Przeciętność. Książka skojarzyła mi się ze średnich lotów serialem amerykańskim. Akcja mogłaby się rozgrywać w dowolnym mieście, wśród dowolnie wybranej grupy ludzi. Nie trzeba było tego tłumaczyć z arabskiego. Plus za kilka niezłych scen erotycznych.

Przeciętność. Książka skojarzyła mi się ze średnich lotów serialem amerykańskim. Akcja mogłaby się rozgrywać w dowolnym mieście, wśród dowolnie wybranej grupy ludzi. Nie trzeba było tego tłumaczyć z arabskiego. Plus za kilka niezłych scen erotycznych.

Ta książka jest wspaniale wydana. Twarda oprawa i dobry papier. Do tego nietuzinkowy opis zachęcił mnie do zakupu tej książki,

Egipski autor opowiada o kilku osobach z Egiptu, którzy próbują odnaleźć się w Stanach Zjednoczonych w tytułowym Chicago. Są tutaj młodzi Egipcjanie jak i Ci starzy czyli profesorowie Centrum Medycznego Uniwersytetu Illinois.

Dzięki tej książce możemy bliżej poznać ten naród, ich tradycje oraz kulturę.

Mam jednak wrażenie, że autor umieścił tutaj za dużo bohaterów i w pewnym momencie sam się pogubił. Książka niestety zakończyła się przedwcześnie. Niektóre wątki zostały zwyczajnie urwane, co powoduje, że książka jest niżej oceniona niźli mogła być.

Na liście książek przeczytanych Na Tronie Chicago zajęło miejsce w ogonie. Trudno mi ją polecać, gdyż jest ona niedokończona. Ciężko również ją mi się czytało. 338 stron przeczytałem w ciągu 15 dni i 12 posiedzeń, co jak widzicie nie jest najlepszym wynikiem.

Ta książka jest wspaniale wydana. Twarda oprawa i dobry papier. Do tego nietuzinkowy opis zachęcił mnie do zakupu tej książki,

Egipski autor opowiada o kilku osobach z Egiptu, którzy próbują odnaleźć się w Stanach Zjednoczonych w tytułowym Chicago. Są tutaj młodzi Egipcjanie jak i Ci starzy czyli profesorowie Centrum Medycznego Uniwersytetu Illinois.

Dzięki tej książce...

Powieść o migrantach, która równie dobrze mogłaby się nazywać Kair. W pigułce przedstawia różnice między Wschodem i Zachodem, pokazując obłudę albo raczej życiowe podejście do reguł kulturowo-religijnych. Początkowo bardzo dobra, mniej więcej w połowie zaczyna irytować swoim zagęszczeniem i jednostronnym kierunkiem, w którym autor prowadzi losy swoich bohaterek i bohaterów. Chicago udowadnia tezę al-Aswaniego, że człowiek nigdy w pełni nie ucieknie (czyt. nie uwolni się) od swojej ojczyzny i kultury, w której się wychował, bo narodowość to pewnego rodzaju łatka, piętno i niezbywalna obecność. Fabularnie dość przekonuje, ale czasami jest nieznośne ze względu na część dialogów z tezą, brzmiących jakby z XIX-wiecznej powieści. Tak czy siak można, ale lepiej czyta się debiut al-Aswaniego, czyli Kair. Historia jednej kamienicy.

Powieść o migrantach, która równie dobrze mogłaby się nazywać Kair. W pigułce przedstawia różnice między Wschodem i Zachodem, pokazując obłudę albo raczej życiowe podejście do reguł kulturowo-religijnych. Początkowo bardzo dobra, mniej więcej w połowie zaczyna irytować swoim zagęszczeniem i jednostronnym kierunkiem, w którym autor prowadzi losy swoich bohaterek i bohaterów....

Jedyną wartością tej książki jest temat, niestety miałam wrażenie, że to ledwie szkic powieści, jakieś notatki do czegoś większego. Literacko nie powala, nie potrafię ocenić na ile to kwestia kiepskiego przekładu, czy ten autor po prostu zawsze pisze tak sztucznie (momentami wręcz infantylnie). Mahfuz to jednak nie jest. Ale ze słabości do Orientu nie umiem jej jednoznacznie odradzić.

Jedyną wartością tej książki jest temat, niestety miałam wrażenie, że to ledwie szkic powieści, jakieś notatki do czegoś większego. Literacko nie powala, nie potrafię ocenić na ile to kwestia kiepskiego przekładu, czy ten autor po prostu zawsze pisze tak sztucznie (momentami wręcz infantylnie). Mahfuz to jednak nie jest. Ale ze słabości do Orientu nie umiem jej...

Rewelacyjna powieść egipskiego dentysty - doktora al-Aswaniego, który jest wybitnym obserwatorem i krytykiem współczesnego egipskiego społeczeństwa. Bohaterowie powieści są może momentami przejaskrawieni ale, moim zdaniem, to celowy zabieg literacki mający na celu zwrócić uwagę czytelnika na niektóre kwestie.

Książka jest szalenie wciągająca, mądra i czyta się ją z przyjemnością (wielki plus za świetne tłumaczenie z języka arabskiego!).

Rewelacyjna powieść egipskiego dentysty - doktora al-Aswaniego, który jest wybitnym obserwatorem i krytykiem współczesnego egipskiego społeczeństwa. Bohaterowie powieści są może momentami przejaskrawieni ale, moim zdaniem, to celowy zabieg literacki mający na celu zwrócić uwagę czytelnika na niektóre kwestie.

Książka jest szalenie wciągająca, mądra i czyta się ją z...

Zaletą al-Aswaniego jest styl narracyjny, wyważony, spokojny ale też ciekawy. Szczególne jego opisy behawioralnych zachowań kobiet są zarówno dociekliwe, ironiczne a przy tym urokliwe. Czyż takie zdanie: „…wykonując kokieteryjny gest, który roztoczył wokół niej aurę niezwykle delikatnej kobiecości” nie jest zwiewnie, piękne, zalotne, a przede wszystkim rozpalające wyobraźnię?
Sam zamysł ukazania losów egipskich emigrantów w kontekście obcego im środowiska amerykańskiego, czasami przychylnego, czasami niechętnego zasługuje na duże uznanie. Natomiast autor moim zdaniem przedobrzył z ilością głównych bohaterów, około dziesięciu, w powiązaniu z grubością książki. Na trzystu stronach zostali stłoczeni właściwie bez możliwości bliższego ich poznania, bez prawa do opowiedzenia o sobie, bez głosu, bo jednak autor skupił się na narracji. Jeśli bohaterowie już coś mówią, przypomina to fragmenty oficjalnych przemówień, albo też ich wypowiedzi są nijakie, a najczęściej rozdziały kończą się wtedy gdy zaczyna się ciekawie. Także autor nie wytworzył napięcia w akcji, a potęgowanie tego napięcia zdaje się było jego celem. Wyszło więc nieco miałkie opowiadanie ze zbyt rozproszonymi i wątle rozwiniętymi wątkami. Więc dla mnie to jakaś namiastka, a nie potrafiłem wyczuć czy dobrze się zapowiadająca.

Zaletą al-Aswaniego jest styl narracyjny, wyważony, spokojny ale też ciekawy. Szczególne jego opisy behawioralnych zachowań kobiet są zarówno dociekliwe, ironiczne a przy tym urokliwe. Czyż takie zdanie: „…wykonując kokieteryjny gest, który roztoczył wokół niej aurę niezwykle delikatnej kobiecości” nie jest zwiewnie, piękne, zalotne, a przede wszystkim rozpalające...

Egipt. Kraj pełen bogactw, po brzegi wypełniony biedą. Kanał Sueski, złoża ropy, turystyka. Wiem, byłam, widziałam, oddychałam tym pradawnym powietrzem, widziałam megabogactwo i prehistoryczne ubóstwo, prostotę i wyrafinowanie, dziedzictwa ludzkości opisane kulfonami na wydartej kartce z zeszytu. Nie mnie to oceniać.

Ludzie i ich problemy, ich koleje losu, problemy niezależne od przynależności etnicznej czy kulturowej. Problemy te same ale sposoby na ich rozwiązanie, oooo, to bardzo ciekawe zagadnienie.

Mężczyzna w domu mężatki podczas nieobecności męża. Reakcja Amerykanki i Arabki. Czy jest jakiś problem?
Dwoje zakochanych, młodzi, wolni, przekonani o obopólnym zaangażowaniu, mieszkają w „Chicago” Ala al-Aswaniego. Oni, Egipcjanie wierzący w nauki proroka. Oni, Amerykanie wierzący… no właśnie w co? Ekonomię, pieniądz, nic. Czy jest jakaś różnica między nimi?
Rodzice. Relacja ojciec-córka. Amerykanie - muzułmanie.
Świadomość narodowa, zaangażowanie społeczne, odpowiedzialność za kraj.
Emigracja, wyobcowanie, tęsknota, rasizm, różnice kulturowe.

Ludzie. Są tacy sami. Biologia, instynkty, popędy. Niby proste i takie oczywiste. Nie powinniśmy ich dusić w sobie ani nadmiernie im folgować. Wszystko jest dla ludzi w odpowiednich proporcjach. Ale jak człowiek zareaguje gdy one staną się tabu, gdy jakaś wielka, niezależna od nas moc nakaże je powstrzymać, zamknąć, zabić, zero. Czy to jest zdrowe? Czy nie zbudzi frustracji? Czy nie napędzi natręctwa myśli „tylko o jednym”? Ala al-Aswani wie, Ala al-Aswani jest Egipcjaninem.

I jeszcze jedno. Reklama.
„I proszę uważać wibrator za taki sam przyrząd, jak maszynka do golenia czy suszarka do włosów, zwyczajne urządzenie, które uczyni pani życie piękniejszym i łatwiejszym” :)

Egipt. Kraj pełen bogactw, po brzegi wypełniony biedą. Kanał Sueski, złoża ropy, turystyka. Wiem, byłam, widziałam, oddychałam tym pradawnym powietrzem, widziałam megabogactwo i prehistoryczne ubóstwo, prostotę i wyrafinowanie, dziedzictwa ludzkości opisane kulfonami na wydartej kartce z zeszytu. Nie mnie to oceniać.

Ludzie i ich problemy, ich koleje losu, problemy...

"Chicago" to barwna, dynamiczna opowieść o egipskich emigrantach mieszkających w tytułowym Chicago. Akcja ogranicza się do tego miasta, ale tak naprawdę stanowi ono tylko przykład i jest symbolem wielokulturowych Stanów Zjednoczonych.

Powieść składa się z przeplatających się historii, których bohaterami są ludzie w różnym wieku. Łączy ich etniczne pochodzenie i uczelnia, na której wykładają lub studiują. Wielu z nich musiało przejść drogę przez mękę, by się tu znaleźć.
Jedni odnaleźli się w nowej rzeczywistości i jakoś sobie radzą, inni wciąż tęsknią za swoim krajem, mimo iż wyjechali z niego z nadzieją na nowe życie i udało im się zrobić karierę, jeszcze inni wciąż czują się obcymi, innymi, odrzuconymi i gorszymi.

"Chicago" to nie tylko powieść obyczajowa. To również ważny głos w dyskusji między Bliskim Wschodem i Zachodem. Autor na przykładzie różnych bohaterów pokazuje, że koegzystencja tych dwóch światów jest niemożliwa, przede wszystkim ze względu na różnice kulturowe i religijne. W ujęciu pisarza to światy tak odmienne, że nigdy nie będą w stanie się porozumieć i współistnieć bez konfliktów.

Amerykański sen o dobrobycie i wolności dla wielu postaci okazuje się ułudą i szybko pryska niczym bańka mydlana. Stany Zjednoczone pokazane zostały tu jednak w sposób nieco szablonowy i stereotypowy - to kraj, w którym panuje rasizm (o czym mają okazję przekonać się nie tylko Egipcjanie),to królestwo wielkich korporacji i wyścigu szczurów, miejsce wyjątkowo niebezpieczne, na ulicach którego panoszą się bandyci, handlarze narkotyków, prostytutki i różni kombinatorzy.

Jednak nie tylko Amerykanie poddani zostają ostrej krytyce. Autor nie zostawia suchej nitki na wielu emigrantach - są wśród nich ludzie sprzedajni, karierowicze, donosiciele, oszuści. Na ich tle uczciwi i wierni tradycji Egipcjanie wypadają wyjątkowo pozytywnie, ale niejednokrotnie okazuje się, że ich zalety nie stanowią żadnej wartości w nowym świecie, prowadzą do kompleksów i bardziej ranią niż cieszą.

"Chicago" to powieść przepełniona smutkiem, melancholią, nostalgią. Mimo tej nieco przygnębiającej aury i złożonej problematyki, czyta się ją szybko i z emocjami, bo perypetie bohaterów okazują się niesamowicie wciągające.

"Chicago" to barwna, dynamiczna opowieść o egipskich emigrantach mieszkających w tytułowym Chicago. Akcja ogranicza się do tego miasta, ale tak naprawdę stanowi ono tylko przykład i jest symbolem wielokulturowych Stanów Zjednoczonych.

Powieść składa się z przeplatających się historii, których bohaterami są ludzie w różnym wieku. Łączy ich etniczne pochodzenie i uczelnia,...

Książka składa się z kilku opowiadań o Egipcjanach, którzy szukają nowego życia w Stanach Zjednoczonych. To głównie opowiadania o studentach i wykładowcach uniwersytetu w Chicago, jak również o ich bliskich.
Spodziewałam się czegoś lepszego. W książce brakuje mi akcji, płynności. Za dużo erotyzmu, za mało wciągających wydarzeń. Tematyka religijno-polityczna mnie nie zainteresowała, przeczytałam z przymusu.

Książka składa się z kilku opowiadań o Egipcjanach, którzy szukają nowego życia w Stanach Zjednoczonych. To głównie opowiadania o studentach i wykładowcach uniwersytetu w Chicago, jak również o ich bliskich.
Spodziewałam się czegoś lepszego. W książce brakuje mi akcji, płynności. Za dużo erotyzmu, za mało wciągających wydarzeń. Tematyka religijno-polityczna mnie nie...

Fantastyczna książka, ukazująca różnice między Wschodem a Zachodem, walkę człowieka z własnymi przekonaniami. Nie jest to historia Chicago, ale ludzi, którzy z różnych powodów musieli przenieść się do zupełnie innego świata, zupełnie innej kultury. Dziwią mnie negatywne opinie o wstępie autorstwa znanego arabisty i znawcy literatury arabskiej - prof. Dziekana. Z pewnością wstęp ten nie zniechęcił mnie do przeczytania książki, wręcz przeciwnie. Uważam, że przed sięgnięciem po tę pozycję warto poczytać o historii współczesnego Egiptu, aby zapoznać się z sytuacją Koptów oraz rządami Hosniego Mubaraka. Wtedy nikomu przedstawiona historia nie powinna wydać się przejaskrawiona.

Fantastyczna książka, ukazująca różnice między Wschodem a Zachodem, walkę człowieka z własnymi przekonaniami. Nie jest to historia Chicago, ale ludzi, którzy z różnych powodów musieli przenieść się do zupełnie innego świata, zupełnie innej kultury. Dziwią mnie negatywne opinie o wstępie autorstwa znanego arabisty i znawcy literatury arabskiej - prof. Dziekana. Z pewnością...