Polskie tłumaczenie woła o pomstę do nieba. Czytałem i nie dowierzałem na widok tak amatorskiej roboty. ISA, dlaczego?

Jeśli ktoś nie ma trudności z j.angielskim, to zdecydowanie polecam zapoznawanie się z tą trylogią wyłącznie w oryginale!

Odnośnie do samej książki, jest to bardzo klimatyczna i wciągająca opowieść. Myślę, że z całą Sagą, jak i prozą autora możliwa jest relacja na zasadzie love or hate, o czym trzeba się przekonać osobiście. Przydałoby się jednak nowe, lepsze wydanie tej trylogii w naszym języku.

Polskie tłumaczenie woła o pomstę do nieba. Czytałem i nie dowierzałem na widok tak amatorskiej roboty. ISA, dlaczego?

Jeśli ktoś nie ma trudności z j.angielskim, to zdecydowanie polecam zapoznawanie się z tą trylogią wyłącznie w oryginale!

Odnośnie do samej książki, jest to bardzo klimatyczna i wciągająca opowieść. Myślę, że z całą Sagą, jak i prozą autora możliwa jest...

Ocena książki po okładce lub cenie bywa krzywdząca i często rozmija się z prawdą. Ocena książki po kilku stronach również.
"Szpon Srebrnego Jastrzębia" to lektura z półki "Poznaj mnie lepiej". Okładka może troszkę odstraszać, tytuł nie jest szczególnie chwytliwy, a pierwsze akapity raczej kołyszą do snu niż pobudzają wyobraźnię. Nie, to nie jest powód, by odłożyć książkę na półkę.
Raymond E. Feist to człowiek, który ma za sobą już sporo, jeśli chodzi o dorobek literacki. Wnioskuję po tytułach, że "Szpon..." to kontynuacja, nowa historia w tym samym uniwersum, dlatego warto byłoby przeczytać pozostałe, by móc w pełni ocenić możliwości autora.
W tej książce urzekają mnie pewne szczególiki stylistyczne, rzucające się w oczy wtedy, gdy ktoś skupi się na czytaniu, pamięta, co przeczytał i faktycznie chce zrozumieć tekst. Na przykład warto zwrócić uwagę na to, w jaki sposób rozpoczynają się rozdziały, bowiem jest to pewna prawidłowość, mianowicie na początku każdego jest krótkie zdanie (składające się z podmiotu i orzeczenia); w pierwszej części podmiotem jest Szpon, w drugiej - Tal. Drugi niuans stylistyczny to różnica barwności języka. Druga część sprawia wrażenie bardziej wyszukanej, podczas gdy pierwsza budowana jest naprawdę prostymi zdaniami, jakby autor podkreślał przed czytelnikiem rozwój głównego bohatera.
Takich ciekawostek w "Szponie Srebrnego Jastrzębia" jest wiele, zatem każdą osobę, która dopiero sięga po tę pozycję, zachęcam do poświęcenia jej większej uwagi i nie przekreślenia po pierwszych zdaniach.

Ocena książki po okładce lub cenie bywa krzywdząca i często rozmija się z prawdą. Ocena książki po kilku stronach również.
"Szpon Srebrnego Jastrzębia" to lektura z półki "Poznaj mnie lepiej". Okładka może troszkę odstraszać, tytuł nie jest szczególnie chwytliwy, a pierwsze akapity raczej kołyszą do snu niż pobudzają wyobraźnię. Nie, to nie jest powód, by odłożyć książkę na...

Pierwszy raz "Szpon Srebrnego Jastrzębia" przeczytałem jakoś w 2007 albo 2008 roku, wtedy po prostu zakochałem się w tej książce. Przedstawiony świat, bohaterowie i akcja bardzo mi zaimponowały. Teraz, po tych kilku latach sięgnąłem znowu po trylogię "Konklawe Cieni", która spokojnie leżała na mojej półce czekając na ponowne przeczytanie. Po raz kolejny się nie zawiodłem. Zdecydowanie jest to jedna z moich ulubionych książek fantasy, a Feist jest genialnym pisarzem w swojej dziedzinie.

Pierwszy raz "Szpon Srebrnego Jastrzębia" przeczytałem jakoś w 2007 albo 2008 roku, wtedy po prostu zakochałem się w tej książce. Przedstawiony świat, bohaterowie i akcja bardzo mi zaimponowały. Teraz, po tych kilku latach sięgnąłem znowu po trylogię "Konklawe Cieni", która spokojnie leżała na mojej półce czekając na ponowne przeczytanie. Po raz kolejny się nie zawiodłem....

Po przeczytaniu najnowszej książki Feista - ''U bram ciemności'' chciałem przeczytać kolejne części serii o Midkemii. Okazało się, że tego jest pełno. Wybrałem Konklawe Cieni, ponieważ nazwa ta pojawiała się w Sadze o wojnie demonów, a ja nie wiedziałem co to jest. Nie zacząłem od samego początku, tak jakoś możliwe, że także przez długość. Po prostu na czytniku czyta się trochę inaczej - wolę czytać krótsze e-booki. Myślę jednak, że z czasem przeczytam w wersji elektronicznej wszystkie pozostałe 20. powieści Feista z świetnego uniwersum.

Po przeczytaniu najnowszej książki Feista - ''U bram ciemności'' chciałem przeczytać kolejne części serii o Midkemii. Okazało się, że tego jest pełno. Wybrałem Konklawe Cieni, ponieważ nazwa ta pojawiała się w Sadze o wojnie demonów, a ja nie wiedziałem co to jest. Nie zacząłem od samego początku, tak jakoś możliwe, że także przez długość. Po prostu na czytniku czyta się...

Przewidywalna fabuła, ale wciąga.

Przewidywalna fabuła, ale wciąga.

Początkowo książka wydała mi się nudna, ale z każdym kolejnym rozdziałem wciągała mnie coraz bardziej.

Początkowo książka wydała mi się nudna, ale z każdym kolejnym rozdziałem wciągała mnie coraz bardziej.

Po tym autorze zdecydowałem się czegoś lepszego. Okropnie nudne. Tępy główny bohater i słaba fabuła. Nieudana książka, ale są gorsze

Po tym autorze zdecydowałem się czegoś lepszego. Okropnie nudne. Tępy główny bohater i słaba fabuła. Nieudana książka, ale są gorsze