Cienie rosną o zmierzchu
- Kategoria:
- literatura piękna
- Cykl:
- Joel Gustafson (tom 2)
- Tytuł oryginału:
- Skuggorna växer i skymningen
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2009-06-25
- Data 1. wyd. pol.:
- 2009-06-25
- Liczba stron:
- 192
- Czas czytania
- 3 godz. 12 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788374146005
- Tłumacz:
- Magdalena Mikołajczyk
- Tagi:
- przyjaźń uczucia zaufanie
Joel ma już prawie dwanaście lat i... potwornie się nudzi. Uważa, że w jego miejscowości nic się nie dzieje. Tymczasem pewnego dnia przydarza mu się Cud! Chłopiec postanawia odwdzięczyć się losowi: chce uszczęśliwić swoją dorosłą przyjaciółkę Gertrud Bez Nosa. Zamierza znaleźć jej narzeczonego. Knuje niegroźną intrygę, wypożycza z biblioteki poezje i uczy się pisać listy miłosne. Aranżuje pierwsze spotkanie... Świat relacji damsko-męskich jest jednak o wiele bardziej skomplikowany, niż przypuszczał, i cały misterny plan bierze w łeb.
Cienie rosną o zmierzchu to zabawna, mądra i wciągająca opowieść o chłopcu, który zostawia za sobą dzieciństwo. Mankell pięknie opowiada o perypetiach Joela i jego przyjaciół, nawiązując do najlepszych tradycji skandynawskiej literatury dziecięcej.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 224
- 133
- 19
- 4
- 3
- 3
- 2
- 2
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Książka mnie porwała w wir przygód Joela. Pomimo, że nie czytałem pierwszego tomu to świetnie się odnalazłem podczas czytania tej części. Pozycja ta ma coś w sobie co mnie naprawdę urzekło. Chociażby relacja Joela z jego tatą, ale nie tylko. Przyciągnęły i dały mi do myślenia też relacje głównego bohatera z jego dorosłymi przyjaciółmi. Mogę śmiało powiedzieć, że jest to jedna z lepszych lektur jakie przeczytałem, jeżeli chodzi o książki dla dzieci, bądź młodzieży. Jestem pewien, że to nie był ostatni raz kiedy sięgam po nią.
Książka mnie porwała w wir przygód Joela. Pomimo, że nie czytałem pierwszego tomu to świetnie się odnalazłem podczas czytania tej części. Pozycja ta ma coś w sobie co mnie naprawdę urzekło. Chociażby relacja Joela z jego tatą, ale nie tylko. Przyciągnęły i dały mi do myślenia też relacje głównego bohatera z jego dorosłymi przyjaciółmi. Mogę śmiało powiedzieć, że jest to...
więcej Pokaż mimo toCoraz mniej książek Mankella pozostaje na mojej liście do przeczytania, ale jeszcze nadal są książki których nie przeczytałem czy też przesłuchałem. „Cienie rosną o zmierchu” to druga część czteroczęściowej serii o młodym chłopaku, Joelu. Już ponad rok temu przesłuchałem pierwszą część, okres wakacyjny jakoś wprowadził mnie w nastrój aby sięgnąć wreszcie po drugą część.
Akcja drugiej części rozpoczyna się kilka miesięcy po wydarzeniach opisanych w pierwszej części. Właśnie zbliżają się dwunaste urodziny Joela. Nadal sam mieszka z ojcem. Nie ma zbyt wielu przyjaciół w podobnym wieku, relacje z rówieśnikami nie przychodzą mu łatwo tym bardziej, że wśród rówieśników są też tacy, który muszą udowadniać iż są silniejsi. Mankell według mnie w bardzo autentyczny sposób opisał realia dorastającego chłopca, który nie ma tak do konca latwej sytuacji rodzinnej. Jednak w książce jest bardzo dużo optymizmu oraz pozytywnej energii. To mnie bardzo zaskakuje w twórczości Mankella. Nie stroni on od trudnych tematów, nie koloryzuje, nie stara się tworzyć zbyt różowej rzeczywistości, dość realnie podchodzi do rzeczywistości. Jednak przy zachowaniu dość mocnego realizmu pokazuje, że przysłowiowa szklanka jest w połowie pełna.
Coraz mniej książek Mankella pozostaje na mojej liście do przeczytania, ale jeszcze nadal są książki których nie przeczytałem czy też przesłuchałem. „Cienie rosną o zmierchu” to druga część czteroczęściowej serii o młodym chłopaku, Joelu. Już ponad rok temu przesłuchałem pierwszą część, okres wakacyjny jakoś wprowadził mnie w nastrój aby sięgnąć wreszcie po drugą część....
więcej Pokaż mimo toJoel ma już prawie dwanaście lat i... potwornie się nudzi. Uważa, że w jego miejscowości nic się nie dzieje. Tymczasem pewnego dnia przydarza mu się Cud! Chłopiec postanawia odwdzięczyć się losowi: chce uszczęśliwić swoją dorosłą przyjaciółkę Gertrud Bez Nosa. Zamierza znaleźć jej narzeczonego. Knuje niegroźną intrygę, wypożycza z biblioteki poezje i uczy się pisać listy miłosne. Aranżuje pierwsze spotkanie... Świat relacji damsko-męskich jest jednak o wiele bardziej skomplikowany, niż przypuszczał, i cały misterny plan bierze w łeb.
Cienie rosną o zmierzchu to zabawna, mądra i wciągająca opowieść o chłopcu, który zostawia za sobą dzieciństwo. Mankell pięknie opowiada o perypetiach Joela i jego przyjaciół, nawiązując do najlepszych tradycji skandynawskiej literatury dziecięcej.
Książkę oceniam na 2
Joel ma już prawie dwanaście lat i... potwornie się nudzi. Uważa, że w jego miejscowości nic się nie dzieje. Tymczasem pewnego dnia przydarza mu się Cud! Chłopiec postanawia odwdzięczyć się losowi: chce uszczęśliwić swoją dorosłą przyjaciółkę Gertrud Bez Nosa. Zamierza znaleźć jej narzeczonego. Knuje niegroźną intrygę, wypożycza z biblioteki poezje i uczy się pisać listy...
więcej Pokaż mimo toBardzo krótko ujmując: skandynawska literatura to jest to. Nie liczy się główny przedział wiekowy odbiorców, ponieważ każdy może wyciągnąć coś pouczającego, mądrego czy zabawnego.
Bardzo krótko ujmując: skandynawska literatura to jest to. Nie liczy się główny przedział wiekowy odbiorców, ponieważ każdy może wyciągnąć coś pouczającego, mądrego czy zabawnego.
Pokaż mimo toMankell przyciągnął mnie do siebie pierwszą powieścią o Joelu, który razem z psem biegł ku gwieździe. Pragnąc dalej towarzyszyć przesympatycznemu 11-latkowi w wyścigu codziennych dni przez szwedzkie chodniki i lasy sięgnęłam po drugą część. Cienie miały urosnąć o zmierzchu, tak jak wyzwania, z którymi musiał zmierzyć się chłopiec. Wyzwaniami nazwano niestety problemy, które Joel stworzył sobie sam, przez własną głupotę. Proste,lecz poruszające przemyślenia zamieniły się w bełkot. Przez pierwszą część książki Mankell każe rozbierać nam Cud na części pierwsze, choć chyba sam nie do końca pojmuje jego reguły. W drugiej części zaś można załamać ręce, obserwując zachowanie Joela, który z beztroskiego i mądrego chłopaka, staje się bohaterem tragicznym. Szukając najlepszego przyjaciela urzeka się Złem, które towarzyszy mu odtąd jak najwierniejszy kompan. Szukając lepszego życia dla Gertrud, uprzykrza je nie tylko jej, ale i wszystkim innym dookoła. Najsmutniejsze jest to, że nawet na końcu książki Joel nie dostrzega swojej winy, której mógłby choćby pożałować i dać nadzieję czytelnikowi na to, że wyrośnie na porządnego człowieka. Jednak "od myślenia o tym, ile na niebie jest gwiazd prawie kręci mu się w głowie." Biedny Joel.
Mankell przyciągnął mnie do siebie pierwszą powieścią o Joelu, który razem z psem biegł ku gwieździe. Pragnąc dalej towarzyszyć przesympatycznemu 11-latkowi w wyścigu codziennych dni przez szwedzkie chodniki i lasy sięgnęłam po drugą część. Cienie miały urosnąć o zmierzchu, tak jak wyzwania, z którymi musiał zmierzyć się chłopiec. Wyzwaniami nazwano niestety problemy, które...
więcej Pokaż mimo toMankell na pewno ma wielką wyobraźnię, choć pewnie sam był chłopcem podobnym do bohatera książki. Sądzę, że autorowi udało się dobrze oddać burzę wyobraźni szalejącą w głowie nastoletniego Joela. Jednak chyba za dużo naczytałem się w szkole pozytywistycznych opowiastek. W czasie lektury "Cieni..." było coś takiego, że nie mogłem uciec z cienia Janka Muzykanta, Siłaczki itp., którzy jawili mi się jako protoplaści bohatera książki.
Mankell na pewno ma wielką wyobraźnię, choć pewnie sam był chłopcem podobnym do bohatera książki. Sądzę, że autorowi udało się dobrze oddać burzę wyobraźni szalejącą w głowie nastoletniego Joela. Jednak chyba za dużo naczytałem się w szkole pozytywistycznych opowiastek. W czasie lektury "Cieni..." było coś takiego, że nie mogłem uciec z cienia Janka Muzykanta, Siłaczki...
więcej Pokaż mimo toNie porwała mnie. Lekka książka,nie trzeba dużo myśleć,raczej szybko o niej zapomnę.
Nie porwała mnie. Lekka książka,nie trzeba dużo myśleć,raczej szybko o niej zapomnę.
Pokaż mimo toRewelacyjna! Opowiada o życiu przeciętnego chłopca z prowincji, a jest wciągająca jak dobra sensacja, nie można się oderwać od czytania, czasami taka śmieszna, że "boki zrywać" - jakie to dzieci potrafią mieć pomysły. Super!
Rewelacyjna! Opowiada o życiu przeciętnego chłopca z prowincji, a jest wciągająca jak dobra sensacja, nie można się oderwać od czytania, czasami taka śmieszna, że "boki zrywać" - jakie to dzieci potrafią mieć pomysły. Super!
Pokaż mimo toCzytając inne pozycje autora wzięłam do ręki i tą. Niestety nie przemawia do mnie, może młodzież odbierze ją inaczej, ale niestety podejrzewam, że współczesna nie.
Czytając inne pozycje autora wzięłam do ręki i tą. Niestety nie przemawia do mnie, może młodzież odbierze ją inaczej, ale niestety podejrzewam, że współczesna nie.
Pokaż mimo to170/2016 (cz. 2 z 4)
170/2016 (cz. 2 z 4)
Pokaż mimo to