Najwyższa góra

Pięknie napisana, bardzo choinkowa opowieść o Piotrusiu, który z pewnością zostanie wspaniałym pisarzem, bo wyobraźnię ma niebywałą.
Cały czas się zastanawiam kto to jest JELONEK? Najpierw myślałam że babcia, ale nie. Serio, czy ktoś wie kto jest kim: króliczek i Wojtuś na pewno zabawki, ale co z Jelonkiem i Wiewiórką? Czy to jest metafora, czy za daleko idę?
Poza tym książka nie do zdarcia, wiecznozielona jak świerk, dziecięca jak gwiazdka.

Pięknie napisana, bardzo choinkowa opowieść o Piotrusiu, który z pewnością zostanie wspaniałym pisarzem, bo wyobraźnię ma niebywałą.
Cały czas się zastanawiam kto to jest JELONEK? Najpierw myślałam że babcia, ale nie. Serio, czy ktoś wie kto jest kim: króliczek i Wojtuś na pewno zabawki, ale co z Jelonkiem i Wiewiórką? Czy to jest metafora, czy za daleko idę?
Poza tym...

Część pierwsza przygód Piotrusia [Drugi Wojtuś, Piotruś Pierwszak, Piotruś Zuch, Bajki dla Ewy, Bajki śniegowe].

Część pierwsza przygód Piotrusia [Drugi Wojtuś, Piotruś Pierwszak, Piotruś Zuch, Bajki dla Ewy, Bajki śniegowe].

Trochę żałuję, że sięgnęłam po tę książkę dopiero teraz. Dostałam ją w dzieciństwie i jakoś nigdy jej wtedy nie przeczytałam.
A teraz jestem na nią już nieco za dorosła. Natomiast mogę ją z czystym sumieniem polecić milusińskim oraz ich rodzicom do wspólnego czytania.
Bohaterem jest kilkuletni Piotruś o wyobraźni tak niezwykłej jaką mieliśmy jako dzieci. Przygody chłopca są niesamowicie podobne do moich gdy byłam w jego wieku. Kiedy stołek bywał najprawdziwszym rumakiem, maskotka najlepszym przyjacielem, a antresola pełnym skarbów pokoikiem.
Warto zatopić się w tej lekturze razem z dziećmi.

Trochę żałuję, że sięgnęłam po tę książkę dopiero teraz. Dostałam ją w dzieciństwie i jakoś nigdy jej wtedy nie przeczytałam.
A teraz jestem na nią już nieco za dorosła. Natomiast mogę ją z czystym sumieniem polecić milusińskim oraz ich rodzicom do wspólnego czytania.
Bohaterem jest kilkuletni Piotruś o wyobraźni tak niezwykłej jaką mieliśmy jako dzieci. Przygody chłopca są...

Moja pierwsza miłość. Jedna z pierwszych książek, jakie przeczytałam samodzielnie, ale też ta pierwsza, która pokazała mi, jak to jest zniknąć dla świata i dać się wchłonąć. Absolutnie kocham i uwielbiam z sentymentu, ale przede wszystkim dla hołdu wyobraźni, jaki sobą niesie.

Moja pierwsza miłość. Jedna z pierwszych książek, jakie przeczytałam samodzielnie, ale też ta pierwsza, która pokazała mi, jak to jest zniknąć dla świata i dać się wchłonąć. Absolutnie kocham i uwielbiam z sentymentu, ale przede wszystkim dla hołdu wyobraźni, jaki sobą niesie.

Zaczytywałam się w tej historii jako dziecko do upadłego, tylko nie mogłam zrozumieć 2 rzeczy: co to jest pawlacz i dlaczego jest zimno w przedpokoju i Piotruś nie może tam się bawić? Śmiać mi się z tego chce, ale to musiały być ważne problemy, skoro pamiętam o nich po 30 latach :D

Zaczytywałam się w tej historii jako dziecko do upadłego, tylko nie mogłam zrozumieć 2 rzeczy: co to jest pawlacz i dlaczego jest zimno w przedpokoju i Piotruś nie może tam się bawić? Śmiać mi się z tego chce, ale to musiały być ważne problemy, skoro pamiętam o nich po 30 latach :D

Dostałem tę książkę chyba za ukończenie przedszkola. Od tamtego czasu przeczytałem z kilkanaście razy. Do tej pory, kiedy widzę świąteczną choinkę mam ochotę pod nią wpełznąć i szukać przygód z krainy marzeń :D

Dostałem tę książkę chyba za ukończenie przedszkola. Od tamtego czasu przeczytałem z kilkanaście razy. Do tej pory, kiedy widzę świąteczną choinkę mam ochotę pod nią wpełznąć i szukać przygód z krainy marzeń :D

Najwyższą górę polubiłam w dzieciństwie i kupiłam już jako osoba dorosła jak tylko spotkałam w księgarni. To jedna z tych, których się nie zapomina.
Pamiętam też taką o Ignasiu, który zostawał w nocy w sklepie, chyba zarabiał, żeby pomóc mamie i przenosił się do krajów, z których pochodziły towary. Tam spotykały go różne przygody, często niebezpieczne, ale wychodził z nich cało, oczywiście, bo rankiem wracał do sklepu. Chętnie bym ją odświeżyła, ale nie pamiętam tytułu. Zna ktoś może?

Najwyższą górę polubiłam w dzieciństwie i kupiłam już jako osoba dorosła jak tylko spotkałam w księgarni. To jedna z tych, których się nie zapomina.
Pamiętam też taką o Ignasiu, który zostawał w nocy w sklepie, chyba zarabiał, żeby pomóc mamie i przenosił się do krajów, z których pochodziły towary. Tam spotykały go różne przygody, często niebezpieczne, ale wychodził z nich...

Pamiętam tę książkę z dzieciństwa, ale długo nie mogłam przypomnieć sobie jej autorki i tutułu, pamiętałam pajacyka, Piotrusia, Jelonka i to, że zaczytywałam się w tej książce, gdy chorowałam. Od czego jest google? Znalazłam i w ciemno, po tylu latach- polecam dzieciom!!Ja ją zapamiętałam!!

Pamiętam tę książkę z dzieciństwa, ale długo nie mogłam przypomnieć sobie jej autorki i tutułu, pamiętałam pajacyka, Piotrusia, Jelonka i to, że zaczytywałam się w tej książce, gdy chorowałam. Od czego jest google? Znalazłam i w ciemno, po tylu latach- polecam dzieciom!!Ja ją zapamiętałam!!

Nie wiem dlaczego akurat ta książka należała do ulubionych mojego dzieciństwa, bo to straszny staroć. Dostałam ją od któregoś wujka i polubiłam chłopczyka, który bawił się ołowianymi żołnierzykami, w zasadzie nie miał prawie zabawek oprócz pajacyka i marzył o wyprawie na górę najwyższą ze wszystkich.

Nie wiem dlaczego akurat ta książka należała do ulubionych mojego dzieciństwa, bo to straszny staroć. Dostałam ją od któregoś wujka i polubiłam chłopczyka, który bawił się ołowianymi żołnierzykami, w zasadzie nie miał prawie zabawek oprócz pajacyka i marzył o wyprawie na górę najwyższą ze wszystkich.