Uwielbiam Steinbecka za jego książki. Zachwycam się każdym słowem i opisem. Zdecydowanie bardziej spodobał mi się Kasztanek. Z tej historii mogłaby powstać ciekawa długa książka.

Uwielbiam Steinbecka za jego książki. Zachwycam się każdym słowem i opisem. Zdecydowanie bardziej spodobał mi się Kasztanek. Z tej historii mogłaby powstać ciekawa długa książka.

Dwie krótkie opowieści napisane przez cenionego przeze mnie pisarza. Perła to całkiem ciekawa historia przypominająca trochę przypowieść, mówiąca o konsekwencjach chciwości, o ludzkiej zawiści oraz wpływie nagłego bogactwa na ludzkie życie. Mimo prostej konstrukcji i ewidentnego moralizatorstwa, czyta się ją przyjemnie, pozostawia także pewne pole do interpretacji i własnej oceny zachowania głównego bohatera: czy targała nim chciwość czy chęć zadbania o przyszłość rodziny. Kasztanek to pod względem struktury bardzo dziwny twór, bo choć traktowany jest jako pojedyncza pozycja to sprawia trochę wrażenie czterech oderwanych od siebie, bardzo krótkich opowiadań ze wspólnymi bohaterami i miejscem akcji. Pozostawił po sobie spore poczucie niedosytu, bo o ile pierwsze z tych rozdziałów-opowiadań jest naprawdę mocne, szczególnie dla miłośników zwierząt, o tyle pozostałe w ogóle nie kontynuują tego motywu i wydają się poruszać zupełnie inną tematykę. Choć poczułem się trochę rozczarowany Kasztankiem i jego nagłym, urwanym zakończeniem, fani autora i tak powinni sięgnąć po tę pozycję - raczej się nie zawiodą, bo mimo że nie jest to jego najlepsze dzieło, nadal oferuje ten charakterystyczny klimat i wszystkie te niedające się nazwać cechy, za które ceni się Steinbecka.

Dwie krótkie opowieści napisane przez cenionego przeze mnie pisarza. Perła to całkiem ciekawa historia przypominająca trochę przypowieść, mówiąca o konsekwencjach chciwości, o ludzkiej zawiści oraz wpływie nagłego bogactwa na ludzkie życie. Mimo prostej konstrukcji i ewidentnego moralizatorstwa, czyta się ją przyjemnie, pozostawia także pewne pole do interpretacji i własnej...

Steinbeck jest mistrzem poszukiwania, odnajdywania, następnie zaś nazywania ludzkich cech i emocji. Czytając jego dzieła, zaglądamy w głąb naszych własnych doświadczeń. Ze zdumieniem odkrywamy, że w ciągu naszego życia, widzieliśmy już niezmienne mechanizmy i prawidła kierujące życiem, aczkolwiek nie nadawaliśmy im miana, sensu i znaczenia. Kasztanek i Perła to kolejne wycieczki w głąb duszy, trafnie odsłaniające zalety i słabości ludzkiej natury.
Kasztanek to opowieść nieco chaotyczna. Urywane wątki, niedopowiedzenia, sprawiają wrażenie, jakby autor zapraszał nas do samodzielnego dopowiadania i tworzenia dalszego ciągu historii. Czytając Kasztankę odnoszę wrażenie, że Steinbeck postanowił dać nam klucz do umysłu Jodiego. Jego bardzo młoda percepcja rzeczywistości staję się naszą perspektywą, jego czasem częściowe zrozumienie realiów staje się naszym udziałem. Autor postarał się, aby przedstawiony świat był światem z punktu widzenia dziesięcioletniego chłopca. Urwany wątek pozostawia lukę, która tylko przez chwilę istnieje lub pozostaje pusta. Zaraz potem zapominamy o niej, wypełniamy ją jakimś faktem lub wyobraźnią. Kasztanek ma cechy typowo steinbeckowskie. Jest tutaj porównanie losu zwierząt do ludzi, bezinteresowna dobroć i troska, rozpamiętywanie wydarzeń z przeszłości i z drugiej strony odrzucenie tejże przeszłości i parcie naprzód. Lektura tej opowieści uspokaja, a barwne opisy przyrody przenoszą nas na wzgórza nieopodal Salinas.

Perła to nowela absolutnie fenomenalna. Jest to opowieść o nikłym znaczeniu jednostki wobec ustalonego porządku. Kino i jego rodzina, w swej biedzie, stanowią integralną część organizmu, jakim jest społeczność. Ich los ma się diametralnie odmienić po odnalezieniu przez Kina wielkiej perły. Miasto jako jedność zdaje się od razu wyczuwać aberrację, wiadomość o znalezisku nienaturalnie szybko się roznosi: "Nowiny zdają się biec szybciej od małych urwisów (...) i szybciej niż kumoszki potrafią plotkować przez płot." Odnaleziona perła tylko pozornie jest źródłem wszelkiego zła. Skarb z dna oceanu w rękach powszechnie uznawanych za niepowołane i niegodne staje się kamieniem w trybach sprawnie działającej machiny odwiecznego porządku. Rodzina Kina i Juany jawi się jak nowotwór na zdrowym ciele miasta. Zło tymczasem przychodzi od innych ludzi. "Widzicie, szczęście sprowadza złych przyjaciół". Perła jest tylko przyczynkiem, jakby wentylem, który nagle usunięty wypuszcza nagromadzone pokłady zawiści i przemocy. Kino początkowo jest skłonny ustąpić, podporządkować się woli większości, jednak rażące skąpstwo kupców, chęć oszukania młodego poławiacza, wznieca w nim chęć walki. Kino odnajduje w sobie dziedzictwo indiańskich przodków. Ich odwieczne pieśni rodziny i pieśni wroga, budzą w nim dawny instynkt. Atakowany, zaszczuty, broni się. W ciemności zabija człowieka. Odkrywa, że jego łódź, rzecz na swój sposób święta, zostaje zniszczona. Ostateczna, krytyczna scena walki z tropicielami w obronie rodziny, jest niesamowitym wejściem Kina na poziom pierwotnej, zwierzęcej walki o przeżycie. Towarzyszyło mi ogromne napięcie podczas tych ostatnich kilku stron.
Świetna nowela, pouczająca i wzruszająca. Jak najbardziej aktualna. Nieprzypadkowo Steinbeck na kartach swej opowieści, zwraca uwagę na mrówki. Wszyscy żyjemy w swego rodzaju połączonym, integralnym organizmie. Podobnie jak te małe owady - w mrowisku.

Steinbeck jest mistrzem poszukiwania, odnajdywania, następnie zaś nazywania ludzkich cech i emocji. Czytając jego dzieła, zaglądamy w głąb naszych własnych doświadczeń. Ze zdumieniem odkrywamy, że w ciągu naszego życia, widzieliśmy już niezmienne mechanizmy i prawidła kierujące życiem, aczkolwiek nie nadawaliśmy im miana, sensu i znaczenia. Kasztanek i Perła to kolejne...

Dwie nowele amerykańskiego noblisty.

"Kasztanek" to historia chłopca wychowującego się na farmie, poznającego blaski i cienie (chyba głównie cienie) wiejskiego życia, uczącego się odpowiedzialności... Mam wrażenie, że opowiadanie składa się z luźnych fragmentów, początków historii, urwanych, niepełnych, niezbyt spójnych. Czyta się miło, bo Steinbeck miał niemały dar opisywania świata, ale po lekturze pozostaje spory niedosyt.

Co innego "Perła", opowieść zwarta i gęsta, skonstruowana jak solidny thriller z ponurym metaforycznym tłem. Znakomita opowieść o złu, ludzkiej naturze i przewrotności losu. Prawdziwa perła :) I choćby tylko dla niej warto sięgnąć po ten skromny zbiorek.

Dwie nowele amerykańskiego noblisty.

"Kasztanek" to historia chłopca wychowującego się na farmie, poznającego blaski i cienie (chyba głównie cienie) wiejskiego życia, uczącego się odpowiedzialności... Mam wrażenie, że opowiadanie składa się z luźnych fragmentów, początków historii, urwanych, niepełnych, niezbyt spójnych. Czyta się miło, bo Steinbeck miał niemały dar...

Dwa niedługie, choć oryginalne i inspirujące opowiadania Steinbecka.

„Kasztanek” to urokliwa opowieść o wrażliwym chłopcu i jego zamiłowaniu do koni.

Natomiast drugi utwór(„Perła”) to wstrząsająca historia o pewnej perle, która początkowo zdaje się przynosić błogosławieństwo, lecz potem przemienia rodzinne życie w koszmar.

Dwa niedługie, choć oryginalne i inspirujące opowiadania Steinbecka.

„Kasztanek” to urokliwa opowieść o wrażliwym chłopcu i jego zamiłowaniu do koni.

Natomiast drugi utwór(„Perła”) to wstrząsająca historia o pewnej perle, która początkowo zdaje się przynosić błogosławieństwo, lecz potem przemienia rodzinne życie w koszmar.

Kasztanek
Poznajemy rodzinę farmerów z okolicy miasta Salinas. Jody ma 10 lat, jest wychowywany dość surowo. Ojciec jest twardym, zahartowanym człowiekiem, który nie rozpieszcza syna. Tym bardziej każda pochwała czy prezent od niego ma szczególne znaczenie. Na farmie mieszka z nimi Billy Buck, który pracuje na farmie, ma świetne podejście do koni. Chłopiec otrzymuje od ojca swojego pierwszego konia, młodego kasztanka, o którego musi dbać. Jody solidnie wywiązuje się ze swych obowiązków, jednak nie może zapobiec jego chorobie.

Perła
Druga nowelka opowiada nam historię ubogiej rodziny, zajmującej się połowem. Młode małżeństwo i ich maleńki synek żyją sobie skromnie, ale w zadowoleniu do czasu, aż dziecko zostaje użądlone przez skorpiona. Doktor odmawia pomocy, bo nie mają czym zapłacić, kobiecie jednak udaje się uratować dziecko. W tym samym czasie Kino, młody ojciec, znajduje piękną, ogromną perłę. Zaczyna marzyć o lepszej przyszłości dla syna, o tym, że pośle go do szkoły, że wezmą z Juaną ślub w kościele, czego dotychczas nie mogli zrobić, bo nie mieli pieniędzy. Takie zwykłe, ludzkie marzenia, nie jakieś ekstrawagancje... Jednak perła staje się obiektem pożądania wielu ludzi, uwalnia to spiralę zła, którą - gdy zacznie się nakręcać - ciężko jest przerwać.

Zarówno Kasztanek jak i Perła poruszają tematykę śmierci, Perła dodatkowo zła, które budzi się w ludziach z chciwości. Zwłaszcza Perła daje do myślenia. Steinbeck ukazuje zepsucie ludzi z miasta: doktora, który nie pomógł dziecku, a później zachował się wręcz odrażająco, osób, które napadły na Kino, spaliły mu dom czy ludzi skupujących perły, którzy chcieli zapłacić za perłę cenę znacznie mniejszą niż była warta.

Jak zwykle Steinbeck snuje swą opowieść leniwie. Prostymi słowami maluje ludzkie losy, ale w tak piękny sposób, że nie sposób nie docenić jego kunsztu. Obie opowiastki, a zwłaszcza Perła to piękne, mądre opowieści oddane urzekającym urodą i prostotą językiem.

http://czarneespresso.blogspot.com/2016/10/kasztanek-pera-john-steinbeck.html

Kasztanek
Poznajemy rodzinę farmerów z okolicy miasta Salinas. Jody ma 10 lat, jest wychowywany dość surowo. Ojciec jest twardym, zahartowanym człowiekiem, który nie rozpieszcza syna. Tym bardziej każda pochwała czy prezent od niego ma szczególne znaczenie. Na farmie mieszka z nimi Billy Buck, który pracuje na farmie, ma świetne podejście do koni. Chłopiec otrzymuje od...

Może i kolejne wydanie opowiadań. Kolejne, nie znaczy to samo. Nie spotkałem dwóch wydań tego autora, żeby w nich były tylko te same opowiadania co w innych. Zawsze było coś nowego, czegoś brakowało. Tak, że z czystym sumieniem kiedy widzicie opowiadania Steinbecka, śmiało po nie sięgajcie i nie zastanawiajcie się czy ja to mam. To bardzo płodny pisarz, tak, że wydawcy starali się najczęściej urozmaicać kolejne wydania czymś nowym.

Może i kolejne wydanie opowiadań. Kolejne, nie znaczy to samo. Nie spotkałem dwóch wydań tego autora, żeby w nich były tylko te same opowiadania co w innych. Zawsze było coś nowego, czegoś brakowało. Tak, że z czystym sumieniem kiedy widzicie opowiadania Steinbecka, śmiało po nie sięgajcie i nie zastanawiajcie się czy ja to mam. To bardzo płodny pisarz, tak, że wydawcy...

Nowele Steinbecka mają w sobie coś takiego, co sprawia, że pozornie niezbyt skomplikowane historie zyskują ogromną moc oddziaływania na czytelnika. Opisy są barwne i sugestywne,a niektóre postaci wydają się być tak bliskie jak rodzina. Podział na strefę zła i dobra jest jasno zarysowany, a przy tym utwory nie tracą swej głębi.

Nowele Steinbecka mają w sobie coś takiego, co sprawia, że pozornie niezbyt skomplikowane historie zyskują ogromną moc oddziaływania na czytelnika. Opisy są barwne i sugestywne,a niektóre postaci wydają się być tak bliskie jak rodzina. Podział na strefę zła i dobra jest jasno zarysowany, a przy tym utwory nie tracą swej głębi.

Mistrzostwo krótkiej formy - okiełznanie na kilkudziesięciu stronach złożonych problemów śmierci i zła.

Mistrzostwo krótkiej formy - okiełznanie na kilkudziesięciu stronach złożonych problemów śmierci i zła.

Konie nie istnieją.

Konie nie istnieją.