rzadko zdarza mi się czytać książkę więcej niż raz. ta jest taką właśnie rzadkością, po którą sięgnęłam po raz drugi po dziesięciu latach. i wtedy i teraz zapadła we mnie równie mocno.

grzechmilosierdzia (ang. mercy among the children) to opowieść syna o ojcu, rozgrywająca się w małej kanadyjskiej społeczności, w której koncentrują się moralne konflikty.

sydney henderson jest "czarną owcą" w małym prowincjonalnym miasteczku. przed laty, w czasie przepychanek, zrzuca z dachu kościoła kolegę i przysięga Bogu nikogo więcej nie skrzywdzić, jeśli ten przeżyje.

udaje mu się dotrzymać słowa, ale choć przyjęta postawa jest szlachetna, sprawia, że jego już i tak trudne życie staje się jeszcze bardziej nieznośne.
dobroć, stoicyzm i zamiłowanie do ksiązek i wiedzy sprawiają, że sąsiedzi nie darzą sydneya ufnością, choć często nadużywają jego dobroci i uczynności, a nawet przypisują mu odpowiedzialność i winę za własne zbrodnie, bo sydney "nigdy nie zdradzi", a nawet jeśli wszyscy znają prawdę, nikt nie próbuje go bronić, ponieważ członkowie wspólnoty pozostają "niewolnikami opinii publicznej, która jest w pewnym sensie większym hamulcem, niż prawo moralne".

"nie ma w charakterze człowieka większej wady, niż chęć uczestniczenia w grupie" - w myśl swoich słów, richardson w tej powieści uwypukla potrzebę przynależności jednostki nawet za cenę wyrzeknięcia się moralnego kręgosłupa i cierpienia drugiego człowieka.

rzadko zdarza mi się czytać książkę więcej niż raz. ta jest taką właśnie rzadkością, po którą sięgnęłam po raz drugi po dziesięciu latach. i wtedy i teraz zapadła we mnie równie mocno.

grzechmilosierdzia (ang. mercy among the children) to opowieść syna o ojcu, rozgrywająca się w małej kanadyjskiej społeczności, w której koncentrują się moralne konflikty.

sydney henderson...

Bardzo dobra ksiazka ukazujaca realia zycia w malych spolecznosciach. Sklania do refleksji, przyjemnie sie czyta.

Bardzo dobra ksiazka ukazujaca realia zycia w malych spolecznosciach. Sklania do refleksji, przyjemnie sie czyta.

To jedna z tych książek, które trudno ocenić - bo z jednej strony książka bardzo dobra, świetnie napisana (i przetłumaczona),ale trudno powiedzieć, aby czytanie jej było przyjemnością. Nagromadzenie bezsilności i beznadziei z jednej strony oraz podłości, niegodziwości i zawiści z drugiej sprawia, że powieść ta jest ciężką i przygnębiającą lekturą.

To jedna z tych książek, które trudno ocenić - bo z jednej strony książka bardzo dobra, świetnie napisana (i przetłumaczona),ale trudno powiedzieć, aby czytanie jej było przyjemnością. Nagromadzenie bezsilności i beznadziei z jednej strony oraz podłości, niegodziwości i zawiści z drugiej sprawia, że powieść ta jest ciężką i przygnębiającą lekturą.

Książka doskonała w swojej treści. Poraża surowością natury, zachwytem nad cudem życia i konsekwencjami wszystkiego co w nim uczynimy. Płynie z niej głęboka mądrość. Czytając kolejne strony, były momenty, w których miałem przed oczami chwile swojego własnego życia, które chciałbym przeżyć ponownie. Może inaczej. Stawiam ją w domu na jednej półce z książkami moich ulubiony pisarzy takich jak Knut Hamsun i Cormac McCarthy.

Książka doskonała w swojej treści. Poraża surowością natury, zachwytem nad cudem życia i konsekwencjami wszystkiego co w nim uczynimy. Płynie z niej głęboka mądrość. Czytając kolejne strony, były momenty, w których miałem przed oczami chwile swojego własnego życia, które chciałbym przeżyć ponownie. Może inaczej. Stawiam ją w domu na jednej półce z książkami moich ulubiony...

Często w chwilach trudnych, traumatycznych, ponad człowiecze siły, w czasach niepewnych, godzinach przełomowych ludzkiego życia, a czasami w bezmyślnych, błahych momentach jestem świadkiem targowania się z Bogiem. Zawierania transakcji wymiennej: łaskę za posłuszeństwo, odsunięcie konsekwencji własnego postępowania za wyrzeczenia czy życie umierającej, bliskiej osoby za wypełnianie dziesięciu przykazań.
Książka jest opowieścią-przypowieścią o człowieku, który zawiera właśnie taki pakt z Bogiem i przyrzeka, że nigdy nie uczyni krzywdy (i to szeroko pojętej: w mowie, myśli i uczynku),żadnemu człowiekowi do końca swojego życia. Jego drogowskazem staje się jedno, niezłomne przekonanie: "nikt nie może wyrządzić człowiekowi krzywdy tak, żeby nie wyrządzić jednocześnie krzywdy samemu sobie".
Czasami zastanawiałam się co by było, gdyby współczesny człowiek żył zgodnie ze wszystkimi normami ustanowionymi przez Boga, bez ustępstw, bez wyjątków, bezgranicznie? Nie kradł, nie kłamał, nie oceniał postępowania innych (próbowałam nie oceniać przez jeden dzień i okazało się to bardzo trudne),nadstawiał drugi policzek, wybaczał krzywdzącym go, a nawet ich kochał. Każdorazowo taka analiza kończyła się jednym wnioskiem: byłby ofiarą, bo regułą społeczną jest, że ludzie, którzy się nie bronią, nie wyznaczają barier czyjejś agresji (tak ładnie zwanej brakiem asertywności),przyciągają katów jak magnes, wręcz są „zadziobywani” przez otoczenie. Najwyraźniej to widać wśród dzieci. Dorośli wypracowali sobie techniki jak robić to w sposób wyrafinowany, a przez to mniej widoczny.
Taką ofiarą, współczesnym Hiobem, gdzieś w małym, kanadyjskim miasteczku, stał się Sydney Henderson. Nie jest to jednak łzawa historia skupiająca się tylko na mnożących się licznie nieszczęściach zgodnie z reakcją łańcuchową. Opowiadana przez jego syna, Lyle’a, miotającego się między sztywnymi zasadami narzuconymi przez ojca, a buntem wieku dorastania, "który nie ma litości sam dla siebie, szczególnie u młodych i poniżonych", ukazuje przede wszystkim piekło jego dzieci i żony z takim bezgranicznie oddanym Bogu człowiekiem.
W tej historii jest mnóstwo pytań i żadnej odpowiedzi. Autor nie wyprostował mi żadnej krętej i zawiłej myśli, nie rozdzielił dwuznaczności pojęć jak tytułowy „grzech miłosierdzia”, nie wskazał jednej, słusznej drogi postępowania, nie ułatwił wyborów moralnych. Pogroził tylko palcem i ostrzegł: Uwaga! Zapamiętaj: "jakikolwiek pakt człowiek zawrze z Bogiem, Bóg będzie go honorować. Człowiekowi może się wydawać, że jest inaczej – ale czy człowiek zna w istocie sens paktu, który zawarł z Bogiem? Zrozum pakt, który z Nim zawarłeś, a zrozumiesz, w jaki sposób Bóg dotrzymuje słowa." Zastanów się dobrze zanim, pod wpływem emocji, zaczniesz się targować, bo historia Hioba nadal jest aktualna, również w XXI wieku.
http://naostrzuksiazki.pl/

Często w chwilach trudnych, traumatycznych, ponad człowiecze siły, w czasach niepewnych, godzinach przełomowych ludzkiego życia, a czasami w bezmyślnych, błahych momentach jestem świadkiem targowania się z Bogiem. Zawierania transakcji wymiennej: łaskę za posłuszeństwo, odsunięcie konsekwencji własnego postępowania za wyrzeczenia czy życie umierającej, bliskiej osoby za...

Inspirująca historia oddająca nastrój kanadyjskiej prowincji opisana bogatym literacko językiem.

Inspirująca historia oddająca nastrój kanadyjskiej prowincji opisana bogatym literacko językiem.

Autor bardzo minimalistycznie przekazuje suche fakty. Nie wgłębia się w analizy moralne, wewnętrzne życie bohaterów. Prawdę o ich przemyśleniach odkrywamy i dopisujemy sobie sami. To czyny świadczą o nich, nie słowa. Czytałam kilka podobnie skonstruowanych powieści, ale żadnej nie odczułam tak głęboko. Być może dlatego, że spotkałam się z porównywaniem Richardsa do Dostojewskiego, którego też lubię. Z początku nie widziałam żadnych punktów wspólnych, ale w końcu dostrzegłam podobieństwa pomiędzy Sydneyem Hendersonem, a Księciem Myszkinem z „Idioty”. Jakby miały jakiś wspólny pierwowzór... Nie wiem o czym myślał Richards, ale Dostojewski czerpał z postaci Jezusa Chrystusa.

Kilkakrotnie Richards nakreśla jakieś mało znaczące wydarzenie, o którym wydaje się, że zapomniał w ferworze rozwijanej opowieści. Po jakimś czasie wydarzenie „wraca” i wyjaśnia się z właściwej perspektywy. Z perspektywy zdarzeń, które nastąpiły po nim.
Ogólnie powieść głębsza niż się na pierwszy rzut oka wydaje i dopuszczająca mnogość interpretacji zachowań bohaterów. Bardzo polecam.

Autor bardzo minimalistycznie przekazuje suche fakty. Nie wgłębia się w analizy moralne, wewnętrzne życie bohaterów. Prawdę o ich przemyśleniach odkrywamy i dopisujemy sobie sami. To czyny świadczą o nich, nie słowa. Czytałam kilka podobnie skonstruowanych powieści, ale żadnej nie odczułam tak głęboko. Być może dlatego, że spotkałam się z porównywaniem Richardsa do...

Mała wielka powieść. Trzyma za gardło od początku do końca. Napisana przejrzystym, klarownym językiem na jaki stać tylko największych. Po lekturze jestem już innym człowiekiem.

Mała wielka powieść. Trzyma za gardło od początku do końca. Napisana przejrzystym, klarownym językiem na jaki stać tylko największych. Po lekturze jestem już innym człowiekiem.

Książka opowiedziana, w większości, z punktu widzenia dorastającego w biedzie chłopca - Lyla. Jego ojciec w dzieciństwie zepchnął z dachu swojego kolegę i powodowany strachem zawarł "umowę" z Bogiem, że jeżeli ten chłopiec przeżyje, to on - Sydney nigdy już nikogo nie skrzywdzi... I cóż dotrzymał słowa, ale przyszło mu zapłacić za ten "sojusz" wysoką cenę.
Czytając tę książkę nie mogłam przestać myśleć o tym, jak łatwo oceniamy innych, tylko na podstawie zasłyszanych informacji, np. z mediów, plotek, bo, jak napisał autor w tej książce "największą wadą charakteru człowieka jest chęć przynależności do grupy". Następnym razem zastanówmy się, zanim ocenimy postępowanie innych, gdyż "nikt nie może wyrządzić człowiekowi krzywdy tak, żeby nie wyrządzić jednocześnie krzywdy samemu sobie." Mogłabym cytować tego autora bez końca, tak mądra i pouczająca była dla mnie ta lektura.

Książka opowiedziana, w większości, z punktu widzenia dorastającego w biedzie chłopca - Lyla. Jego ojciec w dzieciństwie zepchnął z dachu swojego kolegę i powodowany strachem zawarł "umowę" z Bogiem, że jeżeli ten chłopiec przeżyje, to on - Sydney nigdy już nikogo nie skrzywdzi... I cóż dotrzymał słowa, ale przyszło mu zapłacić za ten "sojusz" wysoką cenę.
Czytając tę...

Dla mnie niezapomniana książka. Zdaje się, że broni naiwności, którą ktoś mógłby porównać z głupotą, ale ja odnoszę wrażenie, że ocena postępowania ojca jest miarą naszego zgorzknienia, wyzbycia się dobra z uwagi na bezwzględne prawa rządzące podobno światem. Sydney przyjmuje w życiu dość bohaterską postawę człowieka niezłomnego w swych ideałach. Problem z naszym bohaterem jest taki, że ma rodzinę. To już dla nas zbyt wiele, by wybaczyć mu jego niezłomność. Nie dziwie się, że to niewybaczalne, ale czy nie godne w jakiś sposób podziwu? Bo kto tu jest tak naprawdę winny złu? Sydney czu ludzie, którzy wykorzystują krystaliczną postawę jego ducha? Postać ta żyje w świecie ideałów, które ufundowały naszą cywilizację - chrześcijańskiego miłosierdzia, sięga do klasyków filozofii, mistrzów literatury. Jego losy pokazują wielki rozdźwięk między ideą a praktyką naszej (zakłamanej?) kultury codziennego życia. Czy Sydney od początku do końca kierował się tylko poczuciem winy za wypadek, w którym uczestniczył? Nie, nie wydaje mi się. On wiedział, że włączenie się w korowód kłamstwa, drobnych występków jest zgubny i nieodwracalny. Bo tak żyć jest tylko pozornie łatwiej. Jednym słowem - powieść zmusza do refleksji nad elementarnymi prawami etycznymi, a tego tak bardzo potrzeba współczesnej literaturze nastawionej na niskich lotów kryminał i rozrywkę.

Dla mnie niezapomniana książka. Zdaje się, że broni naiwności, którą ktoś mógłby porównać z głupotą, ale ja odnoszę wrażenie, że ocena postępowania ojca jest miarą naszego zgorzknienia, wyzbycia się dobra z uwagi na bezwzględne prawa rządzące podobno światem. Sydney przyjmuje w życiu dość bohaterską postawę człowieka niezłomnego w swych ideałach. Problem z naszym bohaterem...