Król słowa pisanego.

Król słowa pisanego.

Sprawnie napisane sensacyjne czytadło (z dużym stężeniem teorii spiskowych)

Sprawnie napisane sensacyjne czytadło (z dużym stężeniem teorii spiskowych)

By nie cytowac,a podsumowując...dajemy sie oszukiwac politykom,klakierom,pustoslowiu,medialnym blaznom pozujäcym na mezöw stanu.Ludziom ktörym by indiwidualnie normalnie mysläcy nie powierzyl 50 groszy,a co dopiero wladze panstwem.....Wybieramy, a potem tak mamy jak mamy kuffiäc ile wlezie,ze nas oszukano...o tym wlasnie ta ksiäzka-i nawet po latach odswierzona wciäz aktualna jak ludzka glupota i danie sie kierowaniu przez innych.

Krytyka

Str 47 - "...Pistolety Parabellum...Browning FN Parabellum....Panie Autorze...
Pistolet Parabellum to P08 Parabellum, a Browning FN :))) to:
FN = Fabryka,Browning konstruktor...ale Pan mysli napewno o Browning HP 9mm para ( stara pisownia kalibru ).
Jak sie nie wie o czym pisze to sie albo szuka,albo milczy...Dotyczy tez mistrzöw piöra!

- "Walesa mädry"...Panie Lysiak - cwany i sprytny.Mädry to byl np Tesla czy Maria Sklodowska....

No i ten prymitywny opis zakonnic co niby widzialy jak ksiädz ptaszka wsadzal w brzuszek...Panie Lysiak...nawet zakonnice wiedzä jak sie rodzä dzieci i ze brzuszek plus böle z tego powodu to belkot nie przyslugujäcy panu...

Ogölnie opisy kobiety jak i w innych pozycjach Pana Lysiaka to kompletne dno,gdzie autor widzi tylko k++wy.cichodajki,zdrade itd...Zal mi Pana szczerze za taki obraz,ale mysle,ze niestety jest Pan strasznie skaleczonym,zgorzknialym czlowiekiem widzäc w kobietach tylko dziwki (te widziale i te ukryte)

By nie cytowac,a podsumowując...dajemy sie oszukiwac politykom,klakierom,pustoslowiu,medialnym blaznom pozujäcym na mezöw stanu.Ludziom ktörym by indiwidualnie normalnie mysläcy nie powierzyl 50 groszy,a co dopiero wladze panstwem.....Wybieramy, a potem tak mamy jak mamy kuffiäc ile wlezie,ze nas oszukano...o tym wlasnie ta ksiäzka-i nawet po latach odswierzona wciäz...

Czyta się jednym tchem - z całej trylogii zdecydowanie najlepsza, nomen omen ;)

Czyta się jednym tchem - z całej trylogii zdecydowanie najlepsza, nomen omen ;)

Uwielbiam sposób w jaki Łysiak łączy ze sobą kolejne wyrazy, zdania, wątki i myśli. Wprowadza w ten specyficzny stan, w którym czyta się, dryfując wzdłuż finezyjnie utkanej, aksamitnej wstążki słów, stronę za stroną - a każde kolejne słowo kusi, aby przeczytać następne.
Nawet nie wiem, co będę miał do powiedzenia, gdy wezmę się za jego bardziej "artystyczne" pozycje.

Uwielbiam sposób w jaki Łysiak łączy ze sobą kolejne wyrazy, zdania, wątki i myśli. Wprowadza w ten specyficzny stan, w którym czyta się, dryfując wzdłuż finezyjnie utkanej, aksamitnej wstążki słów, stronę za stroną - a każde kolejne słowo kusi, aby przeczytać następne.
Nawet nie wiem, co będę miał do powiedzenia, gdy wezmę się za jego bardziej "artystyczne" pozycje.

Najlepszy to moim zdaniem...najlepsza część tetralogii Łysiaka. W dobie kiedy na afiszu mamy "genialny" serial inspirowany prozą Michaela Dobbsa "House of Cards" polecam każdemu zapoznanie się z tą historią. W porównaniu do tego co przedstawia nam Polak historia zaprezentowana przez Anglika to prawdziwy domek z kart, dziecinna bajeczka trzymająca się na słowo honoru. Chcesz przeczytać o brudnej grze politycznej, o zdradzie, fałszywych herosach "bezkrwawej rewolucji" , poświęceniu i cichych bohaterach.... Czasami mówi się, że rzeczywistość przerasta najwymyślniejsze scenariusze filmowe czy książkowe intrygi. Polska historia najnowsza jest tego doskonałym przykładem. W chwili kiedy przewrócimy ostatnią stronę "Najlepszego" znamy już wiele odpowiedzi na temat dlaczego jesteśmy tu gdzie jesteśmy...

Najlepszy to moim zdaniem...najlepsza część tetralogii Łysiaka. W dobie kiedy na afiszu mamy "genialny" serial inspirowany prozą Michaela Dobbsa "House of Cards" polecam każdemu zapoznanie się z tą historią. W porównaniu do tego co przedstawia nam Polak historia zaprezentowana przez Anglika to prawdziwy domek z kart, dziecinna bajeczka trzymająca się na słowo honoru. Chcesz...

Zawsze dobry Łysiak. Nie ma się co rozpisywać, kto zna tego nie trzeba przekonywać. Kto nie zna tego strata, tudzież ogromna luka w wykształceniu.

Zawsze dobry Łysiak. Nie ma się co rozpisywać, kto zna tego nie trzeba przekonywać. Kto nie zna tego strata, tudzież ogromna luka w wykształceniu.

wrzesień 2000
5 czy 6 raz i coraz bardziej mi się podoba.

wrzesień 2000
5 czy 6 raz i coraz bardziej mi się podoba.

Ostatni tom trylogii łotrzykowsko- heroicznej trzyma poziom. W tej części wyjaśnione zostają wątki z tomu poprzedniego, bliżej poznajemy Clinta Farloona (jednego z bohaterów "Konkwisty"),Heldbauma ("Dobry") a także Rika Korma (jednego z tych bohaterów, których lubi się od razu i do samego końca). Książka jest genialna, Czyta się jednym tchem, wciąga i wzrusza (dla mnie moment na lotnisku, po powrocie Korma z Tangi to absolutny wyciskacz łez!). Łysiak snując opowieść o swoich bohaterach wplata historię Polski (i świata) walczącej z komunizmem, z jego reżimem, lecz udaje mu się nie zanudzać czytelnika tą polityczną tematyką- w prost przeciwnie! Książkę po prostu się pochłania!!!. POLECAM!

Ostatni tom trylogii łotrzykowsko- heroicznej trzyma poziom. W tej części wyjaśnione zostają wątki z tomu poprzedniego, bliżej poznajemy Clinta Farloona (jednego z bohaterów "Konkwisty"),Heldbauma ("Dobry") a także Rika Korma (jednego z tych bohaterów, których lubi się od razu i do samego końca). Książka jest genialna, Czyta się jednym tchem, wciąga i wzrusza (dla mnie...

Ostatnia część cyklu. I tu paradoks - "Dobry" jest najlepszy, a "Najlepszy" jest dobry :) Myślę, że można oczekiwać ciut więcej od tego autora, choć oczywiście tragedii nie ma. Trochę irytujące jest politykowanie autora. Ja wolę książki, które nie wikłają się w brudy polityki. Od tego są codzienne serwisy informacyjne, gazety itp (których nota bene nie oglądam i nie czytam).

Ostatnia część cyklu. I tu paradoks - "Dobry" jest najlepszy, a "Najlepszy" jest dobry :) Myślę, że można oczekiwać ciut więcej od tego autora, choć oczywiście tragedii nie ma. Trochę irytujące jest politykowanie autora. Ja wolę książki, które nie wikłają się w brudy polityki. Od tego są codzienne serwisy informacyjne, gazety itp (których nota bene nie oglądam i nie czytam).