Czytane lata temu. Ocena za cały cykl.

Czytane lata temu. Ocena za cały cykl.

Trzecia część powieści to okres panowania Ramzesa aż do momentu jego śmierci i obejmuje sześćdziesiąt lat panowania.
Ramzes Wielki staje się potężnym władcą, otacza go potęga królewskiego ka, gdyż całe życie podporządkowuje się Zasadzie Maat, a więc w zgodzie z naturą. Jednocześnie jest niezwykle przenikliwy, odważny i sprawiedliwy. Buduje piękne świątynie, jego państwo cieszy się dobrobytem, równocześnie prowadzone są działania dyplomatyczne i wywiadowcze, które kończą się podpisaniem traktatu pokojowego między Egiptem a państwem Cheta.
Całe swoje życie otaczał się wiernymi przyjaciółmi, na których mógł zawsze liczyć ale i zaciekłymi wrogami, nawet Mojżesz, były przyjaciel, spiskuje i podburza Hebrajczyków. Zastawiane są pułapki i spiski aby pozbawić Ramzesa tronu, lecz jest otoczony miłością bliskich osób i boską interwencją, która go chroni przed wszelkimi atakami . Jego wielką miłością była królowa Nefertari, Wielka Pani Abu Simbel, która pomagała mu w rządzeniu krajem.
Autor bardzo wyidealizował Ramzesa, uwypuklił znaczenie magii, przeczucia i intuicji, które zawsze się sprawdzają i często wywabiają bohaterów z opresji. Trzeba jednak pamiętać, że w tamtych czasach magia i wierzenia odgrywała istotną rolę nie tylko u Egipcjan. Znamienne jest postrzeganie Mojżesza jako fanatyka religijnego i niewdzięcznika, który zerwał więzy przyjaźni z Ramzesem, nie tak jak w przekazie biblijnym. Autor pozwolił sobie na taką interpretację, gdyż w świecie naukowym postać Mojżesza okryta jest mgłą tajemnicy, a właściwie nic o nim nie wiadomo, mimo, że jest uważany za tego, który dał podwaliny pod trzy największe religie świata.
Podsumowując, mimo wszystko, powieść bardzo mi się podobała. Czyta się świetnie, akcja jest wartka i barwna, dużo ciekawych przygód i nawet wątków sensacyjnych. A przede wszystkim jest to kopalnia wiedzy o starożytnym Egipcie. Poznajemy piękne i dzikie krajobrazy, zwyczaje codziennego życia , pracy kamieniarzy, rybaków, urzędników i dyplomatów, obrzędy sprawowane w świątyniach i rytuały odrodzenia faraona a nawet sposoby leczenia i sporządzania leków, kosmetyków oraz modę ówczesnych dam. Na uwagę zasługuje również fakt, że Egipcjanki za czasów faraonów miały bardzo wysoki status. Kobieta była uważana za równą mężczyźnie w każdej dziedzinie, miała prawo do własnych majątków, dzieci dziedziczyły majątek w linii matki, a królowe, siostry i małżonki faraonów czesto współrządzily krajem - tzw. koregentki. Kobiety starożytnego Egiptu mogły poślubić kogo chciały, mogły się rozwodzić, mając zapewnione alimenty. Kobiety z wyższych sfer uprawiały politykę, zajmowały się filozofią, sztuką lub zostawały kapłankami Boga w świątyniach, ponadto kobiety wszystkich stanów, począwszy od królowych przez artystki, kapłanki, kobiety interesu po panie domu pełniły role matek, żon a także kochanek a królowe mogły nawet pochodzić z gminu.
Serdecznie polecam, tym bardziej, że powieść Christiana Jacqa często jest niesłusznie, moim zdaniem, krytykowana.

Trzecia część powieści to okres panowania Ramzesa aż do momentu jego śmierci i obejmuje sześćdziesiąt lat panowania.
Ramzes Wielki staje się potężnym władcą, otacza go potęga królewskiego ka, gdyż całe życie podporządkowuje się Zasadzie Maat, a więc w zgodzie z naturą. Jednocześnie jest niezwykle przenikliwy, odważny i sprawiedliwy. Buduje piękne świątynie, jego...

Niestety, osobiście poczułam się rozczarowana V-tomową sagą o Ramzesie II. O ile na początku I tomu dałam się ponieść autorowi, o tyle "Pod akacją zachodu" czytałam po to, żeby skończyć serię.

Oceniam tutaj całą serię:

Minusy:

- Miejscami odnosiłam wrażenie, że autor sam nie wiedział, czy chce napisać powieść ściśle historyczną, czy fantastyczną (bitwa pod Kadesz, niezwykłe moce Nefertari ecc). Koniec końców, w moim odczuciu wyszło tak, że mamy Egipt prosto ze ścian świątyń i papirusowych przypowieści - czyli fantastyczny; faraon i jego wielka małżonka królewska mają niezwykłe moce zsyłane przez Amona i resztę bogów, kraj przesycony jest mocą ochronną, a czary egipskich kapłanów znane są na całym świecie. Nie miałabym pretensji, gdyby taki zamysł był wprowadzony od początku, a on stopniowo się nasila.

- Ramzes II nie mógł spotkać Homera (wesołej kompanii spod Troi też nie),ale wtedy omyłkowo wzięłam to za powieść czysto historyczną. Nie mniej żal pozostał.

- Bohaterowie są papierowi; albo dobrzy albo źli (z drobnymi wyjątkami min. Piękna Izis, Asza czy Putuhepa).

- Miałam wrażenie, że złych zawsze spotyka kara, a dobrych nagroda.

Plusy:

- Barwnie przedstawiony świat starożytnego Egiptu - czułam powiew nilowego wiatru na twarzy, chodziłam po zielonych ogrodach i monumentalnych świątyniach.

- Tematyka Egiptu za czasów piramid.

- Bogactwo postaci i wątków historycznych.


Podsumowując:
Nie jest to seria dla każdego. Jeśli ktoś spodziewa się czystej powieści historycznej - rozczaruje się. Ale jeżeli ktoś chce odbyć podróż do magicznego świata wierzeń starożytnych Egipcjan, którzy w faraonie widzieli boga i nie przeszkadzają mu schematyczni bohaterowie wmieszani w prawdziwą historię, to szczerze polecam serię o Ramzesie II.

Niestety, osobiście poczułam się rozczarowana V-tomową sagą o Ramzesie II. O ile na początku I tomu dałam się ponieść autorowi, o tyle "Pod akacją zachodu" czytałam po to, żeby skończyć serię.

Oceniam tutaj całą serię:

Minusy:

- Miejscami odnosiłam wrażenie, że autor sam nie wiedział, czy chce napisać powieść ściśle historyczną, czy fantastyczną (bitwa pod Kadesz,...

mam ogólną słabość do książek akcji z tematyka starożytną, sam tytułowy bohater Ramzes jest przedstawiony jako władca idealny, zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym- władca kierujący krajem, który nie ponosi porażek a zwycięstwa, mądrze włada, bezgranicznie kocha żonę dzieci i swój lód, zawsze przedkłada kraj przed sprawami prywatnymi- trochę za dużo ideałów ale dobrze się czyta,

książka ma bardzo wartką akcję i się nie nudzi, wszystkie tomy tworzą jedność, mądre zakończenie, z reszta sama książka przedstawia wiele mądrości nie tylko w postępowaniu władcy ale i innych pobocznych bohaterów, polecam zainteresowanym starożytnością :)

mam ogólną słabość do książek akcji z tematyka starożytną, sam tytułowy bohater Ramzes jest przedstawiony jako władca idealny, zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym- władca kierujący krajem, który nie ponosi porażek a zwycięstwa, mądrze włada, bezgranicznie kocha żonę dzieci i swój lód, zawsze przedkłada kraj przed sprawami prywatnymi- trochę za dużo ideałów ale...

W końcu przeczytałam. Christian Jacq w swym pięciotomowym dziele zawarł całe życie Ramzesa II Wielkiego. Chociaż wiele podkoloryzował i przerobił na potrzeby powieści, nie zmienia to faktu, że świetnie przedstawia życie ludzi tamtych czasów. Wydawnictwo Zysk i S-ka postanowiło pięć tomów przekuć w trzy co uważam za bardzo dobre posunięcie. Prawda jest taka, że gdybym ostatnie dwa tomy dostała w oddzielnych egzemplarzach, nieprędko skończyłabym przygodę z najsłynniejszym z faraonów. Z przykrością stwierdziłam, że pod koniec miałam dość książki, czytałam praktycznie na siłę byle tylko móc o sobie powiedzieć, że przeczytałam całego "Ramzesa". To nie jest książka do której wrócę, ale nie skreślam autora, który jest słynnym francuskim egiptologiem i założył Instytut Ramzesa, zajmujący się ratowaniem zagrożonych zabytków starożytności. Jednak minie więcej niż trochę czasu nim sięgnę po kolejną opowieść spod jego pióra.

Pięć lat po bitwie pod Kadesz Hetyci wciąż stanowią zagrożenie dla Egiptu. Do tego brat faraona - Szenar, zamierza zabić władcę Dwóch Ziem, uciekł i z pewnością nie spocznie póki nie ujrzy martwego oblicza Ramzesa. Jeszcze libijski mag Ofir, który trzymał w ryzach hetycką siatkę szpiegowską w Egipcie, z pewnością jest groźnym przeciwnikiem. Oj, same zmartwienia spadły na głowę władcy. Nawet radość z powodu powrotu przyjaciela z młodości, Mojżesza, okazuje się być przedwczesna. Na szczęście ma przy sobie piękną i mądrą małżonkę Nefertari, dzieci z których można być tylko dumnym oraz garść zaufanych przyjaciół obrońców. W takich warunkach można rządzić, służyć Zasadzie Maat, pośredniczyć między światem boskim a tym na ziemi i przy okazji zapisać się na kartach historii. A niech innych ambitnych skręca, ale to on jest Ramzesem II Wielkim.

Już wcześniej miałam do czynienia z prozą Jacqa. Przeczytałam czteroksiąg "Tajemnice Ozyrysa" oraz poprzednie części "Ramzesa". Z pewnością nie należy od nich oczekiwać trzymania się ściśle faktów i prawdy historycznej. Egiptolog prezentuję swoją wizję władzy podpartą olbrzymią wiedzą w tym zakresie. Nie sposób odmówić mu umiejętności przedstawiania codzienności tamtych czasów zarówno na szczeblu plebejskim jak i królewskim. Niezwykle łatwo jest wczuć się w rzeczywistość starożytnego Egiptu oraz mentalność jego mieszkańców. Jednak fabularnie "Ramzes" kuleje szczególnie od połowy czwartego tomu. "Pod akacją zachodu" to mistrzowski popis dłużyzn, przewidywalności oraz odczłowieczania bohaterów. Na samym początku opowieści, Ramzes był pełnym zapału, siły i umiejętności, ale przede wszystkim postacią wielu emocji. Pod koniec sprawiał wrażenie sztywno ociosanej statuy, która jest władcą Egiptu, a nie człowiekiem. Brakowało trzymających w napięciu zwrotów akcji. Doświadczenie czytelnicze nauczyło mnie, że jeśli ktokolwiek snuje plany unicestwienia prawego faraona, skończy się to dla buntownika fatalnie. Ta przewidywalność szczególnie się uwypukla przy tak rozwiniętych stronicowo powieściach. Gwoździem do trumny okazał się patos w połączeniu ze szlachetnymi na granicy melodramatu wyborami.

Ale to cały Jacq - człowiek, który postanowił podzielić się swoją pasją i pokazać starożytny Egipt od ciekawszej i mniej sztywnej strony. Brakowało mi trochę odwagi w stawianiu rys na nieskalanych charakterach postaci. Podział bohaterów jest czarno - biały. Kto jest za faraonem, to w końcu pokona pokusę zaszkodzenia swemu władcy. Kto zaś nienawidzi władcy Dwóch Ziem, ten do końca będzie tym złym i niegodnym stąpania po ziemiach Egiptu jako człowiek wolny. Cóż, pożegnałam się już z Ramzesem i więcej do niego nie wrócę. Całość jest z pewnością warta przeczytania, ale pod koniec ta przyjemność obcowania ze światem Ramzesa przemienia się w zawody Strong Men.

W końcu przeczytałam. Christian Jacq w swym pięciotomowym dziele zawarł całe życie Ramzesa II Wielkiego. Chociaż wiele podkoloryzował i przerobił na potrzeby powieści, nie zmienia to faktu, że świetnie przedstawia życie ludzi tamtych czasów. Wydawnictwo Zysk i S-ka postanowiło pięć tomów przekuć w trzy co uważam za bardzo dobre posunięcie. Prawda jest taka, że gdybym...

Ostatni tom opowieści o Ramzesie. Całość jest po prostu rewelacyjna i zapewne nie jest to moja ostatnia przygoda z Christianem Jacqo. Polecam wszystkim miłośnikom starożytnego Egiptu.

Ostatni tom opowieści o Ramzesie. Całość jest po prostu rewelacyjna i zapewne nie jest to moja ostatnia przygoda z Christianem Jacqo. Polecam wszystkim miłośnikom starożytnego Egiptu.