Biografia założycielki ruchu hospicyjnego. Interesująca książka nie tylko ze względu na ciekawe życie Cicely Saunders, opisane w bardzo zajmujący sposób, ale także ze względu na to 'okno' przez które powinniśmy patrzeć.

Możliwe, że delikatnie nad interpretuję tytuł tej pozycji, jednak czytając czułem, jakbym patrzył przez właśnie owe okno na działania i podejście do człowieka takie jakim powinno być. Ta książka, dla mnie, ma być swego rodzaju drobnym przewodnikiem, oknem na lepszy świat, w którym dostrzega się 'małe wielkie' troski Osób leczonych paliatywnie, objawowo (celowe powtórzenie z mojej strony).

Prawdziwym wzorem do naśladowania jest postawa bohaterki, jej determinacja oraz pomysłowość, a także pełnia empatii, zrozumienia dla drugiego człowieka i umiejętność poświęcenia czasu dla innych gdy doba jest za krótka. Zachwyca siła i wytrwałość z jaką potrafiła być przy terminalnie chorych.

Nie sposób również nie zwrócić uwagi na polskie akcenty w książce i życiu Cecily Saunders - miłość do Dawida Taśmy i nie tylko.

Serdecznie poleca tę książkę, stanowi inspirację i motywacje do pracy nad sobą. Potrafi zachęcić do podjęcia próby by zostać wolontariuszem w hospicjum, a dla tych którzy już nimi są stanowi źródło energii.

Biografia założycielki ruchu hospicyjnego. Interesująca książka nie tylko ze względu na ciekawe życie Cicely Saunders, opisane w bardzo zajmujący sposób, ale także ze względu na to 'okno' przez które powinniśmy patrzeć.

Możliwe, że delikatnie nad interpretuję tytuł tej pozycji, jednak czytając czułem, jakbym patrzył przez właśnie owe okno na działania i podejście do...

Polecam!"Okno ..." to solidnie napisana biografia. Wielkie brawa dla autorek, które pozwoliły mi bliżej poznać kobietę o niezwykłej charyźmie, wierze i z wizją wyprzedzającą jej czasy.

Polecam!"Okno ..." to solidnie napisana biografia. Wielkie brawa dla autorek, które pozwoliły mi bliżej poznać kobietę o niezwykłej charyźmie, wierze i z wizją wyprzedzającą jej czasy.

Pierwsza strona, pierwszego rozdziału wywarła na mnie tak ogromne wrażenie (niezwykle przejmujący fragment),że pomyślałam sobie wtedy -jeśli tak się zaczyna ta książka, to jak ja dam radę doczytać ją do końca? Przekładając jednakże kolejne strony, treść na tyle się „uspokaja” by ściśnięte gardło mogło wrócić do swego pierwotnego stanu.
„Okno nadziei” jest biografią doktor Cicely Saunders, założycielką Hospicjum Świętego Krzysztofa w Londynie, jak i szczegółowo opisaną historią powstania, tego tak znanego hospicjum.
Niezwykłego charakteru tej opowieści nadaje fakt, że pragnienie stworzenia tego miejsca, zapoczątkowała miłość do Polaka. Uczucie do Dawida w dużej mierze ukształtowało ją wewnętrznie i rzuciło światło na dalsze jej życie (lecz to nie ostatni polski wątek w tej książce). Od tamtej pory poświęciła bez reszty swoje życie medycynie paliatywnej. Bo nie chodziło jej bowiem tylko o udzielenie najlepszej opieki medycznej, ale także psychologicznej oraz duchowej pacjentom. Warto zaznaczyć, że byli to pacjenci różnych wyznań, a także pacjenci bezwyznaniowi. Bo dla niej liczył się po prostu – człowiek, a siły czerpała ze swojej wiary w Boga.
W książce znajduje się wiele wzruszających fragmentów opisujących ludzi, którzy znaleźli się w hospicjum, i żyli tam aż do swojej śmierci. Dla mnie jednym z bardziej wzruszających momentów były fragmenty dziennika Ramsaya, mężczyzny, który musiał przedwcześnie odejść z tego świata.
Watro przeczytać tę książkę, by dowiedzieć się jak wiele ta kobieta zrobiła dla cierpiących i umierających ludzi. Jak wiele sama przeszła i wycierpiała. Jak jej pełne poświęcenia życie zaowocowało takim dobrem, docierając do wielu zakątków tego świata.

Pierwsza strona, pierwszego rozdziału wywarła na mnie tak ogromne wrażenie (niezwykle przejmujący fragment),że pomyślałam sobie wtedy -jeśli tak się zaczyna ta książka, to jak ja dam radę doczytać ją do końca? Przekładając jednakże kolejne strony, treść na tyle się „uspokaja” by ściśnięte gardło mogło wrócić do swego pierwotnego stanu.
„Okno nadziei” jest biografią doktor...