razem z 6-latkiem. Są rozdziały o dzikich przygodach ale też takie traktujące o odchodzeniu bliskich, ale opowiedziane z czułością i troską o młodego czytelnika. Jedna z najlepszych książek dziecięcych, jakie czytaliśmy!

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Narratorem i jednym z dwójki głównych bohaterów jest chłopiec zwany Kręciołkiem, ale tak na prawdę spiritus movens prawie wszystkich dziecięcych przygód jest jego sąsiadka i przyjaciółka, Lena Lid.

Co więc znajdziemy w książce? Pierwsze, co rzuca się w oczy matce dzieciom to urazy. Liczne wstrząśnienia mózgu, których jesteśmy świadkami i parę, o których tylko jest mowa. Ręka w gipsie. Zadrapania, powierzchowne rany. Jedna ospa. Poza tym jest na prawdę ciekawie i często bardzo zabawnie. Momentami tak, że trudno obronić tę lekturę, jako nadającą się do czytania przed snem. Ognisko zgaszone gnojówką (z rozrzutnika) (HIT!),jałówka, która poślizgnęła się na koziej kupie, piłka kopnięta przez tatę za burtę promu razem z drewniakiem. Sami rozumiecie, że 4,5-latkowi wystarczą do zanoszenia się radosnym śmiechem, a i 7,5-latek chichra się dziko po kołdrą. Czytający rodzic zresztą też. Są jednak też momenty prawie straszne i pełne napięcia, w czasie których kołdry zamierają, lub lekko drżą z niecierpliwości (dla porządku dodam, że wspomniane wcześniej urazy z reguły następują zaraz potem...)

Ale nie zawsze jest beztrosko i wesoło w Pękatej Matyldzie. Na uwagę zasługuje rozdział o śmierci, zaskakujący wśród wesołych rozdziałów opisujących kolejne szalone przygody dzieciaków. To najpoważniejszy (najsmutniejszy?) rozdział w książce, ale nie jedyny wzruszający i ważny. Tematy poważne Maria Parr opisuje bezpośrednio i prosto i z rewelacyjnym wyczuciem, jakie znamy już z Tonji.
stasiekpoleca.blogspot.com

Narratorem i jednym z dwójki głównych bohaterów jest chłopiec zwany Kręciołkiem, ale tak na prawdę spiritus movens prawie wszystkich dziecięcych przygód jest jego sąsiadka i przyjaciółka, Lena Lid.

Co więc znajdziemy w książce? Pierwsze, co rzuca się w oczy matce dzieciom to urazy. Liczne wstrząśnienia mózgu, których jesteśmy świadkami i parę, o których tylko jest mowa....

Książka rewelacyjna i pełna humoru. Polecam wszystkim czytelnikom w młodym wieku.

Książka rewelacyjna i pełna humoru. Polecam wszystkim czytelnikom w młodym wieku.

Bardzo przyjemna książka dla fanów Dzieci z Bullerbyn, bo pod pewnymi względami jest bardzo podobna. Fajnie napisana, bardzo przyjemnie i hm... apetycznie, zwłaszcza jak są fragmenty o gofrach z chrupiącą skórką, polanych masłem i posypanych cukrem :) Poza tym książka porusza ważne tematy, o których można porozmawiać z dzieckiem: przyjaźń, rodzina, wojna. Relacja głównych bohaterów, Kręciołka i Leny, pokazuje, że o przyjaźń trzeba dbać i każdy z nas jest inna. A prawdziwa i szczera relacja buduje się wtedy, kiedy wzajemnie się o siebie troszczymy i przede wszystkim akceptujemy. Bardzo wartościowa pozycja.

Bardzo przyjemna książka dla fanów Dzieci z Bullerbyn, bo pod pewnymi względami jest bardzo podobna. Fajnie napisana, bardzo przyjemnie i hm... apetycznie, zwłaszcza jak są fragmenty o gofrach z chrupiącą skórką, polanych masłem i posypanych cukrem :) Poza tym książka porusza ważne tematy, o których można porozmawiać z dzieckiem: przyjaźń, rodzina, wojna. Relacja głównych...

Świetna pozycja dla najmłodszych

Świetna pozycja dla najmłodszych

„Gofrowe serce” - Maria Par, z ogromną czułością i odpowiednią dawką humoru - w tym z wysublimowanym gustem obserwacji - zwłaszcza tej dziecięcej, serwuje czytelnikowi niesamowicie pobudzającą wyobraźnię powieść. Powieść o przyjaźni, oddaniu, dobroci, życzliwości. To również trudny temat „odchodzenia”, śmierci i tęsknoty.
.
„Tęsknota za ludźmi to najpiękniejsze ze wszystkich smutnych uczuć”. „Gofrowe serce” to nie tylko kulinarny symbol miłości i wspomnień najlepszej babci -cioci. To również wiele wspaniałych przygód w Zatoce Pękatej Matyldy. Gdzie dziewięcioletnia Lena i jej najlepszy przyjaciel Kręciołek mają tak szalone pomysły, że można boki zrywać. Bo kiedy budują Arkę Noego i próbują do niej wprowadzić krowę, to mówię Wam będzie z tego kupa śmiechu.
.
Opisane przygody Leny są tak niesamowicie barwne, tak naturalistyczne i tak wciągające, że nie można się od nich oderwać. To również świetna lekcja o tym jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci i tęsknocie oraz wspomnieniach. O tym jak ważna jest przyjaźń i dobro wobec drugiego człowieka.
.
Tutaj wszystko zachwyca. Wszystko jest na swoim miejscu. Zaufanie, reprymenda, emocje, śmiech, płacz i zrozumienie, które prowadzi do kompromisu i akceptacji. Żywe i intensywne dialogi, świetna akacja. Książka idealna do głośnego wspólnego czytania, nie tylko dla małych ale i tych dużych czytelników.

„Gofrowe serce” - Maria Par, z ogromną czułością i odpowiednią dawką humoru - w tym z wysublimowanym gustem obserwacji - zwłaszcza tej dziecięcej, serwuje czytelnikowi niesamowicie pobudzającą wyobraźnię powieść. Powieść o przyjaźni, oddaniu, dobroci, życzliwości. To również trudny temat „odchodzenia”, śmierci i tęsknoty.
.
„Tęsknota za ludźmi to najpiękniejsze ze...

Urocza powieść. Śmiałam się i płakałam na przemian, a po lekturze zaczęłam się zastanawiać, któremu znajomemu dziecku (lub ilu znajomym dzieciom) kupić ją lub polecić.
Nadaje się od siódmego-ósmego roku życia do jedenastego lub ciut więcej.
Warto, żeby dorośli też to przeczytali: świetna lekcja, jak rozmawiać z dziećmi, jak pozwolić im przeżyć smutek, jak je pocieszać. Świetna lekcja, jak szalone mogą być dziecięce zabawy. My mamy naprawdę spokojne dzieci...

Urocza powieść. Śmiałam się i płakałam na przemian, a po lekturze zaczęłam się zastanawiać, któremu znajomemu dziecku (lub ilu znajomym dzieciom) kupić ją lub polecić.
Nadaje się od siódmego-ósmego roku życia do jedenastego lub ciut więcej.
Warto, żeby dorośli też to przeczytali: świetna lekcja, jak rozmawiać z dziećmi, jak pozwolić im przeżyć smutek, jak je pocieszać....

Rewelacyjna książka dla 6-7-8 latków. Takie współczesne "Dzieci z Bullerbyn". Polecam szczególnie dla dziewczynek - bo główna bohaterka jest niezłą rozrabiaką :)

Rewelacyjna książka dla 6-7-8 latków. Takie współczesne "Dzieci z Bullerbyn". Polecam szczególnie dla dziewczynek - bo główna bohaterka jest niezłą rozrabiaką :)