Historia trzech lekarek, których przyjaźń wytrzymała wiele lat rozłąki i przeciwności.

Historia trzech lekarek, których przyjaźń wytrzymała wiele lat rozłąki i przeciwności.

Kobiety w trudnym środowisku lekarskim, trochę obyczajówki, trochę romansu.

Kobiety w trudnym środowisku lekarskim, trochę obyczajówki, trochę romansu.

Historia trzech przepełnionych ideałami kobiet. Ruth, Mickey i Sondra poznają się na studiach medycznych, po których ukończeniu utrzymują ze sobą luźny kontakt.

Autorka opisuje naprzemiennie dalsze życie przyjaciółek, ich wzloty, upadki, związki, prywatne tragedie. Styl Barbary Wood sprawia, że każda z trzech historii jest równie ciekawa i fascynująca. Bohaterki są świetnie zarysowane, czytając naprawdę chce się poznawać ich życie.

Po osiemnastu latach od ukończenia studiów przyjaciółki spotykają się na terenie uczelni. Każda z nich jest bogatsza o bagaż różnych doświadczeń, jedna czuje wypalenie zawodowe i ma problemy w życiu prywatnym, inna straciła miłość swojego życia... Jednak po ponownym spotkaniu w miejscu, w którym wszystko się dla nich zaczęło, wstąpił w nie nowy duch walki. Podnoszące na duchu zakończenie sugeruje, że zawsze można coś zmienić w swoim życiu, nie warto się poddawać, a prawdziwa przyjaźń przetrwa próbę czasu. Przyjemna, relaksująca książka.

Historia trzech przepełnionych ideałami kobiet. Ruth, Mickey i Sondra poznają się na studiach medycznych, po których ukończeniu utrzymują ze sobą luźny kontakt.

Autorka opisuje naprzemiennie dalsze życie przyjaciółek, ich wzloty, upadki, związki, prywatne tragedie. Styl Barbary Wood sprawia, że każda z trzech historii jest równie ciekawa i fascynująca. Bohaterki są...

Poruszajaca ksiazka o trzech lekarkach i przyjaciolkach dazacych do sukcesu i majacych wspolna pasje niesc pomoc ludziom. Ich zycie osobiste jak i zycie kazdego z nas nie bylo uslane rozami mialy wzloty i upadki a mimo to potrafily zachowac mlodziencza pasje i sile.

Poruszajaca ksiazka o trzech lekarkach i przyjaciolkach dazacych do sukcesu i majacych wspolna pasje niesc pomoc ludziom. Ich zycie osobiste jak i zycie kazdego z nas nie bylo uslane rozami mialy wzloty i upadki a mimo to potrafily zachowac mlodziencza pasje i sile.

"Oznaki życia" to przepięknie napisana powieść dla kobiet: taki "cream de la cream" kobiecej literatury. Bardzo polubiłam główne bohaterki, choć czasem mnie irtowały. Można by się długo rozwodzić nad tą powieścią, ale w moim przypadku po jej przeczytaniu nasunęła mi się następująca reflekcja: czy aż tak warto poświęcać się karierze, swoim ambicjom? Bo każda z bohaterek za realizacje swoich marzeń zapłaciła cene...Polecam:)

PS czy ktoś może mi polecić książki w podobnym stylu?:)

"Oznaki życia" to przepięknie napisana powieść dla kobiet: taki "cream de la cream" kobiecej literatury. Bardzo polubiłam główne bohaterki, choć czasem mnie irtowały. Można by się długo rozwodzić nad tą powieścią, ale w moim przypadku po jej przeczytaniu nasunęła mi się następująca reflekcja: czy aż tak warto poświęcać się karierze, swoim ambicjom? Bo każda z bohaterek za...

Naszymi bohaterkami są trzy młode dziewczyny zaczynające studia medyczne, które według ich oczekiwań każdą poniosą w wyznaczoną praktykę. Sonda, Mickey oraz Ruth spotykają się na początku roku akademickiego i jakby nie patrzeć na tamte czasy (1968 r) są mniejszością na swojej uczelni. Mamy tu do czynienia z akcją wielowątkową. Zaczynamy od studiów medycznych by przenieść się w pierwsze lata praktyki, czyli stażu lekarskiego brnąc przez lata pierwszych samodzielnych chwil, aż do momentu, gdzie dorosłe bohaterki spotykają się i powracają do tych pierwszych dni, kiedy się poznały. Cała akcja trwa 18 lat i wypełniona jest przeróżnymi historiami. Każda z bohaterek obrała inną drogę życiową, inną specjalizację. Sondra postanowiła zmierzyć się ze swoją wytrzymałością i na rok wyjechać do Afryki, Mickey odbyła staż w szpitalu, natomiast Ruth poświęciła się rodzinie i pracy.

Czy kobiety będą zadowolone ze swoich wyborów? Jak ułożą się ich losy po skończonym etapie studiowania? Czy każda zazna miłości oraz pogodzi ją z pracą?

Do czynienia z Barbarą Wood miałam pierwszy raz. W czasie czytania "Oznak życia" trafiałam na momenty gdzie czytałam kartka za kartką, byle tylko dowiedzieć się więcej, co będzie dalej. Trafiałam rownież na wątki, które niestety nie przypadły mi do gustu typu: wyjazd Sondry do Afryki, rewelacje z mężem Ruth. Bardzo ciężko było mi przez nie przebrnąć. Na szczęście nie było ich zbyt wiele, więc książkę oceniam, jako ta którą można polecić. Myślę jednak, że nie do większości trafi ta pozycja ze względu na fachowe opisy lekarskie. Wiadomo, co kto lubi. Uważam, że fani serialu "Chirurdzy" wciągną się na maksa, ponieważ rewelacyjnie połączona została tutaj kwestia medycyny z poszukiwaniem siebie, miłości a także niepewności i wytrzymałości w dniu codziennym.

czytanietozaszczyt.blogspot.pl

Naszymi bohaterkami są trzy młode dziewczyny zaczynające studia medyczne, które według ich oczekiwań każdą poniosą w wyznaczoną praktykę. Sonda, Mickey oraz Ruth spotykają się na początku roku akademickiego i jakby nie patrzeć na tamte czasy (1968 r) są mniejszością na swojej uczelni. Mamy tu do czynienia z akcją wielowątkową. Zaczynamy od studiów medycznych by przenieść...

Lekkie dialogi, ciekawa fabuła, wciąga od samego początku do końca. Książka jest dość gruba, ale to działa akurat na jej korzyść. Bardzo dobra, polecam.

Lekkie dialogi, ciekawa fabuła, wciąga od samego początku do końca. Książka jest dość gruba, ale to działa akurat na jej korzyść. Bardzo dobra, polecam.

Dobrze się czyta...może bardziej kobietom, bo mężczyznę z tą książką w ręku nie bardzo sobie wyobrażam..raczej rzuci ją szybko w kąt jak w ogóle po nią sięgnie..no więc babska..jednak nie romans, choć faceci tu tez są..o ..już wiem..to jest książka o wyborach i o kosztach tych wyborów..o tym, że sukces ma przeważnie koszmarną cenę, którą nikt z nas nie chciałby płacić, ale owoc sukcesu skosztować już tak..o poświeceniu swego życia osobistego, chronicznym zmęczeniu i jednak bezradności w wielu momentach.lekarze, czy jednak aby na pewno cudotwórcy?..kobiety na wymarzonych studiach medycznych i ich determinacja, aby udowodnić, że są w stanie dorównać kroku mężczyznom, są niezłe w innych dziedzinach również a nie tylko stworzone do rodzenia dzieci..no to proszę bardzo..są dopuszczone do najciemniejszych zakamarków sztuki medycznej, łącznie z odwiedzinami w podziemiach prosektorium, gdzie znajduje się basen wypełniony formaliną, gdzie pływają zwłoki ludzkie, na których studenci uczą się anatomii..czy aby na pewno, o to im chodziło. nie ma taryfy ulgowej dla nikogo..lekarze..czyli ci, którzy mogą niemal wszystko..no właśnie..niemal..doba ma tylko określoną liczbę godzin i nie jest z gumy, więc ile można pracować, by jednocześnie mieć udane małżeństwo,zadbane dzieci,gdzie kończy się pracowitość a gdzie zaczyna pracoholizm..w którym momencie małżeństwo to tylko przyzwyczajenie i czy naprawdę tylko ten z małżonków, który jest zdradzony cierpi czy też ten zdradzający czasem, nie zawsze, jednak często, też ucieka w jakiś świat fantazji, który uosabia dla niego kochanek czy kochanka.Lekarze a jednak też istnieją dla nich bariery..milioner, a jednak umiera mu syn..na nic więc te miliony..żona milionera, piękna kobieta, znana pani chirurg plastyczny, zna tylu znakomitych lekarzy, a jednak własnego dziecka mieć nie może..zrealizowane jedno marzenie o pracy na misji i w końcu życie z wymarzonym mężczyzna przy boku a potem cios i straty - męża,nienarodzonego dziecka i to co dla lekarza tak ważne- dłoni, które są utracone..na ileś już bezpowrotnie, bo ile będzie trwać rehabilitacja i jakie będą jej efekty nikt nie wie..świat poukładany, który każdego dnia trzeba ukladać na nowo..książka na odprężenie, ale polecam, bo nie jest to stracony czas..

Dobrze się czyta...może bardziej kobietom, bo mężczyznę z tą książką w ręku nie bardzo sobie wyobrażam..raczej rzuci ją szybko w kąt jak w ogóle po nią sięgnie..no więc babska..jednak nie romans, choć faceci tu tez są..o ..już wiem..to jest książka o wyborach i o kosztach tych wyborów..o tym, że sukces ma przeważnie koszmarną cenę, którą nikt z nas nie chciałby płacić, ale...

Wiele lat temu zachwyciłam się książką Barbary Wood „ Domina”, która podobnie jak „Oznaki życia” utrzymana jest w nurcie medycznym- jak się okazało z biegiem lat- moim ulubionym. Podczas pierwszej styczności z twórczością autorki popadłam niemal w ekstazę i książkę „ Domina” na długo zachowałam w swojej pamięci, wraz z nazwiskiem autorki co do mnie wprost niepodobne. Minęły lata a wraz z nimi spadały kartki kolejno przeczytanych przeze mnie książek.
Teraz to nie to co kiedyś: jest Internet a w nim LC, są fora czytelnicze, są rekomendacje, są recenzje, są e-czytniki, jest allegro i… no dobrze bo się zagalopuję. Chodzi mi o to, że dzisiaj nie jestem już zdana na łaskę zaspanej bibliotekarki w miejscowości Zapyziolec, ani na jej ubogą ofertę, trzymaną zazdrośnie „ pod ladą” dla ulubionych czytelników. Innych książek Barbary Wood wtedy w bibliotece nie było, a moje ówczesne fundusze nie były wystarczające na zaspokojenie apetytu czytelniczego przy pomocy ciężko strawnej oferty księgarń stacjonarnych, oraz wobec bieżących ważniejszych potrzeb.
Wracając do Barbary Wood- musiało minąć wiele lat zanim kolejna jej książka wpadła w moje ręce. Spodziewając się kolejnego trzęsienia ziemi , przybrałam w celu jej przeczytania najlepszą, szeroko zalecaną w takich sytuacjach pozycję: poziomo na łóżku. No i co? No i trzęsienia nie było. Co się stało? Zaskoczenie moje nie miało granic i przez kilka dni zastanawiałam się co jest przyczyną? Czyżby mój gust czytelniczy został zmanierowany twórczością pisarzy słynących z niezwykłego kunsztu słowa, którą miałam okazję w międzyczasie poznać? A może uczyniły to inne ,lepsze książki traktujące o medycynie, które również przeczytałam? Prawdopodobnie przyczyną są oba te zjawiska i aby dźwignąć moje łóżko wraz z zawartością doświadczeń czytelniczych trzeba już w tej chwili czegoś znacznie silniejszego niż literatura Barbary Wood.
Potem przyszła refleksja: a czego ja się w ogóle czepiam? Książka jest bardzo dobra: język dość zgrabny, fabuła ciekawa, odpowiednia ilość wątków medycznych, na dodatek nie specjalnie zużytych w innych książkach. Czyta się łatwo, dialogi nie są drętwe, przeskoki akcji nie przesadzone, dobrze opisane. Mamy tutaj losy trzech różnych kobiet, które kończą studia medyczne ( każda z powodu ważnych, własnych przyczyn) i każda z nich po skończeniu studiów spełnia się zawodowo w zupełnie innych warunkach. Dla każdej z nich autorka wymyśliła inną fabułę, odmienną dla pozostałych, co powoduje, że czytając książkę po prostu się nie nudzimy. Nie musimy się też martwić, że przewracając kolejną kartkę książki zostaniemy nieoczekiwanie przerzuceni z Afryki do Anglii, próbując w locie ogarnąć sytuację i odgadnąć o kim teraz czytamy.
W jednej książce możemy podziwiać pracę mądrej, kompetentnej kobiety, która znalazła się w samym środku gorącego buszu, a także takiej która równolegle z pracą lekarza realizuje się w życiu rodzinnym będąc matką i to wielokrotnie .Widzimy też jak kobieta, której życie ( a właściwie uroda) zostało uratowane przy pomocy medycyny i jak bardzo stara się spłacić ten dług będąc najbardziej dokładnym i dobrym lekarzem dla innych, że rezygnuje z innych pragnień. Możemy porównać, czy lepiej jest poświęcić się pracy zawodowej, czy lepiej mieć rodzinę. I co z miłością do drugiego człowieka w sytuacji gdy pierwszym uczuciem jest miłość do medycyny? Na kogo może trafić kobieta, czy lepszy wyrozumiały, rodzinny mąż, czy facet z własnymi ambicjami zawodowymi, które go absorbują?
No i co z tego, że pewne wątki w książce zostały przesłodzone ? Blizna na policzku znika bez śladu , upatrzony facet w buszu wyznaje lekarce miłość i okazuje się być zakochany, choć nic wcześniej nie wskazywało?
W ogólnej ocenie, biorąc pod uwagę, że jest to lektura dedykowana najpewniej kobietom, mająca służyć rozrywce i ich wzruszeniu – to należy uznać, że książka spisuje się na medal. Na dodatek jest słusznych rozmiarów i może wypełnić wiele wieczorów. Dlatego polecam pomimo wzmianki o wstępnym rozczarowaniu, bo na koniec muszę się przyznać,że książka ta zwyciężyła na moim stoliku nocnym z innymi, mocnymi pozycjami, a to o czymś świadczy.

Wiele lat temu zachwyciłam się książką Barbary Wood „ Domina”, która podobnie jak „Oznaki życia” utrzymana jest w nurcie medycznym- jak się okazało z biegiem lat- moim ulubionym. Podczas pierwszej styczności z twórczością autorki popadłam niemal w ekstazę i książkę „ Domina” na długo zachowałam w swojej pamięci, wraz z nazwiskiem autorki co do mnie wprost niepodobne. Minęły...

Historia dość ciekawa, dość dokładny opis pracy lekarzy z kilku dziedzin, a nawet trafiony jak na nasze czasy , w których dużo jest osób leczących się na niepłodność i głośnych tematów o in vitro, opis pracującej w tej właśnie dziedzinie medycyny - Ruth. Wszystko poskładane i dobrze się czytające ale jednak.... mi czegoś brak, nie sięgałam po tą książkę z podnieceniem, nie wyczekiwałam kiedy znajdę chwilę by znowu po nią sięgnąć, po odłożeniu jej zapominałam o jej treści w mig...właśnie tego mi w niej zabrakło. Dam jednak szansę autorce,bo jak to powiedziała mi Pani w Bibliotece jest to dość "poczytna" autorka. Więc zobaczymy :)

Historia dość ciekawa, dość dokładny opis pracy lekarzy z kilku dziedzin, a nawet trafiony jak na nasze czasy , w których dużo jest osób leczących się na niepłodność i głośnych tematów o in vitro, opis pracującej w tej właśnie dziedzinie medycyny - Ruth. Wszystko poskładane i dobrze się czytające ale jednak.... mi czegoś brak, nie sięgałam po tą książkę z podnieceniem, nie...