To jedna z najważniejszych książek tego antropologa
i historyka religii. W sposób fascynujący przedstawia symbolikę różnych religii świata. To, co niezwykle intrygujące to spojrzenie na tematykę religii, jej symboli z punktu widzenia synkretyzmu kulturowego.

To jedna z najważniejszych książek tego antropologa
i historyka religii. W sposób fascynujący przedstawia symbolikę różnych religii świata. To, co niezwykle intrygujące to spojrzenie na tematykę religii, jej symboli z punktu widzenia synkretyzmu kulturowego.

"Szkice o symbolice" w tytule uczciwie oddaje zawartość. Lekka i przyjemna pozycja do zaliczenia na wstępie zagłębiania się w tematykę symboliki.

-----------------------------------------------

„Uświadamiając sobie na nowo swoją symbolikę antropokosmiczną – która jest po postu wariantem archaicznej symboliki – człowiek współczesny wzbogaci swą egzystencję o nowy wymiar, całkowicie nieznany egzystencjalizmowi i dzisiejszemu historyzmowi: autentyczny i bardziej wartościowy sposób istnienia, który ochroni go przed nihilizmem i relatywizmem historycznym, nie wykluczając go jednocześnie z historii”.

„Joga jest to powściągnięcie zjawisk świadomości. Ale to powściągnięcie to tylko cel ostateczny. Jogin zaczyna od „ujarzmienia”, „unieruchomienia” stanów świadomości, swego strumienia psychomentalnego”.

„Widzimy teraz w jakim sensie przekroczone zostało „konfuzjonistyczne” stanowisko Tylora czy Frazera, którzy w swoich antropologicznych i etnograficznych badaniach posługiwali się przykładami pozbawionymi jakiegokolwiek wspólnego mianownika – czy geograficznego, czy historycznego – cytując mit australijski obok mitu syberyjskiego, afrykańskiego, północnoamerykańskiego, przekonani, że zawsze i wszędzie chodzi o tę samą „reakcję ludzkiego umysłu na zjawiska Natury”. W porównaniu z tym stanowiskiem, tak bliskim postawie badawczej naturalisty z epoki darwinizmu, kulturowo-historyczna szkoła Graebnera i Schmidta, jak też i inne szkoły historyczne, uczyniły znaczący krok naprzód. (…) Tylor cz Frazer, zagorzali pozytywiści, uważali życie magiczno-religijne człowieka archaicznego za zlepek dziecinnych „przesądów”: owoc lęków odziedziczonych po przodkach czy głupoty właściwej „ludziom prymitywnym”. Ale ocena taka jest sprzeczna z faktami. Magiczno-religijne zachowania człowieka archaicznego kryją w sobie egzystencjalną świadomość tego, czym jest człowiek wobec Kosmosu i wobec samego siebie. Tam, gdzie na przykład Frazer widział zaledwie „przesąd”, już kryła się pewna metafizyka, nawet jeśli wyrażała się raczej poprzez symbole niż gmatwaninę idei. Była to w istocie rzeczy metafizyka, to znaczy całościowa i spójna koncepcja Rzeczywistości – a nie seria instynktownych gestów wynikających z jedynej, podstawowej „reakcji zwierzęcia ludzkiego wobec Natury””.

"Szkice o symbolice" w tytule uczciwie oddaje zawartość. Lekka i przyjemna pozycja do zaliczenia na wstępie zagłębiania się w tematykę symboliki.

-----------------------------------------------

„Uświadamiając sobie na nowo swoją symbolikę antropokosmiczną – która jest po postu wariantem archaicznej symboliki – człowiek współczesny wzbogaci swą egzystencję o nowy wymiar,...

Przystępna i dość ciekawa praca o symbolach religijnych. Zakres ich jednak jest dość wąski. Klasyczne u Eliadego powtórzenia i mielenie w kółko tego samego.

Przystępna i dość ciekawa praca o symbolach religijnych. Zakres ich jednak jest dość wąski. Klasyczne u Eliadego powtórzenia i mielenie w kółko tego samego.

Jest to zbiór artykułów mniej lub bardziej luźno krążących wokół tytułowego tematu. Śmiałe tezy, dogłębna analiza tematów, budowanie nowych pojęć i perspektyw, a wszystko w ramach nienagannych wywodów. Jest to kolejna książka Eliadego, której można co najwyżej zarzucić, że nie opisuje kompleksowo podejmowanego tematu (porównując do tych jego kompleksowych opracowań),ani nie jest zgrabną pozycją przystępnie opisującą ciekawy temat (co wynika z tego, że jest to zbiór mniej lub bardziej luźno związanych ze sobą artykułów). Warto, ale niekoniecznie jeśli ktoś dopiero zaczyna przygodę z religioznawstwem.

Jest to zbiór artykułów mniej lub bardziej luźno krążących wokół tytułowego tematu. Śmiałe tezy, dogłębna analiza tematów, budowanie nowych pojęć i perspektyw, a wszystko w ramach nienagannych wywodów. Jest to kolejna książka Eliadego, której można co najwyżej zarzucić, że nie opisuje kompleksowo podejmowanego tematu (porównując do tych jego kompleksowych opracowań),ani...