Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o książce "Psychonauta - Magia Chaosu w teorii i praktyce" - Zapraszam do obejrzenia krótkiej recenzji wideo, w której przedstawiam najważniejsze informacje o tej pozycji:
https://youtube.com/shorts/SFIWFn6UH5E

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o książce "Psychonauta - Magia Chaosu w teorii i praktyce" - Zapraszam do obejrzenia krótkiej recenzji wideo, w której przedstawiam najważniejsze informacje o tej pozycji:
https://youtube.com/shorts/SFIWFn6UH5E

Jedna z najważniejszych książek o tej tematyce, jednak nie powinna być jedyną podstawą do szukania dalszych odpowiedzi. Podzielam opinię, że jednym z kolejnych autorów do zapoznania się na tej ścieżce będzie Phil Hine. Ma znacznie bardziej rzeczowe i trzeźwe podejście do tematu, odnosi się do niego z dystansem i należytym szacunkiem.

Poza pewnymi wadami książka ta jest jednak bardzo ważna i nie powinna być pomijana przez nikogo. W zasadzie pozycja obowiązkowa, łatwa w zrozumieniu i przystępna. Nie można jednak na niej poprzestać.

Jedna z najważniejszych książek o tej tematyce, jednak nie powinna być jedyną podstawą do szukania dalszych odpowiedzi. Podzielam opinię, że jednym z kolejnych autorów do zapoznania się na tej ścieżce będzie Phil Hine. Ma znacznie bardziej rzeczowe i trzeźwe podejście do tematu, odnosi się do niego z dystansem i należytym szacunkiem.

Poza pewnymi wadami książka ta jest...

Książka dla tych, którzy naprawdę chcą kierować własnym losem i potrafią wyzbyć się strachu oraz lęku przed nieznanym.

Książka dla tych, którzy naprawdę chcą kierować własnym losem i potrafią wyzbyć się strachu oraz lęku przed nieznanym.

Tekst dla osób faktycznie zainteresowanych tematem. Raczej bez problemu rozumiałam o co chodzi w ćwiczeniach dlatego, że z używanymi zwrotami niejednokrotnie się zetknęłam, a wiele ćwiczeń już wcześniej znałam. Jeśli dla kogoś ten tekst byłby niemal pierwszym zetknięciem z tematem magii, to może napotkać przeszkody.

Ale moim zdaniem to nie wada. Meczącym by było, gdyby każda książka zaczynała od najbardziej podstawowych podstaw. Poziom powinien być zróżnicowany, by ludzie mogli posuwać się do przodu.

Można odnieść wrażenie, że autor stara się nieco sprzedać swój pogląd na świat. Warto podejść do tekstu z dystansem. Zresztą obowiązuje to przy jakimkolwiek dziele traktującym o magii.


Psychonauta jest dość ogólnym tekstem. Ot, zbiór wypowiedzi Carrolla na różne kwestie, przedstawienie jego skróconych poglądów, parę ciekawostek. Ciężko się więc dopatrywać tam czegoś szczególnie odkrywczego, bo Psychunauta nie skupia się na żadnej kwestii, a omawianie wszystkich wiąże się z koniecznością oscylowania wokół ogólników.

Tekst dla osób faktycznie zainteresowanych tematem. Raczej bez problemu rozumiałam o co chodzi w ćwiczeniach dlatego, że z używanymi zwrotami niejednokrotnie się zetknęłam, a wiele ćwiczeń już wcześniej znałam. Jeśli dla kogoś ten tekst byłby niemal pierwszym zetknięciem z tematem magii, to może napotkać przeszkody.

Ale moim zdaniem to nie wada. Meczącym by było, gdyby...

Carroll niby pisze o magii chaosu, ale jego pomysły na samą magię są bardzo silnie nacechowane XIX-wiecznym, ceremonialnym podejściem do tematu. Oczywiście, jest to jego pełnoprawny wybór i nie ma w tym sprzeczności, ale nie tak wyobrażałbym sobie uzewnętrznianie największych zalet tego nowego nurtu. Momentami drażniły mnie też nadużycia językowe tj. pisanie o "lewitacji" (która wcale nie jest lewitacją) bądź "niesamowitej umiejętności chodzenia po ogniu" (w czym nie ma nic niesamowitego) sam nie wiem, czy śmiać się, czy płakać. Dla porównania, w pisaniu Phila Hine czuć znacznie większy dystans i to raczej jego pozycje nazwałbym najważniejszymi w temacie, a nie propozycje Carrolla.

Z drugiej strony, Psychonauta może spodobać się każdemu, kto szuka nowych pomysłów na zabawę z własnym umysłem.

Carroll niby pisze o magii chaosu, ale jego pomysły na samą magię są bardzo silnie nacechowane XIX-wiecznym, ceremonialnym podejściem do tematu. Oczywiście, jest to jego pełnoprawny wybór i nie ma w tym sprzeczności, ale nie tak wyobrażałbym sobie uzewnętrznianie największych zalet tego nowego nurtu. Momentami drażniły mnie też nadużycia językowe tj. pisanie o "lewitacji"...