Moja pierwsza porzucona w tym roku książka. Postawiłem jednak na swój komfort, zwłaszcza że lista książek do przeczytania się zmniejszać wzrasta. Nudna pozycja. Po prostu. Czytałem już kilka biografii Słowackiego, przemierzałem wiele stron w internecie, interesuję się głębiej tematem od pół roku. Słowacki nie był nudnym człowiekiem.
Ta biografia jednak zamiast na nim skupia się na zbyt szczegółowym opisie miejsc i osób epizodycznych. Mówiąc o "pikantszych" tematach autor mówi o tym zdanie, dwa. A później znów wraca do swoich komfortowych tematów.
A szkoda. Te 200 stron mogłyby być bardzo ciekawe.

Moja pierwsza porzucona w tym roku książka. Postawiłem jednak na swój komfort, zwłaszcza że lista książek do przeczytania się zmniejszać wzrasta. Nudna pozycja. Po prostu. Czytałem już kilka biografii Słowackiego, przemierzałem wiele stron w internecie, interesuję się głębiej tematem od pół roku. Słowacki nie był nudnym człowiekiem.
Ta biografia jednak zamiast na nim...

Być może na moją ocenę wypłynęło przeczytanie kilku biografii Słowackiego, jednak nie mogłam wystawić wyższej. Mnóstwo spłyconych wątków, jak choćby ten z uczestniczeniem w Sprawie Bożej Towiańskiego. Po wstępie, który dawał ułudę ciekawej lektury, bardzo się zawiodłam. Oczekiwałam od tej pozycji czegoś innego, czegoś więcej. Niemal wszystko opiera się tutaj na niskiej jakości domysłach. Więcej na temat wątków homoseksualnych dowiedziałam się z biografii Sudolskiego, pomimo tego, że autor nie nazwał tam tego wprost (ponieważ nie ma na to jednoznacznych dowodów i Zieliński również ich nie przedstawia). Brakowało mi tam także podjęcia szczegółowiej zrealizowanych wątków relacji z Mickiewiczem, matką czy Krasińskim. Co więcej, odnoszę wrażenie, że Słowacki w tej książce jest postacią poboczną. Dużo więcej dowiemy się z niej o scenerii miast w których Słowacki bywał niż o samym poecie. Naprawdę uważam, że przy tej objętości książki dałoby się o Słowackim napisać dużo więcej, i dużo ciekawszych rzeczy.

Być może na moją ocenę wypłynęło przeczytanie kilku biografii Słowackiego, jednak nie mogłam wystawić wyższej. Mnóstwo spłyconych wątków, jak choćby ten z uczestniczeniem w Sprawie Bożej Towiańskiego. Po wstępie, który dawał ułudę ciekawej lektury, bardzo się zawiodłam. Oczekiwałam od tej pozycji czegoś innego, czegoś więcej. Niemal wszystko opiera się tutaj na niskiej...

Pracę profesora Zielińskiego dobrze się czyta, dominuje przystępny język, autor stara się odbrązowić postać wieszcza utrwalaną schematycznie w podręcznikowych opracowaniach. Osobiści razi mnie próba fabularyzowania postaci i to, że nie znajduję w niej niczego, czego nie można było dotychczas przeczytać w innych opracowaniach.

Pracę profesora Zielińskiego dobrze się czyta, dominuje przystępny język, autor stara się odbrązowić postać wieszcza utrwalaną schematycznie w podręcznikowych opracowaniach. Osobiści razi mnie próba fabularyzowania postaci i to, że nie znajduję w niej niczego, czego nie można było dotychczas przeczytać w innych opracowaniach.

Pomimo tego, że tę biografię miałam na swojej liście "do przeczytania" już od dawna, bo chciałam się dowiedzieć czegoś o naszym wieszczu - nie zdołałam przez nią przebrnąć. Choć to tylko 270 stron, po 50-ciu miałam dosyć. Czułam się, jakbym czytała encyklopedię: mnóstwo nazwisk nic mi nie mówiących, sypanie mało istotnymi faktami, a tak naprawdę o Słowackim niewiele.

Pomimo tego, że tę biografię miałam na swojej liście "do przeczytania" już od dawna, bo chciałam się dowiedzieć czegoś o naszym wieszczu - nie zdołałam przez nią przebrnąć. Choć to tylko 270 stron, po 50-ciu miałam dosyć. Czułam się, jakbym czytała encyklopedię: mnóstwo nazwisk nic mi nie mówiących, sypanie mało istotnymi faktami, a tak naprawdę o Słowackim niewiele.

Jan Zielinski napisal biografie Slowackiego korzystajac obficie z listow, wspomnien i poezji poety.
Juliusz Euzebiusz Waclaw Zygmunt Slowacki byl rozpieszczonym maminsynkiem, fascynowal sie wezami, probowal sil w boksie, scigal sie z dlugodystansowcem i interesowal wschodnimi jezykami. Robil rzeczy szokujace i zle.
Ksiazka podzielona jest na rozdzialy traktujace o poszczegolnych etapach zycia Slowackiego. Wiele rozdzialow i podrozdzialow posiada wlasna chronologie.
Ciekawa choc nielatwa w czytaniu opowiesc.

Jan Zielinski napisal biografie Slowackiego korzystajac obficie z listow, wspomnien i poezji poety.
Juliusz Euzebiusz Waclaw Zygmunt Slowacki byl rozpieszczonym maminsynkiem, fascynowal sie wezami, probowal sil w boksie, scigal sie z dlugodystansowcem i interesowal wschodnimi jezykami. Robil rzeczy szokujace i zle.
Ksiazka podzielona jest na rozdzialy traktujace o...

Trochę się zawiodłam, ale książka nie jest zła. Autor podejmuje ciekawe tematy i snuje równie ciekawe hipotezy, nie popadając jednak w przesadę; podkreśla, że w pewnych przypadkach może się mylić. Życie Słowackiego przedstawia za pomocą nie zawsze chronologicznych migawek. Szkoda, że nie poświęcił nieco więcej miejsca konfliktowi z Mickiewiczem (zaskoczyło mnie, że nie ma nawet wzmianki na temat Wigilii 1840). Chwilami jest ciekawie, chwilami niestety nudnawo.

Trochę się zawiodłam, ale książka nie jest zła. Autor podejmuje ciekawe tematy i snuje równie ciekawe hipotezy, nie popadając jednak w przesadę; podkreśla, że w pewnych przypadkach może się mylić. Życie Słowackiego przedstawia za pomocą nie zawsze chronologicznych migawek. Szkoda, że nie poświęcił nieco więcej miejsca konfliktowi z Mickiewiczem (zaskoczyło mnie, że nie ma...

Bardzo ciekawa biografia napisana przez prof. Zielińskiego. Jest fabularna, bardzo przyjemnie się ją czyta.

Bardzo ciekawa biografia napisana przez prof. Zielińskiego. Jest fabularna, bardzo przyjemnie się ją czyta.

Rewelacyjna biografia mistrza Słowackiego. Odbrązawiająca, ale nie pozbawiające szacunku.

Rewelacyjna biografia mistrza Słowackiego. Odbrązawiająca, ale nie pozbawiające szacunku.

http://www.zacofany-w-lekturze.pl/2014/09/migotliwa-wiazka-potencjalnych.html

http://www.zacofany-w-lekturze.pl/2014/09/migotliwa-wiazka-potencjalnych.html

6/10

6/10