Trylogia zrobiła na mnie mega wrażenie natomiast "Nie mów nikomu" czytało mi się ciężko.

Trylogia zrobiła na mnie mega wrażenie natomiast "Nie mów nikomu" czytało mi się ciężko.

Książka jak scenariusz filmu, oczywiście amerykańskiego. Prosta fabuła, przewidywalna, na końcu niby coś zagmatwane, szybka akcja, bez zbędnych opisów. Dla mnie zbyt prozaiczna więc tylko 6. Na podróż w pociągu lub w samolocie idealna.

Książka jak scenariusz filmu, oczywiście amerykańskiego. Prosta fabuła, przewidywalna, na końcu niby coś zagmatwane, szybka akcja, bez zbędnych opisów. Dla mnie zbyt prozaiczna więc tylko 6. Na podróż w pociągu lub w samolocie idealna.

Wciągająca historia, ale bez uniesień.

Wciągająca historia, ale bez uniesień.

David Beck od ośmiu lat zmaga się z bólem utraty żony,która pewnej sierpniowej nocy została porwana i zamordowana.
Nie potrafi się pozbierać . Nagle otrzymuje pewną tajemniczą wiadomość po której jego świat "przewraca się do góry nogami". David zaczyna wierzyć że jego ukochana żyje. Niezłomnie dąży do odkrycia prawdy podążając śladami żony sprzed jej rzekomej już śmierci.

Styl tego autora jednak bardziej mnie denerwuje niż zachwyca. Początkowo mamy świetną akcje ,dzieje się dużo i szybko po czym autor odcina się od tego wszystkiego,ciach i wartość książki spada na łeb na szyję! Po co ? Nie mam pojęcia ,wrażenie mam takie jakby mu się w połowie odechciało pisać ,bo później jest nijak ,świetny wątek staje się flakami w oleju. Nie ma już tego płomienia ,pozostaje ognik. Szkoda wielką szkoda🥴

David Beck od ośmiu lat zmaga się z bólem utraty żony,która pewnej sierpniowej nocy została porwana i zamordowana.
Nie potrafi się pozbierać . Nagle otrzymuje pewną tajemniczą wiadomość po której jego świat "przewraca się do góry nogami". David zaczyna wierzyć że jego ukochana żyje. Niezłomnie dąży do odkrycia prawdy podążając śladami żony sprzed jej rzekomej już...

To moja druga książka Harlana Cobena. Pierwsza, nieco nowsza, "W głębi lasu" i ta tutaj raczej na podobnym dość wysokim poziomie.
Fakt, że "Nie mów nikomu" napisane w 2001 roku i zekranizowane kilka lat później (fun fact: w filmie na moment pojawia się autor książki) jest wciąż popularne w 2024 o czymś świadczy. Z drugiej strony nie jestem pewna, czy jest to lektura, która utkwi w mojej pamięci na jakoś długo.

To moja druga książka Harlana Cobena. Pierwsza, nieco nowsza, "W głębi lasu" i ta tutaj raczej na podobnym dość wysokim poziomie.
Fakt, że "Nie mów nikomu" napisane w 2001 roku i zekranizowane kilka lat później (fun fact: w filmie na moment pojawia się autor książki) jest wciąż popularne w 2024 o czymś świadczy. Z drugiej strony nie jestem pewna, czy jest to lektura, która...

https://www.instagram.com/p/C32InkCol4h/

Głównym bohaterem powieści jest pediatra David Beck, który osiem lat wcześniej stracił miłość swojego życia – żonę Elizabeth. Kobieta została zamordowana, a sam David ledwo uszedł z życiem. W przypadku Becka czas nie leczy ran, ponieważ mimo upływu lat, on nie potrafi pójść dalej i wciąż tęskni, i kocha. Nagle pojawia się cień nadziei, że możliwe, że Elizabeth żyje – choć agenci FBI szukają dowodów, że to David ją zabił. Zaczyna się misterna gra pomiędzy pediatrą a FBI, a w tle pojawia się jeszcze wątek śmierci Brandona Scope’a. Jaki związek z tym wszystkim miała Elizabeth? Do czego doprowadzi „nie mów nikomu”?

Wciągnęłam się. Od pierwszej strony zostałam kupiona przez Cobena po raz kolejny i prawdopodobnie rok 2024 będzie pod jego „patronatem”. W przypadku thrillerów/kryminałów Harlan Coben trafia do mojej strefy komfortu, gdy chciałabym przeczytać wciągającą książkę, ale bez szczegółowych opisów rozlewu krwi i brutalności (może się starzeję, że po takich książkach muszę kilka dni odchorować?).

Mam wrażenie, że w tej książce było więcej opisów (w serii z Myronem cała strona potrafiła być krótkimi dialogami zapisana),co też jest na plus. Podobała mi się relacja Davida i Shauny oraz Davida i Tyrese’a, mimo że są totalnie różne. Być może czuć nieco stereotypowość, szczególnie w przypadku Tyrese’a (gangsterka, narkotyki),natomiast nie przeszkadza to w odbiorze. Wciąż, w mojej opinii oczywiście, te relacje są autentyczne. Tak samo, jak autentyczny był związek Davida i Elizabeth i ból, który odczuwał Beck przez bitych osiem lat.

Jeśli szukacie w tej książce opisów, w jaki sposób pracuje policja czy FBI – to tutaj za wiele tego nie znajdziecie. Oczywiście agenci są i odgrywają ważną rolę w książce, natomiast całość skupiona jest głównie na doktorze Becku.

I muszę to przyznać – Coben potrafi w zaskakujące zakończenia! Dosłownie do ostatniej strony trzyma w napięciu, by później czytelnikowi pozostał z otwartymi ze zdziwienia ustami. Być może dla niektórych będzie to naciągane, ale mi odpowiadało. Nie odczuwam niedosytu.

https://www.instagram.com/p/C32InkCol4h/

Głównym bohaterem powieści jest pediatra David Beck, który osiem lat wcześniej stracił miłość swojego życia – żonę Elizabeth. Kobieta została zamordowana, a sam David ledwo uszedł z życiem. W przypadku Becka czas nie leczy ran, ponieważ mimo upływu lat, on nie potrafi pójść dalej i wciąż tęskni, i kocha. Nagle pojawia się cień...

„Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić.”

Davida Becka dotknęła tragedia. Po ośmiu latach od wydarzenia, mężczyzna próbuje ułożyć sobie życie. Znaleźć sens nie jest łatwo bez tej drugiej ukochanej osoby. I chodź David ma obok sobie siostrę i przyjaciół to są dni, że tęsknota gniecie aż do utraty tchu. Szczególnie, kiedy dostaje meila, który powoduje, że niczym bumerang wraca do niego nie tylko historia ale i pytania, które przez tyle lat pozostały bez odpowiedzi. David zaczyna drążyć temat a prawda jaką odkryje wstrząśnie jego dotychczasowym życiem. Na mężczyznę czeka nie tylko niebezpieczeństwo ale on sam będzie ścigany przez ludzi, o ktorych nigdy nie słyszał. Mężczyzna nie tylko nie może dać się złapać, on musi zrozumieć co stało się te osiem lat temu w pewniem letni wieczór….
Tajemnice, tajemnice i jeszcze raz tajemnice. Każda z nich powoli jest odkrywana, zaskakuje i sprawia, że chce się odkrywać ich więcej. Coben miał świetny pomysł na fabułę, która wciąga i nie chce puścić. Książkę czyta się jednym tchem. W tej historii jest wszystko co potrzebne aby przepaść z kretesem podczas czytania. Mnóstwo niedomówień, wir wydarzeń i niespodziewanych zwrotów akcji. Aż chce się czytać. To moje drugie spotkanie z Cobenem i na pewno nie ostatnie.

„Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić.”

Davida Becka dotknęła tragedia. Po ośmiu latach od wydarzenia, mężczyzna próbuje ułożyć sobie życie. Znaleźć sens nie jest łatwo bez tej drugiej ukochanej osoby. I chodź David ma obok sobie siostrę i przyjaciół to są dni, że tęsknota gniecie aż do...

(audiobook) Niestety moja ocena nie będzie adekwatna, ale musiałam coś dać. Dopiero zaczynam przygodę z audiobookami i jak na razie idą mi opornie, mało się przy nich skupiam i ciężko wbić mi się w fabułę, ale nie poddaję się!

(audiobook) Niestety moja ocena nie będzie adekwatna, ale musiałam coś dać. Dopiero zaczynam przygodę z audiobookami i jak na razie idą mi opornie, mało się przy nich skupiam i ciężko wbić mi się w fabułę, ale nie poddaję się!

To była moja pierwsza i narazie ostatnia książka tego autora. Nie była zła, ale dla mnie za bardzo chaotyczna. Za dużo i za szybko się tu wszystko dzieje.

To była moja pierwsza i narazie ostatnia książka tego autora. Nie była zła, ale dla mnie za bardzo chaotyczna. Za dużo i za szybko się tu wszystko dzieje.

To była szybka i wciągająca książka ale brakowało mi 'tego czegoś'. Czytelnik jest ciekawy rozwiązania, ale równocześnie te intrygi gdy już się je pozna jakoś nie wywołują większych emocji. To ten typ książki którą przeczytasz i równie szybko zapomnisz. Autor ma lekki pióro ale zachowania niektórych postaci mnie irytowały, były czasem nielogiczne i niezrozumiałe, po to żeby chyba tylko narobić większego chaosu i tajemnicy. Głównemu bohaterowi jak na tyle zdarzeń, w tak krótkim czasie zbyt sprzyjało szczęście. Niby nic nowego w kryminałach i thrillerach ale tutaj całość była dla mnie bez większego wow.

To była szybka i wciągająca książka ale brakowało mi 'tego czegoś'. Czytelnik jest ciekawy rozwiązania, ale równocześnie te intrygi gdy już się je pozna jakoś nie wywołują większych emocji. To ten typ książki którą przeczytasz i równie szybko zapomnisz. Autor ma lekki pióro ale zachowania niektórych postaci mnie irytowały, były czasem nielogiczne i niezrozumiałe, po to...